Chartreuse lub kot kartezjański
Chartreuse lub kot kartezjański (angielski Chartreux, francuski. Chartreux, niemiecki. Kartäuser) to rasa kotów domowych pochodzących z Francji. Są to duże i muskularne koty o krótkiej sierści, wdzięcznej budowie i szybkiej reakcji..
Chartreuse ze względu na swój niebieski (szary) kolor, hydrofobowość, podwójny płaszcz i miedziano-pomarańczowe oczy są popularne. Znani są również ze swojego uśmiechu, z powodu kształtu głowy i ust wydaje się, że kot się uśmiecha. Wśród innych zalet chartreusy są doskonałymi myśliwymi i są doceniane przez rolników..
Najpopularniejsze mówi, że koty te zostały po raz pierwszy wyhodowane przez mnichów we francuskich klasztorach kartezjańskich (w Grand Chartreuse).
Nazwali tę rasę od słynnego na całym świecie żółto-zielonego trunku - chartreuse, a aby koty nie przeszkadzały im podczas modlitwy, wybrali tylko najcichsze.
Pierwsza wzmianka o tych kotach znajduje się w książce Universal Dictionary of Commerce, Natural History oraz of the Arts and Trades autorstwa Savarry des Bruslon, opublikowanej w 1723 r. Publikacja stosowana dla kupców i opisująca koty z niebieskimi futrami, które zostały sprzedane kuśnierzom.
Wspomina również, że należały do mnichów. To prawda, że albo naprawdę nie mają nic wspólnego z klasztorem, albo mnisi nie uważali za konieczne wspominać ich w aktach, ponieważ w księgach klasztornych nie ma odniesień do chartreuse.
Najprawdopodobniej koty zostały nazwane na cześć hiszpańskiej wełny, dobrze wówczas znanej i podobnej do wrażeń futra tych kotów.
36-tomowy Histoire Naturelle (1749), francuski przyrodnik, Comte de Buffon, opisuje cztery najpopularniejsze rasy kotów tamtych czasów: domowe, angorskie, hiszpańskie i Chartreuse. Jeśli chodzi o jej pochodzenie, sugeruje, że te koty pochodziły z Bliskiego Wschodu, ponieważ podobne koty są wymienione w książce włoskiego przyrodnika Ulisse Aldrovandi, jako koty syryjskie.
Jedna z ilustracji przedstawia przysadzistego kota z niebieskim futrem i jasnymi miedzianymi oczami. Obok niej leży martwa mysz, a jak wiadomo, chartreusy są doskonałymi łowcami.
Najprawdopodobniej koty kartezjańskie przybyły ze wschodu do Francji w XVII wieku wraz ze statkami handlowymi. Wskazuje to na wysoką zdolność adaptacji i inteligencję, ponieważ na początku było ich bardzo mało i były one cenione nie za piękno, ale za futro i mięso.
Ale nie ważne jak i skąd pochodzą, fakt, że mieszkają obok nas od setek lat.
Współczesna historia rasy rozpoczęła się w 1920 roku, kiedy dwie siostry, Christine i Susan Leger, odkryły populację chartreuse na małej wyspie Belle Ile, u wybrzeży Wielkiej Brytanii i Francji. Mieszkali w szpitalu, w mieście Le Palais.
Mieszkańcy miasta nazywali je „kotami szpitalnymi”, ponieważ pielęgniarki uwielbiały ich piękno i gruby, niebieski płaszcz. Siostry Leger jako pierwsze rozpoczęły poważne prace nad rasą w 1931 r. I wkrótce zaprezentowały się na wystawie w Paryżu.
Druga wojna światowa dotyczyła wielu ras kotów żyjących w Europie. Nie ominęła kartezjańskich, po wojnie nie pozostała ani jedna kolonia i warto było wiele wysiłku uratować rasę przed wyginięciem. Kilka ocalałych kotów musiało zostać skrzyżowanych z kotami brytyjskimi krótkowłose, rosyjskimi i perskimi.
W tym czasie chartreusy zostały przypisane do jednej grupy, wraz z brytyjczykiem krótkowłosym i rosyjskim niebieskim, a krzyżowanie było powszechne. Teraz jest to nie do przyjęcia, a Chartreuse to odrębna rasa, która jest nadzorowana przez klub Le Club du Chat des Chartreux we Francji.
Opis rasy
Główną cechą rasy jest pluszowe, niebieskie futro, którego końcówki są lekko zabarwione na srebrno. Gruby, hydrofobowy, średnio krótki, z elastycznym podkładem i długimi włosami zewnętrznymi.
Stopień zagęszczenia włosów zależy od wieku, płci i pogody, zwykle dorosłe koty mają najgrubsze i najbardziej luksusowe włosy.
Cieńszy, rzadszy jest dozwolony dla kotów i kotów poniżej 2 roku życia. Kolor jest niebieski (szary) z odcieniami popiołu. Stan futra jest ważniejszy niż kolor, ale preferowane są niebieskie odcienie.
W przypadku zwierząt z klasy wystawowej dozwolony jest tylko jednolity niebieski kolor, chociaż jasne paski i pierścienie na ogonie mogą pojawić się przed osiągnięciem wieku 2 lat.
Oczy wciąż się wyróżniają, są okrągłe, szeroko rozstawione, uważne i wyraziste. Kolor oczu waha się od miedzi do złota, zielone oczy są przyczyną dyskwalifikacji.
Chartreuse to muskularny kot o przeciętnym ciele - długich, szerokich ramionach i dużej klatce piersiowej. Mięśnie są rozwinięte i wyraźne, kości są duże. Dojrzałe koty ważą od 5,5 do 7 kg, koty od 2,5 do 4 kg.
Chartreuse został skrzyżowany z kotami perskimi, aby uratować po II wojnie światowej. A teraz długowłosy znajduje się w miotach, jeśli oboje rodzice odziedziczyli gen recesywny.
Nie są dozwolone w stowarzyszeniach, ale obecnie w Europie trwają prace nad rozpoznaniem ich odrębnej rasy, zwanej kotem benedyktyńskim. Ale kluby fanów chartreuse opierają się tym przedsięwzięciom, ponieważ zmieni to rasę, której ledwo udało się uratować.
Charakter
Czasami nazywam je: uśmiechnięte koty Francji, z powodu uroczego wyrazu kufy. Chartreuse to cudowni, serdeczni towarzysze, zachwycający ukochanego pana uśmiechami i pomrukami.
Zazwyczaj milczą, ale kiedy trzeba powiedzieć coś bardzo ważnego, wydają ciche dźwięki, bardziej odpowiednie dla kota. Niesamowite jest słyszenie tak cichych dźwięków tak dużego kota.
Nie tak aktywni jak inne rasy, chartreuse są pewnymi siebie, silnymi, cichymi przedstawicielami królestwa kotów. Odporne, spokojne, ciche żyją w rodzinie, nie denerwując się każdą minutą. Niektóre są przywiązane tylko do jednej osoby, inne kochają wszystkich członków rodziny. Ale nawet jeśli kochają jednego, inni nie są pozbawieni uwagi i szanowani przez kota kartezjańskiego..
W minionych wiekach koty te były cenione za siłę i zdolność do eksterminacji gryzoni. A instynkty łowieckie są nadal silne, więc jeśli masz chomiki lub ptaki, lepiej je niezawodnie chronić. Lubią ruchome zabawki, zwłaszcza te, które ludzie kontrolują, ponieważ lubią się bawić z ludźmi.
Większość dobrze dogaduje się z innymi rasami kotów i przyjaznymi psami, ale przede wszystkim kochają ludzi. Inteligentni, chartreuse szybko rozumieją pseudonim, a jeśli będziesz miał trochę szczęścia, przyjdą na rozmowę.
W skrócie możemy powiedzieć, że nie są to agresywne, ciche, inteligentne koty przywiązane do osoby i rodziny.
Care
Chociaż chartreuse ma krótki płaszcz, należy go czesać co tydzień, ponieważ mają gruby podkład.
Jesienią i wiosną musisz czesać dwa lub trzy razy w tygodniu za pomocą pędzla. Poproś szkółkę, aby pokazała prawidłową technikę czesania grubej wełny.
