Rodzina characin
Rodzina Characidae (łac. Characidae) obejmuje ryby słodkowodne płetwiaste należące do rzędu Characidae. Według Eschmeyera rodzina podzielona jest na 11 podrodzin, około 1200 gatunków ryb. Naturalnym siedliskiem jest Ameryka Środkowa i Południowa, głównie regiony południowo-zachodnie (Meksyk i Teksas), w których panuje klimat subtropikalny i tropikalny. Znaleziony także w Afryce. Ryby Characin to małe stada stad, które znajdują się w tej samej niszy ekologicznej co cyprinidy. Podrodzina Piranie wyróżnia się również jako oddzielna grupa rodziny Kharatsin, ale są to już szkolne drapieżniki, które stanowią zagrożenie dla ciepłokrwistych zwierząt i ludzi.
Dieta i jej skład są bardzo zróżnicowane - agresywne drapieżniki jedzą żywe ryby (tygrysy afrykańskie i phago), roślinożercy jedzą roślinność (prohilodus i distichodus). Większość characin to owadożerne.
Kharatsinovye mają jasny kolor ciała, więc często są sprzedawane jako ryby akwariowe, są doskonale hodowane w niewoli. Wystarczy stworzyć sztuczną „porę deszczową” w pokoju dziecinnym, zmiękczając wodę, często ją zmieniając i podnosząc temperaturę o kilka stopni.
Ryby akwariowe z rodziny Kharatsin wyróżniają się obecnością grubej płetwy - bezprądowym procesem, który znajduje się w górnej części ogona ciała. Wszystkie ptaszniki, sumy i łososie mają taką płetwę. Pozostałości starożytnych characinów znaleziono w warstwach górnego miocenu (trzeciorzędowy okres).
Opis
Kharatsinovye to małe ryby, ale o jasnym kolorze z migotaniem. Wolą gęsty, zaciemniony obszar ciepłych zbiorników. Przedstawiciele tej rodziny łatwo znajdują swoich krewnych w stadzie, w którym nie ma wyraźnej hierarchicznej struktury. Nie ma konkretnych liderów, ale przywództwo jest ustalane na podstawie konkretnej sytuacji..
Podczas strachu ich ciało uwalnia specjalny hormon, thoribone, uwalniany w momencie schwytania przez drapieżnika lub po zranieniu. Mają dobrze rozwinięte wyczuwanie receptorów węchu, znajdują jedzenie i swoich rodaków, nawet na duże odległości.
W Afryce ryby takie jak alesta i tineni, które osiągają długość 10–45 cm, zyskały na znaczeniu przemysłowym: są łapane w celu uzyskania tłustego i smacznego mięsa. Gatunki akwariowe Characin są teraz popularne; są dostępne w handlu..
Popularni przedstawiciele akwarium
Przedstawiciele każdego rodzaju (Alestes, Mikralest, Bricinus, Phenacogrammus, Arnoldichtis, Ladigesia i Lepidarchus) są do siebie podobni w tych samych wymogach dotyczących warunków pozbawienia wolności. Najczęstsze gatunki akwariowe takich ryb:
- Tetras afrykański;
- Haracin karłowaty i Haracin Adonis;
- Distichody;
- Tetras Ameryki Południowej;
- Nannostomuses;
- Opryskiwanie tetras;
- Brzuch brzucha;
- Paski malorota;
- Piranie.
Spójrz na karłowate characins.
Konserwacja akwarium
Characin to ryby akwariowe małych i średnich rozmiarów, osiągające średnio długość ciała 10–15 cm, co jest uwięzione. Wszystkie gatunki są łatwo trzymane w domu, szybko rozmnażają się w tarle. Warunki w akwarium powinny być zbliżone do naturalnych, dlatego odpowiednie zbiorniki, w których występuje gęsta roślinność i swoboda ruchu. Ponieważ na wolności gniazdują w bieżącej wodzie z czystą wodą, są wrażliwe na zanieczyszczenia wody i chemikalia.
Zaleca się wodę o miękkiej lub średniej twardości, u takich ryb będą one gotowe do rozmnażania. Raz na 1-2 tygodnie 20-30% wody powinno być odnawiane do świeżego i czystego. Świeża woda nie powinna różnić się parametrami od akwarium.
Oświetlenie jest lepiej miękkie i rozproszone, w pokoju dziecinnym lepiej jest tworzyć obszary z cieniem, w których światło słoneczne nie przeniknie. Tam ryby wracają do zdrowia i odpoczywają. Aby zobaczyć nasycony kolor ich koloru, zaleca się położenie ciemnej gleby na dnie pojemnika. Ważne jest, aby przykryć akwarium, aby zwierzęta domowe nie wyskoczyły.
Jedzą mrożone, suche i żywe jedzenie. Drapieżniki muszą być karmione tylko żywymi rybami. Niektóre płetwy mogą oderwać płetwy.
Spójrz na przedstawicieli rodziny haracynów w towarzystwie pielęgnic karłowatych
Hodowla Haracin
Dzięki odpowiedniemu doborowi partnerów możesz uzyskać duże potomstwo. Hodowla neonów jest problematyczna. Różnice płci nie są trudne do ustalenia - samice są większe niż samce, ich ciało jest bardziej zaokrąglone, co jest bardzo zauważalne podczas formowania jaj. Paski na ciele mężczyzn są proste, u kobiet są zakrzywione. Do reprodukcji małych characin należy wybrać osoby, które osiągnęły rozmiary 2-3 cm.
Przed spawnowaniem haracyny przyszli rodzice muszą otrzymać żywe pożywienie - rozwielitki i artemię. Poziom kwasowości i twardości wody jest obniżony, ryby nie przyzwyczajają się do tarła, przygotowanie, zarówno fizyczne, jak i psychiczne, może potrwać 2-3 tygodnie. Aby zmiękczyć pH, do tarlicy dodaje się wodę destylowaną. Objętość akwarium tarłowego wynosi 50 litrów. Przed umieszczeniem w nim ryby zbiornik jest leczony z zarazków. Możesz również dodać kilka garści torfu do pokoju dziecinnego, które po 2 dniach opadną na dno, nadając wodzie brązowy kolor. Torf obniża kwasowość wody.
Po uzyskaniu wiarygodnych parametrów wody należy ją podgrzać do temperatury 24-26 stopni. Użyj nylonowej gąbki do tarła, najlepiej nowej lub oczyszczonej.
Kiedy miejsce odrodzenia jest przygotowane do osiedlenia przyszłych rodziców, możesz wyłączyć światło i umieścić je tam w nocy. Rano zobaczysz ryby skulone razem przez dwie godziny. Wygląda jak mężczyzna przytula kobietę. Co minutę pojawiają się nowe jaja ciasno sklejone. W jednym cyklu pojawia się około 150 jaj. Po spawnowaniu para odkłada się w innym pojemniku.
Zdarzały się przypadki, gdy ryby nie były gotowe do rodzenia, więc pozostawiono je na tarło jeszcze przez kilka dni. Jeśli wszystko inne zawiedzie, lepiej wybrać inną parę ryb, ale nie wcześniej niż za tydzień lub dwa. Zaktualizowane akwarium powinno mieć czystą i świeżą wodę..
Po usunięciu rodziców z tarlisk zamknij pojemnik na jajka światłem za pomocą brązowego papieru, aby uniknąć nadmiaru światła. Następnego dnia larwy wyklują się, po trzech dniach będą swobodnie pływać w wodzie. Pierwszym pokarmem są orzęski i pokarm dla narybku, za tydzień możesz je przenieść do młodej Artemii. Narybek rośnie szybko, za 2 tygodnie pojawią się pierwsze różnice płciowe.
