Zastosowanie chelatu żelaza i jego przygotowanie własnymi rękami

Chelat żelaza jest szeroko stosowany w leczeniu zaburzeń powstawania chlorofilu, a także w stymulowaniu procesów fotosyntetycznych w uprawach rosnących na zubożałych glebach. Substancja ta nie jest rzadka i jest dość tania, dlatego najczęściej jest kupowana w gotowej formie. Możesz jednak samodzielnie ubierać się najlepiej, przestrzegając technologii i przestrzegając proporcji głównych składników.

Skład chemiczny i cechy

Chelat czystego żelaza to brudny pomarańczowy proszek, który nie ma zapachu i nie ma wyraźnego smaku. Ze względu na swoją budowę chemiczną jest dwuwartościowym atomem żelaza, zamkniętym w skorupce związków słabego kwasu organicznego. Między powyższymi pierwiastkami nie występuje wiązanie kowalencyjne, dlatego wartościowość chelatu żelazowego pozostaje niezmieniona aż do upadku skorupy. Głównym celem ligandu jest ochrona podstawowej substancji od interakcji z innymi aktywnymi cząsteczkami zdolnymi do redukcji żelaza do postaci trójwartościowej.

Chelat żelaza jest niezwykle przydatny dla roślin, ponieważ nie tylko bierze udział w procesach metabolicznych, ale jest także częścią enzymów stabilizujących metabolizm tlenu i normalizujących tworzenie charakterystycznego pigmentu zielonego listowia..

Wśród pozytywnych właściwości chelatowanej formy substancji można wymienić:

całkowity brak toksyczności;
zgodność z opatrunkami mineralnymi i większością pestycydów;
dobra rozpuszczalność w wodzie;
wysoka aktywność transportowa i lekkostrawność;
uniwersalność w zastosowaniu.

Powszechnie uważa się, że zardzewiała woda jest również źródłem żelaza. Pierwiastek jest jednak tam obecny w nierozpuszczalnej formie, co ma szkodliwy wpływ na system korzeniowy roślin.

Ponadto w niektórych przypadkach nawet dostępna forma może być bezużyteczna:

Jeśli gleba zawiera zwiększoną ilość kredy lub dolomitu. Wspomniane składniki zakłócają normalne wchłanianie żelaza - jego brak będzie odczuwalny nawet przy regularnym stosowaniu.
Z aktywną interakcją pierwiastka z tlenem. W takim przypadku utlenianie nie pozwoli uprawom uzyskać wymaganej ilości nawozu..

Instrukcje użytkowania

Chelat żelaza jest lekiem uniwersalnym, które można stosować zarówno do zaprawiania korzeni, jak i do opryskiwania. Pierwsza metoda jest stosowana w przypadku zaawansowanej chlorozy, a druga jest bardziej odpowiednia do leczenia zapobiegawczego.

Możliwe jest stwierdzenie, że rośliny cierpią na brak żelaza za pomocą następujących znaków:

młode liście zaczynają żółknąć, pojawiają się na nich charakterystyczne żółtawe żyły;
obserwuje się wyraźne zmielenie liści;
kwiaty, pąki i liście opadają bez wyraźnego powodu;
wzrost zielonej masy zatrzymuje się;
na roślinie pojawiają się brzydkie kwiaty o nieregularnym kształcie;
krawędzie liści składają się w kanaliki.

Przeprowadzanie opatrunku korzeniowego wymaga wytworzenia 0,8% roztworu roboczego i jego dalszego wykorzystania do podlewania roślin. Średnie zużycie nawozu wynosi 4–5 l na każde 100 m² działki. Dwa wiadra płynów są zwykle wprowadzane pod drzewa owocowe..

Opatrunek dolistny wykonuje się przez spryskiwanie liści roślin gotowym roztworem z drobno podzielonego pistoletu natryskowego. Pierwsze leczenie zapobiegawcze przeprowadzane natychmiast po pączkowaniu, następne - w odstępie 14 dni. Jeśli roślina wykazuje wyraźne oznaki niedoboru żelaza, należy wykonać cztery rozpylenia i dwa wystarczą, aby zapobiec chlorozie. Drzewa najlepiej traktować 0,8% roztworem, rośliny warzywne, jagodowe i ozdobne - 0,4%. Najlepszy czas na opryskiwanie to wczesnym rankiem lub wieczorem..

Ponieważ ferum szybko wytrąca się w gotowym roztworze, preparaty na jego bazie należy przechowywać w postaci nierozcieńczonej. Zdecydowanie zaleca się ochronę substancji przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Maksymalny dopuszczalny okres trwałości wynosi półtora roku.

Nawóz DIY

Chelat żelaza nie jest trudny w domu - nie wymaga specjalnej wiedzy ani profesjonalnego sprzętu. Istnieją dwa sposoby samodzielnego przygotowania i oba polegają na stosowaniu siarczanu żelaza (innymi słowy siarczanu żelaza), które należy zakupić z wyprzedzeniem w każdym sklepie rolniczym.

Istnieją dwa sposoby wytwarzania nawozu:

Rozpuść łyżeczkę siarczanu w 500 ml płynu i dodaj 10 g kwasu askorbinowego do kompozycji. Ten ostatni nie powinien zawierać glukozy. Przygotowaną mieszaninę rozcieńcza się trzema litrami przegotowanej wody i dokładnie miesza. Stężenie tego roztworu wynosi około 0,5% i jest optymalne dla górnego sosu dolistnego.
Wlej łyżkę kwasu cytrynowego i łyżeczkę siarczanu do trzylitrowego pojemnika wypełnionego przegotowaną wodą. Po dokładnym wymieszaniu zawartości puszki uzyskany zostanie pomarańczowy płyn, odpowiedni zarówno do opryskiwania, jak i nawadniania.
Dokonywanie chelatu żelaza w domu to pestka

Właściwości samodzielnie wykonanego chelatu żelaza praktycznie nie są gorsze od zakupionych opcji, ale jego trwałość jest znacznie krótsza.

Ponieważ substancja jest podatna na szybkie utlenianie i wytrącanie, niewykorzystana ciecz stanie się bezużyteczna po 2 tygodniach.

Chelat żelaza jest bardzo przydatną substancją, która może nie tylko leczyć chlorozę, ale także zapobiegać jej występowaniu. Lek ma przystępną cenę i jest sprzedawany we wszystkich sklepach rolnych, a ze specjalnym pragnieniem można go przygotować własnymi rękami..