Pecilia trójkolorowa lub cętkowana (xiphophorus variatus)
Czasami trójbarwna lub różnorodna Pecilia jest również nazywana zmienną lub zmienną, co jest bardziej spójne z jej naukową (łacińską) nazwą.
Gatunek X. variatus obejmuje dwa podgatunki: X. variatus variatus i X. variatus evelynae. Oboje żyją w stawach Meksyku. W akwariach amatorskich bardziej żywy i pięknie kolorowy X. variatus variatus jest bardziej powszechny. Ten podgatunek różnorodnych osobliwości dotyczy przede wszystkim mieszkańców rzek nizinnych zasilanych z zimnych przelewów górskich. Nie penetruje dobrze rozgrzanych odcinków rzek. Alpejskie formy tego gatunku należą do podgatunku X. variatus evelynae, który wyróżnia się ciemniejszym zabarwieniem.
Z powodu kształtu ciała i płetwy grzbietowej nakrapiana patilia jest bliższa szermierzowi Gellerowi niż nakrapiana patilia.
Długość samców do 55 mm, samic do 70 mm.
Kolor jest bardzo zróżnicowany. Każdy autor charakteryzuje to na swój sposób. Oto tylko jeden opis dzikiej formy tego gatunku. Najczęściej występują mężczyźni z przednią połową ciała, o odcieniu od żółtawo-zielonego do pomarańczowego. Ten odcień stopniowo mieni się w oliwkowo-zielony z niebieskawym połyskiem, docierając do płetwy ogonowej. Czarne kropki i plamy są rozrzucone po bokach, czasem zmieniając się w długie podłużne rzędy. Niektóre osobniki mają kolejne 4 do 6 rozmytych ciemnych poprzecznych pasków. Płetwa grzbietowa cytrynowożółta, poniżej czerwonawa. Ponadto zauważalna jest granica utworzona przez czarne pociągnięcia. Na ogonowej szypułce w różnych miejscach można znaleźć jedno lub dwa duże miejsca. Płetwa ogonowa żółtawa lub żółtawa z czerwonym odcieniem. Samice są podobne w kolorze do samców, ale mniej jasne. Są okazy lekko żółte lub zielonkawo-brązowe z bezbarwnymi płetwami. U lekko kolorowych kobiet boki ozdobione są dwoma ciemnymi podłużnymi paskami.
FORMA I KOLOR
Ze względu na różnorodność kształtu i koloru płetw, pecilia cętkowana jest doskonałym obiektem do selekcji. Hodowcy z różnych krajów wyhodowali wiele różnorodnych gatunków plamek, które różnią się kolorem i kształtem płetwy grzbietowej i ogonowej - czerwony, ze srebrną głową, ze złotą głową, z czarnymi płetwami, ze złotymi płetwami, ze złotym odcieniem z przodu ciała i czerwonymi płetwami ... Hodowano również cętkowane pecilli z trzema rodzajami, różniące się kształtem dużymi płetwami grzbietowymi..
Interesujące jest to, że w przeciwieństwie do pecilii cętkowanej, pecilia pstrobarwna, wykorzystująca krzyże wewnątrzgatunkowe, nie wyhodowała odmian monochromatycznych (czerwonych, czarnych itp.). W takim przypadku można raczej mówić tylko o dominującym odcieniu. Pecilli z czystego czarnego cętkowania, prawie identycznego koloru jak pecilia plamista, można było wyhodować tylko przez skrzyżowanie tych dwóch gatunków z późniejszą selekcją.
Poprzez krzyżowanie i umiejętnie przeprowadzoną selekcję można było osiągnąć, że cętkowane czarne pecilia różniły się od cętkowanych tylko kształtem płetwy grzbietowej, co daje powód, by nazwać je cętkowanymi osobliwościami. W ten sam sposób (krzyżując te dwa gatunki) uzyskano zieloną i czerwoną barwną pecilia (X. variatus), w której dolna część ciała i promienie płetw są pomalowane na czarno.
Pecilia z wielkiej płetwy, krzyżując je z szermierzem Gellerem, pozwoliła wydobyć szermierzy na temat ogromnych płetw grzbietowych (szalików).
Barwna Pecilia jest spokojna, może być trzymana w społeczeństwie innych ryb. Uwielbia światło i obecność glonów, które chętnie je. Akwaria o długości 30-50 cm (10-30 litrów), gęsto obsadzone roślinami, nadają się do ich utrzymania. Temperatura 20–24 ° С.
Hodowla
Do hodowli bardziej odpowiednia jest temperatura wody 24–27 ° C. W zależności od wielkości samicy przynoszą od 20 do 200 narybku na jeden miot. Dojrzewają w wieku 6-8 miesięcy. Samice stada smażą się co 4-5 tygodni. Różnorodna pecilia może być karmiona dowolnym żywym, a nawet suchym pokarmem. Dieta musi obejmować sałatę, pietruszkę, szpinak, pokrzywę. Jedzą glony tak dobrze, że można je wykorzystać do ich zabicia..
