Amphiprion to ryba klauna!
Amphiprion Clown Fish
Ryby te są jednym z najczęstszych mieszkańców akwariów morskich. W zależności od odmiany ryb może mieć inny kolor. Ze względu na żywe kolory amfiprionów nazywali to rybą klaunów. Jego głównym siedliskiem jest basen Indo-Pacyfiku.
Ten dość rozległy rodzaj (różne źródła od 12 do 28 gatunków amfiprionów) należy do rodziny Pomacentridae. W akwariach najczęściej zawierają one Amphiprion ocellaris, A. clarkii, A. perideraion, A. tridnctus, A. melanopus.
Jeden lub kilka amfiprionów utrzymuje stałą symbiozę z jednym lub kilkoma zawilcami morskimi, wybranymi przez nich jako „dom”. Zanim powstanie symbioza amfiprionu i morskiego anemonu, następuje tak zwana „znajomość”. Amphiprion powoli przyzwyczaja aktyn do swojego społeczeństwa. „Znajomość” trwa 2-3 minuty, a po tym anemon nie wykazuje już żadnej agresji dla amfiprionu. Podczas tego procesu ryba dostrzega substancję ochronną, która tworzy się w gruczołach morskiego anemonu i wchodzi bezpośrednio do piekących komórek macek i rozwija odporność na nią. Substancja ta chroni również same zawilce morskie przed ich mackami, a ponadto pozwala im organizować swoje terytorium. Błazenki mieszają ten „chemiczny kamuflaż” z własnym śluzem, a zawilec przestaje postrzegać je jako przedmiot spożywczy. Naturalnie skład chemiczny śluzu skóry amfiprionów staje się indywidualny po takich manipulacjach i zmienia się w zależności od tego, z jakim anemonem morskim jest „przyjacielem”. Jeśli ryby zostaną pozbawione tego ochronnego filmu, natychmiast staną się łatwą ofiarą „swojego” anemonu.
Amphiprion można bezpiecznie polecić początkującym akwarystom morskim jako jedną z najłatwiejszych w utrzymaniu ryb. „Błazenki” są bezpretensjonalne w żywieniu, szybko jedzą, nie wypluwają jedzenia, nie pozostawiają na wpół zjedzonych kawałków, które mogą zepsuć wodę (są one zjadane przez zawilec morski). Odpady z amfiprionu są minimalne, więc system oczyszczania wody może być nieco prostszy niż dla innych mieszkańców rafy koralowej. Amfipriony są bardzo wybredne co do składu paszy i jedzą prawie wszystko, co jadalne, które czołga się do ich ust. Jedzenie należy podawać w małych ilościach kilka razy dziennie..
Popularna opinia, że amfiprion specjalnie karmi swój morski anemon, pochodzi raczej z legend. Ten mit jest spowodowany zachowaniem pokarmowym amfiprionu: chwytając kawałek jedzenia, natychmiast ukrywa się w morskim anemonie, gdzie je. Ale te kawałki, które pozostają po jego posiłku, co wypada z jego ust - dostaje zawilce. Oznacza to, że karmienie anemonu klaunami jest aktem, a raczej niezamierzonym. Ale zawilce morskie są oczywiście takie same i w ten sposób czerpią korzyści z symbiozy. Kolejną korzyścią jest to, że z powodu przemieszczania się amfiprionu między mackami anemonu powstaje strumień wody, który usuwa szczątki i wydzieliny z dysku ustnego.
Gatunek morskiego anemonu (a różnorodność tych współśrodków na rafach jest po prostu kolosalna) również nie ma małego znaczenia dla amfiprionu. Jako dom wolą zawilce morskie od grupy olbrzymich zawilców z długimi, grubymi, gęsto ułożonymi mackami, które są wygodniejsze jako schronienia.
Interesujące jest obserwowanie nieustraszonych amfifion w ramionach prawdopodobnie najbardziej toksycznego ze wszystkich zawilców zawartych w akwariach - anemonu z zielonego dywanu (Stichodactyla haddoni). Ten morski anemon może zabić nawet bardzo duże ryby, ale nigdy nie dotknie swojego amfiprionu. Morski anemon dywanowy, w przeciwieństwie do większości innych anemonów morskich, może zabijać ryby nie tylko w bezpośrednim kontakcie z mackami, ale także na odległość, rzucając kłujące komórki w odległości 10 cm. Zdarzają się przypadki, gdy ryby (nawet dość duże) pływają obok dywanu zawilce w znacznej odległości, w ciągu pół godziny, umarły z powodu działania piekących komórek. Osoba dotykająca wyłożonego dywanem morskiego anemonu czuje się jak oparzenie pokrzywy, ale jego trucizna nie stanowi żadnego zagrożenia dla człowieka. Jednym z niewielu naturalnych symbiontów zawilców dywanowych są kraby zawilce (Petrolisthes ohshimai, Neopetrolisthes maculatus i inne pokrewne gatunki). Oczywiście, podobnie jak amfipriony, wolą też mniej toksyczny symbiont, jednak zawilec z zielonym dywanem całkiem nadaje się jako miejsce zamieszkania.
Jeśli w akwarium nie ma anemonu morskiego z amfiprionami, mogą wybrać innego siedzącego bezkręgowca, mniej więcej podobnego do niego, na przykład koralowca twardego - goniopora (Goniopora lobato) lub grzybopodobnego miękkiego koralowca (Sarcophyton). Amphiprion ocellaris może nawet żyć w fałdach płaszcza dużego mięczaka dwuskorupowego.
Amfipriony są hermafrodytami. W naturze para dorosłych ryb i dwa do trzech małych zwykle żyją w jednym zawilcu morskim. Największą rybą jest samica, następna największa to aktywny samiec, podczas gdy małe ryby nie mają określonej płci. W przypadku śmierci kobiety miejsce zajmuje mężczyzna, co zmienia płeć i szybko powiększa się. Aktywny samiec jest jedną z małych ryb. W przypadku śmierci aktywnego samca jego miejsce zajmuje także jedna z małych ryb. Ta funkcja amfiprionów może być z powodzeniem stosowana w hodowli akwariów: wystarczy sadzić w akwarium dwie osobniki o różnych rozmiarach, a ostatecznie dostaniesz mężczyznę i kobietę. Nawiasem mówiąc, amfipriony są jedną z niewielu ryb morskich, których hodowla została z powodzeniem opanowana przez amatorów. W naszym kraju amfipriony są z powodzeniem hodowane przez prawie ćwierć wieku. Pionierem tej sprawy był znany specjalista z końca XX wieku, autor klasycznej pracy „Akwarium morskie w domu” Dmitrij Nikołajewicz Stepanow (patrz „Hodowla ryb”, 1985, nr 4). kolorowe zawilce piaskowe z rodzaju Radianthus, amfipriony z reguły nie osiadają. Amfiprionów symbiozowych unika się także na przykład z zawilcami atlantyckimi (Condylactis passiflora), co dowodzi, że Atlantyk nie jest siedliskiem klaunów.
Zawartość amfiprionów nie jest trudna. Gęstość wody powinna wynosić około 1022, a zawartość soli powinna wynosić 34,5 r / l. Ponieważ błazenki i zawilce morskie są mieszkańcami ciepłych mórz tropikalnych, preferują temperaturę 26-30 ° C. Akwarium z amfiprionami powinno być wyposażone w wysokiej jakości filtr biologiczny. Gleba - piasek koralowy o średnicy cząstki 3-5 mm, zlokalizowany co najmniej 7 cm grubości. Przepływ wody z wylotu filtra należy skierować na zawilec morski, który stworzy dla niego sprzyjające warunki. Aby glony dobrze rosły w akwarium, potrzebujesz silnego oświetlenia przez 12-16 godzin dziennie. Co najmniej raz w miesiącu (a najlepiej co tydzień) konieczne jest zastąpienie 20–25% wody świeżą sztucznie przygotowaną wodą morską o takim samym składzie, gęstości i pH co woda w akwarium. Akwarium powinno być utrzymywane w czystości przez czasowe odsysanie szczątków z ziemi..
Często amfipriony są trzymane w akwariach morskich o małej i bardzo małej objętości - 150, 120, a nawet 80-100 litrów. Jednak nie zalecamy początkującym tego robić. Tak małe akwarium, w porównaniu z akwarium rafowym o „tradycyjnej morskiej” objętości (od 300-350 litrów lub więcej) wymaga dokładniejszej opieki i uważności. Parametry wody (temperatura, zasolenie, pH, zawartość azotu w różnych postaciach, makro- i mikroelementy) można w nim łatwo przesunąć w tym lub innym kierunku od normy; równowaga w małej objętości jest niestabilna. Jeśli jednak wszystko zostanie zrobione poprawnie, amfipriony nie odczują żadnych niedogodności w małym akwarium i będziesz mógł cieszyć się z dziećmi ciekawym zachowaniem ryb Nemo żyjących w mackach anemonu.
Amfipriony
Jaskrawo kolorowe amfipriony to „żywe klejnoty” „raf koralowych. Pływają wśród płonących macek morskich anemonów, które nie wyrządzają im krzywdy”..
Row - Okoń
Rodzina - Pomacenter
Rodzaj / gatunek - Amfiprion
Podstawowe dane:
WYMIARY
Długość: w zależności od rodzaju, 6-12 cm.
Rozmnażanie
Tarło: w wodach tropikalnych przez cały rok.
Kawior: duża liczba.
Okres inkubacji: 4-5 dni.
STYL ŻYCIA
Nawyki: trzymaj się w parze - symbioza z zawilcami morskimi.
Pokarm: resztki ryb zjadanych przez zawilec morski.
Żywotność: 3-5 lat.
RODZAJE
Najczęstsze rodzaje pomacenterów to błazenki (Amfiprion percula), amfiprion podobny do okoni (A. ocellaris), dwupasmowy amfipion (A. bicinctus), pomacenter (Romacentrus coeruleus) i wiele innych.
Amfipriony należą do grupy małych, kolorowych ryb, zwanych „koralami”. Mieszkańcy raf koralowych rozwinęli specjalną, raczej niebezpieczną symbiotyczną relację z płonącymi zawilcami.
Amfipriony żyją w pobliżu zawilców morskich i są z nimi w symbiozie. Czasami opuszczają bezpieczne macki „morskiego anemonu” i wybierają się na krótką wycieczkę wzdłuż rafy koralowej, niemniej jednak nigdy nie oddalają się od swojego obroży, że ich jasny kolor szybko przyciąga uwagę innych ryb, które zaczynają na nie polować.
Ryba, uciekając przed prześladowcą, wpada w ramiona „do” swojego „morskiego anemonu”. Ścigający, który pływa po zbiegłe ryby, zwykle staje się ofiarą morskiego anemonu, który natychmiast paraliżuje go swoją trucizną. Następnie aktyn trawi ryby, a amfiprion już żeruje na resztkach tej ofiary..
Ponadto amfipriony jedzą również skorupiaki planktoniczne i glony rosnące na rafach koralowych. Ryby te oczyszczają zawilec morski z odpadów i gruzu, usuwają martwe części macek i innych zanieczyszczeń.
AMFPRIONY I CZŁOWIEK.
Ryby te były zbyt małe, aby dana osoba była zainteresowana jako źródło pożywienia. Przez wiele tysiącleci pływały spokojnie wśród raf koralowych. Ostatnio amfipriony stały się popularne wśród miłośników akwariów. W Europie i Ameryce kolekcjonerowie płacą za nie dużo pieniędzy, preferując gatunki w jaskrawych kolorach. Jednym z najliczniejszych gatunków jest ryba klauna (Amphiprion percula). To najmniejszy z amfiprionów. Osiąga zaledwie 6 cm długości. Clown fish - pomarańczowy z trzema białymi paskami z czarną obwódką. Interesujące jest to, że śluz błazenków ma wpływ na meduzę - natychmiast „wyłącza” swoje komórki strekalne, a tam, gdzie rybacy „odwiedzają” duże kolonie tych ryb, łapią najdroższe gatunki, prawie wszędzie na rafie. Zawilce morskie są niszczone, dały im schronienie. Obecnie w wielu krajach połów tych ryb jest zabroniony. Chociaż amfipriony są małe, przyciągają płetwonurków: turystów i miłośników przyrody. Być może dzięki turystyce te piękne ryby zostaną uratowane.
Rozmnażanie.
Większość amfiprionów odradza się na rafach koralowych niedaleko ich „morskiego anemonu”.
Amfipriony spawnują się na skałach koralowych lub na dnie morza, jeśli to możliwe, wraz ze swoim „morskim anemonem, którego macki zapewniają niezawodną ochronę jaj. Lepkie jaja przyklejają się do kamieni w hałdach. Mężczyzna dba o ich bezpieczeństwo później. W niektórych typach amfipracji ojciec Zajmuje się także „wychowywaniem” narybku, dopóki nie dorośnie na tyle, by znaleźć własny morski anemon. W przeciwnym razie młode pływają na wybrzeżu, gdzie pozostają do dojrzewania.
CECHY URZĄDZENIA.
Wcześniej naukowcy uważali, że błazenki i inni przedstawiciele tej rodziny po prostu mają wrodzoną odporność na truciznę, która jest wydzielana przez macki zawilców morskich. Ale badania wykazały, że taka odporność jest wytwarzana i zachowywana w szczególny sposób tylko dla jednego określonego rodzaju anemonu morskiego. Gdy ryba po raz pierwszy zbliża się do macek polipa, delikatnie ją dotyka i natychmiast odpływa. Ten proces powtarza się kilka razy. Podczas tego „treningu” ciało ryby pokrywa się warstwą lepkiego śluzu, stając się nieczułym na piekące komórki. Kiedy zatem ryba przyzwyczaja się do jednego morskiego anemonu, nie pali się, pływając w środku macek. Przeciwnie, za każdym razem próbuje się o nie ocierać. Ale jeśli ryba jest wśród macek innego gatunku zawilców morskich, może natychmiast umrzeć.
I WIESZ, ŻE...
Amfipriony są zgrabiane przez płetwy piersiowe, nie tylko podczas pływania do przodu, ale także podczas ruchu do tyłu. Jeśli warstwa ochronna śluzu na ciele ryby zmniejszy się, pieką ją macki zawilca. Nazwa clown fish zawdzięcza swój kolor: białe paski z czarną obwódką na pomarańczowym tle. Większość amfiprionów żyje tylko wśród macek anemonów, na przykład z rodzaju Stoichactis lub Discosoma.
AMFRAKCJE I DZIAŁANIA.
Amfipriony: które spędzają większość życia wśród macek morski anemon, inne gatunki ryb, które żywią się nimi Actinias.
Amfipriony odpychają od zawilców morskich inne ryby, nawet przedstawicieli ich rodzin. Odjeżdżam motylia ryba Zawilce Chelmon, zawilce zapewniają ogromną obsługę. Ta ryba jest dla nich zagrożeniem, ponieważ gryzie się w czubki macek anemonu morskiego.
Wszystko to jest tylko owocem obserwacji tego rodzaju ryb akwariowych i zbierania różnych informacji od właścicieli i hodowców. Chcielibyśmy udostępniać odwiedzającym nie tylko informacje, ale także żywe emocje, umożliwiając pełniejszą i cieńszą penetrację świata akwarium. Zarejestruj się, bierz udział w dyskusjach na forum, twórz specjalistyczne tematy, w których będziesz rozmawiać z pierwszej ręki o swoich zwierzakach, opisywać ich nawyki, zachowanie i treść, dzielić się z nami swoimi sukcesami i radościami, dzielić się doświadczeniami i uczyć się od innych . Interesuje nas każda część twojego doświadczenia, każda sekunda twojej radości, każda świadomość błędu, który pozwala twoim towarzyszom uniknąć tego samego błędu. Im bardziej jesteśmy, tym bardziej czyste i przejrzyste kropelki dobra znajdują się w życiu i życiu naszego siedmiomiliardowego społeczeństwa.
