Barbusy: opieka, reprodukcja, opis, zgodność, zdjęcia, wideo, treść.
Barbusy to jedna z najczęstszych i bezpretensjonalnych ryb akwariowych. Należą one do cyprinidów - najpopularniejszych we współczesnym świecie. W dzikiej przyrodzie występuje kilkadziesiąt gatunków, ale w świecie akwariowym nieco więcej niż 30. W większości nie są to bardzo duże ryby o maksymalnej długości do 12 cm, które są trzymane w wesołym stadzie. Szczególną cechą zadziorów jest brak zębów, ale rozwijają się zęby gardła. Niektóre gatunki mają anteny, których liczba odróżnia rodzaj zadziorów występujących w świecie akwarium (Barbodes, Puntius, Capoeta). Poniżej znajdują się opisy i rodzaje zadziorów ze zdjęciami.
Pochodzenie i siedlisko zadziorów
W warunkach naturalnych tych wodnych mieszkańców można znaleźć w zbiornikach wodnych w Afryce i Azji Południowo-Wschodniej. W porównaniu z innymi dzikimi rybami, kolce nie różnią się dużym rozmiarem. Najmniejsze z nich dorastają do 5-7 cm długości, ale osobniki niektórych gatunków osiągają 25-30 cm.
Dzisiaj zadziorów do trzymania w akwarium, złowionych w naturze lub hodowanych na farmach rybnych, są szeroko rozpowszechnione. Ponadto istnieje wiele odmian rodowodowych, które są uzyskiwane w wyniku selekcji. Duże osobniki są coraz mniej powszechne, coraz bardziej zwartych przedstawicieli częściej wprowadza się do akwariów..
Wszystkie kolce mają aparat Webera, który zapewnia rybom ostre ucho. Ryby te są stosunkowo bezpretensjonalne, łatwe do rozmnażania. A jeśli zapewnisz im odpowiednie warunki i sąsiadów, nie okażą agresji ani niezadowolenia. Tylko błędy właściciela mogą prowadzić do tego, że „brzana” zaczynają obrażać innych mieszkańców, a aby tego uniknąć, należy zapoznać się z cechami ryb przed ich wypuszczeniem do akwarium.
Barbuzy unoszą się bardzo szybko, są aktywne i mobilne, co oznacza, że potrzebują miejsca na ruch i manewry. Nie będą imponująco, powoli płyną, zamarzają w miejscu, nie ma to charakteru brzana. Wydaje się, że ci mieszkańcy przez cały czas czegoś szukają, biegną po sobie i migoczą w jednej części akwarium, a potem w drugiej.
Dzięki tak dynamicznemu zachowaniu totemów oglądanie ich nie jest nudne, figlarność zadziorów przyciąga i sprawia, że pozostają długo w akwarium. Jednocześnie trzymanie tych ryb jest proste; zarówno początkujący, jak i doświadczeni akwaryści mogą je założyć. Barbel jest mieszkańcem nie-lekkiej dziesiątki, więc musisz zachować ostrożność przy wyborze firmy, szczególnie dla dużych osób. Na przykład mogą skubać płetwy dużymi pielęgnicami, gourami i złotymi rybkami..
PIELĘGNACJA I
Oświetlenie.
Ta ryba nie ma specjalnych wymagań oświetleniowych, barbus sumatrzański ogólnie wyróżnia się rzadką bezpretensjonalnością (którą łatwo utrzymać innych podwodnych mieszkańców
Napowietrzanie.
Czułość tlenu w wodzie w barbusie Sumatran jest bardzo niska. Nie doprowadzaj jednak sprawy do punktu, w którym ryby będą pływać do góry nogami na powierzchni, lepiej okresowo wymieniać część wody, jeśli w akwarium nie ma wymuszonego napowietrzania.
Zapotrzebowanie na wodę
Optymalna temperatura dla bezpiecznego życia tych ryb wynosi od 20 do 25 stopni.
Akwarium jest wypełnione osadzoną wodą z kranu. Świeża woda z kranu nie nadaje się ze względu na zawartość chloru, która ustępuje po osiadaniu w ciągu kilku dni. Ośrodek wodny jest okresowo odnawiany i nasycany tlenem za pomocą aeratora.
Wymagania glebowe
Ciemna gleba jest układana na dnie akwarium za pomocą zadziorów. Takie tło z powodzeniem podkreśli jasne kolory ryb, które są unikalne dla każdego gatunku. W akwarium nie powinno być dużo roślinności: dla mobilnego i zwinnego zespołu zadziorów ważna jest przestrzeń. Nie jest konieczne stosowanie gleby zabarwionej barwnikami chemicznymi, lepiej jest przyjmować frakcje naturalne (kamyki, bazalt, żwir) o wielkości od 3 do 7 mm. Cząsteczki gleby nie powinny mieć ostrych krawędzi, aby ryby nie zostały zranione. W rogu akwarium możesz ustawić kącik glonów - w tym miejscu ryby czasem lubią się ukrywać.
Jak karmić barbus
Kolce nie są wybredne w kwestii jedzenia; te stworzenia można śmiało nazwać wszystkożernymi. W ich menu mogą znajdować się żywe rozwielitki, cyklopowie, twórcy fajki i dżdżownice. Te ostatnie są podawane nawet w postaci zamrożonej. Do karmienia ryb przygotowuje się mieszanki z wysuszoną rozwielitką i stosuje się paszę granulowaną fabrycznie. Barbusy uwielbiają czerpać zyski z roślinności, a jeśli pożywienie dla nich nie wystarczy, zaczynają jeść zieleń akwarium.
Różnica między mężczyzną a kobietą
Heteroseksualne jednostki barbusa zewnętrznie różnią się od siebie. te cechy wyróżniające różnią się dla każdego gatunku. Zwracamy uwagę na niektóre z nich na przykładzie barbusa Sumatran.
Po pierwsze, kobieta jest zawsze większa od mężczyzny i ma obszerny brzuch.
Po drugie, samiec ma zawsze jaśniejszy kolor i większy kontrast.
Po trzecie, po 3 miesiącach życia krawędzie płetwy ogonowej u samca stają się czerwonawe.
Hodowla
Jeśli chciałeś zacząć hodowlę kolców, musisz zacząć od wyboru idealnych ryb hodowlanych. Powinny być dojrzałe seksualnie, zdrowe i bez fizycznych nieprawidłowości. Wybrani producenci muszą znajdować się w specjalnych warunkach pozbawienia wolności. Lista tych warunków zaczyna się od dwóch głównych punktów - przestronnego akwarium i wysokiej jakości jedzenia. Dziesięć lat przed sezonem lęgowym samice i samce sadzi się osobno i dobrze karmi. Akwarium tarło nie jest absolutnie potrzebne zbyt duże, ponieważ często trzeba będzie zmieniać wodę. Wystarczająco dwadzieścia litrów objętości.
W okresie godowym ryby wydzielają ogromną ilość produktów rozrodczych. Wychowuj samce do samic na 2 godziny przed wyłączeniem świateł w nocy. Często zdarza się, że rano można już zauważyć wyniki tarła. Trudno jest odróżnić kawior, jest bardzo mały i przezroczysty. Ale musisz to zobaczyć, ponieważ kiedy pojawią się jajka, należy natychmiast upuścić rybę, w przeciwnym razie zjedzą swoje nienarodzone potomstwo, decydując, że jest to jedzenie.
Jeśli nie mogłeś się zorientować, przyjrzyj się bliżej zachowaniu potencjalnych rodziców, jeśli „randka” się powiedzie, mężczyźni i kobiety tracą zainteresowanie sobą i zajmują się swoimi sprawami. Zdarza się, że kawior nie żyje, można to ustalić na podstawie zmiany koloru jaj. Po pewnym czasie staną się białe. Następnego dnia larwa wyłoni się z żywego kawioru, który przylgnie do ścian akwarium lub do liści glonów. Poczekaj, aż narybek zacznie pływać, możesz je nakarmić.
Kompatybilność Barbe z innymi rybami
Ryba ta nie będzie uważana za burzę w akwarium, jednak krótkotrwałe wybuchy agresji występują jednak zarówno w stadzie kolców, jak i w relacjach między barbusem a sąsiadami innych ras. Musisz być przygotowany na to, że kłótnie między tymi stworzeniami są czasami tak bardzo zaostrzone, że ryby zaczynają się nawzajem niszczyć! Zasłony, gupiki, koguciki, skalary i teleskopy lepiej jest trzymać z dala od barbusu w złym nastroju, w przeciwnym razie mogą stracić ogony i płetwy zasłony.
Nie spodziewaj się niczego dobrego w sąsiedztwie żywych kolców i nieśmiałych pasywnych związków. Tak, a zarozumiały astronom nie jest parą zadziorami, ponieważ ryby z pewnością będą chciały zmierzyć swoją siłę.
Oczywiście kolce nie odmówiłyby stania się wyłącznymi i pełnymi właścicielami podwodnego terytorium, ale jeśli planujesz hodować kilka rodzajów ryb jednocześnie w jednym akwarium, Świat Sowietów zaleca zaczepienie kolców, pecilii, papug lub mięczaków. Ryby o podobnym usposobieniu i stylu życia prawdopodobnie się dogadają..
Rodzaj barbus (puntius) jest jednym z najczęstszych rodzajów ryb akwariowych. Warto zauważyć, że jego przedstawiciele nie są kapryśni, mają jasny i różnorodny kolor, są bardzo aktywni i mobilni. Bezpretensjonalność przyciąga uwagę początkujących akwarystów.
Kolce pochodzą z wód w Chinach, Afryce i Azji Południowo-Wschodniej. W naturze ryby z rodzaju Barbus żyją w szkołach, choć bardzo duże. Zawartość zadziorów nie jest szczególnie trudna. Parametry chemiczne wody (twardość, kwasowość) nie odgrywają szczególnej roli. Kolce wodne wolą stare, z tradycyjnym zamiennikiem 1/3. Reżim temperaturowy wynosi od 20 gr. Do 26. Ale wciąż pożądana temperatura 23-26 gr.
Kształt akwarium jest wybierany z uwzględnieniem faktu, że kolce są bardzo szybkimi i szybko poruszającymi się rybami. Akwaria dla zadziorów mają zwykle wydłużony, wydłużony kształt, dzięki czemu rybki mają miejsce na podkręcanie. Gleba w takich akwariach jest zwykle ciemna, a oświetlenie jest jasne. Ten kontrast korzystnie podkreśla kolor kolców. Pływające rośliny tworzą dodatkową przestrzeń dla ryb do „manewrowania”.
Dwa warunki niezbędne do uprawy i konserwacji zadziorów to skuteczna filtracja i napowietrzanie wody. Również w przypadku zadziorów musisz kupić pompę. Do stworzenia symulacji przepływu potrzebna jest pompa. Prądy podwodne są rodzajem „zabawek” dla zadziorów, ryby uwielbiają bawić się w dżetach stworzonych przez dodatkowy sprzęt.
W akwarium kolce żyją w stadach (5-7 szt.). Zachwycą cię dobrą opieką 3-4 lata. Mimo całej swojej życzliwości i chciwości kolce są czasem zarozumiałe. Są szczególnie uzależnieni od grubych gupików z trzepoczącymi ogonami.
Ulubioną rozrywką kolców jest podkradanie się do guzków ogona i ugryzienie ich płetw. Bujne płetwy podrażniają kolce: zajmują dużo miejsca w i tak już ograniczonym akwenie. Możliwe, że skromnie zdobione kolce z natury są nieco zazdrosne o swoich zawstydzonych braci. Niewymagające zadziory są mało wymagające we wszystkim, w tym w pożywieniu: są wszystkożerne. W przypadku niedoboru pokarmu zadziory chętnie wzmacniają liście roślin akwariowych.
Choroby Barbusa
Barbusy są dość żywotnymi rybami akwariowymi. Przy odpowiedniej pielęgnacji i zrównoważonej diecie prawie nie chorują. Przyczynami chorób tych ryb są najczęściej błędy w ich treści.
Problemy z trawieniem
Kolce często cierpią z powodu przejadania się - mogą jeść tyle, ile oferujesz. Często ryby, które nie znają środków w pożywieniu, stają się otyłe i umierają. Naukowcy odkryli, że do normalnego życia dorosłej ryby wystarczy zjeść taką ilość pokarmu, która stanowi 2-3% jego wagi. Raz w tygodniu dla mieszkańców akwarium organizowany jest „dzień rozładunku”, co oznacza, że nie są w ogóle karmione.
Torbiel jajnika
Z powodu nieodpowiednich warunków do tarła u samicy barbus może rozwinąć się torbiel jajnika. Jeśli chodzi o leczenie tej choroby, lepiej skonsultować się ze specjalistą.
Choroby ektopasożytnicze
Barbusy szybko reagują na toksyczne substancje wydzielane przez najprostsze pasożytnicze mikroorganizmy. W takim przypadku występują choroby ektopasożytnicze. W tej chorobie stosuje się proszek bicillin-5, który rozpuszcza się w wodzie akwariowej w stosunku 500 000 jednostek na 10 litrów wody. Przebieg leczenia wynosi 6 dni. Możesz użyć biomycyny. W leczeniu 1,3 - 1,5 g leku rozpuszcza się w 100 l wody co 6 do 7 dni przez miesiąc.
Zgnilizna skrzelowa
Zgnilizna skrzelowa jest uważana za najpoważniejszą zakaźną chorobę zadziorów. Infekcja wpływa na naczynia skrzelowe i tętnice, powodując ich gnicie i zniszczenie. Chora ryba odmawia jedzenia i na ogół trzyma się na szczycie akwarium, tylko od czasu do czasu schodząc na dno. Na samym początku choroby stosuje się rivanol i gryzeofulwinę. Leki są hodowane w środowisku wodnym akwarium zgodnie z instrukcjami.
Wygląd ryb i odmian
Średni rozmiar kolców dla dorosłych wynosi maksymalnie 6-7 cm. Lekko płaski żółto-srebrny korpus ozdobiony jest ciemnymi pionowymi paskami. Samiec charakteryzuje się jaskrawą czerwoną obwódką wzdłuż krawędzi płetwy grzbietowej, ogonowej i odbytu.
Nieco mniej wyraziste, również czerwone (czasem taki kolor może być całkowicie nieobecny), płetwy samicy są kolorowe. Ponadto żeńska barbus jest znacznie grubsza niż męska.
Jeśli mówimy o selekcji, pozwoliło to akwarystom znaleźć szeroką gamę wariantów kolorystycznych tej ryby. Na przykład w tak uzyskanym zmutowanym barbusie kolor większości ciała jest szmaragdowo zielony.
Odwiedzając sklepy zoologiczne i rynki w rosyjskich miastach, często można znaleźć następujące odmiany barbus:
