Liść elodea akwarium pod mikroskopem
Elodea jest bardzo popularna wśród właścicieli domowych akwariów. Jeśli spojrzysz na liść Elodea pod mikroskopem, możesz zauważyć, że składa się on tylko z dwóch warstw komórek, przy czym górna warstwa ma większe komórki niż dolna. A jeśli zastanowisz się nad tą rośliną dłużej, możesz znaleźć bardzo interesujące fakty dotyczące jej struktury.
Co to jest Elodea
Elodea jest bardzo popularną rośliną do sadzenia w domowym akwarium. Jest to interesujące przede wszystkim dlatego, że rośnie nawet przy braku gleby, a jest to ważny czynnik, jeśli żyworodne ryby są trzymane w akwarium.
Ojczyzna Elodei - Kanada. To tutaj wyrósł jako dzika roślina w stojących i wolno płynących zbiornikach wodnych. Spotkała się również w Stanach Zjednoczonych, aw XVIII wieku została wprowadzona do Europy. To właśnie Europejczycy nazwali ją zarazą z powodu jej szybkiego rozprzestrzeniania się po jednolitych zbiornikach wodnych i szybkiego wzrostu. Elodea jest również dość powszechna w Rosji, gdzie w niektórych miejscach jej zarośla są tak obfite, że czasami przeszkadzam w połowach, a nawet w wysyłce.
Elodea rośnie w długich pędach, które są dość cienkie i bardzo delikatne. Łatwo się łamią, dlatego szybko rozprzestrzenia się w zbiorniku i równie szybko zapuszcza korzenie. Na wolności jego pędy są w stanie osiągnąć metrową wysokość i rozgałęzić się. Na pędach są cienkie, małe liście, które rosną w spiralach.
W sprzyjających warunkach życia wodnego roślina ta może kwitnąć, wytwarzając małe kwiaty na powierzchni wody.
Ale Elodea jest nie tylko gęsto rosnącym chwastem wodnym, ale także dość przydatnym gatunkiem roślin, które mogą wchłaniać metale ciężkie i radionuklidy, co jest ważne dla sektora środowiska. Ponadto roślina ta jest często stosowana jako pasza dla świń i kaczek. Jest również stosowany jako nawóz..
W tym filmie dowiesz się więcej o tej roślinie:
Gatunki roślin
Ta roślina istnieje w kilku formach. Zwykle wszystkie z nich prawie się nie różnią, mają jednak swoje indywidualne cechy. Nauka wie Następujące rodzaje elodei:
- kanadyjski - Najczęściej spotykany w hodowli w akwariach. W naturze można go znaleźć w wodach regionu moskiewskiego, gdzie aktywnie rośnie w ciepłym sezonie i umiera w zimie, pozostawiając pąki do dalszego wzrostu;
- zębate - Gatunek ten może żyć w cieplejszych wodach, dlatego dobrze jest sadzić go w akwariach z rybami tropikalnymi. Reszta ma takie same cechy jak Kanadyjczyk.
Życie w akwarium
Ta roślina nie nadaje się do akwarium, które zawiera ryby tropikalne w odpowiedniej ciepłej wodzie. Co najlepsze, klasyczny wygląd elodei jest odczuwalny w temperaturze od 16 stopni do 24 stopni.
Do rozmnażania konieczne jest szczepienie, w którym sama łodyga musi osiągnąć co najmniej 20 cm. Dodatkowe karmienie takiej rośliny nie jest wymagane, ponieważ żywi się istotnymi produktami ryb akwariowych.
Emituje dużą ilość tlenu w intensywnym świetle, zapobiega niekontrolowanemu wzrostowi innych niepotrzebnych roślin i wytwarza substancje bakteriobójcze.
Struktura mikroskopowa
Badanie tej rośliny jest częstą praktyką na szkolnych zajęciach z biologii. Aby to zrobić, wytnij jeden liść z łodygi, umieść go na szklanym szkiełku i upuść trochę wody w tym samym miejscu. Z góry musi być przykryty szkiełkiem nakrywkowym.
Struktura komórek Elodea pod mikroskopem składa się z dwóch warstw. Komórki górnej warstwy są bardziej przezroczyste i bardziej wydłużone od krawędzi. Wraz ze wzrostem wyraźnie widoczna jest błona komórek, cytoplazma o strukturze ziarnistej, chloroplasty i jądro komórkowe. Często rdzeń może być pokryty chloroplastami. Zasadniczo cała komórka jest wypełniona czystym sokiem komórkowym.
Szczegółowe badanie ujawnia, że chloroplasty są dystrybuowane tylko w cytoplazmie. Z boku mają spłaszczony kształt, na górze - zaokrąglony kształt, z którego możemy wywnioskować, że mają kształt soczewicy. Chloroplasty poruszają się z różnymi prędkościami, na które wpływa temperatura i inne skutki.
Jeśli umieścisz źródło jasnego światła na prześcieradle, nastąpi proces fotosyntezy, przyczyniając się do powstawania ziaren skrobi w ciele chloroplastu, które wyglądają jak małe ziarna świetlne.
Po dodaniu jodu ziarna te nabierają charakterystycznego niebieskiego koloru. Cytoplazma zmieni kolor na żółtawy i przestanie się poruszać, ponieważ jod działa na nią destrukcyjnie. Jądro komórkowe również zmieni kolor na żółty.
Żywa komórka rośliny ma właściwości półprzepuszczalności, które charakteryzują się następująco: krawędzie cytoplazmy są całkowicie przepuszczalne dla wody, ale całkowicie nieprzepuszczalne dla roztworów o dużych cząsteczkach. Ponieważ sok komórkowy zawiera wysokie stężenie soli, cukrów i innych substancji, a środowisko zewnętrzne jest mniejsze, woda wchodząca do wakuoli wyrówna stężenie soku komórkowego i roztworu zewnętrznego.
Sztuczny sposób może stworzyć takie warunki, gdy stężenie środowiska zewnętrznego jest wyższe. Aby to zrobić, liść rośliny należy umieścić w roztworze hipertonicznym. Takie rozwiązania obejmują:
- roztwór azotanu potasu (15%);
- roztwór cukru (30%);
- roztwór chlorku sodu (0%) itp..
Proces plazmolizy
Pod działaniem roztworu woda przechodząca do protoplastu wpadnie do otaczającego płynu, sama wakuola kurczy się, cytoplazma odłączy się od ścian komórkowych, a powstałą przestrzeń zostanie wypełniony roztworem zewnętrznym. Ten proces nazywa się „plazmolizą”.
Aby obserwować taki proces, należy umieścić liść na szklanym szkiełku, kapać trochę wody, przykryć go szkiełkiem nakrywkowym, a następnie wybrać komórkę z dobrze widoczną cytoplazmą. Następnie, po jednej stronie szklanki, należy kapać roztwór, a po drugiej umieścić filtrowany papier. Papier zacznie rysować w wodzie i ułatwi penetrację roztworu..
Podobne procesy można również zaobserwować, jeśli przeprowadzony zostanie podobny eksperyment z łuskami cebuli. Jeśli jod zostanie wystawiony na działanie komórki, niemożliwe będzie spowodowanie w niej plazolizy nawet za pomocą różnych roztworów.
