Diplozoon
Zdjęcie kolca ryb Diplozoon
Diplozoonosis to pasożytnicza choroba wolno żyjących i akwariowych ryb spowodowana przez płazińce z rodzaju Diplozoon.
Czynnik sprawczy to bardzo niezwykłe stworzenie: pasożyty żyją w parach. Stąd łacińska nazwa rodzaju, co tłumaczy się jako „podwójne zwierzę”. To najsilniejsza, spójna rodzina na świecie, co znajduje odzwierciedlenie w rosyjskiej nazwie - hiszpania.
Larwy pasożyta wychodzące z dojrzałych jaj atakują ryby i przyczepiają się do ich skrzeli. Następnie szukają się nawzajem i łączą w pary, tak aby przyssawka jednego brzucha pokryła się specjalnym guzem grzbietowym drugiego i odwrotnie. Na skrzyżowaniu są całkowicie stopione, pozostając w tym stanie do końca życia. W takim przypadku przewody męskie obu robaków są połączone z samicą. Dzięki hermafrodytyzmowi zapewnione jest stałe nawożenie krzyżowe. Jeśli młody pasożyt nie spotka się z inną osobą, umiera.
Zewnętrznie kolec przypomina figurę w kształcie litery X. W górnej (przedniej) części w kształcie liścia znajdują się liczne zheltochniki, mające postać ciemnawych ziaren i większość drzewiastych jelit. Dolna (tylna) część ma kształt cylindryczny i jest znacznie mniejsza; znajdują się w niej gonady, mała część jelita i aparat mocujący składający się z ośmiu zaworów ograniczających i haczyków pośrodkowych.
Zdjęcie kolca ryb Diplozoon
Na rybach akwariowych pasożytują dwa gatunki Diplozoon. Niemieccy specjaliści, którzy je odkryli, nadali im nazwy, według których ryby pasożyty zostały wykryte po raz pierwszy. Reichenbach-Klinke nazwał więc przyczynę dyzozoonozy zadziorów D. barbi. Jego długość wynosi zaledwie 1,0-1,3 milimetra, podczas gdy inne typy kolców osiągają 3-7 milimetrów. Pasożyty te różnią się także tym, że nie rosną razem poprzecznie, ale na płaskiej stronie środkowej części ciała. Zakłada się, że zostały one przywiezione wraz z kolcami z Azji Wschodniej..
G. Shterba odkrył inny gatunek kolca i nazwał go D. tetragonopterini. Według ekspertów w naturalnych zbiornikach atakuje tylko ryby łososiowe. Według objawów klinicznych choroba jest podobna do daktylogrozy. Aby wyjaśnić diagnozę, konieczne jest zbadanie skrzeli chorych ryb pod lupą 7-10x. Obecność charakterystycznych pasożytów stopionych w poprzek od 1 do 7 milimetrów wskazuje, że jest to dyzozoonoza.
Możesz leczyć ryby z dyzozoonozy zgodnie ze schematami przyjętymi do walki z dactylogyrosis lub gyrodactylysis, zmieniając tylko metodę przetwarzania ryb w końcowym etapie. Piątego dnia należy użyć nie głównej fioletowej K, ale tripaflawiny (0,1 grama na 10 litrów wody) lub rivanolu (0,02 grama na 10 litrów wody) przy ekspozycji przez 7 dni.
W skrajnych przypadkach, jeśli nie ma niezbędnych barwników terapeutycznych, możesz użyć soli kuchennej na koniec kursu - sześć razy, co 24 godziny, w oparciu o: 150 gramów suchej masy na 10 litrów wody przy ekspozycji 10 minut.
Recenzja wideo Diplozoon Spike
