Ryby lalius w akwarium
Koralowy, niebieski, neonowy czerwony, tęczowy, neonowy zielony, neonowy niebieski - cała ta paleta kolorów i kolorów należy do jednej małej dekoracyjnej ryby zwanej lalius. Nieco nieśmiały i żywy ze swoimi sąsiadami w domku z wodą, Lalius od ponad 100 lat ozdabia wiele domowych akwariów, zapewniając dorosłym i dzieciom okazję podziwiać ich wdzięk. Bezpretensjonalna ryba jest dość łatwa w utrzymaniu, jeśli znasz cechy jej zachowania.
W naturze ta mała, jasna ryba słodkowodna występuje nie tylko na wodach Indii. Można ją zobaczyć w rzekach Birmy w Bangladeszu w Indonezji, gdzie woli mieszkać w płytkiej wodzie wśród zarośli. Często chłopi spotykają kolorowe lub pospolite laliusy na wypełnionych wodą polach ryżowych..
Według klasyfikacji naukowej Trichogaster lalius należy do rodziny ryb guramium z podrzędu labiryntowego.
Wygląd i zachowanie
Tę łuskowatą rybę można nazwać płaską ze względu na jej elipsoidalny korpus, znacznie spłaszczony z boków. Dzięki temu lalie łatwo i naturalnie przepływa przez gęste zarośla trawy wodnej. Wielkość dorosłego dochodzi do 6 cm, kobiety są nieco mniejsze niż mężczyźni.
Dość duże płetwy grzbietowe i odbytu rozciągają się do ogona, zapewniając wysoką mobilność ryby. Płetwy piersiowe Lalius przekształcone w wąsy.
Kolor łusek jest prawdziwą ozdobą labiryntu ryb. Tego jasnego koloru nie można jednoznacznie opisać: mieszanka turkusu z czerwienią, pomarańczą i zielenią, z poprzecznie błyszczącymi czerwonymi i niebieskimi paskami. Płetwy są również w jasnych kolorach. Kolejna różnica płci: kobiety mają bardziej matowy i mniej wyrazisty kolor płatków.
Jeśli kobiety są spokojniejsze i bardziej nieśmiałe, to charakterystyczną cechę zachowania męskich lalieses można nazwać agresywnością względem siebie. W małym akwarium zderzenia między nimi są nieuniknione, dopóki nie podzielą terytorium.
Żywotność tych pięknych ryb jest niewielka, tylko 2-3 lata, biorąc pod uwagę stworzenie optymalnych warunków życia.
Dlatego większość dostępnych na rynku osobników hodowanych w niewoli ma wysoką zdolność przystosowywania się do środowiska. Ale dla dobra Laliusa lepiej jest stworzyć warunki, które najbardziej przypominają biotopy Indii.
Ważne jest, aby pamiętać, że podobnie jak większość labiryntów, Lalius woli wodę stojącą lub wolno płynącą, więc przepływ wody z filtra należy regulować lub skierować na ścianę.
Napowietrzanie tych ryb jest obojętne, ale jeśli w akwarium są inni mieszkańcy, zaleca się wdrożenie.
Woda powinien być średnio twardy, od 5 do 15 ° dH, o kwasowości 6,0-7,5 pH. Optymalna temperatura - 22–27ºС.
Lyaliusov można zatrzymać mała pojemność. Dla dwóch osób - mężczyzny i kobiety - wystarczy 40-litrowe akwarium.
Należy pamiętać, że Lalius oddycha powietrzem na zewnątrz i pływa na samą powierzchnię. Dlatego, pokrywa akwarium konieczne, ale jednocześnie należy wykonać w nim małe otwory do wentylacji.
Rośliny wodne dla Lliusa są konieczne. Oprócz trawy gruntowej pożądane jest, aby unosić się w powietrzu, ponieważ to z takich źdźbeł trawy samce tworzą gniazda.
Oświetlenie lepiej używać wyciszonych, rozpraszających promieni z pływającą roślinnością.
W samym akwarium należy korzystać z różnych schronień - grot, drewna driftu, gęstych zarośli roślin. Są one niezbędne do ochrony kobiet przed agresją i natrętną uwagą mężczyzn. Zauważono, że w częściowo pustym akwarium ryby stają się nieśmiałe, blade, często chowają się i stresują.
Karmienie
Patrząc na Trichogaster lalius, możesz pomyśleć, że taka jasna egzotyczna ryba jest bardzo nastrojowa w kwestiach jakości i składu żywności. Na szczęście tak nie jest.
Lalius są mało wymagający i lubią jeść zarówno suche, żywe, jak i mrożone potrawy. Możesz zaoferować te dżdżownice ryb, artemię, rozwielitki, kanaliki. Szczególną uwagę należy zwrócić na paszę czerwoną, która pozytywnie wpływa na czerwony kolor ryb.
Jeśli akwarium zawiera mniejsze ryby ozdobne, to przeznaczony dla nich pokarm nadaje się na piękno labiryntu.
W naturze laliusze żerują na owadach latających w pobliżu powierzchni wody i robią to w bardzo nietypowy sposób - biorą kęs wody i uwalniają długą strużkę, której moc wystarcza, aby sprowadzić niczego nie podejrzewającą muchę lub komara. Instynkt ten utrzymuje się w rybach domowych i bardzo często widać, jak głodne laliuses „atakują” w ten sposób na palec.
Kompatybilność
Warunkowe jest wezwanie ryby do ogólnego akwarium Laliusa. To pełne wdzięku zwierzę łączy w sobie nieśmiałość i terytorialność. Konflikty mogą wybuchać nawet z przedstawicielami tego samego gatunku, dlatego lepiej trzymać grupę ryb w dużym akwarium w parach lub w zającach, gdzie 2-3 samce na samca.
Laliuses może być agresywny w stosunku do innych jasnych, mniejszych ryb, takich jak gupiki i samce. Przeciwnie, bardziej aktywne i agresywne gatunki, na przykład kolce lub pielęgnice, mogą wykazywać nadmierną uwagę na lilie, wprowadzając je w stan stresu.
Idealnymi sąsiadami dla tej powolnej i pełnej wdzięku ryby są gourami, parsowanie, danio pręgowany i inne małe karpie. Geograficzne pochodzenie sąsiada również nie odgrywa dużej roli, więc laliusze dobrze dogadują się z tetrami, nieagresywnymi gatunkami pielęgnic (na przykład microgeophagus ramirezis) i pokojowymi sumami (na przykład korytarz i ancistrus).
Hodowla: warunki i cechy
Nie oznacza to, że hodowla Laliusa jest tak trudnym zadaniem. Istnieją jednak szczególne cechy i warunki, których należy ściśle przestrzegać.
Dymorfizm płciowy u tego gatunku jest bardzo wyraźny - samce są jaśniejsze i większe niż samice, bardziej aktywne i mają wydłużone płetwy grzbietowe i odbytu. Kobiety, wręcz przeciwnie, wyglądają niepozornie, ich kolor jest srebrny z zażółceniem. Niebieskie przebarwienia mogą mieć niebieskawe zabarwienie. Podczas tarła kolor samców staje się jeszcze jaśniejszy, a na klatce piersiowej pojawia się czarna plama od osłon skrzelowych do brzucha.
W wieku 5-6 miesięcy osoby osiągają dojrzałość płciową.
Przede wszystkim musisz przygotować tarło - płytkie akwarium wypełnione 10-12 cm wodą z obowiązkową obecnością ziemi i pływającej trawy wodnej.
Istnieje szczególny wymóg: woda musi być miękka. W tym celu gotuje się go nie dłużej niż 10 minut, a następnie pozostawia na 2-3 dni. Następnie woda musi być nasycona powietrzem, czyszczona przez 3-4 godziny za pomocą kompresora do akwarium.
Przed spawnowaniem kilku osobników należy je przechowywać w osobnych słoikach przez 2-3 dni, zapewniając lepsze karmienie.
Kolejnym warunkiem spawnowania Laliusa jest obecność ciasno przylegającej pokrywy. Niektórzy hodowcy używają do tego celu plastikowego opakowania. Środki te są potrzebne, aby zapewnić jajom i larwom ciepłe, wilgotne powietrze, w przeciwnym razie rozwój narządu błędnika u młodych może być zaburzony.
Na ukończonym tarle o temperaturze wody +27 stopni uwalnia się najpierw kobietę, która potrzebuje czasu, aby przyzwyczaić się do nowej sytuacji. Po 2 dniach możesz uruchomić nerwowo agresywnego mężczyznę. Lepiej to robić w nocy.
Jego głównym zajęciem jest budowa gniazda, które bardzo umiejętnie wykonuje z unoszących się traw i pęcherzyków powietrza. Jeśli zobaczy pływającą na swoim terytorium kobietę, natychmiast spróbuje ją odepchnąć, dlatego konieczne jest umieszczenie gęstych zarośli i różnych schronień w tarlisku.
Lalius żeński ma mniej nasycony kolor.
Gdy gniazdo jest gotowe, związek między rybami zaczyna się dramatycznie zmieniać. Samica zaczyna odgrywać dominującą rolę, uważnie badając gniazdo, wypychając samca na powierzchnię i czując brzuch za pomocą anten.
Czasami samica może nie być gotowa do odrodzenia, wtedy mężczyzna zacznie ją gonić po akwarium i zaatakować. Takie potyczki mogą skończyć się ruiną, dlatego z oznakami agresji po zbudowaniu gniazda należy odłożyć samicę.
Tarło odbywa się poprzez typowy „labirynt”. Samiec owija się wokół samicy i wyciska z niej jajka, a jednocześnie je zapładnia. Tarło może następować sporadycznie, a jeden miot zawiera do 700–800 jaj. Po spawnowaniu wyczerpana samica spada na dno akwarium.
Jajka są bardzo lekkie, lżejsze od wody, więc wznoszą się na powierzchnię. Samiec ostrożnie podnosi ustami kawior i wkłada go do zorganizowanego przez siebie gniazda.
Przez cały okres opieki nad potomstwem zaleca się instalowanie słabej lampy bezpośrednio nad gniazdem. Te środki są konieczne, aby samiec nie spał i patrzył na jajka i smażył, ponieważ w nocy mogą spaść na dno i umrzeć.
Po około 4-5 dniach, gdy pojawiający się maleńki narybek zaczyna pływać, samca można wytrącić. Teraz młode należy karmić żywym pyłem, a gdy dorosną, warto podać suche tarte żółtko. Narybek trzyma się w inkubatorze przez okres do 2 miesięcy, stopniowo zwiększając dawkę pokarmu, aż zacznie pojawiać się charakterystyczny piękny kolor łusek.
Stwierdzenie, że lalieses są bardzo popularne w środowisku akwarystycznym, nie będzie do końca prawdą. Możemy powiedzieć: te jasne indyjskie labiryntowe ryby mają stabilny krąg swoich wiernych naśladowców i entuzjastów.
