Hygrophila pinnatifida (hygrophila pinnatifida)
Hygrophila pinnatifida (Hygrophila pinnatifida) - roślina znana od ponad 150 lat, ale jest używana jako roślina akwariowa od 2008 roku i do dziś jest dość rzadką rośliną akwariową, chociaż jest już uprawiana przez kilka dużych szkółek.
Pochodzenie i opis
Hygrophila pinnatifida (Hygrophila pinnatifida) to niezwykła roślina wodna importowana z Indii. Tam rośnie w strumieniach u podnóża Ghatów Zachodnich w strefie przybrzeżnej (Maharashtra, Goa, Karnataka, Tamil Nadu).
Hygrophilus pinnatifida różni się od innych rodzajów Hygrophilus i jest stosowany z wielu powodów jako roślina akwariowa. Jego liście są bardzo dekoracyjne z nietypowym podzielonym kształtem, a podwodny kształt ma specjalny kolor liści: górna strona ma kolor brązowy do oliwkowego z lekkim żółtawym wzorem żył - dolna strona liści jest czerwonego bordowego. Podwodna forma rośliny jest zewnętrznie bardziej podobna do kryptokoryn niż do higrofili. W szkółkach higrofilów pinnatifida jest uprawiana poza wodą, a forma powierzchniowa różni się formą liści, które dodatkowo, w przeciwieństwie do formy wodnej, są zielone.
Hygrophilus pinnatifida to roślina pełzająca, która produkuje pędy pionowe. Można go przymocować do kamieni i zaczepów, więc pod tym względem jest bardzo podobny do paproci wodnych i bucephalandras. Łodygi są koloru brązowego, raczej sztywne. Nie rośnie bardzo szybko, nowa roślina może pozostać mała przez długi czas, przypominając gniazdko. Dorasta do wysokości od 5 do 40 cm, przy szerokości 10-30 cm.
Hodowla
Propagowane przez cięcie pędu pełzającego pędami pionowymi. Lepiej jest rozmnażać roślinę bocznie niż pędy pionowe - górne sadzonki rozwijają się słabo. Część rośliny z już uformowanymi korzeniami zapuszcza korzenie szybciej niż sadzonki bez korzeni.
Konserwacja i pielęgnacja
Hydrofilowy pinnatifid zwykle rośnie w umiarkowanym świetle, ale w bardziej intensywnym świetle powstaje bardziej zwarta postać. Aby stymulować zwarty wzrost, możesz regularnie usuwać końcówki pędów.
Zalecane są odpowiednie ilości składników odżywczych, a także CO2. Ten gatunek higrofilu jest najwyraźniej bardzo wrażliwy na niedobór potasu, którego brak objawia się pojawieniem się dziur w starych liściach higrofilu.
Jednocześnie gleba jest zupełnie nieistotna, ponieważ hyphrofil pinnatiphide tworzy raczej mały, niezbyt głęboki system korzeniowy. Jeśli wyjmiesz roślinę z ziemi, zobaczysz, że ziarna ziemi lub piasku przylegają do jej korzeni.
Szybkość wzrostu zależy od warunków rośliny akwariowej i etapu rozwoju. Przy umiarkowanym oświetleniu i ograniczonym zaopatrzeniu w substancje odżywcze i CO2 hydrofil pinnathifhydu rośnie i rozmnaża się raczej powoli, ale przy intensywnym oświetleniu z wystarczającą ilością składników odżywczych makrokomórek i CO2 pionowe pędy mogą bardzo szybko dotrzeć do powierzchni wody. W takim przypadku konieczne jest regularne przycinanie górne..
Jeśli trzymasz hydrofilowy pinnatifid w wilgotnym podłożu i dobrym oświetleniu z dodatkiem wystarczającej ilości nawozu, możesz wyhodować powierzchnię. Liście powierzchniowe będą stopniowo poszerzać się i skracać i nabiorą zielonego odcienia - łodygi rosną pionowo w górę. Gdy jest trzymana w świetle dziennym, pinnatifida zaczyna kwitnąć, zwykle wiosną.
Aquadesign (aquascaping)
Ze względu na fakt, że hyprofil pinnatyfidu rośnie znacznie wolniej niż inne hydrokotyle, a jego dane zewnętrzne są po prostu niesamowite, jest to idealna roślina do projektowania aqua.
Ta roślina akwariowa będzie wyglądać najbardziej spektakularnie na środkowym planie, posadzona przez grupę, na spokojnym tle - niezwykły kształt liści przyciągnie uwagę. Niskie pionowe procesy można ciąć i sadzić nawet na pierwszym planie. Ponieważ roślina ta ma dość ciemny kolor, nie należy sadzić jej obok jasnych roślin o czerwonych liściach - mogą one przyćmić. Niezwykła forma wzrostu, podobna do wzrostu paproci, pozwala łączyć pinnatifida z kamieniami i wiązać z zaczepami.
Można powiedzieć, że jest to roślina akwariowa o ogromnym, niewykorzystanym potencjale, jeśli chodzi o możliwości akwakultury z nią.
