Egzotyczny kot lub krótkowłosy perski
Egzotyczny krótkowłosy (Exotic, Exo, English. Exotic Shorthair) to rasa kotów domowych, która jest krótkowłosą wersją kota perskiego.
Są do niej podobne pod względem zachowania i charakteru, ale różnią się jedynie długością futra. Odziedziczyła również chorobę genetyczną, na którą Persowie są podatni..
W rezultacie amerykański krótkowłosy odziedziczył cechy Persów. Kufa stała się zaokrąglona i poszerzona, nosy stały się krótsze, oczy mniejsze, a ciało (i tak krępe) bardziej przysadziste. Sierść jest dłuższa, bardziej miękka i grubsza.
Hybrydyzacja z Persami była oczywiście niezgodna z zasadami, a żłobki potajemnie to obróciły. Ale byli zadowoleni z wyniku, ponieważ takie hybrydy wypadły dobrze w serialu.
Inni hodowcy krótkowłosego amerykańskiego byli zszokowani zmianami. Ciężko pracowali, aby ta rasa stała się popularna, i w żadnym wypadku nie chcieli uzyskać krótkowłosego persa..
Standard rasy został zmieniony, a koty wykazujące oznaki hybrydyzacji zostały zdyskwalifikowane. Ale magiczny srebrny kolor pozostał ważny.
I być tą bezimienną hybrydą zapomnianą w historii, jeśli nie dla Jane Martinke, hodowczyni amerykańskiego krótkowłosego i sędziego w stowarzyszeniu CFA. Jako pierwsza dostrzegła w nich potencjał, aw 1966 r. Zaprosiła Radę Dyrektorów CFA do uznania nowej rasy..
Początkowo chcieli nazwać nową rasę szterlingami (srebro - srebro o najwyższym standardzie), aby uzyskać nowy kolor. Ale potem zdecydowali się na egzotyczny krótkowłosy (egzotyczny krótkowłosy), ponieważ wcześniej takiego koloru nie zaobserwowano u kotów krótkowłosych i dlatego był - „egzotyczny”.
W 1967 r. Egzotyczny krótkowłosy uzyskał status mistrza w CFA. W 1993 r. CFA skróciło nazwę do egzotycznej lub egzotycznej, chociaż w wielu innych stowarzyszeniach jest również nazywana pełną nazwą.
We wczesnych latach kluby egzotyczne i żłobki napotykały trudności, ponieważ wiele szkółek perskich po prostu odmawiało współpracy z nową rasą.
Tylko nieliczne oddały swoje koty do udziału w programie rozwojowym. Ci, którzy wyhodowali zarówno Persów, jak i egzo, byli w sprzyjającej sytuacji, ale tam też wszystko poszło dobrze.
W końcu jednak pokonali swoich przeciwników i nieżyczliwych. Teraz egzotyczny kot jest jedną z najpopularniejszych ras krótkowłosych i zajmuje drugie miejsce wśród kotów pod względem popularności (na pierwszych Persach). To prawda, że statystyki są prawdziwe dla USA i 2012 roku.
Z czasem hodowcy dodali birmański i rosyjski niebieski, aby wzmocnić gen krótkowłose.
Po utrwaleniu krzyżowanie krótkowłosego stało się niepożądane, ponieważ utrudniało uzyskanie perskiego typu. W 1987 r. CFA zakazał krzyżowania z rasą inną niż perska.
Stwarzało to problemy przy hodowli egzotycznych. Jeden z nich: kocięta z długimi włosami urodziły się w miocie krótkowłosych rodziców, ponieważ oboje rodzice byli nosicielami recesywnego genu.
Ponieważ egzotyki krzyżowały się (i wciąż krzyżują) z kotami perskimi, wiele z nich otrzymało jedną kopię recesywnego genu odpowiedzialnego za długie włosy i jedną dominującą odpowiedzialną za krótkie.
Takie heterozygotyczne egzotyki mogą mieć krótkie włosy, ale przenoszą gen długowłosych kociąt. Co więcej, może być dziedziczony przez lata, bez manifestowania się.
A kiedy wystąpią dwa heterozygotyczne egzotyki, wówczas u potomstwa pojawiają się: jeden długowłosy kotek, dwa heterozygotyczne krótkowłose i jeden homozygotyczny krótkowłosy, który otrzymał dwie kopie krótkowłosego genu.
Ponieważ egzotyczny kot krótkowłosy jest uważany za rasę hybrydową, ale nie perską, te długowłose kocięta są uważane za długowłosą wersję krótkowłosego kota perskiego. Oto taki felinologiczny żart.
Na początku był to problem dla żłobków, ponieważ długowłose kocięta nie były ani egzotyczne, ani Persami. Można je wykorzystać w hodowli, ale ring wystawowy jest dla nich zamknięty. Jednak w 2010 r. CFA zmieniła zasady..
Teraz egzotyczny długowłosy (który spełnia standardy) może konkurować z kotem perskim. Takie koty są zarejestrowane i oznaczone specjalnym prefiksem..
W AACE, ACFA, CCA, CFF, UFO mogą ścigać się egzotyczne krótkowłose i długowłose jak różne rasy, dopuszczalne jest krzyżowanie między nimi. W TICA koty egzotyczne, perskie, himalajskie należą do tej samej grupy i mają wspólne standardy..
Rasy te można krzyżować ze sobą i są oceniane w zależności od długości sierści. Dlatego wysokiej jakości długowłose koty egzotyczne mogą brać udział w mistrzostwach, a hodowcy nie muszą się martwić pojawieniem się długowłosych kotów.
Opis rasy
Egzotyczny krótkowłosy, jest to kot średnich lub dużych rozmiarów, z krótkimi, grubymi nogami i muskularnym, przysadzistym ciałem. Głowa jest masywna, zaokrąglona, z szeroką czaszką umieszczoną na krótkiej i grubej szyi..
Oczy są duże, zaokrąglone, szeroko rozstawione. Nos jest krótki, zadarty, z szeroką jamą umiejscowioną między oczami. Uszy są małe, z zaokrąglonymi końcami, szeroko rozstawione. Patrząc z profilu, oczy, czoło, nos znajdują się na tej samej linii pionowej.
Ogon jest gruby i krótki, ale proporcjonalny do tułowia. Dojrzałe koty ważą od 3,5 do 7 kg, koty od 3 do 5,5 kg. Typ jest ważniejszy niż rozmiar, zwierzę musi być zrównoważone, wszystkie części ciała muszą być w harmonii ze sobą.
Płaszcz jest miękki, gęsty, pluszowy, jest podkład. Podobnie jak u kotów perskich, podszerstek jest gruby (podwójna sierść) i chociaż jest to gatunek krótkowłosy, całkowita długość sierści jest dłuższa niż w przypadku innych ras krótkowłosych.
Zgodnie ze standardem CFA jest średniej długości, długość zależy od podkładu. Na ogonie jest duży pióropusz. Gęsty płaszcz i zaokrąglone ciało sprawiają, że kot wygląda jak miś.
Egzotyka może mieć różne kolory i kolory, ilość jest taka, że nawet ich wymienienie nie ma sensu. W tym kolory punktowe. Kolor oczu zależy od koloru. W większości stowarzyszeń dozwolone jest przekraczanie granicy z kotami perskimi i himalajskimi.
Charakter
Jak już wspomniano, charakter kotów egzotycznych jest bardzo podobny do kotów perskich: wierny, słodki i delikatny. Wybierają jedną osobę jako właściciela i podążają za nim po domu jak mały, pluszowy ogon. Jako lojalni przyjaciele egzotyczny krótkowłosy powinien być zaangażowany w każdy biznes..
Z reguły koty te dziedziczą cechy Persów: przyzwoite, ciche, wrażliwe, spokojne. Ale w przeciwieństwie do nich są bardziej wysportowani i lubią się bawić. Postać sprawia, że egzotyka jest idealnym kotem domowym, a właściciele zauważają, że powinni mieszkać tylko w mieszkaniu.
Są mądrzejsi od Persów, najwyraźniej pod wpływem amerykańskiego krótkowłosego. Wpływ ten jest dość cenny, ponieważ nadaje rasie łatwiejszą do pielęgnacji sierść i bardziej żywy charakter niż koty perskie na kanapie.
Care
Dzięki egzotykom będziesz się więcej bawić niż opiekować się nimi, w porównaniu z kotem perskim, jest to „kot perski dla leniwych”. Jednak w porównaniu z innymi rasami uwodzenie będzie wymagało większej uwagi, ponieważ ich sierść jest taka sama jak u persów, tylko krótsza.
I mają również gruby podkład. Konieczne jest czesanie co najmniej dwa razy w tygodniu za pomocą żelaznej szczotki i zaleca się kąpanie raz w miesiącu. Jeśli egzotyczny kot ma nieszczelne oczy, wycieraj go codziennie wilgotną szmatką.
Zdrowie
Egzotyka to zwyczajne koty perskie krótkowłose, które wciąż się z nimi krzyżują, więc nic dziwnego, że odziedziczyły po nich choroby..
Są to problemy z oddychaniem z powodu krótkiego pyska i problemy z wodnistymi oczami z powodu krótkich przewodów łzowych. Większość z nich musi wycierać oczy raz lub dwa razy dziennie, aby usunąć wydzieliny.
Niektóre egzotyki cierpią na zapalenie dziąseł (chorobę zapalną, która atakuje tkanki wokół zęba), co prowadzi do bólu i utraty zębów..
Nieleczone choroby jamy ustnej wpływają na ogólny stan zwierzęcia. Zwykle koty te są regularnie pokazywane lekarzowi weterynarii i myją zęby za pomocą tej pasty (dla kotów), którą poleca.
Jeśli Twój kot dobrze toleruje tę procedurę, wówczas mycie zębów ma pozytywny wpływ na leczenie, zmniejsza rozwój kamienia nazębnego i zmniejsza płytkę nazębną. Zamiast pędzla możesz użyć gazy owiniętej wokół palca, aby łatwiej kontrolować proces.
Niektóre egzotyczne mają tendencję do policystycznej choroby nerek, która zmienia strukturę tkanek nerek i wątroby, co może prowadzić do śmierci zwierzęcia. Objawy objawiają się w drugiej połowie życia i odziedziczyło je wiele kotów.
Według przybliżonych szacunków około 37% kotów perskich cierpi na PBP i przekazuje je egzotycznym. Nie ma lekarstwa, ale może znacznie spowolnić przebieg choroby..
Inną chorobą genetyczną, na którą podatne są egzotyki, jest kardiomiopatia przerostowa (HCMP). Wraz z nim ściana komory serca pogrubia się. Choroba może rozwijać się w każdym wieku, ale najczęściej objawia się u starych kotów, które już ją odziedziczyły.
Objawy nie są tak wyraźne, że często zwierzę umiera, a dopiero potem poznają przyczynę. HCMP jest najczęstszą chorobą serca u kotów występującą u innych ras i kotów domowych..
Nie bój się, że Twój kot odziedziczy wszystkie te choroby, ale należy zapytać hodowlę o sytuację z dziedzicznością i kontrolą chorób genetycznych..
