Zgnilizna płetw: opis, przyczyny, diagnoza, leczenie

Po zdobyciu tak długo wyczekiwanego akwarium i zaludnieniu go wszystkimi mieszkańcami, wydaje się, że pozostaje tylko cieszyć się z realizacji twojego marzenia. Ale czasami wewnętrzny mikroklimat ekologiczny w sztucznym naczyniu okazuje się zaburzony przez różne choroby. A pierwsze miejsce pod względem rozpowszechnienia jest zgnilizna płetw. Rozważ przyczyny jego występowania, objawy i, oczywiście, leczenie zgnilizny płetw. gnicie płetw u ryb

Zewnętrznie zgnilizna płetw objawia się pojawieniem się białej powłoki na brzegach płetw rybnych, co jest szczególnie wyraźne zarówno u gupików, jak i skalarów. Przykłady porażki można zobaczyć na poniższym zdjęciu. Jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte na czas, płetwy ryb zyskują rozczochrany wygląd, a małe kawałki zaczynają się od nich odsuwać wraz z pojawieniem się owrzodzeń stopniowo rosnących. Z reguły chore ryby na tym etapie giną.

Powody

Jak wspomniano powyżej, zgnilizna płetw rozwija się od wejścia różnych patogenów do akwarium, które można znaleźć w niektórych obiektach, glebie, a nawet rybach. Warto podkreślić, że jego zakaźny charakter niesie dodatkowe zagrożenie dla wszystkich mieszkańców sztucznego zbiornika. Z przyczyn przyczyniających się do aktywacji tej choroby można zauważyć:

niewłaściwa opieka;
rozkład roślin rosnących w akwarium;
słabe oczyszczanie środowiska wodnego w naczyniu;
niezgodność z komfortowymi warunkami temperaturowymi;
nieleczące się rany ryb od bardziej agresywnych sąsiadów.

Należy zauważyć, że czynnikami predysponującymi do rozwoju choroby są obniżenie odporności u ryb, a także ciągły stres. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku skalarów i gupików.. skalar jest zdrowy

Diagnostyka

Prawdopodobnie nie powinieneś nawet przypominać o znaczeniu diagnozowania choroby na początkowych etapach i terminowych procedurach leczenia. Ciekawym faktem jest to, że odsetek udanych odzysków po przeprowadzeniu prostych manipulacji medycznych jest większy u dorosłych. Młody wzrost jest znacznie trudniejszy do leczenia i prawie zawsze umiera. Dzieje się tak w większym stopniu, ze względu na jeszcze nie w pełni rozwinięty układ odpornościowy narybku.

Sama diagnoza może być przeprowadzona zgodnie z zewnętrznymi objawami, ale w celu wykluczenia manifestacji podobnych chorób zaleca się przeprowadzenie badania bakteriologicznego.

Symptomatologia

Z reguły najczęściej objawia się skalarami, gupikami, szermierzami, zadziorami. Jeśli mówimy o skalarach, wówczas może wystąpić u nich rozwój choroby podczas aktywnego podziału terytorium. W tym momencie ryby są wobec siebie agresywne, a ponadto zgnilizna płetw pojawia się w skalarach z powodu uszkodzenia płetw podczas startu do nowego akwarium. Gupiki mogą mieć również podobne przyczyny, na przykład kolce, które stale hodują mniejsze ryby, mogą stać się sąsiadami..

Jeśli chodzi o objawy, do najczęstszych należą:

Powstawanie zmętnienia na końcu płetwy, mające biało-niebieski odcień.
Pojawienie się pasków i plamek czerwieni w dotkniętych obszarach.
Szybkie niszczenie płetw rybnych od krawędzi poprzez stopniowy ruch do podstawy.
Powstawanie ropnych wrzodów, jak pokazano na zdjęciu poniżej.

Leczenie

Pierwsze medyczne procedury pozbycia się tej choroby, takie jak skalar, gupiki i inne zainfekowane ryby, polegają na sekwencyjnym wdrażaniu całego szeregu środków mających na celu poprawę i przywrócenie wewnętrznego mikroklimatu w sztucznym zbiorniku. Obejmują one:

czyszczenie filtra;
oczywiście usunięcie z naczynia zepsutych cząstek roślinności;
gotowanie gleby, elementów dekoracyjnych i siatki. Ta procedura jest zalecana przez co najmniej 15 minut.

I dopiero po zakończeniu tych procedur możemy przejść do następnego etapu, który polega na zakończeniu wymiany wody. Należy zauważyć, że nowa objętość wodnej cieczy nie powinna przekraczać 30% starej. Zaleca się również podniesienie temperatury do maksymalnej możliwej tolerancji zarażonych gatunków ryb. Na przykład dla gupików i skalarów wystarczy 27-28 stopni.

Ale w tym przypadku warto pamiętać, że czasami gwałtowny wzrost temperatury może nie być podobny do innych mieszkańców sztucznego zbiornika. Dlatego w tym przypadku zakażonego skalara lub innej ryby najlepiej jest przeszczepić do osobnego pojemnika.

Jeśli powyższe manipulacje nie przyniosły pożądanego rezultatu, konieczne jest stosowanie narkotyków. Więc najbardziej skuteczne obejmują:

Lewomycetyna. Musi być stosowany w stosunku 1t. do 20l. Następnie, w ciągu następnych 3 dni, regularnie wymieniaj 30% środowisko wodne roztworem medycznym.
Tace z solą Zastosuj w stosunku 1 łyżki. łyżki do 10 litrów. Wrzuć chore ryby do gotowego rozwiązania na nie więcej niż 30 minut. Warto jednak zauważyć, że jeśli ta metoda leczenia jest odpowiednia dla skalarów, to na przykład dla karaluchów jest surowo zabroniona.
Biomycyna Użyj 1,5 g na 100 litrów. Lek stosuje się we wspólnym sztucznym zbiorniku nie więcej niż 1 raz w ciągu 7 dni. Kurs leczenia trwa około 3 miesięcy.
Streptocide. Używa go w stosunku 1,5 do 10 litrów. woda Może być stosowany zarówno w postaci rozpuszczonej do ogólnego akwarium, jak i w postaci kąpieli o dawce 1t. na 6l.

Warto również zauważyć, że jednym z oznak pomyślnego zakończenia procesu leczenia jest początek regeneracji płetw. Jeśli tak się nie stanie, musisz użyć innego leku.