Zawartość tarantula pająka brachypelma vagans w domu
Najczęściej ci, którzy chcą mieć egzotycznego zwierzaka, zatrzymują się w pająku tarantuli zwanym brachypelma vagans. Jest to jeden z najpopularniejszych rodzajów konserwacji domu, ale nadal może powodować problemy, jeśli nie masz wystarczającej wiedzy..
Nawet przed pozyskaniem zwierzaka najlepiej zapoznać się z dostępnymi informacjami o pająku.
Zobacz opis
Brachypelma vagans lub meksykańska rudowłosa tarantula należy do rodzaju Brachypelma.
W naturze mieszka w Gwatemali, Meksyku, Salwadorze. Pająka najbardziej pociągają tropikalne lasy deszczowe, w których wykopuje dla siebie prawdziwe dziury do głębokości dwóch metrów w ściółce pod korzeniami drzew. Krawędzie mieszkania tka w pajęczyny i czai się w środku, czekając na zdobycz.
Owad rzadko wychodzi - tylko w okresach wysokiej wilgotności lub po deszczu, gdy dom jest zalany.
Ciało pająka jest pomalowane głównie na czarno, szczególnie głęboki odcień u podstawy nóg. Jednak brzuch jest pokryty jaskrawoczerwonymi włosami, co nadaje mu niezwykły wygląd. To z powodu tej cechy pająk ma swoją nazwę.
Samica pająka wagagina osiąga dojrzałość płciową w wieku dwóch - trzech lat, samiec nieco wcześniej - w wieku półtora do dwóch lat.
Dorosły może mieć rozmiar od pięciu do siedmiu centymetrów, a przy całkowicie rozłożonych nogach wartość ta wzrasta do piętnastu centymetrów. W tym przypadku ciało mężczyzn jest nieco mniejsze niż u kobiet, ale ich łapy są znacznie dłuższe.
Oczekiwana długość życia jest dość długa - u kobiet może wynosić piętnaście, a nawet dwadzieścia lat. Samce żyją znacznie mniej - tylko 3-4 lata. Dlatego rozpoczynając te ptaszniki, ważne jest nie tylko uwzględnienie chwilowych pragnień, ale także ocena planów na przyszłość, w których zwierzę będzie nadal żywe i będzie wymagało równie ostrożnej opieki.
Nazwy i hybrydy
Podczas wyszukiwania informacji o tym pająku ważne jest, aby wiedzieć, pod jakimi nazwami można go znaleźć. Oprócz łacińskiej i rosyjskojęzycznej nazwy pająka, Możesz znaleźć następujące nazwy:
- Meksykański czarny aksamit.
- Meksykański czerwony zad.
Za ich pomocą można znaleźć informacje o tarantuli w anglojęzycznym segmencie Internetu. Ponadto często nazywany jest nie rudowłosą, ale po prostu czerwoną meksykańską tarantulą.
Ponadto inne podobne pająki należą do rodzaju Brachypelma, w tym najsłynniejszy przedstawiciel rodzaju Brachypelma albopilosum. To on zajmuje pierwszą linię w hitowej paradzie popularności, nawet przed tarantulą Vagans. Pomieszanie powstaje nie tylko z tym gatunkiem, ale także z innymi, na przykład:
- Brachypelma sabulosum.
- Brachypelma angustum.
Często są sprzedawane pod przykrywką tarantula vagans. Rozróżnienie między nimi nie jest tak łatwe dla początkującego miłośnika.
Niektórzy twierdzą nawet, że wszystkie pająki dostępne w WNP nie są vagans Brachipelma, ale tylko przedstawicielami tych dwóch gatunków i mieszańców z B. vagans i B. albopilosum. Niestety takie hybrydy są dalekie od zawsze zdrowych i mogą mieć niepełnosprawność rozwojową. Bardzo często nie żyją nawet do dorosłości z powodu złego stanu zdrowia. Możesz je rozpoznać, porównując pająka z przedstawicielami odpowiednich gatunków i odkrywając wspólne postacie z jednym i drugim gatunkiem..
Zachowanie pająka
Gatunek ten różni się od innych pająków należących do rodzaju Brachypelma. Na przykład uwielbia kopać dziury i robi to w domu, jeśli pozwala na to warstwa podłoża. Do tego owada nazywa się pająkiem kopiącym. Jednak nie zawsze znajduje się w dziurze i dość często idzie na spacer po powierzchni ziemi..
Jego natura może być inna. Twierdzi to wielu doświadczonych specjalistów rozpoczęcie tarantuli nie jest zalecane dla początkujących, ponieważ zachowuje się agresywnie i nieprzewidywalnie. Rzeczywiście, niektóre osoby przejawiają agresję nawet w nieznacznych przypadkach, natychmiast stając się postawą i próbując ugryźć. Jednak nie zawsze tak się dzieje, a wielu przedstawicieli gatunków vagans ma spokojne i spokojne usposobienie.
Jeśli istnieje chęć hodowania tych stawonogów, musisz zwrócić uwagę na to zły charakter - cecha dziedziczna. Jeśli przynajmniej jeden z rodziców będzie nosicielem, prawdopodobne jest, że całe potomstwo odziedziczy je. Dlatego do hodowli należy starannie wybrać osobniki o najbardziej odpowiednim zachowaniu.
Ci, którzy już rozpoczęli niezbyt dobroduszną tarantulę, powinni mieć nadzieję, że postać zmieni się po linieniu. Ale pod działaniem następnego molta może się zmienić.
Możliwe trudności
Vagany mogą być nie tylko bardzo agresywne, ale także poruszać się szybko i aktywnie, nawet trochę nerwowo. Dlatego złapanie go przez niezwykłą osobę może być dość trudne. Dla początkujących lepiej jest wiedzieć o tej funkcji i albo wybrać o wiele bardziej zrelaksowanego przedstawiciela rodzaju jako swoich zwierząt domowych, albo nie wypuszczać pająka z domu bez specjalnej potrzeby i uważnie go monitorować.
Będzie to namacalny plus jad tarantula nie jest niebezpieczny dla ludzi, i nawet po ukąszeniu nic strasznego się nie wydarzy. To uczucie będzie podobne do skutków użądlenia przez pszczołę..
Niemniej jednak nadal jest nieco niebezpieczny dla ludzi. Jeśli go przestraszysz lub zdenerwujesz, co zdarza się dość często u tego gatunku, wstaje w pozie wyrażającej agresję i zaczyna intensywnie przeczesywać włosy z brzucha. To nie jest tylko nerwowy gest - kłujące włosy mają irytujący efekt, podobnie jak kolce pokrzywy. Dostając się na skórę, powodują silne zaczerwienienie i swędzenie. Ta reakcja alergiczna nie jest zbyt niebezpieczna dla większości ludzi, ale dla niektórych może powodować bardzo nieprzyjemne konsekwencje..
Zatem nowicjusz może zawierać tego pająka. Ale nadal vagans brachypelma będą bardziej pasować do doświadczonego hodowcy.
Konserwacja i pielęgnacja
Do trzymania niewoli Brachypelma w niewoli odpowiednie jest terrarium lub insektarium o powierzchni co najmniej dwóch pełnych rozpiętości łap tarantuli. Optymalne wymiary to 30 * 30 * 30 centymetrów lub więcej.
Ponieważ ten pająk uwielbia kopać dziury, warto wziąć pod uwagę, że chętnie zrobi to w domu. Odpowiednie środowisko przynajmniej częściowo uwolni go od stresu, dlatego musisz starać się zapewnić mu wygodne życie. Aby to zrobić, musisz pokryć podłogę terrarium podłożem o grubości co najmniej siedmiu centymetrów. Jako materiał idealne są płatki kokosowe. Ponadto można użyć następujących składników:
- trociny iglaste i kora;
- torfowiec mech;
- zapalenie wermikul;
- porosty.
Ta Vaganza wciąż nie wystarcza, aby wykopać pełnoprawną dziurę, dlatego warto umieścić dla niego małą sztuczną jaskinię, w której może schronić się, jeśli chce. Spodoba się pająk i driftwood leżące w terrarium. To sprawi, że poczuje się prawie jak w domu. Jeśli nie można tego wszystkiego zapewnić, musisz w jakiś sposób wyposażyć tarantulę w małe schronienie, w którym ukryje się podczas linienia lub zasadzi.
Ważne jest, aby zwierzę zachowało niezbędne warunki atmosferyczne. Temperatura powinna wynosić od 23 do 28 stopni Celsjusza, wilgotność - 70–80%. Jeśli wartości te zostaną znacznie przekroczone, terrarium będzie idealnym środowiskiem dla różnych patogennych bakterii i wirusów. Jeśli jest w nim zbyt sucho, pająk może mieć problemy, gdy zaczyna się okres linienia.
Aby nawilżyć powietrze do pożądanej wartości, wystarczy zawsze napełnić poidełko: odparowana z niego woda będzie stopniowo zmieniać wilgotność powietrza bez nagłych skoków. W razie potrzeby można okresowo zwilżyć podłoże wodą ze strzykawki.
Nie zaleca się nawilżania powietrza za pomocą pistoletu natryskowego. Spowoduje to silny stres na włóczęgach, a rozpryski wody mogą nawet dostać się do dróg oddechowych. Nie spodoba mu się ani nagły deszcz, ani gwałtowny skok wilgoci.
Terrarium nie powinno być narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Najlepiej jest zapalić lampą księżycową lub czerwoną.
Ponadto musisz upewnić się, że terrarium jest dokładnie wentylowane, w przeciwnym razie pasożyty mogą zacząć w nim z powodu stagnacji powietrza.
Karmienie tarantula
Pająki nie jedzą zbyt często: osoba dorosła potrzebuje jedzenia raz w tygodniu. Najlepsza wielkość pożywienia jest równa brzuchowi pająka, ale może próbować zaatakować większą ofiarę, szczególnie jeśli jest bardzo głodna.
Żywią się różnymi owadami:
- szarańcza;
- świerszcze;
- karaluchy różnych typów;
- robaki mąki;
- larwy Zofobas.
W przypadku dorosłych ptaszników odpowiednie są nawet takie pokarmy, jak duże karaluchy z Madagaskaru, małe żaby, a nawet myszy.
Odpowiednia ofiara musi być żywa i poruszać się, a wtedy pająk zacznie na nią polować. Będzie szczęśliwy, ścigając ją po całej powierzchni terrarium i doświadczając emocji. Jest to korzystne dla niego naturalne zachowanie..
Warto o tym pamiętać dorosłe vagany mogą się obejść bez jedzenia przez bardzo długi czas - przez kilka tygodni i przy dobrym zdrowiu mogą głodować przez miesiące, do jednego roku. Jednocześnie konieczne jest, aby w pobliżu zawsze była nieograniczona ilość wody. Oczywiście nie muszą specjalnie organizować strajków głodowych, ale nie należy się martwić, że pająk głoduje. Możesz wydłużyć okres między karmieniami do 8-10 dni. Zbyt częste ich karmienie nie jest tego warte..
U młodych osób wszystko jest inne. Aktywnie rosną i potrzebują jedzenia znacznie częściej niż dorośli. Wskazane jest, aby karmić je raz na dwa dni, a najmłodsze i całkowicie, nigdy nie ograniczając ich dostępu do jedzenia. W terrarium zawsze powinno być coś jadalnego.
Nawiasem mówiąc, małe ptaszniki nie potrzebują tak dużo miejsca i można je przechowywać nawet w małych pojemnikach. Dzięki temu łatwiej będzie im znaleźć jedzenie..
Specjalny okres dla każdego pająka można nazwać linieniem - jego ciało przygotowuje się z wyprzedzeniem, a następnie dostosowuje się. Dlatego na jakiś czas przed rozpoczęciem procesu musisz przestać karmić owada. Możesz wznowić karmienie kilka dni po linieniu.
Zalecenia hodowlane
Hodowla tych stawonogów w niewoli nie jest taka trudna. Początkowo każdy pająk powinien być trzymany osobno, ale do krycia będziesz musiał umieścić je w jednym terrarium. Najczęściej proces przebiega bezproblemowo: jeśli kobieta jest dobrze odżywiona, spokojnie wpuszcza mężczyznę, który szybko ją zapładnia i ukrywa.
Niemniej jednak często zdarzają się sytuacje nienormalne, w których kobieta nie lubi mężczyzny. Może zachowywać się agresywnie wobec niego, a nawet próbować jeść. Dlatego właściciel pająków musi uważnie monitorować proces i, jeśli istnieją podejrzenia, szybko sadzić je w różnych terrariach.
W przeciwnym razie problemy hodowlane zwykle nie występują. Vagans nadaje się dla początkujących jako pierwszy pająk do hodowli.
Jest to bardzo płodny gatunek - po kryciu samica składa od 600 do 1200 jaj w kokonie. Okres inkubacji wynosi siedemdziesiąt dni. Po tym okresie zaczynają pojawiać się pierwsze pająki. Z jaj jednej pary wykluwa się kilkaset osobników. To tłumaczy niską cenę tego rodzaju pająków i łatwość ich pozyskiwania.
Nowonarodzone ptaszniki rosną dość szybko - ich tempo wzrostu jest znacznie wyższe niż w przypadku większości innych brachypelmów i jest tylko równoważne z tempem B..
Natychmiast po wykluciu pająki mogą być karmione najmniejszymi owadami, stopniowo przechodząc na większą paszę.
