Chrząkanie gourami - czasem głośno w akwarium
Grunting gourami (łac. Trichopsis vittata), ryba, której nazwa pochodzi od wydawanych okresowo dźwięków. Jeśli utrzymasz grupę, usłyszysz chrząknięcie, zwłaszcza gdy mężczyźni popisują się przed kobietami lub przed innymi mężczyznami.
Chrząkanie gourami jest prawdopodobnie najczęstszym rodzajem wszystkich gourami w ogóle. Żyją w strumieniach, rowach przydrożnych, polach ryżowych, systemach nawadniających, a nawet w każdym małym zbiorniku.
A to stwarza pewne problemy dla akwarystów, ponieważ często ryby na zdjęciu i ryby w akwarium wyglądają zupełnie inaczej, chociaż nazywa się je narzekającymi gouras.
Mogą różnić się od siebie w zależności od siedliska, ale pod względem zawartości i żywienia są dokładnie takie same.
Narzekanie w samej płycie:
Opis
Wszystkie odmiany mają w przybliżeniu ten sam rozmiar, do 7,5 cm Prawie wszystkie mają podstawowy kolor podbarwienia - brązowy, z trzema lub czterema poziomymi paskami. Te paski mogą być brązowe, czarne, a nawet ciemnoczerwone.
Jeden przechodzi od ust, przez oczy do ogona, czasem kończąc na dużej ciemnej plamie. Niektóre gatunki wschodnie mają ciemnobrązową plamę za pokrywą skrzelową, podczas gdy inne nie. Oczy czerwone lub złote, z jasnoniebieską tęczówką.
Jak wszystkie labirynty płetwy brzuszne są nitkowate. Zwykle metaliczne niebieskie, czerwone, zielone łuski biegną wzdłuż ciała zrzędliwego gourami.
Biotop dla narzekających i karłowatych gourami:
Karmienie
Karmienie narzekających gouramów jest łatwe. Jedzą zarówno płatki zbożowe, jak i granulki.
W naturze podstawą żywienia są różne owady, zarówno żyjące w wodzie, jak i spadające na powierzchnię wody.
Również w akwarium lubią jeść mrożone i żywe pokarmy: bloodworms, coronet, artemia, kanaliki.
W naturze narzekające guramy żyją w wyjątkowo trudnych warunkach, w wodzie o niskiej zawartości tlenu, często stojąc.
Aby przetrwać, przystosowali się do oddychania tlenem atmosferycznym, po czym wznoszą się na powierzchnię wody, połykają, a następnie są wchłaniane za pomocą specjalnego narządu. Właśnie dlatego te ryby nazywane są labiryntem.
Oczywiście taka bezpretensjonalność znacząco wpłynęła na zawartość zrzędzących gourami w akwarium.
Do konserwacji potrzebujesz małej objętości, od 70 litrów. Napowietrzanie wcale nie jest potrzebne, ale filtracja wody nie będzie zbyteczna.
Rzeczywiście, pomimo bezpretensjonalności, lepiej trzymać ryby w dobrych warunkach.
Chrząszcze najlepiej czują się w akwarium z obficie zarośniętymi roślinami, przy słabym i słabym świetle. Pływające rośliny najlepiej umieszczać na powierzchni wody..
Temperatura wody 22 - 25 ° C, pH: 6,0 - 8,0, 10 - 25 ° H.
Kompatybilność
Jeśli znajdziesz kilka ryb, zobaczysz, jak samce zamarzają przed sobą z rozłożonymi płetwami, podobnie jak robią to samce.
Jednak w przeciwieństwie do tych ostatnich, narzekające gouramy nie walczą. Za pomocą linii bocznej określają ruch wody, oceniają siłę wroga i dowiadują się, kto jest chłodniejszy.
W tej chwili wydają dźwięki, od których otrzymali nazwę. I dość głośno, czasem słychać je po drugiej stronie pokoju.
Jeśli chodzi o kompatybilność, jest to znośna ryba, którą można trzymać we wspólnym akwarium. Na przykład z innymi labiryntami - samcami, laliusem, księżycowym gourami.
Różnice płci
Samice są mniejsze i nieco jaśniejsze. Najłatwiejszym sposobem ustalenia płci, szczególnie u młodych ryb, jest ich wyróżnienie.
Weź rybę, włóż do słoika z przezroczystymi ścianami i oświetl stronę lampy. Zobaczysz narządy wewnętrzne, potem pęcherz do pływania, a za nim żółtawy lub kremowy worek. Są to jajniki i samce ich nie mają, bańka jest pusta.
Hodowla
Aby rozpocząć, upewnij się, że masz ryby z tego samego zakresu. Ryby z różnych zakresów często nie identyfikują partnerów, ale być może są to różne podgatunki, które nie zostały jeszcze opisane..
Oddzielne akwarium przyspiesza ten proces, chociaż mogą się odradzać i ogólnie.
Napełnij rośliny spawnujące pływającymi roślinami, a nawet postaw doniczkę. Chrząkając gourami często budują gniazdo piany pod liściem rośliny lub w doniczce.
Ze względu na ich częstość, dokładne parametry wody nie są tak ważne, najważniejsze jest unikanie ekstremów. Napełnij tarło miękką wodą, lekko kwaśną (około pH 7).
Większość źródeł zaleca podniesienie temperatury wody, ale mogą one odradzać się w tej samej temperaturze..
Tarło zaczyna się pod gniazdem piany, po tańcach godowych, podczas których samiec pochyla się i okrąża samicę, stopniowo ściskając ją i ściskając jajka.
Samiec natychmiast zbiera kawior z ust i wypluwa do gniazda, czasem dodając kilka pęcherzyków powietrza. Powtarza się to kilkadziesiąt razy, uzyskuje się do 150 jaj, duże samice mogą wyprodukować do 200.
Po półtora dnia kawior jest dziobany. Wysokie temperatury mogą przyspieszyć proces, skracając czas do jednego dnia..
Larwa wisi w gnieździe jeszcze przez kilka dni, aż worek żółtka zostanie całkowicie wchłonięty. Przez cały ten czas mężczyzna ostrożnie się nią opiekuje, dodając bąbelki i zwracając upuszczone jajka.
Stopniowo samiec zaczyna się rozmywać, a mężczyzna traci na nim zainteresowanie..
