Protopter z oddychającą rybą
Ryby Protoptera tworzą osobny rodzaj. W przyrodzie istnieją 4 rodzaje tych niesamowitych stworzeń. Protoptery są unikalnym gatunkiem dwunożnych ryb płetwiastych. Te stworzenia mają bardzo starożytny rodowód. Uważa się, że to takie ryby, które po raz pierwszy nabyły umiejętność wydostania się na ląd i stały się przodkami wszystkich zwierząt lądowych. Obecnie trwają prace nad badaniem tych wyjątkowych dzieł..
Naukowcy uważają, że te podwójnie oddychające ryby mogą wyjaśnić, jak dokładnie przebiegały pewne procesy ewolucyjne. Te unikalne ryby nie występują we wszystkich zbiornikach wodnych. Wiele cech anatomicznych jest w dużej mierze wynikiem życia w afrykańskich zbiornikach wodnych, które często całkowicie wysychają, nie pozostawiając szans na przeżycie skrzelowym gatunkom ryb. Zainteresowanie tymi stworzeniami wzbudziło akwarystów. Niektóre gatunki tych ryb są hodowane w niewoli..
Charakterystyka Protopterów
Oddychające ryby z tego rodzaju są przedstawicielami starożytnej grupy słodkowodnych, które posiadają zarówno skrzela, jak i prymitywne płuco. Uważa się, że właśnie takie stworzenia są przejściowym ogniwem ewolucji zwierząt wodnych i lądowych. Protoptery są raczej małym rodzajem. Wyróżnia się następujące typy tych stworzeń:
- duży lub marmurowy;
- brązowy;
- mały;
- ciemno.
Każda z tych odmian ma swoje własne cechy, ale występują w nich wspólne cechy. Kształt ciała wszystkich protopterów jest wydłużony, więc ryby te przypominają wygląd węgorzy. W przekroju mają prawie regularny okrągły kształt. Marmur lub duży protopter ma naprawdę gigantyczny rozmiar.
Duże okazy tego gatunku mogą osiągnąć około 2 m długości i ważyć do 17 kg.
Jest to największy rodzaj protopterów. Ta ryba jest pomalowana na niebiesko-szary kolor z licznymi małymi ciemnymi plamami, które tworzą charakterystyczny „marmurowy” wzór..
Brązowy protopter ma skromniejszy rozmiar. Osiąga około 1 m. Jego waga rzadko przekracza 4 kg. Grzbiet ryby ma zwykle brązowo-zielony kolor. Boki są jaśniejsze. Część brzuszna jest złamana biel. Widok jest najlepiej zbadany..
Mały protopter jest jedną z najmniejszych ryb z rodzaju. Długość dorosłych osobników nie przekracza 50 cm. Charakterystyczną cechą tych stworzeń jest obecność u młodych gatunków tego gatunku 3 par skrzeli zewnętrznych, które nie znikają bardzo długo.
Ciemny protopter to niezwykle rzadki gatunek. Ta ryba ma wyraźny wydłużony kształt, co czyni ją niezwykle podobną do węgorza. Długość ciała tych ryb wynosi zwykle około 85 cm.
Rzadkie okazy mogą dorastać do 130 cm.
Waga dużych osobników gatunków protopterów wynosi około 11 kg.
Status populacji i siedlisko
Ryby należące do tego rodzaju nie są zagrożone wyginięciem, ale 50 gatunków temu 2 gatunki uznano za niezwykle rzadkie. Teraz liczba protopterów w niektórych obszarach jest niezwykle wysoka. Na przykład w zachodniej Kenii ich populacja wynosi około 11,8% całkowitego stada. W różnych regionach liczba tych stworzeń jest bardzo różna..
Na przykład duży lub marmurowy protopter znajduje się w bardzo ograniczonym obszarze, który rozciąga się od wschodniego regionu Sudanu do jeziora Tanganika. Ich największa populacja znajduje się w największym afrykańskim jeziorze Wiktorii. Tutaj protopterzy byli ostatnio rzadkością, ale teraz ich populacja znacznie wzrosła. Na innych obszarach te ogromne ryby już całkowicie wymarły, co ułatwiło polowanie na miejscową ludność, która często wykopała je w porze suchej, gdy znajdują się w stanie hibernacji.
Brązowy protopter znajduje się w dorzeczach rzek Nigru, Senegalu, Gambii i Zambezi. Między innymi te stworzenia są powszechne na wodach niektórych obszarów Katanga. Ryby te zamieszkują jezioro Czad. Mały protopter znajduje się tylko w delcie Zambezi i na osobnym obszarze w pobliżu jeziora Turkana. Zatem jego obszar dystrybucji nie jest zbyt rozległy. Mroczne protoptery nie występują również we wszystkich zbiornikach w Afryce. Te podwójnie oddychające ryby żyją tylko w basenie Kongo..
Styl życia Protoptera
Te wyjątkowe stworzenia żyją głównie w sezonowo suszących się starych kobietach, jeziorach i rzekach, w których woda jest praktycznie stojąca. Cykl życia protopterów zależy od cech hydrologicznych takich zbiorników. Rzadko żyją w rzekach..
Zazwyczaj w takich zbiornikach protoptery trzymane są na dużej głębokości, sięgającej nawet 60 m.
Ryby muszą regularnie unosić się na powierzchnię, aby połknąć świeże powietrze. Wiadomo, że otrzymują jedynie 2% niezbędnego tlenu z oddychania skrzelowego, a reszta przez płuca. W miarę starzenia się zmieniają wzorce oddychania. Nieletni polegają bardziej na oddychaniu skrzelowym. Im starsza i większa osoba, tym większe jest jej zapotrzebowanie na tlen przy użyciu istniejącego pierwotnego płuca.
Protoptery są głównie nocne. Kiedy ciepło nieco maleje, protopterzy stają się bardzo aktywni. Mogą pływać na dwa różne sposoby. W niektórych przypadkach zginają ciało jak węgorze. Jednocześnie mocno dociskając łapy do ciała, używając mięsistych płetw. W innych przypadkach poruszają się wzdłuż dna. Rybie łapy są niezwykle niezwykłą częścią ciała, ponieważ nie tylko pozwalają stworzeniu się poruszać, ale także biorą udział w poszukiwaniu pożywienia, ponieważ skóra jest usiana drobnymi kubkami smakowymi, ponieważ protoptery żyją w mętnej wodzie, nie różnią się dobrym widzeniem i mogą polegać tylko na zmysł węchu i dotyku. Protoptery karmią głównie:
- kraby;
- skorupiaki;
- małże;
- ślimaki;
- owady
- raki.
Młode osobniki wolą głównie łapać owady. Ze względu na szczególną strukturę zębów i szczęki mielą swoją ofiarę, co pozwala im wydobyć z niej maksymalną ilość składników odżywczych, z których niektóre są natychmiast wysyłane do przechowywania w warstwie tłuszczowej. Jeśli rybom nie uda się zdobyć niezbędnych zapasów, przetrwanie trudnej pory suchej będzie niezwykle trudne. Ponadto zauważono, że przedstawiciele rodzaju żyjącego w zbiornikach wodnych Kenii często jedzą roślinność. Na wolności starają się trzymać z daleka, ponieważ wyróżniają się raczej agresywnym i nieożywionym charakterem. Zaniepokojona osoba może nawet zaatakować osobę.
Dojrzewają płciowo za 3-4 lata.
Okres godowy rozpoczyna się w sierpniu - wrześniu, czyli około 6–9 tygodni po rozpoczęciu pory deszczowej, kiedy protopterzy opuszczają hibernację.
Wykształcona para zaczyna budować gniazdo. Z reguły w płytkich wodach najbardziej odpowiednich dla plemiennych nor znajdują się one w odległości nie większej niż 7–8 m od siebie. Takie gniazda mają zwykle kształt podkowy. Około 2 tygodnie przed rozpoczęciem pory suchej protopterzy zaczynają przygotowywać się do hibernacji, która zwykle trwa około 6–9 miesięcy. Udowodniono, że metoda eksperymentalna może spędzać w zawieszonej animacji przez około 4 lata. Do hibernacji wykopywane jest specjalne gniazdo na dnie zbiornika, w którym znajduje się glina z drobną gliną.
Protopterzy używają szczęk do tworzenia nor. Jego średnica i głębokość zależą od wielkości jednostki. W gnieździe protopter składa się na pół, dzięki czemu jego pysk może wyjrzeć. Następnie wejście do dziury jest zatkane. Stopniowo glina wysycha sama lub pod wpływem palącego słońca.
Z uwagi na fakt, że protopterzy wydzielają dużą ilość śluzu, woda dostępna w otworze nie znika.
W ten sposób ryba może utrzymać niezbędne dla siebie wilgotne środowisko i mieć dostęp do tlenu. W Kenii często hibernują bezpośrednio na powierzchni ziemi w kokonie utworzonym z zamrożonego śluzu..
