Pelvikachromis pulcher lub papuga: utrzymanie i pielęgnacja

Większość ryb z rodzaju pielęgnic należy do gatunków terytorialnych, co oznacza ich nietolerancyjne i agresywne zachowanie nawet wobec ich krewnych, nie wspominając o reszcie mieszkańców królestwa wodnego. Jednak wśród tej nieprzyjaznej rodziny jest też całkiem kochający przedstawiciel o imieniu pelvicachromis, który wśród akwarystów jest lepiej znany jako ryba papuga.

Pulka Pelkahromis — Ryba budgie, w przeciwieństwie do innych przedstawicieli pielęgnic, ma przyjazny charakter

Ogólna charakterystyka

Pierwsze informacje o małych rybach o złożonej nazwie Pelvicachromis (lub Pelmatochromis) pulcher pojawiły się w 1901 r., A już w 1913 r. Gatunek sprowadzono do Niemiec, gdzie wówczas aktywnie rozwijała się akwarystyka. Kilka lat później pelvicachromises (ryby z rodziny pielęgowatych) zyskały szeroką popularność. Gatunek otrzymał drugą nazwę „papuga” ze względu na jasny kolor i charakterystyczny kształt głowy, który wygląda trochę jak zakrzywiony dziób papugi.

Pelmatochromisy były kochane nie tylko przez doświadczonych, ale także przez początkujących akwarystów z kilku powodów. Po pierwsze, ryby te są absolutnie bezpretensjonalne w żywieniu i składzie chemicznym wody. Po drugie, są spokojni wobec sąsiadów i obojętni na roślinność wodną. I wreszcie najważniejsze - są bardzo piękne.

pervicachromis pulche — Ryby papuzie są absolutnie bezpretensjonalne w żywieniu i składzie chemicznym wody

Kolor dorosłych osobników jest naprawdę bardzo interesujący i, w przeciwieństwie do większości gatunków ryb, w których samiec wygląda znacznie jaśniej, „papugi” obu płci są równie atrakcyjne. Samice są mniejsze (ich długość wynosi około 4 cm) i bardziej zaokrąglony jasny malinowy brzuch. Złota krawędź zdobi płetwę grzbietową, a po obu stronach korpusu znajdują się dwa jasne podłużne paski o żółtawym odcieniu.

Samce są prawie dwa razy dłuższe (około 7-8 cm), a także szczuplejsze niż kobiety. Mają brązowy tył, niebieskawe boki i czerwony brzuch, a wzdłuż ciała biegną dwa kremowe paski. Płetwy brzuszne i odbytu są koloru niebieskiego i mają wydłużony, spiczasty kształt. Na płetwie grzbietowej znajduje się pomarańczowa krawędź z kilkoma czarnymi kropkami, czasami łączącymi się w jednolitą linię. Ogon w kształcie rombu jest ozdobiony ciemnymi plamami na złotym i srebrnym obramowaniu..

Narybek pelvicachromis jest mniej atrakcyjny niż dorośli. Ich kolor ciała jest szary z ciemnym podłużnym paskiem, a płetwy są prawie przezroczyste.

Następnie u młodych kobiet na brzuchu zaczyna pojawiać się plama malinowa, zgodnie z którą odróżnia się je od mężczyzn.

papuga ryba — Samce papugi są prawie dwukrotnie dłuższe (około 7-8 cm), a także szczuplejsze niż samice

Siedlisko

Gatunek nie ma bardzo szerokiego naturalnego zasięgu. Ta zwinna rybka najczęściej występuje w rzekach Kamerunu, Nigerii i Beninu. Niewielka populacja papug pielęgnic została niedawno odkryta w Etiopii..

Naukowe opisy pelvicachromis wskazują, że ryba ta woli świeże stawy o gęstej roślinności i powolnym przebiegu, jednak niektóre źródła podają wiele przypadków znalezienia gatunku w ujściach rzek o twardej i słonawej wodzie.

Będąc z natury drapieżnikami, pielęgnic papugi żywią się głównie jajami innych mieszkańców rzek, a także larwami i żywymi bezkręgowcami, ale w ich diecie często zawarte są cząsteczki pływających roślin..

kolorowe papugi — Papuga preferuje świeże stawy z gęstą roślinnością i wolnym przepływem

Gatunki akwariowe

Przez ponad sto lat hodowli pelmatochromis jako ryby akwariowej ichtiologowie odkryli wiele jej podgatunków, wyróżniających się głównie kolorem i warunkami. Dziś w sprzedaży można znaleźć takie odmiany ryb papugowych:

Pelvicachromis (Pelvicachromis humilis) - mieszka w Liberii, Sierra Leone i Gwinei. Maksymalna długość wynosi 13 cm. Samiec ma szaro-beżowy kolor ciała z 7-8 brązowymi poprzecznymi paskami. Brzuch i skrzela pokrywają żółte, a niesparowane płetwy ozdobione czerwonym wykończeniem. Żołądek kobiety ma purpurowy odcień. Płetwy skrzelowe i brzeg ogona - turkusowy.
Siatkowata papuga (Pelvicachromis subocellatus) - znaleziona w Gabonie, Nigerii i Kongu. Osiąga długość 8 cm i preferuje lekko słoną wodę. Ciało mężczyzny jest kremowo-szare z ciemnym wzorem siatki. Grzbiet ma gradient przejścia od jasnofioletowego do cytrynowego. Płetwy: brzuszna - czarna, piersiowa - żółtawa, dolna część ogonowa i grzbietowa - złota. Górna część ogona i każdy płatek są otoczone czerwoną ramką. Samica ma szaro-żółty kolor. Płetwy brzuszne i brzuch - bordowe.
Istnieje wiele gatunków ryb papugowych w akwarium
Pelvicachromis paski lub zmienne (Pelvicachromis taeniatus) - gatunek powszechny w Kamerunie i Nigerii. Ryby mają 5 różnych kolorów. Samce mogą mieć złoty lub oliwkowy kolor, a brzuch może być niebieski, jasnozielony lub żółty. Łuski są otoczone ciemną ramką. Różne są również płetwy grzbietowe: od jasnofioletowego lub czerwonego do żółtego z białym lub fioletowym paskiem wzdłuż krawędzi. Ogon jest malinowy z niebieskimi lub niebieskimi paskami i czarnymi plamami. Dolne płetwy są ciemnoniebieskie. Brzuch kobiety może mieć trzy opcje: wiśniowy, czerwono-niebieski, niebieski. Jasny brązowy pasek biegnie wzdłuż pleców. Płetwy ogonowe i grzbietowe - żółto-złote z małymi czarnymi kropkami.
Paski Pelvicachromis lub zmienne mają pięć różnych schematów kolorystycznych.
Papuga złotogłowa (Pelvicachromis aureocephalus) - mieszka w Nigerii. Długość ciała do 10 cm Głowa i tułów mężczyzn mają jasny złoty kolor, pokrywy skrzeli są zielonkawe. Płetwy: grzbietowa - oliwkowa z czerwonymi paskami, odbytu - fioletowa, piersiowe - jasnoniebieskie, grzbietowe - żółto-oliwkowa z metalicznym połyskiem. Na ogonie znajdują się 4 ciemne plamy. Brzuch kobiety ma czerwono-fioletową plamę, a pokrywy skrzelowe i głowa są jaskrawo złote.
Kamerun Pelvicachromis (Pelvicachromis camerunensis) - występuje w stawach leśnych w południowej Nigerii. Przypomina Pelvicachromis pulcher ma jednak jaśniejszy kolor. Podczas tarła samce, piersi, brzuch i blaszki samców są pomalowane na szkarłatny kolor. Plecy są fioletowe, a brzuch turkusowy z zielonkawym odcieniem. Ciemny podłużny pasek przechodzi przez ciało. Płetwy ogonowe i grzbietowe żółte z czarnymi znaczeniami. Brzuch - fioletowy z niebieskim wykończeniem, u kobiet - szkarłatny.

Warunki zatrzymania

Papuga jest bardzo odporna, a fakt ten odgrywa jedną z głównych ról w jej popularności wśród akwarystów. Niemniej jednak istnieje kilka zasad, których należy przestrzegać w celu udanej konserwacji pelvicachromis pulcher. W przypadku „papugi” wymagane są takie warunki:

Akwarium powinno być dość przestronne (co najmniej 50 litrów na parę). Musi mieć osłonę, inaczej zwinne ryby mogą wyskoczyć i umrzeć.
Zalecana zewnętrzna filtracja i napowietrzanie.
„Papugi” nie lubią jasnego oświetlenia, ale wolą stłumione spokojne oświetlenie.
Gleba: średnia lub drobna frakcja bez ostrych krawędzi, ciemna barwa, warstwa nie większa niż 3-5 cm.
Gleba powinna być średnio ułamkowa, a nie ostra
Tygodniowe zastępowanie ¼ całkowitej objętości wody poprawi samopoczucie Pelvicachromis.
Obowiązkowa obecność roślinności (może to być każdy gatunek kochający cień). Możesz używać sztucznych zieleni.
Bardzo ważne jest zapewnienie rybom dobrych schronień, które mogą służyć jako sterty kamieni, drewna driftu, rur z tworzyw sztucznych, gotowych grot, naczyń ceramicznych lub glinianych o nieostrych krawędziach.

Zapotrzebowanie na wodę dla różnych gatunków jest nieco inne, więc główne parametry najlepiej określić przy zakupie ryb w sklepie zoologicznym. Ogólnie przyjęte normy dla każdej odmiany są następujące:

Pelvicachromis pulcher, Pelvicachromis humilis, Pelvicachromis aureocephalus - temperatura 24–27 ° C, kwasowość od 5 do 7, twardość 10–12.
Pelvicachromis camerunensis - temperatura 22–26 ° C, kwasowość od 6 do 7,8, twardość od 6 do 20.
Pelvicachromis taeniatus - temperatura 20-25 ° C, kwasowość od 5,5 do 7,5, twardość od 3 do 20.

jedna papuga — Dieta powinna być zróżnicowana i obejmować naprzemienność różnych rodzajów

Odżywianie Pelvicachromis

Ci przedstawiciele pielęgnic spędzają większość swojego życia odpowiednio na dnie zbiornika i znajdują tam pokarm.

Ogólnie są wszystkożerne, więc chętnie jedzą zarówno świeże, jak i mrożone jedzenie.

Jednak dieta powinna być zróżnicowana i obejmować przemianę różnych typów. Będzie to miało dobry wpływ na odporność, samopoczucie i kolor ryb. Co je pelvicachromis:

krewetki
dżdżownica;
rozwielitki;
rdzeń;
Artemia
cyklop;
buty orzęsione;
gammarus;
pasza warzywna zawierająca spirulinę;
obrany ogórek i cukinia.

Kompatybilny z innymi mieszkańcami wody

Ogólnie rzecz biorąc, „papugi” są dość spokojne, ale nie powinniśmy zapominać, że nadal są przedstawicielami rodziny pielęgnic, która z trudem toleruje obcych na swoim terytorium. Jako sąsiedzi najlepiej nadają się dla ryb tej samej wielkości, ale żyjących w osobnych warstwach wody. Dobra kompatybilność pulwera pelvicachromis z tymi typami:

pielęgnice innych gatunków;
omszały i sumatrzański kolce;
szermierze;
Kongo
molliesia.

papuga ryba w akwarium — Dobra kompatybilność pelvicachromis pulchera z Molinezą i Barbusami

Bardzo ważne jest, aby akwarium nie było przepełnione, a „papuga” ma swoje terytorium i schronienia. Nie zaleca się osiedlania więcej niż pary pielęgnic w jednym „domu”, w przeciwnym razie trudno będzie im dzielić się swoim dobytkiem. Nie jest również pożądane, aby wolno pływające ryby mieszkały obok miednic, ponieważ jest to obgryzione płetwy i ogony. Małe krewetki będą również znajdować się w polu widzenia „papugi” ze względu na drapieżny charakter tej drugiej.

Szczególna agresywność wobec obcych objawia się podczas hodowli. Pelvikahromis bardzo zaciekle chroni schronienie, w którym znajduje się samica z narybkiem. Często toczą się również walki między rodzicami samych młodych zwierząt (w takich potyczkach każdy twierdzi, że ma prawo do wychowania młodego pokolenia).

Rozmnażanie papug pielęgnic

W odpowiednich i wygodnych warunkach „papugi” rozmnażają się doskonale w niewoli. Tarło rybne z reguły we wspólnym akwarium, jednak eksperci doradzają jednak w tym celu przeniesienie partnerów do osobnego zbiornika.

Dojrzewanie Pelvicachromis występuje po około 9–11 miesiącach. Pielęgnice papugowe należą do osobliwej kategorii monogamicznych, dlatego też tworzą pary na całe życie. Kiedy zaczyna się odpowiedni okres, samiec wybiera odpowiednie schronienie, po którym rozpoczynają się gry godowe: obaj partnerzy zyskują jeszcze jaśniejsze kolory i charakterystycznie poruszają się przed sobą. Takie zaloty trwają około tygodnia, po czym samica wchodzi do przygotowanego schronienia i składa jaja, a następnie mężczyzna pływa tam i je zapładnia..

Pulv pelvicachromis — Dojrzewanie płciowe Pelvicachromis występuje po około 9–11 miesiącach

W ciągu 2–4 dni kobieta jest stale w jaskini z kawiorem, tylko sporadycznie wypływa w celu ugryzienia. Samiec stale strzeże na zewnątrz.

Zdarza się, że młode pary, z powodu braku doświadczenia, jedzą cały miot, więc niektórzy hodowcy natychmiast przenoszą sprzęgło do inkubatora.

Po 4–5 dniach małe larwy wyłaniają się z jaj, które opadają na dno i leżą tam przez kolejne 3-4 dni, po czym formują się i smażą wraz z rodzicami ze schroniska. Z reguły „papugi” są bardzo troskliwymi rodzicami, niemniej zasady doboru naturalnego mają swoje żniwo, a od trzeciej do połowy potomstwa umiera w pierwszych miesiącach.

Możliwe problemy

Ryby są dość bezpretensjonalne i odporne na różne choroby. Pelvicachromis nie ma typowych wyraźnych chorób, jednak niewłaściwe warunki przetrzymywania mogą prowadzić do pewnych problemów charakterystycznych dla większości gatunków ryb. Czynniki powodujące pogorszenie samopoczucia:

monotonne odżywianie;
przeludnienie akwarium;
brak higieny;
stres spowodowany czynnikami zewnętrznymi - jasne oświetlenie lub głośne dźwięki;
ostre zmiany wskaźników chemicznych wody.

W przypadku znalezienia chorego należy natychmiast przeszczepić go do osobnego pojemnika i przeprowadzić odpowiednie leczenie. Przy odpowiedniej i troskliwej opiece średnia długość życia pielęgnic papugowych w sztucznych warunkach wynosi około 5 lat.