Duże kolce w akwarium - widoki
Barbusy rosnące w akwariach do wielkości ponad 10-12 cm długości są klasyfikowane jako duże gatunki. Szczególnie dobrze nadają się do dużych, od 500 litrów lub więcej gatunków akwariów w połączeniu z dużymi pielęgnicami, sumami i słodkowodnymi „rekinami” (patrz książki z serii „Pielęgnice ryb z inteligencją” i „Rekiny słodkowodne” i żaluzje tropikalne)).
Barbus arulius (Barbus arulius (Jerdon, 1849)) znalezione w rzekach i przepływających jeziorach południowych i południowo-wschodnich Indii. W naturalnych warunkach ryby dorastają do 14 cm, w akwariach zwykle nieco mniej. Są one głównie eksportowane z Indonezji, Tajlandii i Singapuru, gdzie uprawiana jest również forma arbinowa albinosów, która stała się powszechna w ostatnich latach. Ryby dobrze sobie radzą w towarzystwie innych dużych wydłużonych kolców ciała. Samce są jaśniejsze i większe niż kobiety, ich płetwy grzbietowe mają piękne narośla w kształcie warkoczy. Przy przechowywaniu temperatura wody w akwarium powinna wynosić między 22-24 ° C, z rozcieńczeniem 26-27 ° C. Wstępnie przygotowani producenci powinni zostać umieszczeni w przestronnym akwarium o długości 70-80 cm ze świeżo bronioną wodą o średniej twardości z reakcją neutralną lub lekko kwaśną pH = 6,8- 7.0 stymuluje tarło ryb. Małe liście są używane jako podłoże. Na dole umieszczono siatkę, aby zabezpieczyć jaja przed zjedzeniem przez producentów. Ryby nie są bardzo produktywne, a uzyskanie setek narybku z jednego tarła można uznać za zadowalający wynik. Niepowodzenia w rozmnażaniu są zwykle związane z niewielką ilością tarła, ponieważ ryby są raczej nieśmiałe.
Barbus Everett lub Barbus Clown (Barbus everetti Boulenger, 1894) mieszka w zbiornikach Azji Południowo-Wschodniej (Singapur, Kalimantan). Samce są bogatsze i jaśniejsze niż kobiety.
Ryby są spokojne, dorastają do 12 cm długości i są bardziej ciepłolubne niż poprzednie gatunki. Temperatura wody przy zawartości i rozcieńczeniu 24–28 ° C. Lepiej jest zmiękczyć wodę do nieznacznego odradzania, stosując na przykład żywicę kationowymienną o pH zbliżonym do obojętnego. Przed rozmnażaniem producenci są zwykle rozdzielani na 710 dni i są intensywnie karmieni różnymi paszami z obowiązkowym włączeniem składnika roślinnego: sałaty, szpinaku itp. Tarło zwykle występuje lepiej, gdy akwarium jest oświetlone jasnymi promieniami porannego słońca. Podobnie jak Arulius, niepowodzenie w hodowli można przypisać niewystarczającej wielkości zbiornika tarłowego. Ponadto samce dojrzewają późno w tych zadziorach (czasami w wieku półtora roku), a młodsze ryby nie są w stanie rodzić potomstwa.
Barbus z czerwonymi policzkami (Barbus orphoides Cuvier & Valenciennes, 1842) Ma szeroki zasięg w Azji Południowo-Wschodniej, w tym w Tajlandii, na wyspie Kalimantan i na niektórych innych wyspach Indonezji. Ryby w równym stopniu zamieszkują rzeki, jeziora i stojące zbiorniki wodne. Dorastają do długości 25 cm. 
Ryby te dobrze sobie radzą w towarzystwie dużych kolców, zwłaszcza z B. lateristriga. Młode kolce o czerwonych policzkach z charakterystycznymi ciemnymi obrzeżami płetwy ogonowej są bardzo podobne do innych kolców podobnych gatunków (B. daruphani, B. schwanenfeldi) występujących w tym samym zakresie. Do konserwacji może być zalecana temperatura 24–26 ° C i wyższa. Brak jest informacji na temat rozmnażania się B. orphoides w akwarium, więc akwarysta musi radzić sobie z naturalnymi i rozwiedzionymi okazami w basenach. Warunkiem bezpiecznego utrzymania tych ryb jest dokładna kwarantanna z zastosowaniem leków profilaktycznych, takich jak „profilaktyka Neskiego” przez dwa do trzech tygodni. W przypadku wyczerpania ryb z powodu pasożytów wewnętrznych pożądane jest przeprowadzenie leczenia hipertermicznego w temperaturze 33–34 ° C, podobnie jak w przypadku dysku (patrz książka „Discus - królowie akwarium”). W kolejnym okresie rekonwalescencji, w ciągu 7-10 dni, konieczne jest częste podmiany wody (30-50% dziennie), po czym reżim podmiany wody powinien być płynnie znormalizowany. Aby pobudzić apetyt ryb. Częste (5-6 razy dziennie) spożywanie pokarmów wysokobiałkowych w okresie rehabilitacji przyczynia się do ich szybszego powrotu do zdrowia.
Barbus Schwanenfeld (Barbus schwanenfeldi Bleeker, 1853) Jest powszechnie uznawany za jedną z najbardziej spektakularnych ryb w akwariach dużych gatunków dla biur i instytucji publicznych. Najbardziej zdumiewające jest to, że ryby te robią silne wrażenie na ludziach, którzy nie mają pojęcia o hobby w akwarium.
Zamieszkując ten sam naturalny zasięg co poprzednie gatunki, barbus Schwanenfeld może być utrzymywany w podobnych warunkach. Ryby są wszystkożerne, więc karmienie nie powoduje najmniejszego problemu. Jednak w celu utrzymania niezmiennie jasnego koloru płetw i przelewu „cynowego” dużych łusek konieczne jest okresowe karmienie B. schwanenfeldi karmą zawierającą karotenoidy, a jeszcze lepiej stosowanie specjalnych opatrunków poprawiających kolor, takich jak „Neski Extra Purple”. Hodowla tych zadziorów w akwarium nie jest opanowana, prawdopodobnie przede wszystkim ze względu na duży rozmiar: osiągają one 35-40 cm długości. Niemniej jednak, hodowane w ogromnych ilościach w systemach akwakultury w Singapurze i Tajlandii, ryby te są stale zwracane na uwagę akwarystów. Z tego powodu przed sadzeniem we wspólnym akwarium, podobnie jak poprzednie gatunki, muszą zostać poddane wysokiej jakości kwarantannie, ale najpewniejszym rozwiązaniem jest zakup ryb od importerów o dobrej reputacji.
