Skalary leopold iii
Scalaria leopold (Pterophyllum leopoldi) to słodkowodna ryba z rodziny pielęgnic, z rodzaju Scalaria. Nazwa ryby pochodzi od imienia króla Belgii Leopolda Trzeciego, który niezależnie studiował zoologię. Naturalnym siedliskiem jest Ameryka Południowa, środkowy obszar Amazonki, Essexibo, Rupununi, Brazylia. Preferuje stawy o powolnym przebiegu, ze splątanymi zaczepami i roślinami. Parametry wody w naturalnym biotopie: pH 4,0–6,5, twardość 0,5–1 dGH. W naturze osiąga rozmiar 40-45 cm długości.
W środowisku naturalnym występują trzy rodzaje skalarów: pospolity (Pterophyllum scalare), wysoki (Pterophyllum altum), leopold (Pterophyllum leopoldi). Ten ostatni był wcześniej nazywany inaczej - Pterophyllum dumerili, ale później ichtiolog ze Szwecji zmienił jego nazwę. Uważano, że w latach 20. ubiegłego wieku całkowicie zniknął w wodzie, ale dzięki wysiłkom akwarystów i hodowców jego populacja została przywrócona.
Charakterystyka
Wielkość dorosłej ryby osiąga 10-15 cm, ciało o trójkątnej symetrii, ściśnięte po bokach. Dymorfizm płciowy występuje: u mężczyzn duże czoło, kolor ciała jest jaśniejszy niż u kobiet. W okresie tarła u samca wyróżnia się spiczastą gonopodię; u samicy płetwa brzuszna jest zaokrąglona. Ryba ma łuskowate skalary w kolorze srebrno-szarym, na których znajdują się ciemne poprzeczne paski. Różni się od innych skalarów obecnością szerokiego karku, bezpośredniego konturu grzbietowej części ciała, wzór ciała charakteryzuje się dużą czarną plamą pod płetwą grzbietową, w pobliżu której kończy się 4. pionowy pasek
Płetwy grzbietowe i odbytu do ciała znajdują się pod kątem 80 stopni i nie prostują się całkowicie. Kufa patrzy w dół. Samce gatunku są większe, z wyraźnym czołem, kolor ciała jest jaśniejszy niż u samic. Samice mają zaokrąglony kształt ciała, kolor łusek jest nieco jaśniejszy. Przed rozmnażaniem ryby są pomalowane na jasne kolory. Oczekiwana długość życia - 5-10 lat.
Zobacz, jak wygląda skalar Leopolda.
Warunki zatrzymania
Ryba jest nieśmiała, nieśmiała, dlatego lepiej trzymać ją w stadzie kilku osobników. Dorosłe ryby, podobnie jak pielęgnice, tworzą pary młodych zwierząt. Do konserwacji wymagany będzie zbiornik o pojemności 150-200 litrów i wysokości 50 cm, w którym należy zainstalować Driftwood, płaski kamień, rośliny o twardych liściach. Potrzebne jest przestronne miejsce do pływania i słabe oświetlenie.
Dopuszczalne parametry wody:
W naturze: twardość mniejsza niż 1 dGH, pH 4 - 6,8.
Zawartość: twardość 5 - 20 dGH, pH 6,0 - 7,5, temperatura 26 - 30 ° С.
Filtr, aerator powinien być zainstalowany w akwarium. Raz w tygodniu zaleca się aktualizację 20% świeżej wody o podobnych parametrach.
O kompatybilności
Nieagresywne gatunki ryb, związane z nimi skalary lub spokojne pielęgnice nadają się jako sąsiedzi. Ale najlepiej umieścić parę w akwarium gatunkowym, aby uniknąć konkurencji i agresji. Są agresywne w stosunku do małych ryb, a także smażenia i krewetek..
Zgodność z takimi rybami jest możliwa:
- Kardynałowie;
- Galaktyka mikroukładów;
- Neonami
- Szermierzy;
- Pecilia;
- Molliesia;
- Gourami.
Nie zaleca się używania z:
- Zadziorów
- Cierniami;
- Tetragonopterus;
Podziwiaj akwarium Leopolda i czerwony Hifessobricone.
Co karmić?
W naturalnym środowisku angelfish są wszystkożerne; w niewoli mogą również jeść różne rodzaje żywności. Można je podawać na żywo, mrożone i sztuczne. Główną dietą mogą być wysokiej jakości płatki i granulki dla pielęgnic ze spiruliną, ponieważ odpowiednie są żywe pasze, coretra, artemia, rozwielitki. Jeśli chodzi o dżdżownice i twórców kanalików, nie zaleca się ich podawania, ponieważ ryby są niestrawne z tego pokarmu. Nie można przekarmić, aby uniknąć bierności i otyłości. Żywe rośliny i mech potrafią zbierać, ale rzadko.
Zasady hodowlane
Uważa się, że leopold angelfish w niewoli prawie się nie rozmnaża, ale wielokrotnie udało się uzyskać wylęg narybku. Angelfish Leopold wkracza w dorosłość w pierwszym roku życia. Para powstaje w okresie dojrzewania, dlatego ważne jest, aby producenci jaj byli znani z góry. Można spawnować we wspólnym akwarium lub osobnym tarle, na dnie których rośliny o liściach szerokolistnych należy ułożyć kamienie. Samica produkuje 300–600 jaj, którymi opiekuje się samiec. Jajka dojrzewają przez 4-5 dni, po których pojawiają się larwy.
Po kolejnych 4-5 dniach narybek popłynie w poszukiwaniu jedzenia. Początkowym pokarmem jest drobny zooplankton, żywy pył. Później możesz podać artemię nauplii. Porcje jedzenia dla narybku powinny być małe, 3-4 razy dziennie. Zdarzały się przypadki jedzenia jaj przez skalary, więc jeśli istnieje zagrożenie zjedzeniem narybku, samiec i samica powinny zostać przeszczepione do dużego zbiornika, a narybek należy pozostawić. Parametry środowiska wodnego podczas tarła: temperatura 28-30 stopni Celsjusza, kwasowość pH 6,0-7,0, twardość 8-10 dGH. Konieczne jest zainstalowanie wewnętrznego filtra z gąbką, który wytworzyłby słaby przepływ wody.
