Rozwielitka: hodowla w domu, gatunek, wędkarstwo, zdjęcie
Najczęściej rozwielitki występują w stojących zbiornikach wodnych - kałużach, stawach, jeziorach, rowach, dołach z wodą. Ich masę, odpowiednią do niezależnych zbiorów, można wykryć, barwiąc wodę na kolor czerwony lub szarozielony. Żywią się bakteriami, orzęskami i sadzą plankton, tworząc strumień wody poprzez ruch anten.
Podczas rozwielitek samozaładowczych należy wziąć pod uwagę, że są one bardzo wrażliwe na oświetlenie. Z silnym będą mieli tendencję do wchodzenia głęboko w wodę, a przy słabym pójdą w górę lub w kierunku źródła światła.
Daphnia magna - larwa około 0,7 mm, samce 2 mm, samice do 6 mm. Dojrzewają w ciągu 4-14 dni. Daj do 20 miotów co 12-14 dni. W sprzęgle do 80 jaj. Oczekiwana długość życia wynosi 120-150 dni. Cerio daphnia reticulata - larwa około 0,3 mm, samce 0,5 - 0,8 mm, samice do 1,5 mm, dojrzałe w ciągu 2-3 dni. Daj do 15 miotów co 1-3 dni. W sprzęgle do 22 jaj.
Oczekiwana długość życia wynosi 30 dni. Moina rectiostris to larwa około 0,5 mm, samce do 1 mm, samice do 1,7 mm. Dojrzewają w ciągu 3 do 4 dni. Daj do 7 miotów co 1-2 dni. W sprzęgle do 53 jaj. Oczekiwana długość życia 22 dni.
Optymalne warunki: dH 6-18 o, pH 7,2-8,0, temperatura - 20-24 oC, CO2 do 8 mg / l, słabe napowietrzanie, światło 14-16 godzin dziennie. W warunkach sztucznej hodowli skorupiaki dobrze tolerują nawozy mineralne (na przykład do 5 mg / l soli fosforu). Są codziennie karmione chlorellą (200 tysięcy komórek / ml) lub drożdżami piekarskimi (2 ml zawiesiny w 1 litrze wody). Można stosować obornik koński: 1,5 g / l, dodając kolejne 0,8 g / l co 10 dni. W naturze spektrum pokarmowe jest szersze - zielone glony (endorina, angistrodesmus itp.), Bakterie.
Gatunek
Na środkowym pasie najczęściej występują następujące gatunki skorupiaków rozwielitek:
• największa dafnia magna - samica do b mm, samiec do 2 mm, larwa 0,7 mm, rośnie w ciągu 4-14 dni, odstęp między hodowlami 12-14 dni, w jednym sprzęgle do 80 jaj, żyje 110-150 dni-
• średniej wielkości skorupiaki, dafnia pulex, samica do 3-4 mm, okres lęgowy 3-5 dni, w lęgach do 25 jaj, żyje 26-47 dni.
• małe skorupiaki, do 1,5 mm: gatunki z rodzaju Moin, samice do 1,5 mm, samiec rozwielitek do 1,1 mm, larwa rozwielitek 0,5 mm, dojrzewa w ciągu dnia, mioty co 1-2 dni, do 7 mioty, do 53 jaj, żyją 22 dni.
Żołądek świeżo złowionych lub świeżo mrożonych skorupiaków rozwielitek jest zwykle pełen pokarmów roślinnych, więc są one przydatne do karmienia ryb akwariowych, pozbawionych naturalnej diety.
Skorupa rozwielitek, składająca się głównie z chityny, nie jest trawiona, ale mimo to służy jako cenna substancja balastowa, która aktywuje jelita ryb pozbawionych zdolności do aktywnego poruszania się w akwarium. Najmniejsza daphnia moina, popularnie znana jako rozwielitka „na żywo”, doskonale nadaje się do karmienia młodych ryb akwariowych, które dorosły.
Tylko miłośnicy hodują DAPHNIA magna, daphnia pulex, daphnia mion. Ale potrzebują również opieki, właściwej konserwacji, odżywiania. W takim przypadku rozwielitka w pełni się rozmnaża i rośnie, aby stać się wysokiej jakości pokarmem dla ryb..
Znalezienie rozwielitek do konserwacji domu jest łatwe: możesz kupić lub zebrać w stawie. Stawy z ptactwem wodnym, jeziora, w których jest niewiele ryb lub nie ma ryb (rozwieje się zarówno rozwielitka, jak i choroby) i zbiorniki z osadzoną wodą są dobre do połowu. Ofiarę w domu wlewa się do płaskiego naczynia, najlepiej białego. Dlatego wygodniej jest ponownie filtrować przyszły kanał, ponieważ obce organizmy osiadają na dnie lub przyczepiają się do białych ścian, gdzie są wyraźnie widoczne.
Jeśli zebrane skorupiaki pójdą na ryby w celu pożywienia, woda, w której żyje żywa żywność, nie jest wlewana do wspólnego stawu. Rozwielitka jest wybierana za pomocą siatki motylkowej, aby nie zarazić mieszkańców akwarium. Daphnia Przedstawiciele cladocera są trzymani w zacienionym miejscu, ponieważ słabo niosą światło. Normalna temperatura wody na całe życie wynosi od 20 do 24 ° C (dla gatunków rozwielitek - 26-27 ° C), napowietrzanie jest umiarkowane do słabego.
Plankton jest podawany: rozcieńczone drożdże piekarskie, woda z czerwonego mięsa (sok mięsny, myty wodą), chlorella. Drożdże zamrożono do brązowawego koloru, 3 gramy wyhodowano w 1 litrze ciepłej wody. drożdże są standardową proporcją. Woda mięsna daje od 0,5 do 2 cm3 na litr wody. Zamiast czystej chlorelli możesz po prostu dodać zieloną wodę w akwarium. Aby ryby miały wysokiej jakości paszę, do pożywienia dodaje się obornik i azotan amonu.
Jak hodować rozwielitki w domu?
15-litrowy plastikowy pojemnik lub jakikolwiek inny jest idealny do uprawy rozwielitek. W takim przypadku można zauważyć kilka zaleceń: 1. Unikaj pojemników z materiałem, które są rozpuszczalne w wodzie i emitują szkodliwe chemikalia (niektóre rodzaje tworzyw sztucznych, w szczególności polipropylen);
2. Jeśli używany jest pojemnik metalowy, nie powinien być wykonany ze stali nierdzewnej (niektóre metale reagują powoli z wodą. Tlenki glinu tworzą film tlenkowy, ale część aluminium jest uwalniana) - 3. Podobnie jak w przypadku konwencjonalnego akwarium, wymagana jest duża powierzchnia powierzchnie z powietrzem do wymiany gazowej, ponieważ rozwielitki bardzo wymagają tlenu;
4. Jeśli pojemnik znajduje się na zewnątrz w silnym świetle słonecznym lub w innych warunkach oświetleniowych, zaleca się użycie ponad 40 litrów objętości, aby środowisko wodne było bardziej stabilne. Ponadto, używając czarnego materiału akwarium, nagrzewa się bardziej niż przezroczysty lub żółty, co również należy wziąć pod uwagę. Dla tych, którzy chcą mieć niewielką ilość rozwielitek na tydzień, kulturę można przechowywać w dwulitrowej butelce.
Do uprawy rozwielitek w akwarium dobrym pomysłem jest połączenie oświetlenia za pomocą timera, który można kupić w sklepie z urządzeniami elektrycznymi. Daphnia magna preferuje słabe napowietrzanie. Teoretycznie napowietrzanie nie tylko wspomaga wymianę gazową, ale także stabilizuje warunki wodne i zapobiega hamowaniu rozwoju kulturowego.
daphnia pulex uwielbia także słabe napowietrzanie. Należy unikać małych pęcherzyków powietrza, które mogą spaść pod pancerz rozwielitek, podnieść je na powierzchnię, zakłócać odżywianie i ostatecznie doprowadzić do śmierci (nauplii są również podatne na ten problem).
Wędkowanie
Wszystko zależy od położenia geograficznego akwarysty. Najłatwiejsze do znalezienia są najczęstsze Daphnia pulex i magna. Do łowienia należy wybrać jeziora i stawy wolne od ryb, ponieważ w przypadku braku tych ostatnich zaobserwuje się więcej dafni (z powodu braku drapieżników), a ponadto zagwarantowany jest brak patogenów.
Jeśli akwarysta zamierza złapać rozwielitki z naturalnych zbiorników, zaleca się stosowanie siatki o drobnych oczkach lub sita (domowej roboty z muślinu). Rozprowadź równomiernie siatkę po wodzie w postaci ósemki lub powoli ją zgarnij. Nie wolno dopuścić do zbyt małych komórek sieci i zbyt dużego ciśnienia wody podczas chwytania, może to prowadzić do śmierci skorupiaków.
Najlepszy czas na zbiory odpowiada okresowi kwitnienia wody, kiedy wieczorem w płytkiej wodzie obserwuje się wysokie stężenie niebiesko-zielonych glonów. Ważne jest, aby sprawdzić wszystkie rozminowane rozwielitki, aby zapobiec dostawaniu się pasożytów i drapieżników (zdolnych do jedzenia narybku, hydry).
Budynek
Nieco więcej o strukturze rozwielitek. Ta nazwa jest używana przez akwarystów dla różnych cladocera. Możesz dowiedzieć się o ich wyglądzie na zdjęciu. U wszystkich przedstawicieli rozwielitki ciało jest silnie ściśnięte z boku i pokryte chitynową muszlą dwuskorupową przymocowaną z tyłu. Na głowie znajdują się dwoje oczu, które u osobników dojrzałych płciowo mogą łączyć się w jedno złożone oko, au niektórych gatunków obok niego może znajdować się kolejne dodatkowe oko..
Również na głowie znajdują się dwie pary tak zwanych anten, których tylne są duże i są dodatkowo wyposażone w szczecinę, która zwiększa ich powierzchnię. Jest to spowodowane wahaniami anten Daphnia poruszających się w wodzie. Kiedy anteny głaszczą, ciało skorupiaka otrzymuje gwałtowny ruch translacyjny, za co Daphnia otrzymała drugą popularną nazwę „pchła wodna”.
Daphnia rozmnaża się bardzo nietypowo z ludzkiego punktu widzenia. Samice rozwielitek mają wnękę zwaną „komorą lęgową” znajdującą się z tyłu i chronioną górną krawędzią skorupy. W lecie, jeśli warunki są sprzyjające, w tej wnęce układane są niezapłodnione jaja w ilości 50-100 sztuk. Tam się rozwijają. Tylko kobiety, które opuszczają aparat, są wydalane z nich, a dorosła samica następnie topi się.
Po kilku dniach proces się powtarza. Młode samice dafni również dorastają w tym czasie i są związane z procesem hodowlanym. Przy dobrym połączeniu okoliczności reprodukcja jest lawiną. To tam latem, w małych stawach, rozwielitki często po prostu roją się, a woda wydaje się pomalowana na czerwonawą.
Wraz ze spadkiem temperatury powietrza pod koniec lata i na początku jesieni z części jaj zaczynają pojawiać się samce, zapładniają samice i mają jaja zamknięte w gęstej skorupce. Nazywa się je ephippies. Są w stanie wytrzymać suszenie i zimowe mrozy, mogą być przenoszone z kurzem. Następnej wiosny ciepło i wilgoć obudzą ich do życia. Wylęgają się z nich samice i cykl się powtarza.
