Ampullaria
Wprowadzenie
Tak się złożyło, że dobrze znana nazwa ampularia w akwariach nie odpowiada poprawnej współczesnej naukowej nazwie ogólnej dla tych ślimaków - Pomacea. To nazwa rodzaju, łącząca kilkadziesiąt gatunków. Amularia ślimaków były wielokrotnie opisywane przez różnych naukowców pod różnymi nazwami naukowymi - zarówno gatunkowymi, jak i rodzajowymi. Znany Lamarck położył tu rękę. To z jego lekkim piórem nazwa rodzaju Ampullaria pochodzi od 1799 roku.
Ich atrakcyjny wygląd i stosunkowo duże rozmiary (od 5 do 15 cm / od 2 do 6 cali, w zależności od rodzaju) znacznie przyczyniły się do popularności tych kreacji. Jednak pomimo powszechnego występowania ampullarii otacza je wiele mitów, zwanych także ślimakami zagadkowymi. Na przykład najpopularniejsze książki o badaniach akwarystycznych opisują ampullaria pod nazwami Ampullaria gigas i Ampullaria cuprina, chociaż obie te nazwy są niepoprawne i nie były używane w literaturze naukowej od wielu lat. Tak się złożyło, że wiele prac naukowych dotyczących ampullarii (począwszy od 17-18 wieku) pozostało nieznanych autorom popularnych książek.
Dystrybucja
Zgodnie z obecną klasyfikacją rodzina Ampullariidae dzieli się na kilka rodzajów: Asolene, Felipponea, Marisa i Pomacea - żyjących na półkuli zachodniej (Ameryka Południowa i Środkowa, Indie Zachodnie i południe USA), podczas gdy rodzaje Afropomus, Lanistes i Saulea mieszkają w Afryce. Rodzaj Pila występuje zarówno w Afryce, jak i Azji..
Opis
Ampullaria żyją w wielu ekosystemach, od mokradeł, rowów i stawów po jeziora i rzeki. Większość gatunków woli wodę stojącą niż płynącą, a tylko kilka gatunków przystosowało się do życia w szybko płynących rzekach..
Kombinacja płuc / skrzeli wskazuje na zdolność ampułki do życia w wodzie o niskiej zawartości tlenu. Jest to powszechne na bagnach i płytkich zbiornikach wodnych. Bez lekkich ślimaków byłyby całkowicie zależne od skrzeli, co negatywnie wpłynęłoby na przetrwanie gatunku.
Kolejne urządzenie do przetrwania - osłona ujścia muszli (operculum w języku łacińskim) pozwala przetrwać okresy suszy, nierzadko w siedliskach ampullaria. W takich przypadkach mięczaki kopią szlam i hibernują, szczelnie zamykając pokrywę. Osłona służy również jako ochrona przed drapieżnikami..
Jeśli warunki zatrzymania pozwalają ampułkom pozostawać aktywne przez cały rok (bez suszy lub przeziębienia), nie hibernują.
Wiele gatunków, w szczególności południowoamerykański rodzaj Pomacea, ma inną niezwykłą cechę anatomiczną: rurkę oddechową z syfonem. Ten organ, utworzony przez fałdy płaszcza po lewej stronie szyi, jest praktycznie niewidoczny, gdy ślimak go nie używa. Gdy tylko ampullarium będzie musiało odświeżyć powietrze w płucach, tworzy ono rurkę (syfon) z fałd płaszcza, co pozwala mu oddychać powietrzem pod wodą. Jest to bardzo ważne w przypadku ampullaria, as ślimak jest bardzo wrażliwy na ptaki drapieżne, kiedy unosi się na powierzchnię.
Kolejną niesamowitą cechą ampullarii jest to, że składają jaja na zewnątrz wody. Z upływem czasu samica wyczołguje się z wody i składa jaja na pędach roślin i pniach drzew wystających ponad wodę, kamienie lub inną twardą powierzchnię. To unikalne zachowanie jest charakterystyczne tylko dla rodziny Ampullaria. Ale nie wszystkie ampullaria składają jaja w ten sposób, ślimaki z rodzajów Asolene, Felipponea, Lanistes, Marisa, a być może także Afropomus i Saulea składają jaja, owinięte galaretowatą masą pod wodą, na łodydze rośliny, kamieniu lub innym obiekcie.
Ampullarium można przechowywać w zwykłym akwarium z rybami, ale faktem jest wyjątkowy apetyt większości gatunków tych ślimaków w stosunku do roślin. Jednak, jak wspomniano powyżej, Pomacea bridgesi jest wyjątkiem, a nawet umieranie z głodu nie zaszkodzi twoim roślinom. Niestety większość ludzi, nawet ci, którzy sprzedają zwierzęta wodne, nic o tym nie wie i jest przekonana, że każda ampullaria stanowi śmiertelne zagrożenie dla roślin akwariowych (kolejne nieporozumienie).
Ampullaria doskonale współistnieją z większością ryb akwariowych, chyba że oczywiście nie są gatunkami żywiącymi się mięczakami. Ponadto wiele ryb stara się uszczypnąć ampułkarium wąsami, ale ślimaki szybko uczą się trzymać wąsy pod zlewem.
Zasadniczo wystarczy 10 litrów wody na każdą średniej wielkości ampułkę. Wymagana jest również pokrywa w akwarium, aby zapobiec pędom w nocy. Nie chcesz zaczynać od szukania ślimaka na podłodze!
Konieczne jest również pozostawienie kilku centymetrów przestrzeni powietrznej, aby ślimaki miały okazję oddychać świeżym powietrzem. Pomimo faktu, że oprócz płuc mają skrzela, utoną, jeśli zostaną pozostawione bez powietrza. Jeśli chcesz hodować ampullarium, musisz zostawić około 10 cm powyżej poziomu wody, ponieważ w przeciwnym razie będzie im trudno złożyć jaja nad wodą.
Parametry wody
Ampullaria nie wymaga jakości wody, są w stanie żyć w znacznie trudniejszych warunkach niż większość ryb. Przestrzegaj tych samych zasad, co przy trzymaniu ryb (filtrowanie, regularna wymiana części wody itp.) - to wystarczy.
Jednak ślimaki potrzebują wapnia do budowy domu, pH wody nie powinno być niższe niż 7, ale lepiej wyższe, jest to ważne. Jeśli woda jest zbyt miękka (o niskiej zawartości wapnia), możesz poprawić sytuację, dodając drobno pokruszony marmur, wapień, muszle morskie lub jeden z produktów sprzedawanych w sklepach zoologicznych, aby zwiększyć twardość wody.
Odżywianie
Ampullaria jedzą prawie wszystko, co mogą pocierać i połykać. Warzywa - ogórki, szpinak, marchew i sałata, pokarm dla ryb, martwe ryby, ślimaki i ich kawior - wszyscy je jedzą.
Jak wspomniano powyżej, pomacea bridgesi może jeść tylko bardzo miękkie potrawy i lepiej jest je karmić tabletkami rybnymi, gotowanymi warzywami lub szpinakiem w puszkach. Uważaj, aby woda nie pogarszała się z pozostałości takich pokarmów..
Ilość jedzenia powinna odpowiadać potrzebom ślimaków. W praktyce oznacza to - nie dawaj im więcej niż mogą zjeść. Nie bój się przekarmić ślimaków, ale nie ma sensu zaśmiecać akwarium gnijącymi resztkami niezjedzonej żywności.
Ponieważ w układzie pokarmowym ampullarium znajduje się ogromna liczba mikroorganizmów, które pomagają mięczakom trawić pokarm, woda może zostać zmętniona przez te jednokomórkowe organizmy, które wchodzą do niego wraz z odpadami ślimaków. Nie stanowi to zagrożenia dla innych mieszkańców akwarium i może nawet służyć jako pokarm dla ryb. Dobra filtracja i zmniejszone racje żywnościowe pomogą poradzić sobie z tym problemem..
Temperatura
Ponieważ ampullaria są mieszkańcami tropikalnymi, temperatura powinna mieścić się w zakresie 18 - 28 ° C.
Aktywność ślimaków rośnie wraz z temperaturą, a jeśli ledwo poruszają się w temperaturze 18A-C, jak wdzięczne są ich płynne ruchy w temperaturze 24 ° C i wyższej! Temperatura wpływa nie tylko na mobilność ślimaków, ale także determinuje czas ich cyklu życia. Wraz ze wzrostem temperatury cykl życia (od narodzin do śmierci) zmniejsza się z 4 lat (w dolnej części zakresu temperatur) do roku lub krócej, podczas gdy tempo rozmnażania rośnie wraz z temperaturą.
Hodowla
Skuteczna hodowla ampullarii zależy od wielu rzeczy..
Po pierwsze, potrzebujemy mężczyzny i kobiety, a to jest pierwszy problem: skąd wiesz, że masz oboje? Niestety nie jest łatwo dostrzec różnice bez doświadczenia..
Najłatwiejszym sposobem jest załatwienie kilku ślimaków razem, zwiększając w ten sposób szanse, że para złapie.
Po drugie, ślimaki zaczęły kojarzyć się i składać jaja. Proces ten powoduje wysoka temperatura wody i nadmiar żywności. Pamiętaj, że może to zająć trochę czasu i cierpliwości z twojej strony. Warunki sezonowe wpływają również na aktywność reprodukcyjną ślimaków.
Gdy kawior dojrzeje, samica opuszcza wodę w nocy i szuka odpowiedniego miejsca do leżenia. W akwarium będzie to ściana lub pokrywa, a w stawie - jakikolwiek stały przedmiot w pobliżu powierzchni wody.
Oczywiste jest, że ślimaki w akwarium potrzebują wystarczającej przestrzeni nad wodą, aby złożyć jaja.
Kawior
Ślimak składa jaja pojedynczo i skleja je ze sobą, dzięki czemu powstaje gęsty mur. Świeżo złożone jajka są mleczne i miękkie, ale twardnieją w ciągu kilku godzin. Pewny kolor (biały, zielony, od różowawego do jasnopomarańczowego, w zależności od rodzaju ślimaka) sprzęgło nabywa w ciągu 1-2 dni.
Mur powinien być wilgotny, ale nie mokry iw żadnym wypadku nie powinien chować się pod wodą - w przeciwnym razie małe ślimaki utoną. Ogólnie rzecz biorąc, łatwo jest zapewnić wszystkie warunki w szklanym akwarium.
Pamiętaj, że nie wszystkie gatunki spawnują się poza wodą. Na przykład olbrzymia cewka (Marisa cornuarietis) składa jaja pod wodą, a jej mur jest owinięty galaretowatą substancją.
Potomstwo
Po 2-4 tygodniach (w zależności od temperatury) pojawiają się pierwsze ślimaki. Kamienie ciemnieją, a na koniec małe ślimaki zjadają w dziczy i zaczynają spadać do wody.
Ponieważ wiele ryb nie ma nic przeciwko przekąskom dzieci, fajnie jest umieścić małe ślimaki w innym akwarium.
Ponieważ trudno jest złapać dzieci bez ich uszkodzenia, znacznie łatwiej jest przenieść mur do wyklucia: zwilż mur i powierzchnię, na której się znajduje, i poczekaj trochę. Następnie ostrożnie zsuń mur z powierzchni i umieść go na jakimś obiekcie pływającym w osadzonym akwarium. Możesz także poczekać, aż mur dojrzeje i po prostu go rozbić, trzymać gruz pod strumieniem wody (oczywiście nie powyżej umywalki, jeśli nie chcesz wysyłać ślimaków do ścieku). Delikatnie przesuwając palcami fragmenty muru między palcami usuniesz z niego wiele młodych ślimaków.
Już pierwszego dnia po urodzeniu nowonarodzone ślimaki mogą jeść miękkie glony, różne odpady i resztki pokarmu dla ryb. Oczywiście, jeśli chcesz przenieść mur do nowego akwarium (bez ryb), należy go wcześniej przygotować na takie wydarzenie. Na początku możesz karmić nowonarodzone ślimaki drobno mielonym pokarmem dla ryb, ale po dwóch tygodniach są one w stanie jeść to samo co ich rodzice.
Często zadawane pytania na temat ampułek
Czy ampułka może rozmnażać się w akwarium za dużo??
Nie, liczba tych ślimaków jest bardzo łatwa do kontrolowania. Trudno jest zobaczyć układanie kawioru z ampułki lub, zwłaszcza samych dorosłych osobników. Jeśli uważasz, że w akwarium jest zbyt wiele ślimaków, zawsze możesz usunąć nadmiar ręcznie.
Ile oni żyją?
W zależności od gatunku, temperatury i innych czynników od 1 roku do 4 lat.
Mój ślimak pływa po powierzchni przez cały dzień. Czy on / ona nie żyje? Co mam zrobić?
To nie jest takie rzadkie wydarzenie. Czasami ampullaria zyskują za dużo powietrza w płucach i uzyskują dodatnią pływalność. Nierzadko zdarza się też, że starsze ampułki siedzą na dnie przez kilka dni, a nawet tygodni i nie wykazują żadnych oznak życia. Jeśli pojawił się ślimak, niekoniecznie jest chory lub martwy. Oczywiście, jeśli poczujesz nieprzyjemny zapach pływającego ślimaka lub zauważysz, że jego ciało zaczęło się rozkładać, zwłoki należy natychmiast usunąć z akwarium.
Moja ryba zachorowała i zamierzam je wyleczyć. Czy leki mogą uszkodzić ampullaria??
Główną zasadą chemioterapii jest stosowanie substancji chemicznych, które są toksyczne dla czynnika wywołującego chorobę i nieszkodliwe dla ryb (w tym przypadku), w oparciu o różnice metaboliczne i neurologiczne między organizmami.
Jednak ślimaki mają więcej wspólnego z wieloma pasożytami niż z rybami pod względem reakcji na leki. Dlatego zaleca się usunięcie ślimaków z ryby podczas terapii w oddzielnym akwarium, jeśli nie masz całkowitej pewności, że lek, którego używasz, nie zawiera składników toksycznych dla ślimaków. Ponieważ wiele patogenów nie może żyć poza ciałem ryby dłużej niż kilka dni, zmiana wody w akwarium, w którym ślimaki poddano kwarantannie kilka razy w okresie leczenia, może zminimalizować ryzyko ponownego zakażenia (po powrocie mięczaków do ogólnego akwarium). Wyjątkiem są pasożyty, dla których ślimaki i ryby są pośrednimi nosicielami wektorów. Ale dotyczy to głównie ślimaków i ryb złowionych w naturalnych wodach..
Krótka lista leków toksycznych dla ślimaków w dawkach powszechnie stosowanych w terapii:
-Malachitowa zieleń (stosowana w leczeniu ichtiofitriozy (białe plamy) oraz chorób grzybiczych i oodinozy).
-Różne pestycydy fosforoorganiczne i formaldehyd stosowane przeciwko robakom, robakom, skorupiakom i innym pasożytom.
-metaldehyd (stosowany jako trucizna na skorupiaki)
-Różne preparaty zawierające miedź do leczenia chorób wywołanych przez pierwotniaki i grzyby.
-Parricide D (tlenek di-H-butylocyny), stosowany przeciwko robakom, acantocochalii, trematodom i innym dżdżownicom i pasożytom.
Ampullarium usłyszało?
Nie, nie mają narządów słuchu i są całkowicie głusi.
Jak dobrze widzą?
Mają oczy, które pozwalają im widzieć otoczenie, ale nie oczekują wiele od swojego widzenia. W najlepszym razie potrafią rozróżnić ciemne i jasne miejsca..
