Szafirowy tetra
- Inne nazwy: Hifessobricon Ekwador, Hyphessobrycon equadoriensis.
- Pochodzenie: Afryka Środkowa.
- Rozmiar: do 5-6 cm.
- Temperatura: 23–28 ° C.
- Parametry wody: pH 6,0-7,5- twardość 4-18.
- Oświetlenie: przyciemnione.
- Zachowanie: Spokojne, Aktywne.
- Tempo wzrostu: średnie.
- Trudności w utrzymaniu: niski.
Systematyzacja biologiczna
Nazwa łacińska:Hyphessobrycon equadoriensis (Eigemann, Henn & Wilson, 1914)
Synonimy:Astynax spec. (łac.), szafirowy tetra, ekwadorski tetra, kolumbijski tetra, Blauroten Kolumbiensalmler (niemiecki)
- Squad Harakoobraznye (Characiformes);
- American Tetra Family (Characidae);
- Podrodzina Incertae sedis - grupa o nieokreślonym statusie podrodziny.
- Rod Hyphesobricon (Hyphessobrycon Durbin, 1908)
- Grupa systemowa warunkowa Bifasciatus
Jest uważany za względnie bliskiego krewnego znanych akwarystów jaskiniowych ryb [1]
Opis
Długość: Śr 5 cm, maks. do 6,6 cm Wysokość: 2,5 cm. (bez płetwy grzbietowej).
Kolor: Ciało jest srebrne, płetwy i ogon są jasnoczerwone, plecy z charakterystycznym neonowym odcieniem. U podstawy płetwy odbytu można zaobserwować słabą różową plamkę. Za pokrywą skrzelową na ciele znajdują się dwie ledwo zauważalne ciemne plamy, które pozwalają przypisać ten gatunek do grupy Bifasciatus.
Na zewnątrz: U osób dorosłych mięśnie kręgosłupa są dobrze rozwinięte, co daje pewne podobieństwo do różowego łososia.
Dymorfizm płciowy: Wyraźne różnice między mężczyznami i kobietami są słabo wyrażone. Samice są większe i pełniejsze (typowe dla wielu gatunków characid), samce są mniejsze, ale szczuplejsze, ich płetwa grzbietowa jest większa i nieco jaśniejsza [1]. U kobiet płetwa odbytu jest prosta, u mężczyzn z wydłużeniem na kilu
Siedlisko
Ojczyzną tej ryby jest mała rzeka Rio Acanti północno-zachodnia Kolumbia, dokładnie na wybrzeżu Zatoki Darienskiej (część Morza Karaibskiego), 150 km od granicy z Panamą [3].
Racja żywnościowa
Małe ryby nie są szczególnie upolowane. Ekwadorski hifessobricon nigdy nie odbiera jedzenia z ziemi, bardzo rzadko z liści. Ryby wykazują zainteresowanie gastronomiczne jedynie małymi ruchomymi obiektami na powierzchni i w słupie wody. W pozostałych przypadkach ryby te nie są zbyt pretensjonalne - jedzą równie żywe skorupiaki średniej wielkości i larwy owadów wodnych, a także mrożone lub suche pokarmy [1]. Nie rezygnuj z posiekanych pokarmów roślinnych (spirulina, awokado, czasami jabłko), ale są prawie obojętne na rośliny akwariowe. Ze względu na swój dynamizm mogą „jeść wokół” bardziej zrelaksowanych sąsiadów. W takim przypadku gatunki, które mogą pobierać pokarm bezpośrednio z rąk, mogą być zalecane do wspólnego leczenia..
Zachowanie w akwarium
Uciekają, gatunki mobilne. Nieco nieśmiały. Trzymają środkowe warstwy wody nad roślinami średniej wielkości, aby w każdej chwili zanurkowały w zarośla. Sąsiadujące ryby nie są dotykane; nie są szczególnie polowane na narybek. Występuje jednak pewna wewnątrzgatunkowa agresja dużych osobników w stosunku do mniejszych, nasilająca się w niesprzyjających warunkach (małe akwarium lub małe stado).
Jak na ironię hifessobricony w swoich nawykach są zmniejszoną kopią piranii, ale w przeciwieństwie do nich, absolutnie spokojnymi rybami. Jak wiele gatunków characid, narybek jest bardziej mobilny niż dorośli i swobodnie pływa w akwarium. W miarę starzenia się ryby wisi coraz bardziej nieruchomo w jednym miejscu, często w całej szkole. Zauważywszy kanał, ożywają i rzucają w niego strzałą. Gdy tylko upragniony kawałek jedzenia znajdzie się w ustach, ryba wykonuje manewr cofania o 180 stopni. Ogólnie rzecz biorąc, ta ryba charakteryzuje się gwałtownymi zmianami trajektorii i szybkimi ruchami. Karmienie stada Hifessobricons jest spektakularnym widokiem, jeśli karma jest sucha i rozprzestrzenia się na powierzchni wody, wówczas można z niej wyskoczyć. Nie odnotowano jednak przypadków wyskakiwania z akwarium.
Tetra szafirowa uważana jest za zawartość prostej ryby. Objętość akwarium należy ustalić w wysokości 50 litrów. o 10 szt. Optymalna temperatura wody wynosi 25 ° C. Wymiana wody wynosi minimum 25% na tydzień. Agresja międzygatunkowa nie jest szczególnie gwałtowna, wygląda jak gra z zewnątrz, ale lepiej jest spakować co najmniej 12-15 osób, aby rozproszyć uwagę osoby dominującej.
Tarło i hodowla
Stado tarło w ekwadorskim Hifessobricon. Grupa tarłowa zaczyna krążyć wokół akwarium, lekkomyślnie angażując wszystkie osobniki swojego gatunku w ten taniec. Po kilku kręgach od wiodących samic małe przezroczyste jaja spadają na dno, które zapładnia się ostrymi ruchami samców. Karmienie standardowego narybku dla małych ptaszników.
Należy zauważyć, że ta ryba jest dość bezpretensjonalna i zaaklimatyzowana w moskiewskiej wodzie, a wzrost narybku jest możliwy bez znaczących zmian w hydrochemii, ale należy pamiętać, że w tym przypadku odsetek narybku z wadami wrodzonymi jest wysoki (skolioza kręgosłupa, różne wady pokryw skrzelowych, kropla pęcherzyka powietrza itp.). ) Pozostaje również kwestia ilościowego stosunku płci, gdy narybek pojawia się w dość twardej wodzie. W odpowiednich warunkach narybek może przetrwać w ogólnym akwarium (stabilność równowagi biologicznej akwarium, obecność dużej liczby schronień, mała pasza).
Galeria zdjęć
Źródła informacji
[1] Akwarium, 4–99 października, Hifessobricon Ecuadorian V. Molkanov- [2] Kolumbijski tetra [3] W świecie zwierząt nr 4 z 2004 r. Tetra z Kolumbii A. Aduev (artykuł opublikowany pod pseudonimem) [4] Hyphessobrycon columbianus A. Zabawski
