Chromis motyl: zasady opieki i konserwacji

Pielęgnice z Ameryki Południowej są ulubionym obiektem akwarystycznym na całym świecie. Z reguły są to średnie lub duże masywne ryby, wymagające dużej przestrzeni, powodujące zaburzenia w akwarium i terroryzujące innych mieszkańców. Najważniejszą cechą pielęgnic jest interesujące zachowanie, które można nawet nazwać intelektualnym. Oczywiście wiele osób chce mieć takiego zwierzaka, ale raczej trudno jest stworzyć dla niego odpowiednie warunki. Więc co robić?

Chromis motyl (łac. Mikrogeophagus ramirezi, inż. Ram Сichlid) jest przedstawicielem rodziny pielęgnic z jednolitych części wód w Ameryce Południowej: Wenezueli, Kolumbii i Brazylii. Tam ryby te zamieszkują dopływy rzeczne, zalane łąki i lasy..

W różnych źródłach rybę tę można znaleźć pod różnymi nazwami, najczęstszym jest apistogram Ramireza. Pomyłka z nazwami wynika z faktu, że ichtiolodzy od wielu lat przypisują motyla różnym rodzajom. Obecna obecna nazwa to Microgeophagus Ramirez. Jednak nowa nazwa jeszcze się nie zapuściła, a akwaryści nazywają tę rybę apistogramem lub chromis w dawny sposób.

Nawiasem mówiąc, mikrogeopag Ramireza jest uważany za jedną z najpiękniejszych ryb akwariowych, a ten tytuł otrzymał bardzo zasłużenie..

Rozmiar motyla może osiągnąć długość do 4,5 cm i zależy od pojemności, w jakiej wyrósł.

Kolor tła ryby to jasna oliwka z kremowo-żółtymi pokrywami skrzelowymi i obszar za nimi.
Brzuch samic jest malinowy i staje się jaśniejszy w okresie tarła.
Płetwy brzuszne i oczy tęczówki są jaskrawoczerwone..
Również na pokrywach skrzeli znajduje się wzór w neonowo niebieskie paski i kreski. Te jasne ślady znajdują się na ciele i płetwach ryby.
Pierwsze promienie płetwy grzbietowej i brzusznej są czarne, a na ciele ryby mogą znajdować się ciemne ślady.

W okresie tarła kolory stają się jeszcze jaśniejsze, a ryba wygląda bardzo imponująco.

Ponieważ mikrogofagi Ramireza aktywnie rozmnażają się w niewoli, hodowcy mają duże możliwości pracy, a teraz można znaleźć motyle z długą płetwą, złotym i neonowo niebieskim.

Przede wszystkim akwaryści zakochali się w motyle chromis ze względu na jego znośne usposobienie i lojalne podejście do roślin i mieszkańców akwarium. Nie kopią gleby, robiąc w niej jedynie niewielkie wgniecenia. Mikrogeopagagi również nie gonią innych ryb i wolą przebywać głównie w niższych warstwach wody.

Ramireza electric blue.

Chociaż Ramirezki są uważane za stosunkowo łatwe w utrzymaniu, zaleca się, aby doświadczeni akwaryści wypracowali pewne nawyki dotyczące utrzymywania akwariów.

Aby ryba czuła się komfortowo i nie była chora, zaleca się stworzenie następujących warunków:

Przede wszystkim motyle wymagają dobrej jakości wody. Ostre wahania wskaźników i wysoka zawartość substancji organicznych są dla nich niezwykle trudne do transportu, dlatego lepiej jest je eksploatować w długo działających zbiornikach. Przeludnienie nie powinno być dozwolone, a zmiany 10–15% wody powinny być regularne.
Nie mniej ważny jest reżim tlenowy akwarium, więc napowietrzanie wody powinno być obowiązkowe, szczególnie w nocy.
Ryby te nie wymagają dużych rozmiarów akwarium, ponieważ stają się małe. Dla jednej pary potrzebujesz pojemności 50 l, a nie wysokość jest ważna, ale dolna część.
Obecność żywych roślin jest ważnym warunkiem utrzymania mikrogeofagów, ponieważ częściowo spełniają one rolę biofiltra, absorbującego szkodliwe związki organiczne z wody. Ponadto podczas tarła i hodowli potomstwa wygodnie będzie ukryć narybek w gęstych zaroślach.
Lepiej jest wybrać piasek rzeczny jako podłoże. Mile widziane są również drobne, ciemne grunty, na których kolor ryby wygląda znacznie bardziej kontrastowo.
W całym akwarium wskazane jest umieszczenie szeregu różnych schronień - glinianych doniczek odwróconych na bokach, plastikowych rurek, łupin orzecha kokosowego, pustych kawałków drewna. W nich ryba będzie mogła się ukryć i będzie mniej stresować..
Ozdabianie akwarium naturalnymi ozdobami jest mile widziane, zanurzone w wodzie driftwood wykona doskonałą robotę, która nie tylko nada zbiornikowi podobieństwo do biotopu z Ameryki Południowej, ale także stworzy zacienione obszary i strefę strefową, zmniejszając liczbę potyczek terytorialnych wśród kilku par podczas tarła.

Zalecane parametry wody:

temperatura: 26-30 ⁰С;
kwasowość: 4,0-7,0 pH;
twardość: do 10 ⁰dH;
wymagana jest wysokiej jakości filtracja i napowietrzanie wody.

Ważne jest, aby pamiętać, że zakup tak wymagających ryb nie powinien być decyzją spontaniczną. Ramirez jest bardzo wymagający od warunków życia, których tworzenie zależy bezpośrednio od umiejętności akwarysty.

Karmienie

W naturze mikrogeopag jest gatunkiem dennym. Ryba podnosi pełne ujście podłoża i przesiewa je przez skrzela, wybierając jadalne cząstki. Ponadto motyl aktywnie je bezkręgowce na różnych powierzchniach i w słupie wody..

W niewoli możesz zaoferować swojemu zwierzakowi żywe i mrożone pokarmy, takie jak tubifex, dżdżownica lub artemia. Możesz także podać wysokiej jakości granulowany suchy pokarm.

Niektórzy akwaryści przygotowują mięso mielone z ryb morskich, skorupiaków, krewetek, świeżych owoców i warzyw. Najlepiej podawać w postaci małych okrągłych granulek.

Do pielęgnic karmiących należy podchodzić ostrożnie, ponieważ stosowanie tylko jednego rodzaju karmy może prowadzić do niedoboru witamin, niepłodności i otyłości..

Dawka paszy jest nie mniej ważna, ponieważ nadmiar żywności może powodować zanieczyszczenie wody przez substancje organiczne szkodliwe dla ryb. Pozostałości należy usunąć 10 minut po karmieniu.

Hodowla

Te pielęgnice są uważane za monogamiczne i tworzą stabilne pary przez całe życie. Ponieważ dymorfizm płciowy młodych ryb jest słaby, zaleca się rozpoczynać je w małych grupach 6-8 osobników, umożliwiając im podział na pary.

Kiedy ryby dorastają, podłogę można odróżnić wizualnie - samce są większe niż samice, jaśniejsze i mają dłuższe płetwy.

Dojrzewanie następuje w ciągu 4-5 miesięcy. Nawiasem mówiąc, im lepsza para jest dopasowana, tym szybciej ryby zaczynają się odradzać.

Bodźcem do tarła jest wzrost temperatury wody o kilka stopni, a także obfite podmiany wody. Żywe pokarmy wysokobiałkowe, od których zależy jakość produktów reprodukcyjnych, nie będą przeszkadzać..

Potomstwo hodowlane może występować tylko w miękkiej, lekko kwaśnej wodzie..

Podczas tarła można zaobserwować niewielką agresję i terytorialność. Mikrogeopagagi zaczynają organizować potyczki z innymi parami, broniąc swojego terytorium. Jednak takie walki są często nieszkodliwe i symboliczne..

Jako podłoże do tarła para wybiera płaskie kamyki, szerokie liście i drewno korzeniowe, które ryby starannie oczyszczają z różnych zanieczyszczeń.

Samica składa od 70 do 100 jaj w długich rzędach, a samiec natychmiast je zapładnia. Inkubacja jaj trwa 2-3 dni, po czym wykluwają się larwy, które żywią się przez pierwsze 5 dni ze względu na zawartość worka żółtkowego. Jak tylko się rozwiąże, narybek zaczyna pływać w poszukiwaniu jedzenia. W tej chwili najlepiej karmić je różnymi małymi żywymi paszami, na przykład „żywym pyłem”, nauplii krewetek solankowych i cyklopów.

Niestety u tego gatunku ryb instynkt rodzicielski jest słabo rozwinięty. Często rodzice zjadają pierwsze szpony lub potomstwo. Szczególnie często zdarza się to we wspólnym akwarium, w którym ryby w tym okresie często doświadczają stresu. Z tego powodu przed tarłem rodzice muszą zostać przesadzeni do małego tarliska..

Zaobserwowano również, że importowane ryby hodowane w inkubatorze są najgorszymi przestępcami. Natomiast osoby wychowane przez własnych rodziców są w stanie opiekować się narybkiem i chętnie to robią.

Kompatybilność

Jak wspomniano powyżej, w przeciwieństwie do większości pielęgnic, chromis motyl jest wyjątkowo spokojnym gatunkiem, idealnym do trzymania w ogólnym akwarium.

Ale wybierając sąsiadów, musisz pamiętać, że ta spokojna ryba często nie może odeprzeć agresorów, więc inne gatunki Ameryki Południowej, które wolą żyć w miękkiej, lekko kwaśnej wodzie, będą jej najlepszymi sąsiadami. Przede wszystkim są to oczywiście characine.

Inne małe flokujące ryby można sadzić za pomocą Ramirezki, na przykład podczas parsowania, danio pręgowanego i zadziorów. Ich obecność w środowisku może sygnalizować motylom, że w pobliżu nie ma drapieżników, co pomaga zmniejszyć nieśmiałość.

Bezpiecznie jest sadzić mikrogeagagi za pomocą labiryntów i pasów klinowych, ponieważ gatunki te znajdują się w zupełnie innych warstwach wody i nie będzie między nimi konfliktu.

Dysk i skalar mają specyficzne warunki życia odpowiednie dla mikrogeopagagów. Kochają miękką, ciepłą wodę i pływają w kolumnie wodnej, więc ich wspólne mieszkanie jest całkiem możliwe.

Jeśli chodzi o gatunek akwarium, musisz trzymać ryby w parach w dobrze osadzonym miejscu lub w grupie 1 samca i 2 samic, a nawet w parach. Zawartość dwóch mężczyzn na niewielkim obszarze może zakończyć się niepowodzeniem.

Teoretycznie mikrobiofagi można zawrzeć w pecilii, ale należy pamiętać, że te ostatnie wymagają twardej wody, nieodpowiedniej dla motyli.

Z sumów korytarze i ancistrusy są idealne, ale te ostatnie silnie zanieczyszczają wodę, więc akwarium powinno być duże.

Duże pielęgnice terytorialne, a także gatunki agresywne, takie jak labeos, są absolutnie nieodpowiednie dla sąsiadów. Drapieżne sumy się z nimi nie dogadują.

Niestety, podobnie jak inne małe ryby, mikrogeagagi nie mają długiej żywotności i mają tylko 2-2,5 roku. Ale w tym czasie udaje im się wywrzeć trwałe wrażenie na właścicielach, łącząc efektowny wygląd, elastyczny charakter i inteligencję.