Akara turkusowy opis treści karmienie hodowla
Wielu akwarystów, w miarę rozwoju hobby, zaczyna zwracać uwagę na przedstawicieli rodziny pielęgnic, co znacznie ułatwia pojawienie się w miejscach publicznych pięknie zaprojektowanych akwariów z tymi rybami. Pielęgnice Ameryki Południowej są szczególnie spektakularne, a „gwiazdą” takich akwariów jest turkus - jasne, duże ryby o ciekawym zachowaniu.
Opis
Jest to duża ryba, może osiągnąć 30 cm w przyrodzie, podczas gdy w warunkach akwariowych wynosi około 15-20 cm. Im większe akwarium, tym większy będzie rosnąć. Łuski Akara mienią się niebiesko-zielonym połyskiem, dlatego nazywane są turkusowymi. Na płetwie grzbietowej i ogonowej znajduje się jasny pomarańczowy pasek. Samce są większe niż kobiety, mają jasne turkusowe łuski, ich cechą wyróżniającą jest wzrost na czole, spiczasta płetwa grzbietowa i odbytu. Całe piękno ryb objawia się właśnie u samców, ponieważ samice nie są tak jasne i mniejsze niż samce. Samice są również bardziej agresywne, co jest cechą tej ryby, ponieważ Pielęgnice mają zwykle odwrotnie.
Turkusowa Akara jest często nazywana „Zielonym Terrorem” z powodu jej trudnego usposobienia, co utrudnia im kompatybilność z innymi rybami. Wyróżniają je jednak inteligencja. Mogą rozpoznać swojego właściciela, a jeśli ktoś zbliży się do akwarium, popłynie do szklanki, aby spojrzeć na osobę.
Turkusowa zawartość Akara
Aby zachować turkusową Akarę, potrzebujesz dużego akwarium - o pojemności ponad 300 litrów na parę. Ryby te charakteryzują się zwiększoną agresywnością, która kompensuje przestrzeń i duże objętości akwarium.
Akwarium na turkusowe ozdoby turkusowe: drewno driftu, duże kamienie. Wszystkie elementy dekoracyjne i gleba nie powinny być ostre. Akwarium powinno mieć odpowiednie napowietrzanie i filtrację, ponieważ dla wielu innych ryb zaleca się co tydzień zmieniać około 1/4 wody w akwarium. Jak w przypadku każdej innej ryby, stężenie trucizn jest niedopuszczalne: amoniak, azotyny i azotany. Ponieważ raka można przypisać „rybom dębowym”, dopuszczalne stężenie NO3 wynosi 40.
Turkus Akara jest bezpretensjonalny i nie jest szczególnie wymagający. Czują się komfortowo w wodzie o średniej twardości i kwasowości, w temperaturze 22–26 ° C. Przenieść krótkotrwały spadek temperatury do 18 ° C. Niemniej jednak, ponieważ miejscem narodzin raka są Stany Zjednoczone, miękka i lekko kwaśna woda będzie dla nich wygodna..
Utrzymanie nowotworów za pomocą żywych roślin akwariowych jest trudne. Ryby stale wykopują ziemię i „aranżują” krajobrazy według własnego uznania. Zalecane są następujące typowe rośliny dla pielęgnic: anubias, kryptokoryny, echinodorus.
Jak karmić turkusowy acar Z paszy te ryby są odpowiednie na żywo, zrównoważone na sucho, a także mrożonki. Dorosłe raki z wielką przyjemnością jedzą dżdżownice, dżdżownice, małe owady, różne owoce morza (mięso kałamarnicy, ryby morskie, krewetki), nie zabraknie małych żywych ryb. Możesz podać im plastry chudej wołowiny, serce wołowe. Jeśli czasem podasz rybnemu łososiowemu mięsu, kolor raka tylko się poprawi. Z suchych pasz lepiej kupować specjalne pokarmy dla pielęgnic.
Hodowla
Tarło turkusowe Akara rozpoczyna się od utworzenia pary, gdy osiągną wysokość 12 cm. Przyszli partnerzy wspólnie oczyszczają kamienie i wypędzają obce ryby.
Niezależne pary są trzymane tylko osobno. Woda i temperatura wody powinny być świeże i 24-28 stopni.
Para jest obficie karmiona przed zapłodnieniem - dieta składa się z żywych i niedawno martwych ryb, dżdżownic, całych lub pokrojonych mięczaków, mięsa wołowego i innego jedzenia.
Samica składa białe jaja w kształcie beczki (około 500 sztuk) na czystych płaskich kamieniach - wielkość jaj wynosi około 2 * 1,5 mm. Larwy tworzą małą torbę, dzięki czemu jedzą pięć dni, a następnie próbują jeść tylko jedzenie.
Niektóre pary mogą
jedz ich potomstwo, a niektórzy się tym zajmują. Dlatego kamień z larwami lepiej przenieść do innego akwarium. Możesz także ssać jaja za pomocą rurki.
Błękit metylenowy nakłada się na nich, a następnie nie stosuje się ich do rozmnażania potomstwa. Utrzymanie i hodowla ryb Akar nie jest trudne dla hodowców. Turkusowa Akara - rodzice opiekujący się kobietami i mężczyznami.
Kompatybilność
Charakter tych ryb waha się od pasywnego do wyjątkowo agresywnego. Dlatego akwarium powinno zawierać jedną parę raków. Jako sąsiadów można dodać sumy, pielęgnice w czarne pasy, szakale i inne duże ryby, z którymi rak turkusowy jest dobrze zgodny,.
Spośród ryb, z którymi turkusowy indyk ma słabą kompatybilność, można wyróżnić drapieżne ryby lub rudawice, pielęgnice z Managuan, ponieważ ryby te mają zwiększoną agresywność. Nie warto również wybierać małych ryb jako sąsiadów; Akars mogą je po prostu jeść, biorąc je na jedzenie.
Choroba
Zasadniczo nowotwory turkusowe przejawiają się w wyniku życia i niesprzyjających warunków. Kolejny powód można nazwać niekompatybilnością z sąsiadami w akwarium, co prowadzi do stresu i rozwoju chorób. Niewłaściwe karmienie to kolejny powód, dla którego ryby mogą zachorować..
Choroby można wyleczyć za pomocą specjalnych leków, w zależności od choroby. Na przykład, jeśli są to problemy z przewodem pokarmowym, musisz podać rybom środek przeciwbakteryjny (metronidazol, cyprofloksacyna), który jest dodawany do paszy.
Brudna woda jest dobrym źródłem rozwoju bakterii chorobotwórczych i mikroorganizmów. Aby zapobiec różnym grzybicom skóry, konieczna jest częstsza wymiana wody.
Acara z natury
Stawy położone w północno-zachodniej części Peru i dorzeczu rzeki Rio Esmeraldas są uważane za historyczną ojczyznę Acar. Występują również w Ameryce Południowej, Kolumbii Środkowej, Brazylii i niektórych innych krajach, preferując zbiorniki wodne bez silnego prądu z bogatą roślinnością i wieloma schronieniami.
Zaczęli trzymać Akar w akwariach od lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, a dziś są jedną z najpopularniejszych pielęgnic wśród miłośników ryb.
Gatunek
Przez długi czas wszystkie nowotwory były przypisywane do rodzaju Aequidens (równowaga), jednak ze względu na zbyt duże różnice gatunkowe po rewizji z 1986 r. Podzielono je na 5 rodzajów: Bujurquin, Kleitracar, Guianacar, Krobium, Letacar.
Jeśli chodzi o gatunek, jest ich ponad trzydzieści: peruwiańskie, cętkowane, turkusowe, czerwono-piersiowe, niebieskie, srebrne, czarne paski i inne, nie ma sensu wymieniać wszystkich. Rozważ kilka najpopularniejszych:
- Niebieskawo plamista Akara w naturze żyje w zbiornikach Panamy i Kolumbii, preferując te, w których prąd jest wolny lub nieobecny. Pojawił się w Rosji w 1910 roku.
Wielkość jej ciała w niewoli nie przekracza 6-8 cm. Ryba jest pomalowana na szaro-brązowe odcienie. Istnieje wiele miejsc: podłużne ciemne na całym ciele, w okolicy ogona czarne, niebiesko-zielone błyszczące na całym ciele. Płetwa z tyłu jest ciemnoniebieska z czerwoną obwódką. Gatunek ten jest spokojny i można go trzymać z innymi rybami.. - Akara Mary jest powszechna w Ameryce Południowej i żyje w wodach jej północnej części. Akwarium nie rośnie dłużej niż 12 cm. Kolor nadwozia oliwkowo-srebrny z ciemnym grzbietem i jasnym brzuchem. Wszystkie płetwy są czerwone, z wyjątkiem grzbietowej (ma kolor fali morskiej). Tęczówka jest złotożółta. Od oka do ogona jest ciemna smuga. Całe ciało zdobią błyszczące niebieskie plamy i pociągnięcia..
- Akara Paraguayan mieszka w samym centrum Ameryki Południowej. Ta płowa ryba może dorastać do 12 cm Całe ciało, w tym płetwy, jest usiane błyszczącymi zielonymi plamami, po bokach ciemne paski. W małych akwariach rak paragwajski staje się agresywny nawet wobec swoich braci..
Różnice seksualne
Jest kilka różnic między męską i żeńską turkusową acarą, a określenie płci jest trudne przed okresem dojrzewania. Samiec na płetwie ogonowej ma czerwoną obwódkę, jest znacznie większy, a na jego czole rozwija się gruby stożek, którego samica nie ma. Osobliwością kobiety jest to, że jest ona zwykle bardziej agresywna niż mężczyzna, szczególnie podczas tarła. Zazwyczaj pielęgnice mają coś przeciwnego.
