Duże koty rasy sawanny
Savannah (urodzony kot Savannah) to rasa kota domowego, który urodził się w wyniku skrzyżowania dzikiego afrykańskiego serwala i kota domowego. Duży rozmiar, dziki wygląd, elegancja, to właśnie wyróżnia tę rasę. Ale musisz zapłacić za wszystko, a sawanny są bardzo drogie, rzadkie, a kupowanie wysokiej jakości kota nie jest tak łatwym zadaniem.
Historia zaczęła się 7 kwietnia 1986 r., Kiedy Jadi Frank skrzyżowała kota serwalskiego (należącego do Suzy Woods) z kotem syjamskim. Urodzony kotek nazywał się Savannah, dlatego nazwa całej rasy poszła. Savannah był pierwszym przedstawicielem rasy i pierwszej generacji hybryd (F1).
W tym czasie nic nie było jasne na temat płodności nowych kotów, jednak Savannah nie była sterylna i od niej urodziło się wiele kociąt, które wprowadziły nowe pokolenie - F2.
Suzy Wood napisał dwa artykuły w czasopismach o tej rasie i przyciągnęły uwagę Patricka Kelly`ego, który marzył o zdobyciu nowej rasy kotów, które wyglądałyby jak dzikie zwierzę. Skontaktował się z Susie i Jadi, ale nie byli zainteresowani dalszą pracą nad kotami..
Dlatego Patrick kupił od nich kocięta urodzone z Savannah i zaprosił kilku hodowców służebników do wzięcia udziału w hodowli. Ale niewielu z nich zainteresowało się tym. Nie powstrzymało to Patryka, a ostatecznie przekonał jednego hodowcę, Joyce Sroufe, do połączenia sił. W tym czasie kocięta pokolenia F2 dały potomstwo i pojawiło się pokolenie F3.
W 1996 roku Patrick i Joyce opracowali standard rasy i przedstawili go Międzynarodowemu Stowarzyszeniu Kotów..
Joyce Srawf stała się bardzo popularną hodowczynią kotów sawannowych i jest uważana za założyciela. Dzięki jej cierpliwości, wytrwałości i pewności siebie, a także głębokiej znajomości genetyki, urodziło się więcej kociąt niż innych hodowców.
Ponadto jej hodowla była jedną z pierwszych, w której pojawiły się kocięta późniejszych generacji i płodne koty. Joyce jako pierwsza przedstawiła świat nowej rasie na wystawie w Nowym Jorku w 1997 roku.
Stając się popularnym i pożądanym, rasa została wykorzystana do oszustwa, w wyniku czego jeden oszust o imieniu Simon Brody wydał sawannę F1 dla rasy ashera (Ashera), którą stworzył.
Opis rasy
Wysokie i szczupłe sawanny sprawiają wrażenie cięższych niż są w rzeczywistości. Rozmiar jest bardzo zależny od pokolenia i płci, koty F1 są zwykle największe.
Generacje F1 i F2 są zwykle największe, ponieważ nadal mają silną dziką krew z afrykańskich sług. Najbardziej znana i cenna jest F1, ponieważ najbardziej przypominają dzikie koty, a im dalej, tym mniej wyraźne podobieństwo.
Koty tego pokolenia mogą ważyć 6,3–11,3 kg, podczas gdy później koty mają już do 6,8 kg, są wyższe i dłuższe niż zwykły kot, ale nie różnią się znacznie wagą. Oczekiwana długość życia sawann wynosi do 15-20 lat. Ponieważ uzyskanie kociąt jest dość trudne, a ponadto różnią się genetycznie, wielkość zwierząt może się znacznie różnić, nawet w jednym miocie.
Sawanna rośnie do trzech lat, a wysokość rośnie w pierwszym roku, a następnie może dodać kilka centymetrów. I stają się bardziej muskularne w drugim roku życia.
Włosy sawanny powinny zostać zauważone, tylko zauważone zwierzęta są zgodne ze standardem TICA, ponieważ dzikie serwale mają właśnie taki wzór na skórze.
Są to głównie czarne lub ciemnobrązowe plamy rozrzucone na płaszczu. Ale ponieważ są one stale krzyżowane z różnymi domowymi rasami kotów (w tym bengalskim i egipskim Mau), ale istnieje wiele niestandardowych kolorów.
Niestandardowe kolory to: marmur, biały (kolor), niebieski, cynamonowy, czekoladowy, liliowy i inne krzyże otrzymane od kotów domowych.
Egzotyczny widok sawanny kojarzy się przede wszystkim z dziedzicznymi cechami serwala. Należą do nich: plamy na skórze - wysokie, szerokie, wyprostowane uszy z zaokrąglonymi końcami - bardzo długie nogi - gdy stoi, jej tylne nogi są wyższe niż przód.
Głowa jest raczej wysoka niż szeroka, umiejscowiona na długim, wdzięcznym szyi.
Na tylnej powierzchni uszu znajdują się plamy przypominające kształt oka. Ogon jest krótki, z czarnymi pierścieniami i czarną końcówką. Kocięta mają niebieskie oczy, ale gdy rosną, mogą stać się zielone, brązowe, złote.
Hodowla i genetyka
Ponieważ sawanny są uzyskiwane z krzyżowania dzikiego serwalu z kotami domowymi (koty bengalskie, orientalne krótkowłose, syjamskie i egipskie Mau, stosuje się koty domowe czystej krwi), każde pokolenie otrzymuje własny numer. Na przykład koty urodzone bezpośrednio z takiego krzyża są oznaczone jako F1 i są w 50% serwalskie.
Generacja F1 jest bardzo trudna do uzyskania, ze względu na różnicę czasu rozwoju wewnątrzmacicznego u kotów domowych i serwetek (odpowiednio 65 i 75 dni) oraz różnicę w zestawie genetycznym. Bardzo często kocięta umierają lub rodzą się przedwcześnie. Ponadto samce serwaltu są bardzo wybredne w wyborze samic i często odmawiają partnerstwa ze zwykłymi kotami.
Generacja F1 może być w ponad 75% serwal, pokolenie F2 od 25% do 37,5% (ponadto jedno z rodziców pierwszego pokolenia), a F3 około 12,5%.
Jako hybrydy sawanny często cierpią na bezpłodność, samce są większe, ale sterylne aż do pokolenia F5, chociaż samice są płodne od pokolenia F1. W 2011 r. Hodowcy zwrócili uwagę, aby nie zwiększać bezpłodności kotów do pokolenia F6-F5.
Biorąc pod uwagę wszystkie trudności, koty sawannowe z pokolenia F1-F3 są zwykle wykorzystywane do hodowli hodowli i tylko koty trafiają do sprzedaży. Odwrotna sytuacja ma miejsce w pokoleniu F5-F7, kiedy koty są pozostawione do hodowli, a koty są sprzedawane.
Charakter
Te koty są często porównywane z psami ze względu na ich lojalność, mogą podążać za swoim panem na piętach wiernego psa i doskonale tolerować chodzenie na smyczy.
Niektóre sawanny są bardzo towarzyskie i przyjazne dla ludzi, psów i innych kotów, podczas gdy inne mogą zacząć syczeć, gdy zbliża się nieznajomy.
Życzliwość wobec ludzi i zwierząt jest kluczem do wychowania kociaka sawanny.
Odnotowujemy tendencję tych kotów do skakania wysoko; lubią wskakiwać na lodówki, wysokie meble lub górę drzwi. Niektóre z nich potrafią skakać z miejsca na wysokość 2,5 metra.
Ponadto są bardzo ciekawi, szybko rozumieją, jak otwierać drzwi i szafki, a ludzie, którzy kupią te koty, powinni zadbać o to, aby ich zwierzęta domowe nie miały kłopotów.
Większość sawann nie boi się wody i bawi się nią, a niektóre nawet uwielbiają wodę i lubią nurkować pod prysznicem do właściciela. Faktem jest, że w naturze serwery łapią żaby i ryby, a wody nie boją się całkowicie. Może to jednak stanowić problem, ponieważ wylewają wodę z miski..
Dźwięki wydawane przez sawanny mogą przypominać ćwierkanie serwala, miauczenie kota domowego, przemienność obu lub coś innego niż wszystko inne. Pierwsze pokolenia sprawiają, że dźwięki przypominają raczej serwal. Mogą jednak również syczeć, a ich różni się od kota domowego i bardziej przypomina syk wielkiego węża. Osoba, która pierwszy go usłyszała, może przerażać.
Istnieją trzy kluczowe czynniki, które wpływają na naturę sawanny: dziedziczność, pokolenie i socjalizacja. Ponieważ sama rasa jest wciąż w początkowej fazie rozwoju, różne zwierzęta mogą bardzo różnić się od siebie charakterem.
W przypadku kotów pierwszych generacji (sawanna F1 i sawanna F2) zachowanie charakterystyczne dla serwala jest bardziej oczywiste. Skakanie, śledzenie, instynkt łowiecki - to cechy charakterystyczne dla tych pokoleń.
Ponieważ koty z pokoleń F5 i F6 są wykorzystywane do hodowli, kolejne pokolenia sawann różnią się już zachowaniem zwykłego kota domowego. Ale dla wszystkich pokoleń charakterystyczna jest wysoka aktywność i ciekawość.
Najważniejszym czynnikiem w podnoszeniu sawann jest wczesna socjalizacja. Kocięta, które komunikują się z ludźmi od urodzenia, codziennie spędzają z nimi czas, uczą się zachowania przez resztę życia.
To prawda, że w jednym miocie kocięta mogą mieć inną naturę, niektóre łatwo łączą się z ludźmi, inne boją się i unikają ich.
W przyszłości kocięta, które zachowują się w sposób budzący lęk, mogą być przerażone przez nieznajomych i unikają obcych. A ci, którzy od dzieciństwa dobrze postrzegają ludzi i lubią się z nimi bawić, mniej boją się obcych, nie boją się nowych miejsc i są lepiej przystosowani do zmiany.
Dla kociąt komunikacja i socjalizacja powinny być częścią codziennego życia, aby wyrosły na dobrze wyhodowane i spokojne zwierzę. Kocięta, które spędzają dużo czasu bez komunikacji lub tylko w społeczeństwie swojej matki, zwykle nie postrzegają ludzi i mniej im ufają. Mogą to być dobre zwierzaki, ale nie będą ufać nieznajomym i będą bardziej nieśmiałe.
Karmienie
Tak jak nie ma jedności w charakterze i wyglądzie sawann, tak nie ma jedności w karmieniu. Niektóre szkółki twierdzą, że nie potrzebują specjalnego karmienia, podczas gdy inne zalecają tylko karmę wysokiej jakości..
Niektórzy zalecają pełne lub częściowe karmienie naturalną paszą, o zawartości białka co najmniej 32%. Inni twierdzą, że nie jest to konieczne, a nawet szkodliwe. Biorąc pod uwagę cenę tego kota, najlepiej zapytać sprzedawcę, jak karmi i przestrzega tego samego składu.
Jaka jest różnica między sawanną a kotem bengalskim?
Istnieją różnice między tymi rasami. Po pierwsze, kot bengalski pochodzi od kota Dalekiego Wschodu, a sawanna pochodzi z afrykańskiego Serval, a różnica w wyglądzie jest odpowiednia.
Chociaż te i te skórki są pokryte pięknymi, ciemnymi plamami, plamami kota bengalskiego w trzech kolorach, tak zwanymi gniazdami, a na sawannie są gładkie.
Istnieją również różnice w płaszczyźnie fizycznej. Kot bengalski ma zwarte ciało, jak zapaśnik lub amerykański piłkarz, ma małe uszy i duże, okrągłe oczy. Natomiast sawanna jest wysokim koszykarzem z dużymi uszami.
