Jak określić twardość wody w domu
Twarda woda jest przyczyną wielu kłopotów domowych: kamień na kranach i zlewach, białe plamy na naczyniach, kamień na elementach grzewczych urządzeń. Ilość proszku dodanego do pralki, dawka polifosforanów przed systemem odwróconej osmozy, a nawet oczekiwana długość życia ryb akwariowych zależy od jakości wody z kranu. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak określić twardość wody w domu..
Koncepcja sztywności
Twardość wody jest połączeniem jej chemicznych i fizycznych właściwości związanych z ilością soli metali ziem alkalicznych (w szczególności wapnia i magnezu). Im mniej soli jest zawartych w wodzie, tym bardziej jest to rozważane. W warunkach naturalnych poziom twardości ma zmienną wartość i może zmieniać się w ciągu roku, zwiększając się wraz z silnym odparowaniem cieczy i zmniejszając się w porze deszczowej.
Istnieje stała sztywność spowodowana obecnością soli i tymczasowa, utworzona przez wodorowęglany. Ten ostatni nie stanowi szczególnego problemu, ponieważ można go łatwo wyeliminować przez gotowanie.
Zbyt twarda woda nie tylko skraca żywotność urządzeń gospodarstwa domowego, przyczyniając się do powstawania kamienia na elementach grzewczych, ale także szkodzi zdrowiu. Regularne przyjmowanie płynów o wysokiej zawartości soli podrażnia błonę śluzową jelit i jest jedną z przyczyn kamieni nerkowych. Jednak nadmiernie miękka woda ma również wady: jej ciągłe stosowanie może powodować korozję rur z powodu braku buforowania kwasowo-zasadowego, co zapewnia twardość węglowodorów.
Do numerycznego wyrażenia właściwości cieczy stosuje się stopnie twardości i równoważniki miligramów na litr (mEq / l). Jeden mEq / L odpowiada zawartości 20,04 mg wapnia lub 12,6 mg magnezu w litrze wody. W krajach byłego Związku Radzieckiego zaleca się stosowanie wody o twardości nieprzekraczającej 7 mEq / l, aw Europie - 1,2 mEq / l.
Zgodnie z obowiązującym standardem standardową jednostką miary jest stopień twardości 1 ° F. Na tym wskaźniku woda dzieli się na trzy kategorie:
- twarda - powyżej 10 ° W;
- średnia twardość - 2–10 ° W;
- miękki - do 2 ° F.
Metody pomiaru
Najbardziej niezawodnym sposobem pomiaru twardości wody jest analiza laboratoryjna. Możesz to zrobić w stacji sanitarno-epidemiologicznej, w której eksperci nie tylko określą stężenie soli, ale także zarejestrują zawartość innych szkodliwych zanieczyszczeń - azotanów, pestycydów, siarkowodoru itp. Analiza jest uważana za dobrowolną, ale lepiej nie zaniedbywać jej przy organizowaniu autonomicznego systemu zaopatrzenia w wodę - więc mieszkańcy w domu będą pewni, że nie są narażeni na infekcję i inne poważne konsekwencje picia płynu, który nie nadaje się do picia. Przeprowadź badanie natychmiast po przepompowaniu nowej studni.
Aby przeprowadzić analizę, musisz:
- Otworzyć kran i spuścić wodę przez 30 minut - spowoduje to usunięcie stojącej cieczy i umycie cząstek metalu, które nieuchronnie gromadzą się w żelaznych rurach.
- Wlej wodę do czystej plastikowej lub szklanej butelki. W tym celu odpowiedni jest pojemnik spod wody mineralnej. W żadnym wypadku nie należy zabierać pojemnika, w którym wcześniej znajdował się napój gazowany, ponieważ resztki barwników i chemikaliów w nim zachowane zniekształcają wyniki badań. Konieczne jest ostrożne zbieranie płynu, w cienkim strumieniu, aby uniknąć nadmiernego narażenia na tlen.
- Zamknąć pojemnik napełniony do samej szyjki pokrywką, umieścić w szczelnej, nieprzezroczystej torbie i dostarczyć do laboratorium na dwie godziny, gdzie rozpoznają twardość wody i powiadomią osobę kontaktującą się z SES.
Jeśli z jakiegoś powodu analiza nie jest możliwa, sztywność można określić za pomocą metod alternatywnych. Metody te są łatwe do zastosowania w domu i są dostępne dla wszystkich, ale ich dokładności nie można porównać z testami laboratoryjnymi.
Diagnostyka pienienia
Sole wapnia i magnezu mają właściwość hamowania pienienia przez wiązanie mydła z nierozpuszczalnymi związkami. Z tego powodu w twardej wodzie naczynia są myte bardzo słabo, a rzeczy praktycznie nie są myte. Na tej podstawie opiera się jedna z podstawowych metod określania właściwości wody: jeśli mydło spienia się normalnie, sztywność jest średnia, jeśli w ogóle się nie pieni - zwiększona.
Dla porównania możesz kupić dwie butelki wody o różnych sztywnościach (ten parametr jest podany na etykiecie) i wlać płyny z kranu do trzeciego zbiornika. Następnie musisz wziąć równą ilość mydła i spienić go jednocześnie we wszystkich pojemnikach. Rezultatem jest piana, którą należy zmierzyć za pomocą linijki.
Przybliżona twardość badanego płynu mierzone za pomocą prostych obliczeń arytmetycznych: na przykład, jeśli w miękkiej wodzie (1 ° F) wysokość pianki wynosi 15 cm, w twardej (15 ° F) - 1 cm, aw wodzie wodociągowej - 6 cm, sztywność tego ostatniego jest średnią arytmetyczną dwóch pierwszych parametrów ( tj. 8 ° G). Jednak opisanej metody nie można nazwać całkowicie niezawodną - kierując się nią, można uzyskać jedynie ogólne wyobrażenie o właściwościach wody.
Intensywność tworzenia się kamienia na sprzęcie gospodarstwa domowego (doniczki, czajniki, kuchenki elektryczne) pozwala nam również wyciągać wnioski dotyczące sztywności. Tak więc, jeśli aeratory dźwigów w domu zostaną zatkane w ciągu miesiąca, najprawdopodobniej zawartość soli przekroczy 10 mEq / l.
Test smaku
Opisanie słowami różnica między smakiem miękkiej i twardej wody jest dość trudna, ale praktycznie niemożliwe jest jej zrozumienie w praktycznym porównaniu. Warto zauważyć, że długie treningi pozwalają określić sztywność z błędem do 2–3 mEq / l, a czasem nawet dokładniej.
Zasada diagnozy jest podobna do testu piankowego.: należy kupić dwie butelki wody o różnej twardości, wlać testowany płyn do trzeciego pojemnika i po kolei skosztować napoju ze wszystkich pojemników. Na podstawie wrażeń smakowych określa się, do jakiej wartości woda z kranu jest bliższa.
Herbata z pełnych liści pomoże również tym, którzy próbują określić swój poziom twardości. Faktem jest, że w twardej wodzie napój ten zyskuje lepkość, mętny odcień i metaliczny posmak, podczas gdy napój bezalkoholowy nadaje mu brązowo-pomarańczowy kolor z bursztynowym odcieniem i przyjemnym, bogatym smakiem. Zapakowana lub granulowana herbata nie nadaje się do eksperymentu, ponieważ może zawierać barwniki..
Korzystanie z pasków wskaźnikowych
Specjalne testy do określania twardości wody można kupić w sklepach zoologicznych, firmowych sklepach z artykułami gospodarstwa domowego lub za pośrednictwem internetowych platform handlowych. Paski wskaźnikowe to kawałki papieru nasączonego odczynnikiem, który zmienia kolor w kontakcie z cieczą. Intensywność koloru będzie się różnić w zależności od stężenia soli. Szczegółowe instrukcje użytkowania są wskazane na opakowaniu wraz z testami..
Główną wadą tej metody jest to, że czasami trudno jest poprawnie zinterpretować wynik. Następnie test powtarza się kilkakrotnie, okiem określając intensywność koloru i porównując go z proponowaną paletą. A jeśli weźmiesz pod uwagę, że wysokiej jakości paski wskaźnikowe są najczęściej produkcji zagranicznej, musisz również przetłumaczyć wskazane jednostki miary z europejskiego na rosyjski.
Ponadto nawet ścisłe przestrzeganie wszystkich warunków badania nie gwarantuje absolutnej dokładności wyniku. O wiele lepiej jest użyć specjalnego urządzenia - testera soli lub miernika TDS, który może określić sztywność na podstawie przewodności elektrycznej wody. Jednak takie urządzenie kosztuje przyzwoite pieniądze i wymaga pewnych umiejętności od właściciela.
Metody zmiękczania
Możesz sprawdzić poziom sztywności na kilka sposobów, ale to tylko połowa sukcesu. Oczywiście, jeśli woda jest miękka, nie będą wymagane żadne dodatkowe działania, ale zwiększona sztywność jest problemem, który należy rozwiązać. W tym celu stosuje się następujące metody:
- Obróbka cieplna (gotowanie). Jest uważany za najlepszą opcję neutralizacji sztywności utworzonej przez węglowodory, ale nie nadaje się do innych przypadków..
- Oczyszczanie metodą odwróconej osmozy. Metoda opiera się na przepuszczaniu cieczy pod ciśnieniem przez membrany poliamidowe, przepuszczalne tylko dla cząstek, których wielkość jest mniejsza lub równa średnicy cząsteczek wody (na przykład tlenu). Woda przechodzi z bardziej stężonego roztworu do mniej stężonego, czyli w przeciwnym kierunku do osmozy, w wyniku czego jest oczyszczana z najbardziej szkodliwych zanieczyszczeń.
Czyszczenie odwróconej osmozy pomoże zmniejszyć twardość wody Skuteczność czyszczenia może osiągnąć 99,9%. Wśród wad tego sposobu warto zauważyć nieuniknione wstępne przygotowanie cieczy dostarczanej do membrany.
- Zmiękczanie odczynnika, tj. Dodanie pewnej ilości sody lub wapna hydratyzowanego. W tym przypadku sole ziem alkalicznych przechodzą w nierozpuszczalne związki, a następnie wytrącają się. Metoda obejmuje dokładne dozowanie odczynnika i późniejszą filtrację.
- Elektrodializa to proces zmiany stężenia roztworu przez izolowanie z niego soli pod wpływem prądu elektrycznego. Metoda jest czasochłonna i dość droga, dlatego jest stosowana głównie w zakładach przemysłowych.
- Kationizacja - przejście cieczy przez specjalny materiał zwany wymieniaczem kationowym. Podczas procesu filtracji kationy, które przyczyniają się do tworzenia zgorzeliny, są absorbowane przez materiał i zastępowane przez jony sodu lub wodoru. Jednoetapowa kationizacja obniża poziom sztywności do 0,05–0,1 ° F, a dwustopniowa kationizacja zmniejsza się do 0,01 ° F.
Osoba zużywa co najmniej dwa litry płynu dziennie, których jakość wpływa bezpośrednio na jego zdrowie. Czysta woda z optymalną zawartością niezbędnych pierwiastków śladowych pomaga przywrócić równowagę w ciele i zapewnić jego prawidłowe funkcjonowanie, dlatego monitorowanie jego cech jest niezwykle ważne.
