Kot orientalny havana
Rasa kota Havana Brown jest wynikiem skrzyżowania kota syjamskiego z czarnym kotem domowym. Została przeprowadzona w 1950 r. Przez grupę miłośników kotów, a na początku eksperymentu próbowali oni także krzyżować się z rosyjskim niebieskim, ale współczesne badania genetyczne wykazały, że prawie nie ma z niego genów.
Popularna wersja, od której Havana ma swoją nazwę, to ta, której nazwa pochodzi od słynnego cygara, ponieważ mają ten sam kolor. Inni uważają, że otrzymała to imię po rasie królików, znowu brązowe.
Dowody na to można znaleźć w książce „The Poem on Cats”, opublikowanej w latach 1350–1767. Wszystkie powyższe rasy są przedstawione w tej książce, są rysunki.
Proste, brązowe koty były jednymi z pierwszych, które przybyły do Wielkiej Brytanii z Syjamu. Byli opisywani jako syjamscy, z brązowymi włosami i zielono-niebieskimi oczami..
Będąc popularnymi, brali udział w wystawach tego czasu, aw 1888 r. W Anglii zdobył nawet pierwsze miejsce.
Ale rosnąca popularność kotów syjamskich zrujnowała je. W 1930 r. Brytyjski klub kotów syjamskich stwierdził, że hodowcy stracili zainteresowanie tymi kotami, a II wojna światowa spowodowała ich zniknięcie..
Na początku lat 50. grupa miłośników kotów z Wielkiej Brytanii rozpoczęła współpracę nad odtworzeniem tej rasy kotów. Nazwali się The Havana Group, a później The Chestnut Brown Group. To oni zostali założycielami rasy kotów Havana, jaką znamy dzisiaj.
Przez selektywne krzyżowanie kota syjamskiego ze zwykłymi, czarnymi kotami otrzymali nową rasę, której cechą stał się kolor czekolady. Brzmi prosto, ale w rzeczywistości było to dużo pracy, ponieważ trzeba było wybrać producentów, których gen odpowiedzialny za kolor był dominujący i uzyskać od nich stabilny wynik.
Rasa została oficjalnie zarejestrowana w 1959 r., Ale tylko w Wielkiej Brytanii, w Radzie Prezesów Cat Fancy (GCCF). Uważano ją za zagrożoną, ponieważ było bardzo mało zwierząt.
Pod koniec 1990 r. W CFA zarejestrowano tylko 12 kotów, a kolejnych 130 nie zostało udokumentowanych. Od tego czasu pula genów znacznie wzrosła, a do 2015 r. Liczba szkółek i hodowców jest ponad dwukrotnie większa. Większość z nich znajduje się w USA i Europie.
Opis
Sierść tych kotów przypomina wypolerowany mahoń, jest tak gładka i błyszcząca, że w świetle gra jak ogień. To naprawdę wyróżnia się wyjątkowym kolorem, zielonymi oczami i dużymi, wrażliwymi uszami..
Orientalny kot hawański jest dobrze zrównoważonym zwierzęciem średniej wielkości o muskularnym ciele, pokrytym średnio długimi włosami. Wdzięczne i smukłe, choć sterylizowane koty mają tendencję do nadwagi i są większe niż zwierzęta niesterylizowane.
Samce są większe niż koty, waga dojrzałego kota wynosi od 2,7 do 4,5 kg, koty od 2,5 do 3,5 kg.
Oczekiwana długość życia do 15 lat.
Kształt głowy ma nieco większą szerokość niż długość, ale nie powinien tworzyć klina. Uszy są średniej wielkości, szeroko rozstawione, okrągłe na końcach. Są lekko pochylone do przodu, co nadaje kotowi wrażliwy wyraz. Sierść w uszach jest rzadka.
Oczy średniej wielkości, owalne, szeroko rozstawione, uważne i wyraziste. Kolor oczu jest zielony, a jego odcienie, im głębszy kolor, tym lepiej.
Na wyprostowanych łapach Hawany brąz wygląda dość wysoko, u kotów łapy są bardziej eleganckie i cieńsze w porównaniu do łap kotów. Ogon jest cienki, średniej długości, proporcjonalny do tułowia.
Sierść jest krótka i błyszcząca, średnio krótka, koloru brązowego, zwykle bardziej czerwonobrązowego, ale bez wyraźnych plam i pasków. U kociąt obserwuje się plamy, ale zwykle całkowicie znikają po osiągnięciu roku.
Co ciekawe, wąsy (vibrissa) mają ten sam brązowy kolor, a oczy są zielone. Poduszki łap są różowe i nie powinny być czarne.
Charakter
Sprytny kot, który często używa łap w celu eksploracji świata i komunikowania się z właścicielami. Nie zdziw się, jeśli Hawana postawi łapy na stopie i zacznie miauczeć. W ten sposób przyciąga twoją uwagę.
Ciekawa, biegnie pierwsza, by spotkać się z gośćmi i nie ukrywa się przed nimi jak koty innych ras. Zabawny i towarzyski, ale jeśli ona sama pozostanie, nie zamieni twojego domu w chaos.
Chociaż wiele orientalnych portów uwielbia siedzieć na rękach i spędzać czas w ciszy, są też tacy, którzy z radością wspinają się na twoje ramiona lub ciągle gubią się pod twoimi stopami, uczestnicząc we wszystkich twoich sprawach.
Havana Brown jest bardzo przywiązana do rodziny, ale nie jest podatna na cierpienie, jeśli pozostanie sama przez długi czas. Są towarzyscy i ciekawi, muszą być częścią wszystkiego, co Cię interesuje. Ta właściwość łączy ich z psem i często stają się najlepszymi przyjaciółmi..
I wielu właścicieli zauważa, że koty spokojnie znoszą podróże, nie protestują i nie popadają w stres.
Opieka i
Kot potrzebuje minimalnej opieki, ponieważ sierść jest krótka. Czesanie raz lub dwa razy w tygodniu i dobre, wysokiej jakości karmy dla kotów to wszystko, czego potrzeba, aby czuła się świetnie. Okresowo musisz przycinać przerośnięte pazury i sprawdzać czystość uszu..
Nie są znane choroby genetyczne, na które podatne byłyby koty tej rasy. Jedyną rzeczą jest to, że mają one nieco częściej zapalenie dziąseł, które najwyraźniej odziedziczyło po syjamskim kocie.
Zdrowie
Ponieważ selekcja kotów do hodowli była bardzo dokładna, rasa okazała się zdrowa, szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę jej ograniczoną pulę genów. Krzyżowanie zostało zakazane przez CFA w 1974 roku, dziesięć lat po tym, jak Hawana uzyskała status mistrza, zbyt wcześnie, aby rasa mogła się rozwijać..
Na początku lat 90. hodowcy martwili się spadkiem inwentarza żywego i dużą liczbą krzyżówek międzygatunkowych. Sponsorowali badania, które wykazały, że świeża krew jest potrzebna do utrzymania żywotności rasy..
Hodowcy złożyli w CFA petycję domagającą się ograniczonego przekraczania granicy.
Chodziło o skrzyżowanie ich z czekoladą syjamską, kilkoma kolorami kotów orientalnych i zwykłymi czarnymi kotami domowymi. Kocięta będą uważane za porty, pod warunkiem, że będą pasować do standardu rasy.
Hodowcy mieli nadzieję, że zwiększy to pulę genów i nada nowy impuls rozwojowi rasy. A CFA była jedyną organizacją, która dała zielone światło.
Zazwyczaj kocięta nie sprzedają kociąt wcześniej niż po 4-5 miesiącach życia, ponieważ w tym wieku widać ich potencjał.
Ze względu na ograniczoną liczbę kotów nie są one sprzedawane, lecz wykorzystywane do hodowli, jeśli tylko spełniają standard rasy..
Łatwiej jest kupić kota, zwłaszcza jeśli zgodzisz się go kastrować.
