Aeromonoza
Zdjęcie ryby Aeromonosis
Objawy choroby aeromonozy: na ciele ryby pojawiają się małe ciemne plamy, przechodzące po pewnym czasie w rany o zaokrąglonym czerwonawym kształcie. Krwawe plamki o różnych rozmiarach i kształtach.
Małe krwawe obszary na skórze, krwawiące stany zapalne w odbycie iu podstawy płetw.
Opadanie brzucha i powiększenie brzucha, wybrzuszenie oczu, falowanie łusek. Choroba jest powszechna u złotych rybek.
Czynnikami sprawczymi choroby są bakterie (warianty chorobotwórcze) należące do rodzaju Aeromonas, rodziny Vibrionaceae.
Pseudomonioza - czynnikami sprawczymi pseudomonoz są zjadliwe szczepy bakterii z rodzaju Pseudomonas. Najpopularniejsze gatunki to Ps. fluorescens, Ps. putida, Ps. aureofaciens, Ps. cyprinisepticum,
Ps. intestinalis, Ps. anguilliseptica, Ps. chlororaphis. Każdy z tych gatunków może powodować chorobę samodzielnie, w powiązaniu ze sobą lub innymi mikroorganizmami..
U chorych ryb obserwuje się zapalenie wątroby, łuszczącą się erozję i wzrost brzucha. Miejsca, w których nawadnia się łuski, mają ciemniejszy kolor z żółtawo-zielonkawym odcieniem. W różnych częściach ciała, zwykle w okolicy pokryw skrzelowych, u podstawy płetw piersiowych i brzusznych odnotowuje się krwotoki punktowe lub ogniskowe, a także krwotoki sierpowate w białej błonie oka. Na skórze rybiej szarości pojawiają się małe czerwone owrzodzenia o nieregularnym kształcie na krawędziach czerwieni, które mogą się powiększać i, przedzierając się, tworzyć głębokie kratery. Najpierw biały pasek pojawia się na zewnętrznej krawędzi płetwy, rozszerzając się do podstawy. Następnie membrany między płetwami płetw są niszczone.
Zdjęcie ryby Aeromonosis
Lepidortosis - Zakaźne strupienie łusek jest szeroko rozpowszechnioną chorobą ryb akwariowych. Uważa się, że bakterie Aegomonas punctata i Pseudomonas fluorescens powodują chorobę.
W początkowej fazie choroby, u pozornie zdrowych ryb, łuski unoszą się w ograniczonych obszarach, na późniejszym etapie - na powierzchni całego ciała ryby. Dzieje się tak w wyniku tworzenia się małych pęcherzyków wypełnionych płynem surowiczym (krostami) znajdujących się pod skórą w miejscu przyłączenia się do niej łusek. Czasami wypadają łuski. Powstawanie krost, erozja łusek i ich utrata prowadzą do naruszenia wymiany gazowej, co jest szczególnie niebezpieczne dla młodych ryb, w których aparat skrzeli jest wciąż słabo rozwinięty, a oddychanie skóry w tym okresie ma szczególne znaczenie.
Furunculosis - czynnikiem sprawczym tej choroby jest bakteria Aeromonas salmonicida, należąca do rodzaju Aeromonas, rodziny Vibrionaceae. Furunculosis u ryb przebiega błyskawicznie, ostro, podostro i przewlekle.
- Piorunujący przebieg choroby charakteryzuje się nagłą i szybko rosnącą śmiercią ryb bez wyraźnych oznak zewnętrznych. Chore ryby pozostają na powierzchni wody, nie przyjmują jedzenia. Czas trwania choroby - kilka godzin.
- W ostrym przebiegu początek choroby jest również nagły, jak w błyskawicznym tempie. Skóra staje się ciemna, na brzuchu pojawiają się czerwone plamy, a u podstawy płetw piersiowych z odbytu uwalniane są krwawo-śluzowe odchody. Chore ryby umierają lub proces staje się podostry z powstawaniem ropni na skórze. Czas trwania choroby - od 1 do 3 dni.
- W podostrym przebiegu na początku choroby objawy kliniczne pojawiają się u poszczególnych ryb. Osiadłe osoby, które nie przyjmują pokarmu i znajdują się w pobliżu powierzchni wody, są okresowo wykrywane. U ryb, zaczerwienionych obszarów i krwotoków w jamie brzusznej iu podstawy płetw piersiowych stwierdza się blade zabarwienie aparatu skrzelowego i oka policzkowego. W mięśniach i pod skórą powstają wahające się ropnie (czyraki) z wyraźnie określonymi granicami lub obrzękami bez ostro określonych granic, zawierające wysięk o czerwonawym kolorze, martwiczą tkankę mięśniową, dużą liczbę bakterii. Choroba trwa od 3 do 7 dni, powodując znaczną śmierć ryb.
- W przewlekłym przebiegu choroby obserwuje się śmierć pojedynczych osób. U chorych ryb skrzela wydają się blade i marmurkowate, wrzody, blizny, czasem ropnie na powierzchni ciała, po otwarciu, które odsłaniają mięśnie i krwawe wydzieliny, śluzowo-ropne wydzieliny z odbytu. Czas trwania choroby - do kilku tygodni.
Zdjęcie ryby Aeromonosis
Ustalenie dokładnej diagnozy aeromonozy na podstawie samych klinicznych objawów choroby nie jest możliwe. W tym celu konieczne jest przeprowadzenie badań w specjalistycznym laboratorium, przy użyciu nowoczesnych narzędzi diagnostycznych. Z drugiej strony większość firm oferuje dość uniwersalny sposób zwalczania większości chorób..
Preparaty do leczenia aeromonozy:
API Furan-2, E.M. Tablets, Nala-Gram, Sera bakto Tabs, Sera baktopur direct, Anti-tank.
Leki apteczne do leczenia aeromonozy. Możesz spróbować wyleczyć się w krótkich kąpielach.
Przepis:
Pojemnik 5-10 litrów-
W aptece kup i dodaj do pojemnika:
- cyprofloksacyna, rozpuść ją - 250 mg. 5 l.
- metronidazol, rozpuść 1 tabletkę na 5 l.
- Wzmocnij działanie błękitu metylenowego (sprzedawanego w dowolnym sklepie zoologicznym). Stężenie błękitu metylenowego w kąpieli powinno być przyzwoite - do ciemnoniebieskiego.
Jednocześnie w wannie musisz zapewnić lepsze napowietrzanie!!!
Procedura leczenia:
Chora ryba jest kąpana w takiej kąpieli przez 2 godziny, 1 raz dziennie, przez 7 lub więcej dni. Przed udoskonaleniem. Ale lepiej nie więcej niż 10 dni.
Co jeszcze !!! Leczenie ludzkimi lekami można przeprowadzić w deponatorze kwarantanny. Oznacza to, że nie kąpać się codziennie, ale stale. W związku z tym dawka leków jest zmniejszona. Oto stosunek leków do 15l. zrobić cyprofloksacynę 0,1 g na 10 li pół tabletki metronidazolu. Po dniu musisz wymienić co najmniej połowę objętości wody poddanej kwarantannie i zrobić pełną dawkę narkotyków.
WIĘCEJ:
- Zastosuj kąpiel z chloramfenikolem (300 mg / l i ekspozycja 12 godzin lub więcej), synthomycyna (600-1000 mg / l przy tej samej ekspozycji) i błękit metylenowy (50, 75, 100, 200 mg / l przy ekspozycji odpowiednio 12-16, 7-10 , 4–6 i 2–4 godz.).
- W celach terapeutycznych ryby otrzymują leki przeciwbakteryjne seria nitrofuranu (furazolidon, furtin, furadonina), antybiotyki (biomycyna, chloramfenikol, dibiomycyna, bakilichina, wetipasphen) lub antybiotyki paszowe (biovit, fodogrizyna, bioetyna itp.).
Napisane to zbiór informacji i praktyk akwarystów, każdy przypadek jest indywidualny, więc odpowiedzialność za to lub leczenie jest subiektywnie twoja.
