Przypnij rybę, harfę lub śledź króla
Ryba z paskiem to niesamowite stworzenie morskie. Jest bardzo długi i ma nietypowy kształt wstążki. Przez długi czas ta ryba była uważana za fantastyczną, dopóki nie wpadła w ręce naukowców, którzy potwierdzili, że ona rzeczywiście istnieje, chociaż jest to rzadkie ze względu na skryty styl życia. Naoczni świadkowie, którzy spotkali ją na środku oceanu lub widzieli, jak pozostaje na brzegu, uważają to za najbardziej niezapomniany widok w życiu.
Siedlisko
Niesamowite ryby można spotkać w ciepłych lub umiarkowanych wodach Oceanu Spokojnego, Atlantyckiego i Indyjskiego. Występuje również na Islandii i Morzu Północnym. Zwierzęta cieszą się gorącym tropikalnym i suchym klimatem śródziemnomorskim, więc nie istnieją na wodach Rosji, chociaż niektóre okazy zostały wyrzucone po burzy na wybrzeżu Morza Japońskiego.
W wodzie czują się dobrze na głębokości od 500 do 1000 m, ale czasami wznoszą się na samą powierzchnię. Ryby te nie są w stanie wytrzymać przepływu, dlatego nie mogą aktywnie pływać w kierunku poziomym, co pozwala na sklasyfikowanie ich jako oceaniczny ichtioplankton. Gatunek ten zwykle obejmuje małe organizmy., więc śledź król i trzymetrowa księżycowa ryba są wyjątkami.
Różne imiona
Biolog Peter Ascanius, który badał faunę morską, znalazł dwa okazy na wybrzeżu starego portu handlowego w norweskim mieście Bergen. W 1772 r. Dokonał naukowego opisu gatunku, któremu nadano kilka nazw jednocześnie:
- zwykły pas rybny;
- uchwyt na pasek;
- król śledzia.
Po łacinie nazwa brzmi jak Regalecus glesne. Pierwsza część nazwy gatunku składa się z kombinacji słów „król” (rex) i „śledź” (allec). Pomysł został zapożyczony od norweskich rybaków, którzy nadali stworzeniu nazwę jego stałej obecności w ławicach śledzia oceanicznego i wydłużonych pierwszych promieniach płetwy grzbietowej, tworząc rodzaj korony na głowie. Ostatnie słowo to przypomniana nazwa portu Glesswehr, w którym Ascanius znalazł ryby.
Czasami ryba jest nazywana przez transkrypcję z angielskiego - karłowate, ale to stworzenie ma rzadsze nazwy. Na przykład w Japonii nadano mu poetycki przydomek „Król podwodnego pałacu”, a niektórzy prozaicznie nazywają go „wiosłową rybą” dla charakterystycznego obrotu płetw miednicy podczas ruchów.
Opis ogólny
Pas rybny ma bardzo nietypowy wygląd. Jej długie ciało bez łusek, osiągające 3,5 m, ma tylko 5 cm grubości i 25 cm wysokości. Jest pomalowany na srebrno-biały kolor z ciemnymi krótkimi punktami i pasami po bokach. Linia boczna w dolnej części ciała jest długa. Brak pęcherza do pływania.
Ciało zwieńczone jest krótką głową o niebieskawym odcieniu z dużymi oczami i małymi pionowymi ustami. Na ciele, pokrytym podłużnymi rzędami guzków, znajduje się długa płetwa grzbietowa z kilkuset miękkich promieni. Pochodzi z oka i kończy się tylko z tyłu ciała. 10–15 promieni przednich wydłużonych w porównaniu do kolejnych i mają błoniaste przedłużenia na wierzchołkach.
Płetwy piersiowe są krótkie, ustawione poziomo. Pod nimi brzucha, składające się tylko z jednego długiego promienia, na końcu wiosła spłaszczone. Płetwa ogonowa straciła podstawowe znaczenie w procesie ewolucji i reprezentuje kilka długich wolnych promieni u młodych przedstawicieli. Wszystkie narządy ruchu są jaskrawoczerwone. Niektórzy ichtiologowie twierdzą, że podstawową rolą płetw nie jest ruch, ale postrzeganie wrażeń smakowych. Obecnie D. Olney pracuje nad dowodem tego stwierdzenia, badając przeszłe i obecne życie orła.
Długość życia gatunku nie została jeszcze ustalona..
Oarfish jako gatunek jest wymieniony w Księdze Rekordów Guinnessa. Został odznaczony tym wyróżnieniem za największy rozmiar spośród wszystkich ryb kostnych, które obecnie istnieją.. Poszczególni przedstawiciele rosną o prawie 10 metrów, najdłuższa zarejestrowana instancja osiągnęła 11 m, a największa - 272 kg.
Styl życia
Król ryb porusza się bardzo nietypowo w porównaniu z innymi mieszkańcami podwodnego świata. Jego ciało znajduje się prawie pionowo w kolumnie wodnej, a głowa jest u góry. Ciało karpia ma większy ciężar właściwy niż woda. Aby nie spaść podczas pływania, stwór wykonuje ruchy falopodobne z długą płetwą grzbietową. To pozwala poruszać się z małą prędkością. Jeśli ryba musi poruszać się szybciej, zgina nie tylko płetwę, ale całe ciało. Takie dane opierają się na obserwacjach dużego okazu na wodach Indonezji..
Oarfish - drapieżnik. Jego główny pokarm jest reprezentowany przez następujące organizmy:
- plankton;
- skorupiaki morskie;
- małe ryby;
- mięczaki.
Ławice śledzia, wśród których często można znaleźć pas rybny, mogą stać się pokarmem dla drapieżnika.
Zwierzęta odradzają się od lipca do grudnia. Samica składa jaja w jasnych kolorach o wielkości od 2 do 4 mm. Dryfują wraz z prądem oceanicznym i pozostają na powierzchni wody. Słońce nie wpływa na nie z powodu jasnego koloru, który nie przepuszcza promieni ultrafioletowych. Larwy rozwijają się w powierzchniowej warstwie wody, głównie zimą.
Powiązane gatunki
Oarfish należy do rodziny ćm, w skład której wchodzi również bardzo rzadki rodzaj agro-odmian. Ich opis został opracowany na podstawie zaledwie 7 okazów złowionych na otwartym morzu Australii, Tasmanii, Nowej Zelandii i południowo-wschodniego Oceanu Atlantyckiego..
Srebrzyste ciało agrostychtów z różową płetwą grzbietową, utworzone przez 400 promieni, nie ma łusek i jest usiane solidnymi guzkami. Wrażliwa linia boczna jest reprezentowana przez ciągłą rurkę składającą się z podłużnych płytek. Zakłada się, że uprawy rolne nie rosną dłużej niż 3 metry.
Jednostka wiosłowa jest nieprzezroczysta. Oznacza to, że jego krewni to między innymi triggerfish i perłowy, ale najbliższy jest serpentyn. Jest gorszy od ryby królewskiej pod względem imponującego rozmiaru i spektakularnego wyglądu, preferuje skryty tryb życia, dlatego wpadł w ręce naukowców nie więcej niż pięć razy.
Niemniej jednak jej sposób odżywiania jest dobrze zrozumiany. Serpentine je bezkręgowce i małe ryby. Podczas polowania rozciąga górną szczękę do tego stopnia, że obszar jego ust zwiększa się 40 razy. Nieświadome ofiary wpadają w tę pułapkę.
Wykorzystanie przez ludzi
Wykorzystanie pasów rybnych do celów spożywczych jest bardzo ograniczone. Wiele osób uważa swoje mięso za niejadalne; niektóre zwierzęta również go odmawiają. Niemniej jednak na rynku spożywczym nadal można znaleźć wiosła, jeśli trafi on na sieć do połowów. Miłośnicy jedzenia uważają, że ryba staje się przysmakiem, jeśli zostanie ugotowana w specjalny sposób.
Ale w rybołówstwie sportowym wiosło jest dość popularne. Złapanie go jest uważane za wielki sukces i znak umiejętności. Ale zagraża istnieniu niesamowitych ryb. Nie wiadomo, ilu przedstawicieli gatunku żyje obecnie. Jeśli zostaną zniszczone przez rybaków, świat straci jedno z najbardziej niesamowitych stworzeń i nie będzie można hodować ich w sztucznych warunkach.
Rachunki naocznych świadków
Spotkania z królem śledziem odbywały się od czasów starożytnych. Starożytni ludzie postrzegali go jako nadprzyrodzone stworzenie, a we współczesnym świecie, gdy naukowy opis organizmu został już sporządzony, jego wygląd jest nadal zniechęcający. Rzadkie relacje naocznych świadków są rejestrowane, gdy tylko jest to możliwe, niektóre historie są po prostu interesujące, inne prawie detektywistyczne.
Legenda o wężu morskim
Zanim istota została odkryta i opisana naukowo, naoczni świadkowie postrzegali ją jako węża morskiego. Widzieliśmy to już w starożytności. Oarfish jest wspomniany w pismach klasyków, na przykład Arystotelesa. Ludzie bali się spotkań z ogromnymi rybami, obiecywali nieszczęścia. Ogromne szczątki, które można było znaleźć na brzegu, namalowały w wyobraźni żeglarzy potwora z bykiem, smokiem lub częściej głową konia i pomarańczową grzywą, dla których można było wziąć podłużne promienie płetwy grzbietowej. Czerwone płetwy mylono z glonami, w które potwór zaplątał się, wspinając się z głębin oceanu na powierzchnię.
Ale jeśli większość naocznych świadków postrzegała rybę tylko jako diabelskie stworzenie, wówczas katolicy wierzyli, że jej plamami na skórze są odciski palców Apostoła Piotra, który zajmował się połowem, zanim poszedł za Chrystusem.
Wielu nie wierzyło w istnienie takiej bestii, ponieważ naocznych świadków było niewielu, a wszyscy pod wrażeniem opisywali to, co widzieli na różne sposoby. Bez względu na to, jak niesamowicie może to zabrzmieć, wąż morski może naprawdę istnieć. Najprawdopodobniej tylko jego rolę grał nie śledź, ale gigantyczny węgorz.
Pośrednie potwierdzenie tego uzyskano w 1930 r., Kiedy u wybrzeży Afryki Południowej złapano larwy o długości ponad 120 cm, która jest ponad 12 razy większa niż zwykły rozmiar węgorzy w tym wieku. To odkrycie oznacza, że z dużym prawdopodobieństwem występują ryby o długości przekraczającej 20 m. Może właśnie te stworzenia widziały niektórzy żeglarze?
Najnowsze dowody
Bali się tego stworzenia nie tylko wiele wieków temu, ale także w czasach współczesnych. Na początku XIX wieku znaleziono dziewiętnastometrowe ciało, które mylono z wężem morskim, chociaż później pracownicy muzeum twierdzili, że był to duży okaz pasa rybnego.
W połowie XX wieku w kalifornijskiej wiosce Malibu kobieta spacerująca wieczorem ze swoim pudlem zobaczyła ogromne sześciometrowe ciało na wybrzeżu oceanu. Była tak przestraszona, że obudziła wszystkich sąsiadów, którzy natychmiast uciekli na brzeg. Jeden z nich postanowił przekazać ciało władzom i załadował je na dach swojego samochodu, ale nie miał czasu na odjazd, ponieważ zatrzymał go samochód policyjny.
Oficerowie chcieli sprawdzić ładunek na dachu. Widząc go w świetle reflektorów, zdecydowali, że ogromne ciało może mieć wartość, co oznacza, że jego transport jest niebezpieczny, dlatego postanowiono wezwać ekspertów. Ich rolę odegrali uniwersyteccy zoologowie Boyd Walker i Vlad Walter. Zabrali potwora do laboratorium.
Po przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych pomiarów i analiz eksperci odkryli, że znalezione stworzenie było jedną z najrzadszych i najpiękniejszych ryb oceanicznych, królem śledzia. Kopia znaleziona podczas tej kryminału została przeniesiona do Muzeum Historii Naturalnej w Los Angeles, gdzie jest nadal wystawiana. W przeciwieństwie do innych podwodnych mieszkańców, taśma jest zaskakująco dobrze zachowana i wygląda prawie jak żywa. Jedyną wadą są ślady zębów na ogonie, najwyraźniej wynikające z walki z rekinem.
Obserwacje siedlisk
W większości przypadków naoczni świadkowie spotkali martwego króla śledzia, wyrzuconego na ląd. Ale są tacy, którzy mieli szczęście spotkać go w swoim rodzinnym środowisku - wodzie. Zarejestrowane spotkania były następujące:
- biolog Jones Jones widział rybę w 1906 roku w pobliżu wyspy Sumbawa, ale próby złapania jej za pomocą sieci zakończyły się niepowodzeniem, król nie zareagował na przynętę;
- przyrodnik C. Holder miał okazję obserwować niezwykłe stworzenie w 1925 r. w płytkich wodach zatoki w południowej Kalifornii;
- załoga helikoptera granicznego lecącego nad Wyspami Shantary w 1972 roku obserwowała z wysokości 20 metrów cienkie stworzenie o długości około 17 metrów, igraszki na powierzchni, ale ukryte kilka minut później;
- Rybacy ze wschodniego Pacyfiku złapali króla śledzia w 1986 r., Ale zmarł, próbując do niego dotrzeć.
Tak więc król śledzia nie jest bajkową ani mityczną postacią, ale prawdziwym żywym organizmem. To pokazuje, jak niesamowite stworzenia rodzą przyrodę, i sugeruje, jakie inne zwierzęta chowają się przed ludzkimi oczami w podwodnych głębinach..
