Chloramfenikol do leczenia ryb akwariowych
Chloramfenikol
(Chloramfenikol biofenikol)
Sprzedawany w aptekach. W pigułkach Słabo rozpuszczalny w wodzie. Jest to lek do leczenia ciężkich zakażeń bakteryjnych, w szczególności opryszczki brzucha. Ma szeroki zakres działania przeciwdrobnoustrojowego. Aktywny wobec wielu drobnoustrojów Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. Działa na szczepy bakteryjne odporne na wiele innych antybiotyków i sulfamidów. Skuteczny przeciwko Aeromonas, powodując wrzody. Stosowany przy Aeromonozie, Kolumnariozie, Lerneozie, Belokozji, Wibriozie, Zakażeniach skóry. Niezbyt skuteczny, gdy jest stosowany w akwarium. Jedna tabletka na 20-30 litrów wody. Codziennie przez 3-5 dni. Wstępnie zmiel tablet. Leczenie odbywa się w oddzielnym akwarium ze zmianami wody o 25-30% dziennie lub co drugi dzień. Wraz z bakteriami chorobotwórczymi zabija również korzystną mikroflorę w akwarium i ma negatywny wpływ na funkcjonowanie biofiltrów. Możesz wejść do ryby z jedzeniem przez 6 dni w dawce od 100 mg do 1 kg masy ryb. Komentarz: - Łączy silny efekt antybakteryjny i minimalne dodatkowe uszkodzenia ryb. Nie plami wody. Niestety, w przeciwieństwie do specjalnych leków w akwarium, lek ten jest słabo rozpuszczalny w wodzie. Aby uzyskać lepszą rozpuszczalność, niektórzy eksperci zalecają wstępnie rozpuszczony proszek w niewielkiej ilości alkoholu etylowego lub wódki. Za każdym razem po wprowadzeniu nowej dawki obserwuj zachowanie leczonej ryby. Jeśli zacznie zachowywać się zbyt niespokojnie, wówczas dawkę leku należy zmniejszyć, dodając świeżą wodę do leczącego akwarium.Instrukcja dla chloramfenikolu dla ludzi
Imię:
Chloramfenikol (Laevomycetinum)
Działanie farmakologiczne:
Chloramfenikol jest środkiem przeciwdrobnoustrojowym skutecznym przeciwko szerokiej gamie mikroorganizmów Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. Ma wyraźne działanie bakteriostatyczne, w wysokich stężeniach w stosunku do niektórych szczepów wykazuje działanie bakteriobójcze. Mechanizm działania opiera się na zdolności wiązania do podjednostki 50S rybosomów bakteryjnych i hamowania syntezy białek w komórkach bakteryjnych.
Szczepy Escherichia coli, Shigella spp. Są wrażliwe na działanie chloramfenikolu. (w tym Shigella dysenteria), Salmonella spp., Streptococcus spp. (w tym Streptococcus pneumoniae), Neisseria spp., Proteus spp., Ricketsia spp., Treponema spp. i Chlamydia trachomatis. Ponadto lek jest skuteczny w chorobach wywoływanych przez niektóre szczepy Pseudomonas aeruginosa.
Działanie leku nie dotyczy grzybów, pierwotniaków i szczepów Mycobacterium tuberculosis.
Odporność drobnoustrojów na chloramfenikol rozwija się powoli.
Po podaniu doustnym lek szybko wchłania się w przewodzie żołądkowo-jelitowym. Biodostępność po podaniu doustnym sięga 80%. Maksymalne stężenie w osoczu obserwowano 1-3 godziny po podaniu. Po podaniu doustnym terapeutycznie istotne stężenia pozostają w osoczu krwi przez 4-6 godzin, po podaniu pozajelitowym przez 8-12 godzin. Stopień połączenia chlorfeniraminy z białkami osocza wynosi około 50%. Chloramfenikol przenika przez barierę krew-mózg i bariera krew-mózg, przenikając do mleka matki. Jest metabolizowany w wątrobie, wydalany głównie przez nerki, część leku jest wydalana przez jelita. Okres półtrwania osiąga 1,5-3,5 godziny.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek okres półtrwania w fazie eliminacji zwiększa się do 3-4 godzin, u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby - do 11 godzin.
Wskazania do stosowania:
Stosowany w leczeniu pacjentów z chorobami zakaźnymi wywołanymi przez mikroorganizmy wrażliwe na działanie chloramfenikolu. Lek jest przepisywany w przypadku nieskuteczności lub niemożności zastosowania innych środków przeciwdrobnoustrojowych w przypadku takich chorób:
Choroby zakaźne dróg oddechowych: zapalenie płuc, ropień płuc.
Choroby zakaźne narządów jamy brzusznej: dur brzuszny, dur brzuszny, shigeloza, salmonelloza, zapalenie otrzewnej.
Ponadto lek jest przepisywany pacjentom z zapaleniem opon mózgowych, chlamydią, jaglicą i tularemią..
Technika aplikacji:
Pigułki
Lek jest przeznaczony do stosowania doustnego. Tabletkę chloramfenikolu należy połykać w całości, bez żucia lub kruszenia, popijając wystarczającą ilością płynu. Przed jedzeniem zaleca się 30 minut. W przypadku pacjentów, u których przyjmowanie tego leku powoduje nudności, tabletkę należy przyjmować 60 minut po posiłku. Lek należy przyjmować w regularnych odstępach czasu. Czas trwania leczenia i dawkę ustala lekarz prowadzący indywidualnie dla każdego pacjenta.
Dorośli zwykle przepisują 250-500 mg leku 3-4 razy dziennie..
Dorośli z ciężkimi chorobami zakaźnymi są zwykle przepisywani 500-1000 mg leku 3-4 razy dziennie. Stosowanie chloramfenikolu w dawce 1000 mg 4 razy dziennie jest możliwe tylko w szpitalu z ciągłym monitorowaniem obrazu wątroby, nerek i krwi.
Maksymalna dzienna dawka dla dorosłych wynosi 4000 mg..
Dzieci w wieku od 3 do 8 lat są zwykle przepisywane 125 mg 3-4 razy dziennie..
Dzieciom i młodzieży w wieku od 8 do 16 lat przepisuje się zwykle 250 mg chloramfenikolu 3-4 razy dziennie..
Czas trwania leczenia wynosi zwykle 1-1,5 tygodnia. Przy dobrej tolerancji leku i braku skutków ubocznych układu krwiotwórczego czas trwania leczenia można wydłużyć do 2 tygodni.
Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań:
Roztwór jest przeznaczony do podawania pozajelitowego (domięśniowego i dożylnego). Dzieciom przepisuje się wyłącznie zastrzyk domięśniowy. Aby przygotować roztwór do wstrzyknięcia domięśniowego, zawartość fiolki rozpuszcza się w 2-3 ml wody do wstrzykiwań lub 2-3 ml 0,25% lub 0,5% roztworu nowokainy. Roztwór należy wstrzyknąć głęboko w zewnętrzną górną ćwiartkę mięśnia pośladkowego. Aby przygotować roztwór do podania dożylnego, zawartość fiolki rozpuszcza się w 10 ml wody do wstrzykiwań lub w 10 ml 5% lub 40% roztworu glukozy. Czas trwania wstrzyknięcia dożylnego powinien wynosić co najmniej 3 minuty. W przypadku pacjentów z cukrzycą do podawania dożylnego, zawartość fiolki rozpuszcza się w 10 ml wody do wstrzykiwań lub 10 ml 0,9% roztworu chlorku sodu. Zastrzyki należy podawać w regularnych odstępach czasu. Czas trwania leczenia i dawkę leku ustala lekarz prowadzący indywidualnie dla każdego pacjenta.
Dorośli zwykle przepisywali 500-1000 mg leku 2-3 razy dziennie.
Dorośli z ciężkimi chorobami zakaźnymi są zwykle przepisywani 1000-2000 mg leku 2-3 razy dziennie..
Maksymalna dzienna dawka leku wynosi 4000 mg.
Dzieciom i młodzieży w wieku od 3 do 16 lat zwykle przepisuje się lek w dawce 25 mg / kg masy ciała 2 razy dziennie.
W praktyce okulistycznej gotowy roztwór można zastosować do iniekcji lub wkroplenia okołozębowego. Jako rozpuszczalnik dopuszcza się wodę do wstrzykiwań i 0,9% roztwór chlorku sodu.
W postaci zastrzyków podaje się 0,2-0,3 ml 20% roztworu 1-2 razy dziennie.
W postaci wkraplania zaszczepić 1-2 krople 5% roztworu leku 3-5 razy dziennie do worka spojówkowego.
Czas trwania leczenia 5-15 dni.
Przy pozajelitowym i doustnym podawaniu chloramfenikolu należy regularnie kontrolować obraz krwi, a także czynność wątroby i nerek..
Zdarzenia niepożądane:
Podczas stosowania lewomycetyny u pacjentów odnotowano rozwój takich działań niepożądanych:
Z przewodu pokarmowego i wątroby: nudności, wymioty, trawienie, stolec, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, zaburzenia mikroflory jelitowej, zapalenie jelit. Przy długotrwałym stosowaniu leku u pacjentów możliwy jest rozwój rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego, co wymaga wycofania leku. Przy zastosowaniu dużych dawek możliwy jest rozwój działania hepatotoksycznego.
Ze strony układu sercowo-naczyniowego i układu krwiotwórczego: granulocytopenia, pancytopenia, erytrocytopenia, niedokrwistość, w tym aplastyczna, agranulocytoza, małopłytkowość, leukopenia, zmiany ciśnienia krwi, zapaść.
Od strony centralnego i obwodowego układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, labilność emocjonalna, encefalopatia, splątanie, zwiększone zmęczenie, omamy, zaburzenia widzenia, odczucia słuchu i smaku.
Reakcje alergiczne: wysypka skórna, swędzenie, pokrzywka, dermatoza, obrzęk Quinckego.
Inne: zapaść sercowo-naczyniowa, gorączka, nadkażenie, zapalenie skóry, reakcja Jarischa-Herxheimera.
Przeciwwskazania:
Zwiększona indywidualna wrażliwość na składniki leku, a także tiamfenikol i azydamfenikol.
Chloramfenikol jest przeciwwskazany u pacjentów z zaburzeniami hematopoezy, ciężką chorobą wątroby i / lub nerek oraz niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanu.
Lek nie jest przepisywany pacjentom z grzybiczymi chorobami skóry, łuszczycą, egzemą, porfirią, a także ostrymi chorobami układu oddechowego, w tym dławicą piersiową.
Lek nie jest stosowany w celu zapobiegania powikłaniom zakaźnym podczas operacji.
Lewomycetyna nie jest zalecana do leczenia kobiet w ciąży i karmiących piersią, a także do leczenia dzieci w wieku poniżej 3 lat.
Należy zachować ostrożność u pacjentów w podeszłym wieku, a także u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego.
Pacjenci ze skłonnością do reakcji alergicznych powinni przyjmować lek pod ścisłym nadzorem lekarza.
Należy zachować ostrożność przepisując chloramfenikol pacjentom, których praca wiąże się z zarządzaniem potencjalnie niebezpiecznymi mechanizmami i prowadzeniem pojazdu.
Podczas ciąży:
Stosowanie chloramfenikolu podczas ciąży jest przeciwwskazane.
Jeśli to konieczne, należy stosować podczas laktacji, należy skonsultować się z lekarzem i zdecydować, czy przerwać karmienie piersią.
Interakcje z innymi lekami:
Przy długotrwałym stosowaniu u pacjentów w okresie przed operacją lub w trakcie operacji można zwiększyć czas działania terapeutycznego alfetanilu.
Połączone stosowanie chloramfenikolu ze środkami cytostatycznymi, sulfonamidami, ristomycyną, cymetydyną i radioterapią jest przeciwwskazane, ponieważ ich łączne stosowanie prowadzi do zahamowania funkcji układu krwiotwórczego.
Lek przy równoczesnym stosowaniu zwiększa skuteczność doustnych środków hipoglikemicznych.
W połączeniu z fenobarbitalem, ryfampicyną i ryfabutyną obserwuje się zmniejszenie stężenia chloramfenikolu w osoczu.
Przy jednoczesnym stosowaniu paracetamol zwiększa okres półtrwania chloramfenikolu.
Przy jednoczesnym stosowaniu chloramfenikolu zmniejsza skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych, które obejmują estrogen, żelazo, kwas foliowy i cyjanokobalaminę.
Lek zmienia farmakokinetykę fenytoiny, cyklosporyny, cyklofosfamidu, takrolimusu, a także leków, których metabolizm zachodzi przy udziale układu cytochromu P450. W razie potrzeby łączone stosowanie tych leków z chloramfenikolem powinno dostosować ich dawki.
Występuje wzajemny spadek skuteczności przy jednoczesnym stosowaniu chloramfenikolu z penicyliną, cefalosporynami, klindamycyną, erytromycyną, leworyną i nystatyną.
Podczas stosowania leku w połączeniu z etanolem u pacjentów rozwija się reakcja podobna do disulfiramu.
Wzrost neurotoksyczności chloramfenikolu przy jednoczesnym stosowaniu z cykloseryną.
Przedawkowanie
Podczas stosowania zawyżonych dawek lewomycetyny u pacjentów obserwuje się rozwój hematopoezy, któremu towarzyszy bladość skóry, ból gardła, gorączka, osłabienie i zwiększone zmęczenie przez krwawienie wewnętrzne i krwiaki. U pacjentów z nadwrażliwością i dziećmi podczas stosowania dużych dawek leku może wystąpić rozwój wzdęć, nudności, wymiotów, szarej skóry, zapaści sercowo-naczyniowej, a także niewydolność oddechowa z kwasicą metaboliczną. Ponadto wysokie dawki chloramfenikolu mogą powodować rozwój zaburzeń widzenia i słuchu, opóźnienie reakcji psychomotorycznych i halucynacji..
W przypadku przedawkowania wskazane jest odstawienie leku. Podczas stosowania nadmiernych dawek leku w postaci tabletek wskazane jest płukanie żołądka i podawanie enterosorbentów. W przypadku przedawkowania przeprowadzana jest również terapia objawowa..
Formularz wydania produktu:
Tabletki po 10 sztuk w opakowaniu blistrowym, 1 lub 2 blistry w tekturowym pudełku.
Proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań 0,5 lub 1 gw butelce. 1 lub 10 butelek w kartonie.
Warunki przechowywania:
Lewomycetyna jest zalecana do przechowywania w suchym miejscu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego, w temperaturze nieprzekraczającej 25 ° C.
Okres trwałości leku w postaci proszku do przygotowania roztworu do wstrzykiwań wynosi 4 lata,
Okres ważności leku w postaci tabletek wynosi 3 lata.
Okres ważności przygotowanego 5% wodnego roztworu do stosowania w okulistyce wynosi 2 dni.
Synonimy:
Chloramfenikol, chloroid, alfitsetyna, berlitsetyna, biofenikol, chemicyna, chloronitromycyna, chlorocyklina, chloromycetyna, chloronitryna, chloroptic, klobinekol, detreomycyna, halomycetyna, leukomycyna, paraksyna,.
Skład:
1 tabletka Levomycetin 250 zawiera:
Chloramfenikol - 250 mg,
Zaróbki.
1 tabletka Levomycetin 500 zawiera:
Chloramfenikol - 500 mg,
Zaróbki.
1 fiolka proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań zawiera:
Chloramfenikol (w postaci bursztynianu chloramfenikolu sodu) - 500 lub 1000 mg.
Chloramfenikol (Laevomycetinum)
Działanie farmakologiczne:
Chloramfenikol jest środkiem przeciwdrobnoustrojowym skutecznym przeciwko szerokiej gamie mikroorganizmów Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. Ma wyraźne działanie bakteriostatyczne, w wysokich stężeniach w stosunku do niektórych szczepów wykazuje działanie bakteriobójcze. Mechanizm działania opiera się na zdolności wiązania do podjednostki 50S rybosomów bakteryjnych i hamowania syntezy białek w komórkach bakteryjnych.
Szczepy Escherichia coli, Shigella spp. Są wrażliwe na działanie chloramfenikolu. (w tym Shigella dysenteria), Salmonella spp., Streptococcus spp. (w tym Streptococcus pneumoniae), Neisseria spp., Proteus spp., Ricketsia spp., Treponema spp. i Chlamydia trachomatis. Ponadto lek jest skuteczny w chorobach wywoływanych przez niektóre szczepy Pseudomonas aeruginosa.
Działanie leku nie dotyczy grzybów, pierwotniaków i szczepów Mycobacterium tuberculosis.
Odporność drobnoustrojów na chloramfenikol rozwija się powoli.
Po podaniu doustnym lek szybko wchłania się w przewodzie żołądkowo-jelitowym. Biodostępność po podaniu doustnym sięga 80%. Maksymalne stężenie w osoczu obserwowano 1-3 godziny po podaniu. Po podaniu doustnym terapeutycznie istotne stężenia pozostają w osoczu krwi przez 4-6 godzin, po podaniu pozajelitowym przez 8-12 godzin. Stopień połączenia chlorfeniraminy z białkami osocza wynosi około 50%. Chloramfenikol przenika przez barierę krew-mózg i bariera krew-mózg, przenikając do mleka matki. Jest metabolizowany w wątrobie, wydalany głównie przez nerki, część leku jest wydalana przez jelita. Okres półtrwania osiąga 1,5-3,5 godziny.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek okres półtrwania w fazie eliminacji zwiększa się do 3-4 godzin, u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby - do 11 godzin.
Wskazania do stosowania:
Stosowany w leczeniu pacjentów z chorobami zakaźnymi wywołanymi przez mikroorganizmy wrażliwe na działanie chloramfenikolu. Lek jest przepisywany w przypadku nieskuteczności lub niemożności zastosowania innych środków przeciwdrobnoustrojowych w przypadku takich chorób:
Choroby zakaźne dróg oddechowych: zapalenie płuc, ropień płuc.
Choroby zakaźne narządów jamy brzusznej: dur brzuszny, dur brzuszny, shigeloza, salmonelloza, zapalenie otrzewnej.
Ponadto lek jest przepisywany pacjentom z zapaleniem opon mózgowych, chlamydią, jaglicą i tularemią..
Technika aplikacji:
Pigułki
Lek jest przeznaczony do stosowania doustnego. Tabletkę chloramfenikolu należy połykać w całości, bez żucia lub kruszenia, popijając wystarczającą ilością płynu. Przed jedzeniem zaleca się 30 minut. W przypadku pacjentów, u których przyjmowanie tego leku powoduje nudności, tabletkę należy przyjmować 60 minut po posiłku. Lek należy przyjmować w regularnych odstępach czasu. Czas trwania leczenia i dawkę ustala lekarz prowadzący indywidualnie dla każdego pacjenta.
Dorośli zwykle przepisują 250-500 mg leku 3-4 razy dziennie..
Dorośli z ciężkimi chorobami zakaźnymi są zwykle przepisywani 500-1000 mg leku 3-4 razy dziennie. Stosowanie chloramfenikolu w dawce 1000 mg 4 razy dziennie jest możliwe tylko w szpitalu z ciągłym monitorowaniem obrazu wątroby, nerek i krwi.
Maksymalna dzienna dawka dla dorosłych wynosi 4000 mg..
Dzieci w wieku od 3 do 8 lat są zwykle przepisywane 125 mg 3-4 razy dziennie..
Dzieciom i młodzieży w wieku od 8 do 16 lat przepisuje się zwykle 250 mg chloramfenikolu 3-4 razy dziennie..
Czas trwania leczenia wynosi zwykle 1-1,5 tygodnia. Przy dobrej tolerancji leku i braku skutków ubocznych układu krwiotwórczego czas trwania leczenia można wydłużyć do 2 tygodni.
Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań:
Roztwór jest przeznaczony do podawania pozajelitowego (domięśniowego i dożylnego). Dzieciom przepisuje się wyłącznie zastrzyk domięśniowy. Aby przygotować roztwór do wstrzyknięcia domięśniowego, zawartość fiolki rozpuszcza się w 2-3 ml wody do wstrzykiwań lub 2-3 ml 0,25% lub 0,5% roztworu nowokainy. Roztwór należy wstrzyknąć głęboko w zewnętrzną górną ćwiartkę mięśnia pośladkowego. Aby przygotować roztwór do podania dożylnego, zawartość fiolki rozpuszcza się w 10 ml wody do wstrzykiwań lub w 10 ml 5% lub 40% roztworu glukozy. Czas trwania wstrzyknięcia dożylnego powinien wynosić co najmniej 3 minuty. W przypadku pacjentów z cukrzycą do podawania dożylnego, zawartość fiolki rozpuszcza się w 10 ml wody do wstrzykiwań lub 10 ml 0,9% roztworu chlorku sodu. Zastrzyki należy podawać w regularnych odstępach czasu. Czas trwania leczenia i dawkę leku ustala lekarz prowadzący indywidualnie dla każdego pacjenta.
Dorośli zwykle przepisywali 500-1000 mg leku 2-3 razy dziennie.
Dorośli z ciężkimi chorobami zakaźnymi są zwykle przepisywani 1000-2000 mg leku 2-3 razy dziennie..
Maksymalna dzienna dawka leku wynosi 4000 mg.
Dzieciom i młodzieży w wieku od 3 do 16 lat zwykle przepisuje się lek w dawce 25 mg / kg masy ciała 2 razy dziennie.
W praktyce okulistycznej gotowy roztwór można zastosować do iniekcji lub wkroplenia okołozębowego. Jako rozpuszczalnik dopuszcza się wodę do wstrzykiwań i 0,9% roztwór chlorku sodu.
W postaci zastrzyków podaje się 0,2-0,3 ml 20% roztworu 1-2 razy dziennie.
W postaci wkraplania zaszczepić 1-2 krople 5% roztworu leku 3-5 razy dziennie do worka spojówkowego.
Czas trwania leczenia 5-15 dni.
Przy pozajelitowym i doustnym podawaniu chloramfenikolu należy regularnie kontrolować obraz krwi, a także czynność wątroby i nerek..
Zdarzenia niepożądane:
Podczas stosowania lewomycetyny u pacjentów odnotowano rozwój takich działań niepożądanych:
Z przewodu pokarmowego i wątroby: nudności, wymioty, trawienie, stolec, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, zaburzenia mikroflory jelitowej, zapalenie jelit. Przy długotrwałym stosowaniu leku u pacjentów możliwy jest rozwój rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego, co wymaga wycofania leku. Przy zastosowaniu dużych dawek możliwy jest rozwój działania hepatotoksycznego.
Ze strony układu sercowo-naczyniowego i układu krwiotwórczego: granulocytopenia, pancytopenia, erytrocytopenia, niedokrwistość, w tym aplastyczna, agranulocytoza, małopłytkowość, leukopenia, zmiany ciśnienia krwi, zapaść.
Od strony centralnego i obwodowego układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, labilność emocjonalna, encefalopatia, splątanie, zwiększone zmęczenie, omamy, zaburzenia widzenia, odczucia słuchu i smaku.
Reakcje alergiczne: wysypka skórna, swędzenie, pokrzywka, dermatoza, obrzęk Quinckego.
Inne: zapaść sercowo-naczyniowa, gorączka, nadkażenie, zapalenie skóry, reakcja Jarischa-Herxheimera.
Przeciwwskazania:
Zwiększona indywidualna wrażliwość na składniki leku, a także tiamfenikol i azydamfenikol.
Chloramfenikol jest przeciwwskazany u pacjentów z zaburzeniami hematopoezy, ciężką chorobą wątroby i / lub nerek oraz niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanu.
Lek nie jest przepisywany pacjentom z grzybiczymi chorobami skóry, łuszczycą, egzemą, porfirią, a także ostrymi chorobami układu oddechowego, w tym dławicą piersiową.
Lek nie jest stosowany w celu zapobiegania powikłaniom zakaźnym podczas operacji.
Lewomycetyna nie jest zalecana do leczenia kobiet w ciąży i karmiących piersią, a także do leczenia dzieci w wieku poniżej 3 lat.
Należy zachować ostrożność u pacjentów w podeszłym wieku, a także u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego.
Pacjenci ze skłonnością do reakcji alergicznych powinni przyjmować lek pod ścisłym nadzorem lekarza.
Należy zachować ostrożność przepisując chloramfenikol pacjentom, których praca wiąże się z zarządzaniem potencjalnie niebezpiecznymi mechanizmami i prowadzeniem pojazdu.
Podczas ciąży:
Stosowanie chloramfenikolu podczas ciąży jest przeciwwskazane.
Jeśli to konieczne, należy stosować podczas laktacji, należy skonsultować się z lekarzem i zdecydować, czy przerwać karmienie piersią.
Interakcje z innymi lekami:
Przy długotrwałym stosowaniu u pacjentów w okresie przed operacją lub w trakcie operacji można zwiększyć czas działania terapeutycznego alfetanilu.
Połączone stosowanie chloramfenikolu ze środkami cytostatycznymi, sulfonamidami, ristomycyną, cymetydyną i radioterapią jest przeciwwskazane, ponieważ ich łączne stosowanie prowadzi do zahamowania funkcji układu krwiotwórczego.
Lek przy równoczesnym stosowaniu zwiększa skuteczność doustnych środków hipoglikemicznych.
W połączeniu z fenobarbitalem, ryfampicyną i ryfabutyną obserwuje się zmniejszenie stężenia chloramfenikolu w osoczu.
Przy jednoczesnym stosowaniu paracetamol zwiększa okres półtrwania chloramfenikolu.
Przy jednoczesnym stosowaniu chloramfenikolu zmniejsza skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych, które obejmują estrogen, żelazo, kwas foliowy i cyjanokobalaminę.
Lek zmienia farmakokinetykę fenytoiny, cyklosporyny, cyklofosfamidu, takrolimusu, a także leków, których metabolizm zachodzi przy udziale układu cytochromu P450. W razie potrzeby łączone stosowanie tych leków z chloramfenikolem powinno dostosować ich dawki.
Występuje wzajemny spadek skuteczności przy jednoczesnym stosowaniu chloramfenikolu z penicyliną, cefalosporynami, klindamycyną, erytromycyną, leworyną i nystatyną.
Podczas stosowania leku w połączeniu z etanolem u pacjentów rozwija się reakcja podobna do disulfiramu.
Wzrost neurotoksyczności chloramfenikolu przy jednoczesnym stosowaniu z cykloseryną.
Przedawkowanie
Podczas stosowania zawyżonych dawek lewomycetyny u pacjentów obserwuje się rozwój hematopoezy, któremu towarzyszy bladość skóry, ból gardła, gorączka, osłabienie i zwiększone zmęczenie przez krwawienie wewnętrzne i krwiaki. U pacjentów z nadwrażliwością i dziećmi podczas stosowania dużych dawek leku może wystąpić rozwój wzdęć, nudności, wymiotów, szarej skóry, zapaści sercowo-naczyniowej, a także niewydolność oddechowa z kwasicą metaboliczną. Ponadto wysokie dawki chloramfenikolu mogą powodować rozwój zaburzeń widzenia i słuchu, opóźnienie reakcji psychomotorycznych i halucynacji..
W przypadku przedawkowania wskazane jest odstawienie leku. Podczas stosowania nadmiernych dawek leku w postaci tabletek wskazane jest płukanie żołądka i podawanie enterosorbentów. W przypadku przedawkowania przeprowadzana jest również terapia objawowa..
Formularz wydania produktu:
Tabletki po 10 sztuk w opakowaniu blistrowym, 1 lub 2 blistry w tekturowym pudełku.
Proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań 0,5 lub 1 gw butelce. 1 lub 10 butelek w kartonie.
Warunki przechowywania:
Lewomycetyna jest zalecana do przechowywania w suchym miejscu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego, w temperaturze nieprzekraczającej 25 ° C.
Okres trwałości leku w postaci proszku do przygotowania roztworu do wstrzykiwań wynosi 4 lata,
Okres ważności leku w postaci tabletek wynosi 3 lata.
Okres ważności przygotowanego 5% wodnego roztworu do stosowania w okulistyce wynosi 2 dni.
Synonimy:
Chloramfenikol, chloroid, alfitsetyna, berlitsetyna, biofenikol, chemicyna, chloronitromycyna, chlorocyklina, chloromycetyna, chloronitryna, chloroptic, klobinekol, detreomycyna, halomycetyna, leukomycyna, paraksyna,.
Skład:
1 tabletka Levomycetin 250 zawiera:
Chloramfenikol - 250 mg,
Zaróbki.
1 tabletka Levomycetin 500 zawiera:
Chloramfenikol - 500 mg,
Zaróbki.
1 fiolka proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań zawiera:
Chloramfenikol (w postaci bursztynianu chloramfenikolu sodu) - 500 lub 1000 mg.
Udostępnij w sieciach społecznościowych:
Podobne
