Ichthyosporidiosis
Zdjęcie Ichthyosporidiosis
Ichthyosporidiosis, rybia fonoza, objawy choroby ryb: szyszynki, wrzody, falowanie łusek, u pielęgnic - czarne plamy na ciele ryby.
Usta są stale otwarte, obserwuje się policzkowe uszkodzenie oka lub płetwy.
Ryby pływają nagle, ocierają się o przedmioty, opadają na ziemię i leżą na boku przez długi czas, wyczerpane, nie jedzą.
Czasami znaki zewnętrzne są nieobecne lub ledwo zauważalne.
Śmierć następuje z powodu wyczerpania i zaniku narządów wewnętrznych.
Czynnikami sprawczymi tej choroby są grzyby Ichthyosporidium (Ichthyophonus) hoferi. Mały porost (grzyb glonów), kulisty lub jajowaty. Propagowane przez podział na narządy wewnętrzne ryb w postaci okrągłych i przezroczystych torbieli, osiągających rozmiar maku. Plazmodia grzybów składa się z kilkuset okrągłych jąder ze sferycznym ciałem wewnątrzjądrowym otoczonym grubą skorupą, która pęka po dojrzeniu. Z tego pochodzi plazmodia córki, która rozwija się w dorosłe grzyby.
Początkowym miejscem pasożytowania grzyba jest wątroba ryb. Za pomocą gifów wchodzi do śledziony, nerek, serca, gonad, tkanki łącznej, gałki ocznej, mózgu, mięśni. Otwierając mocno dotkniętą rybę, nawet gołym okiem, można zauważyć masę żółtawo-brązowych guzków wielkości ziarna prosa, które kropkują powierzchnię narządów wewnętrznych. W zależności od lokalizacji pasożyta obserwuje się pewne objawy..
Zakażenie występuje w jelitach, gdy ryba połyka resztki innych ryb zakażonych grzybem lub gdy zarodnik przenika do wody.
Odróżnij tę chorobę od gruźlica, mając podobne zewnętrzne objawy manifestacji choroby, jest to możliwe tylko za pomocą badania mikroskopowego.
Ustalenie dokładnej diagnozy na podstawie samych klinicznych objawów choroby nie jest możliwe. W tym celu konieczne jest przeprowadzenie badań w specjalistycznym laboratorium, przy użyciu nowoczesnych narzędzi diagnostycznych.
Nie znaleziono jeszcze skutecznych środków terapeutycznych do zwalczania tej choroby. Zasadniczo sprowadza się do zapobiegania. Już chore i podejrzane o chorobę ryby niszczą.
Według Van Dunina (1956) pozytywny wynik we wczesnych stadiach choroby uzyskano za pomocą fungicydów (chemikaliów stosowanych do zwalczania grzybów): fenoksytolu i parachlorofenoksitolu. Fenoksitol rozcieńcza się w wodzie w stosunku 1: 100 i wlewa do akwarium w ilości 10-20 ml roztworu na 1 litr wody w akwarium. Suche jedzenie przed karmieniem ryb jest moczone w tym samym roztworze. Przebieg leczenia trwa dwa tygodnie, po czym zmienia się woda w akwarium.
Parachlorofenoksitol jest rozcieńczany w wodzie w stosunku 1: 1000 i stopniowo dodawany w ciągu dwóch dni do akwarium w ilości 50 ml tego roztworu na 1 litr wody w akwarium. Trzeciego dnia woda w akwarium zostaje zastąpiona świeżą.
Zasadniczo walka z ichthyosporidiosis sprowadza się do jej zapobiegania. Chore i podejrzane ryby są zabijane. W akwariach stwórz optymalne warunki do trzymania i karmienia ryb, nie dopuszczaj do zwartych nasadzeń, utrzymuj czystość. Nowo pozyskane ryby są poddawane kwarantannie przez miesiąc. Roślinność wodna z akwarium niekorzystna dla ichtiosporiosis lub nowo nabytej roślinności jest dezynfekowana roztworem bicillin 5.
Metodę jego stosowania opisano w „R and P” nr 3 z 1975 r. Gleba, opryskiwacze, karmniki, sieci bawełniane i inny sprzęt do hodowli ryb gotuje się przez 10–15 minut. Akwarium, termometry, siatki nylonowe są dezynfekowane 3% roztworem chloriminy, 5% roztworem kwasu siarkowego lub chlorowodorowego. Do każdego akwarium rybackiego przypisany jest osobny sprzęt wędkarski i przedmioty do opieki..
