Cechy zawartości pająka tarantula lasiodora parahybana

Kogo zaskoczysz kota domowego, psa, chomika i papugi? Kolejną rzeczą jest pająk, ponieważ takiego zwierzaka można znaleźć z dala od każdego domu, szczególnie jeśli chodzi o prawdziwego przedstawiciela rodziny ptaszników zwanego lasiodora parahybana, który, choć ma przerażający wygląd, jest całkowicie spokojnym i całkowicie niebezpiecznym zwierzęciem.

Lasidora Parachibana — Pająk lasiodora parahybana ma charakter pokojowy i nie jest niebezpieczny.

Domowe

Domem narodzin tego niezwykłego stworzenia jest gorąca Brazylia, a raczej tak malowniczy region, położony we wschodniej części kraju, jak stan Paraiba. Pająk spadochronowy jest jednym z największych przedstawicieli rodziny ptaszników., dlatego nie jest zaskakujące, że drugie imię tego giganta to pająk koński. Jednocześnie nie chodzi o spokojne zwierzę, stale ukrywające się przed wścibskimi oczami, ale o prawdziwy fidget używany do budowy ogromnej liczby konstrukcji o najdziwniejszym kształcie.

Stworzenie niezbędnych warunków

Pomimo zwiększonej aktywności, tarantula ze spadochronem jest uważana za bardzo wybredne i mało wymagające zwierzę, które doskonale współistnieje w niewoli, gdy stworzone zostaną dla niej określone warunki. Dlatego gatunek ten jest szczególnie polecany początkującym hodowcom, którzy marzą o egzotycznym zwierzęciu w domu, ale nie są pewni swoich umiejętności i możliwości. Przed nabyciem lasiodora parahybana, Dla nowego zwierzaka należy przygotować następujący sprzęt:

Szklane terrarium typu poziomego (przybliżone wymiary 40 na 40 na 35 centymetrów), w którym ogromny pająk będzie naprawdę przestronny. Mniejsza pojemność nie pozwoli zwierzęciu budować niekończących się barykad i zawsze będzie dążyć do opuszczenia ciasnego i niewygodnego mieszkania. Otwarte półboksy nie nadają się do tarantuli, ponieważ w tym przypadku prawdopodobieństwo ucieczki tego fidgeta będzie bardzo wysokie.
Nawilżacz (najlepiej regulowany), który pomoże odtworzyć atmosferę jak najbliżej naturalnego środowiska lasiodora parahybana.
System wentylacji, który zapobiegnie rozwojowi pleśni w terrarium przy wilgotności 80 procent.
Minimalny rozmiar terrarium dla pająka wynosi 40 na 40 na 35 centymetrów, w mniejszym będzie zatłoczony.
Termometr, za pomocą którego hodowca może kontrolować pożądaną temperaturę. Należy zauważyć, że dla pająka końskiego optymalny zakres wynosi od 22 do 26 stopni Celsjusza, co jest dość proste do zapewnienia zarówno w mieszkaniu, jak i prywatnym domu.
Włókno kokosowe i podłoże wykorzystywane do hodowli epifitów o łącznej grubości 5 centymetrów. W razie potrzeby taką mieszaninę można wykonać niezależnie, używając kory na parze, torfu, łupiny orzecha, wermikulitu i niewielkiej ilości kulek piankowych. Takie podłoże wymaga stałego nawilżania, dlatego zaleca się rozpylanie go z pistoletu natryskowego raz na kilka dni.
Schrony dekoracyjne i zaczepy. Można je znaleźć w lesie i upiec w piekarniku. Niektórzy hodowcy używają specjalnego mchu do dekoracji terrarium, które można kupić w dużych działach florystycznych lub sklepach zoologicznych.

Nie ma wielu wymagań, aby ten pająk zapewniał wygodny dom, więc utrzymanie go jest stosunkowo łatwe. Utrzymanie laciodera pasożytów w odpowiednich warunkach i pełny rozwój tego egzotycznego zwierzęcia prowadzi do tego, że rośnie on do niewiarygodnych rozmiarów (rozpiętość łap osiąga od 15 do 25 centymetrów w ciągu zaledwie jednego roku). Oczywiście odżywianie pająka końskiego, który słynie z doskonałego apetytu, odgrywa ważną rolę w tej kwestii..

Zasady żywienia

Dieta ozdobnych pająków ma wiele istotnych różnic w stosunku do cech odżywczych lasiodora parahybana. Zawartość pająka tarantuli jest nieco skomplikowana ze względu na jego szybki wzrost, ponieważ ta cecha fizjologiczna nie może wpływać na apetyt pająka, który znacznie wzrasta po pierwszym stopieniu zwierzęcia. Ale to wcale nie jest powód do rezygnacji z przedsięwzięcia zdobycia takiego pająka, ponieważ pomimo jego „brutalnego” apetytu, mówimy o bardzo skromnej skali.

A jednak przed zakupem pająka tarantuli musisz zapoznać się z pewnymi zasadami i niuansami, które odnoszą się bezpośrednio do jego karmienia:

Dieta i częstotliwość posiłków lasiodora parahybana zależy bezpośrednio od jej wieku, a jeśli młode zwierzęta będą karmione co najmniej raz na 2-3 dni, menu dorosłych powinno być aktualizowane co półtora tygodnia.
Wielkość pożywienia powinna odpowiadać wielkości zwierzęcia, chociaż spadochron chętnie rzuca się nawet na ofiarę, która przekracza jego rozmiar. Dzieci otrzymują dosłownie jednego krykieta lub karalucha (możesz ograniczyć się do połowy, jeśli dostępne są tylko duże okazy), po unieruchomieniu tych owadów. Alternatywnie możesz podać je młodym pająkom w postaci wysuszonej.
W miarę dorastania niezwykłych zwierząt domowych należy zwiększyć ich ilość, a wręcz przeciwnie - zmniejszyć częstotliwość ich przyjmowania. A już od roku pająka można otrzymać większą ofiarę w postaci szarańczy, małych gryzoni i robaków zoofobus, uważnie obserwując reakcję organizmu zwierzęcia na wprowadzenie nowego karmienia.

Poza tymi składnikami, lasiodora parahibana chętnie lubi produkty pochodzenia zwierzęcego, takie jak robaki, wełnianka, żaby, jaszczurki, węże i dorosłe myszy. Wszystkie te zwierzęta gospodarskie, świeże lub suszone, można kupić nie tylko w najbliższym sklepie zoologicznym, ale także w punktach sprzedaży artykułów wędkarskich.

Cechy propagacji laciodora

Ptaszniki są znane ze swojej płodności, a laciodora parachibana nie jest wyjątkowym wyjątkiem. Tak więc w wieku półtora roku zwierzęta te osiągają okres dojrzewania, po którym rozpoczyna się okres godowy. Warto zauważyć, że u kobiet proces ten można opóźnić i najczęściej dojrzewają w okresie od dwóch do dwóch i pół roku życia. Tę kwestię należy wziąć pod uwagę podczas hodowli pająków w domu..

Co zaskakujące, tylko w jednym sprzęgu tego zwierzęcia może znajdować się około 2,5 tysiąca jaj, z których w udanej sytuacji rodzą się małe pająki o średnicy do 5 milimetrów. Wskaźnik przeżycia niemowląt jest dość wysoki, a ta funkcja jest niezwykle korzystna dla kosztów egzotycznych zwierząt domowych, dzięki czemu są one dostępne dla prawie każdego portfela..

Niestety hodowla lasiodora tarantuli nie jest bezproblemowa, z których główną jest częste linienie zwierząt, które zbiega się ze spadkiem ich aktywności. I wszystko byłoby dobrze, ale tylko te włosy są w stanie wywołać ostrą reakcję alergiczną u gospodarzy i ich gości w postaci zaczerwienienia i silnego swędzenia skóry. Jeśli chodzi o truciznę (gruczoły parahybana wydzielają neurotoksynę), pomimo jej teoretycznego bezpieczeństwa dla ludzi, zawarte w nim toksyny mogą z łatwością zabić małe zwierzę.

Ze względu na te cechy eksperci zdecydowanie odradzają trzymanie ptaszników blisko oczu i pozwalanie znajomym na głaskanie ich, ponieważ mogą się przestraszyć i pozostawić dość bolesne ugryzienie na ciele. Ponadto imponujący rozmiar ich szczęk, zwanych chelicera, w połączeniu z nadmierną aktywnością często prowadzi do tego, że zwierzę narusza integralność sieci wentylacyjnej i filtracyjnej.

Należy zauważyć, że pomimo wysokiej wytrzymałości pająka i jego szybkiego dostosowania do różnych poziomów wilgotności jest wyjątkowo słabo tolerowany przez bezpośrednie światło słoneczne. Dlatego nie są to naturalne, ale sztuczne źródła światła, które pomagają zapewnić niezbędną temperaturę w terrarium, wśród których warto wyróżnić lampy z promieniowaniem podczerwonym, a także urządzenia księżycowe.