Burmilla - kot z opuszczonymi oczami
Burmilla (angielski kot Burmilla) to rasa kotów domowych wyhodowanych w Wielkiej Brytanii w 1981 roku. Jej piękno i charakter, wynik krzyżowania dwóch ras - birmańskiej i perskiej. Standardy rasy pojawiły się w 1984 roku, a Burmilla uzyskała status mistrza w 1990 roku.
To powszechna sprawa, ponieważ znalezienie pary pełnej krwi nie jest takie proste. Ale kiedy sprzątaczka zapomniała zamknąć drzwi i zostały same na całą noc. Kocięta urodzone z tej pary w 1981 roku były tak oryginalne, że służyły jako przodkowie całej rasy. Miot składał się z czterech kociąt, które otrzymały przezwiska: Galatea, Gemma, Gabriela i Gisella.
Wszystkie należały do baronessy Mirandy von Kirchberg (Miranda von Kirchberg) i to ona jest uważana za założyciela rasy. Powstałe kocięta zostały skrzyżowane z kotami rasy birmańskiej, a kocięta zwyczajne odziedziczyły cechy nowej rasy.
Niedługo potem baronowa założyła stowarzyszenie promujące i popularyzujące nową rasę. W 1990 r. Rasa kotów Burmilla otrzymała status mistrza..
Opis
Koty średniej wielkości, o muskularnym, ale eleganckim ciele, ważą 3-6 kg. Szczególną cechą rasy jest błyszczący srebrny płaszcz i zsumowane oczy w kształcie migdałów, jednak obrzeże przechodzi również na nos i usta.
Koty Burmilla są dwojakiego rodzaju: krótkowłose i długowłose. Najczęstsze są krótkie lub gładkie włosy. Ich sierść jest krótka, przylegająca do ciała, ale bardziej jedwabista z powodu podkładu niż rasa birmańska.
W dziedzictwie po persku istniał recesywny gen przenoszący długie włosy na koty. Burmilla z długimi włosami jest bardziej prawdopodobna półdługowłosa z miękkimi, jedwabistymi włosami i dużym, puszystym ogonem.
Gen dla kota krótkowłosego jest dominujący, a jeśli kot odziedziczy oba, wówczas rodzi się kot krótkowłosy. Para długowłosych burmerów zawsze ma kocięta z długimi włosami.
Kolor jest zmienny, może być: czarny, niebieski, brązowy, czekoladowy i fioletowy. Pojawiają się kolory czerwony, kremowy i szylkretowy, ale nie są jeszcze rozpoznawane jako standardowe..
Oczekiwana długość życia wynosi około 13 lat, ale przy dobrej opiece żyją dłużej niż 15 lat.
Charakter
Koty Burmilla są mniej hałaśliwe niż koty birmańskie, ale także mniej wyluzowane niż koty perskie. Kochają uwagę i starają się być członkiem rodziny, w której żyją. Mogą być dość wymagający i irytujący, dosłownie goniąc właścicieli domów wymagającymi miauczeniami.
Są sprytni i otwierają im drzwi, często nie stanowi problemu. Ciekawość i życzliwość może zrobić zły żart z burmillas, zabierając ich z dala od domu, więc najlepiej trzymać je w domu lub na podwórku.
Zwykle mieszkają dość szczęśliwie w mieszkaniu, ponieważ kochają dom, wygodę i rodzinę. Uwielbiają się bawić i być blisko gospodarzy, ale nie zawracają sobie głowy ich uwagą. Dobrze czują nastrój osoby i mogą być dobrym towarzyszem, gdy jesteś smutny.
Dobrze dogaduj się z dziećmi i nie drapaj się.
Care
Ponieważ sierść jest krótka i cienka, nie wymaga specjalnej opieki, a kot liże się bardzo ostrożnie. Wystarczy czesać go raz w tygodniu, aby usunąć martwe włosy. Należy zachować ostrożność na brzuchu i klatce piersiowej, aby nie podrażnić kota.
Raz w tygodniu musisz sprawdzić uszy pod kątem czystości, a jeśli są brudne, ostrożnie wyczyść je bawełnianym wacikiem. Lepiej przycinać pazury raz na dwa tygodnie lub przyzwyczaić kota do pazura.
Chcesz kupić kotka? Pamiętaj, że są to koty rasowe i są bardziej kapryśne niż zwykłe koty. Jeśli nie chcesz kupować kociaka, a następnie udać się do weterynarza, skontaktuj się z doświadczonymi hodowcami w dobrych żłobkach. Cena będzie wyższa, ale kotek będzie przyzwyczajony do tacki i zaszczepiony.
