Zawartość i reprodukcja sferycznego kladoforu w akwarium
Nie ma wielu roślin akwariowych, które uosabiają połączenie atrakcyjnego wyglądu, bezpretensjonalności i obecności użytecznych właściwości. Wśród tak idealnych mieszkańców akwarium, którzy spełniają wszystkie te warunki, istnieje także niesamowita kreacja przyrody, zwana kladoforem. Ta niezwykła „kudłaty” roślina jest bardzo popularna wśród akwarystów i nie na próżno.
Historia badań nad kladoforami
Kiedyś aktywne rozprzestrzenianie się kladoforów w naturalnych zbiornikach wodnych krajów europejskich przyczyniło się do szybkiego badania i klasyfikacji tej rośliny. Pierwszym naukowcem, który szczegółowo opisał egagropil, stał się słynny Karol Linneusz. W połowie XVIII wieku ten szwedzki przyrodnik przedstawił światu swoją pracę naukową, w której badana roślina nosiła nazwę Conferva aegagrophilia - „bezlistna alga” (najbliższe znaczenie, dokładne tłumaczenie na rosyjski jest niemożliwe).
Od tego czasu w terminologii naukowej oznaczenie cladofory wielokrotnie się zmieniało. Eksperci nie mogli dojść do konsensusu do 2002 r., Kiedy biologowie postanowili nazwać kladofor w dziedzinie nauki Egagropila Linnaeus (po łacinie - Aegagropila linnaei) na cześć wielkiego badacza, który jako pierwszy badał tę roślinę..
W przeciwieństwie do naukowców, którzy mimo wszystko doszli do porozumienia w sprawie nazwy cladophora, zwykli miłośnicy flory akwariowej nazywają roślinę na różne sposoby:
- mech kulkowy;
- omszała piłka;
- mech jeziorny itp..
Mieszkańcy Niemiec nazywają tę roślinę rosyjską omszałą kulą. A Japończycy poetycko nazywają Egagropilu marimo.
Opis i charakterystyka rośliny
Ulubieniec akwarystów na całym świecie - kladofor, pomimo swojej powierzchni podobnej do mchu, nie jest objęty podziałem mszaków. Co więcej, nie dotyczy to wcale roślin wyższych. Egagropila jest rośliną niższą. Czasami kladofor jest uważany za mech wodny, ale taka klasyfikacja jest błędna. Jest to rodzaj glonów, które w określonych warunkach mogą przybrać kulisty kształt.
Kula, w którą powstaje egagropil podczas procesu wzrostu, ma raczej gęstą strukturę i prawie idealnie okrągłe kontury. U jej podstaw nie leży jedna roślina, ale cała kolonia małych organizmów glonów, połączonych ze sobą i tworzących oryginalną sferyczną strukturę.
Omszała osłona piłki jest jakby wykonana z filcu. Dla zewnętrznej części rośliny w normalnych warunkach charakterystyczny jest nasycony zielony lub ciemnozielony kolor. Zmiana koloru - pojawienie się brązowego lub żółtego odcienia itp. - wskazuje na nieodpowiednie warunki osadzenia.
Wewnętrzna część kladoforu, podobnie jak zewnętrzna, ma zielony odcień i składa się z skierowanych promieniowo glonów, tworząc rodzaj ramy roślinnej. Wewnętrzna warstwa szkieletu pokryta jest chloroplastami, które są w stanie „spania”, podczas gdy alga jest cała, i przechodzą w fazę aktywną, jeśli kula jest podzielona na części. W kulkach - przedstawicielach starych kolonii wnętrze jest całkowicie puste.
Proces reprodukcji kladoforów zachodzi wegetatywnie, to znaczy przez podział na poszczególne fragmenty. „Przebudzenie” chloroplastów podczas rozkładu rośliny na kawałki jest cechą tego procesu. Aby uruchomić „mechanizm” propagacji sferycznego kladoforu, możesz albo poczekać, aż sam się rozpadnie (zwykle dzieje się to pod wpływem temperatur wyższych niż wygodne dla rośliny), lub rozdzielić go samodzielnie.
Rozmiar i styl życia
Średnica jednej kuli rośliny wynosi średnio 8–12 cm, a wielkość i tempo wzrostu egagropylu zależą od temperatury wody, w której się znajduje. Związek ten przejawia się niezależnie od tego, czy roślina żyje w naturalnym, czy w sztucznym domu..
W zimnej wodzie, w temperaturach do plus 20 stopni Celsjusza, kladofor rośnie bardzo powoli, dodając około 5 mm rocznie. Ale nawet przy temperaturze wody wynoszącej plus 22 stopnie Celsjusza i więcej organizmy glonowe zaczynają się namnażać aktywnie, w wyniku czego egagropil gwałtownie się powiększa.
W chłodnych wodach islandzkiego jeziora Mivatn przedstawiciele kolonii glonów gęsto zaludniają obszary położone na głębokości kilku metrów i osiągające około 10 cm wielkości. Jedna kula żyjąca w Akane może osiągnąć średnicę około 30 cm.
Jako przedstawiciel niższych roślin wodnych kladofor nie ma systemu korzeniowego. Całkowity brak korzeni pozwala egagropile prowadzić raczej nietypowy styl życia. Codzienny cykl tej glony składa się z dwóch etapów:
- W pierwszej połowie dnia jest na dnie zbiornika.
- W ciągu dnia i wieczorem unosi się na powierzchni wody.
Taka codzienna rutyna zmienia codzienne istnienie kladoforów w piękny spektakl teatralny, który można łatwo podziwiać przez szklankę akwarium. Bez względu na to, jak magiczny może być sam proces, istnieje proste i zrozumiałe wytłumaczenie takiego zachowania rośliny..
Kula algowa egagropylu jest aktywnym uczestnikiem procesu fotosyntezy. W powierzchniowej omszałej warstwie szybko i w dużych ilościach gromadzą się pęcherzyki tlenu. To te bąbelki powodują, że kula unosi się na powierzchni wody. W stanie „pływającym” glony są uwalniane od pęcherzyków tlenu, po czym mokra „bryła mchu” powraca, opadając na dno.
Siedlisko
Przedstawiciel flory wodnej, podobny do zabawkowej pluszowej piłki, zyskał szeroką popularność pod nazwą sferycznej cladophora. A także dość często nazywa się to egagropila. Trudno znaleźć roślinę, która bardziej przyciągałaby uwagę i ozdabiała wnętrze akwarium.
Spotkanie z kladoforem in vivo jest dość proste. Obszar naturalnego występowania jest rozległy i prawie całkowicie obejmuje cały kontynent euroazjatycki. Roślina często występuje na wyspach przylegających do lądu stałego, które są częścią Eurazji.
Jako siedliska egagropil preferuje słabo płynące zbiorniki z chłodną wodą.. Gęsto zaludnia jeziora:
- Akan na japońskiej wyspie Hokkaido.
- Myvatn w północnej Islandii.
Zalecenia dotyczące treści
Jak już wspomniano, jedną z kluczowych cech, dla których egagropila jest tak bardzo ceniona przez akwarystów, oprócz jej wyglądu, jest jej bezpretensjonalność. Zawartość sferycznego kladoforu w akwarium nie jest trudna i będzie dostępna nawet dla początkujących.
Ponieważ egagropila nie jest specjalnie opracowanym przekształceniem akwarium, ale naturalnie występującymi algami naturalnego pochodzenia, wiele cech jego istnienia w zbiorniku domowym jest bezpośrednio związanych z życiem w środowisku naturalnym.
W naturalnych warunkach kladofor woli znajdować się na samym dnie zbiornika, gdzie promienie słoneczne praktycznie nie przenikają. Oznacza to, że życie glonów mija, jeśli nie w całkowitej ciemności, to przy minimalnym oświetleniu. Dlatego umieszczając roślinę w zbiorniku, najlepiej wybrać dla niej najciemniejsze obszary.. Glony będą czuć się komfortowo:
- w rogach;
- za zaczepami lub pod nimi;
- w cieniu rozłożystych krzaków lub bezpośrednio pod ich gałęziami.
Ponieważ kladofor nie ma systemu korzeniowego, nie potrzebuje gleby. Alga ta jest całkowicie niezależna od jakości gleby i jej stanu. Charakter podłoża nie wpływa na jej życie.
Zapotrzebowanie na wodę
Jednym z najważniejszych warunków przetrzymywania są parametry wody. Aby egagropila żyła „długo i szczęśliwie”, musisz stworzyć dla niej wygodne środowisko życia. Większość roślin wodnych można podzielić na dwie grupy:
- słodka woda;
- słonawa woda.
Niesamowite glony kladofora można zaliczyć do pierwszej grupy, a do drugiej. Mieszkańcy głównie świeżych zbiorników wodnych preferują jednak słonawą wodę. Potwierdza to również fakt, że w słodkowodnym japońskim jeziorze Akan, w którym żyje kladofor, gęstość kolonii alg rośnie w miejscach, w których naturalne źródła o słonawej wodzie wpływają do akwenu.
Ta preferencja dotyczy również istnienia kladoforów w akwarium. W słonawej wodzie glony czują się świetnie. Doświadczeni właściciele własnych „podwodnych królestw” zalecają nawet szczególnie solenie wody, jeśli nastąpi pogorszenie stanu rośliny - zaczyna ona zmieniać kolor na brązowy lub żółty itp..
Zasadniczo nie ma specjalnych wymagań dotyczących parametrów wody. Dla środowiska wodnego zalecane są następujące wskaźniki:
- alkaliczność: średnia;
- wskaźnik wodoru (pH) - zbliżony do poziomu neutralnego;
- sztywność: niska (maksymalnie 8 stopni, wynikiem wyższej wartości będzie śmierć rośliny);
- temperatura: plus 20-22 stopni Celsjusza (maksymalnie 25).
W wodzie cieplejszej niż pożądana roślina może szybko rosnąć. Ponadto przegrzanie może prowadzić do konsekwencji, takich jak zniszczenie glonów - kule po prostu rozpadają się. Z jednej strony jest to efekt negatywny, z drugiej strony fragmenty, na które dzieli się roślinę, można z powodzeniem wykorzystać do hodowli kladoforów..
Wielu akwarystów na całym świecie zajmuje się hodowlą kladoforów. Nie jest to zaskakujące - roślina ma najwyższe właściwości dekoracyjne, jest w stanie mieszkać w różnych zbiornikach i jest mało wymagająca do warunków zatrzymania. W razie potrzeby można użyć kawałków egagropilu utworzonych po rozpadzie, aby utworzyć nowe kolonie glonów.
Jeśli wzrost liczby przedstawicieli roślin nie jest uwzględniony w planach, istnieje sposób na „przyklejenie” zwiniętej kuli. Dzięki szybkiemu ochłodzeniu wody do normy kladofor jest w stanie stopniowo odzyskiwać siły i powracać do kulistego kształtu..
Niechciani sąsiedzi
Zalecany zakres temperatur wyklucza możliwość trzymania większości gatunków ryb tropikalnych w tym samym zbiorniku co kladofor. Z tego powodu współistnieją rośliny zwykle występują gatunki ryb zimnowodnych.
Różni mieszkańcy podwodnego królestwa bardzo lubią egagropyl. Na przykład sum i krewetki uwielbiają chować się za „pluszowymi” kulkami kladoforów lub siedzą na nich. Ale pomimo takich uzależnień te same stworzenia są w stanie zniszczyć roślinę.
Dekoracyjne piękno tych alg rekompensuje brak fauny wodnej w akwarium. Jeśli naprawdę chcesz dodać wodne stworzenia do Egagropilu, powinieneś podejść do wyboru z najwyższą ostrożnością. Sąsiedztwo z osobnikami plekostomusov - pewna śmierć dla rośliny. Złote rybki są również nieprzyjazne dla tych wodorostów. Duże raki, które nie dogadują się nie tylko z kladoforem, ale także z jakąkolwiek roślinnością wodną, należą również do kategorii bardzo niepożądanych sąsiadów..
Czystość
Jak prawie wszyscy mieszkańcy akwarium, kladofor potrzebuje zmiany wody. Pod tym względem nie jest wyjątkiem od większości przedstawicieli podwodnego świata. Terminowa odnowa wody jest bardzo ważna, ponieważ zapewnia:
- prawidłowy rozwój organizmów algowych i ich wzrost;
- spadek zawartości azotanów w wodzie, z których większość znajduje się w dolnej warstwie, gdzie roślina znajduje się na pół dnia.
Ponadto podmiany wody nie pozwalają na zanieczyszczenie glonów, co często się zdarza. Egagropila działa jak biologiczny i mechaniczny filtr wody. Staje się prawdziwym „koszem na śmieci” w akwarium - w małych omszałych komórkach utknęły różne cząstki materii organicznej. Funkcja jest przydatna, ale zanieczyszczenia gromadzące się na powierzchni rośliny stopniowo ją zabijają..
Egagropila uwielbia czystość. Oprócz zmiany wody w akwarium, musisz zapewnić dobrą filtrację i napowietrzanie. I oczywiście, oprócz oczyszczania wody, należy zachować ostrożność, aby oczyścić same glony. Roślina nie wymaga specjalnego czyszczenia - wystarczy delikatnie spłukać ją w czystej wodzie.
