Rzeka dreissena

Zdjęcie rzeki Dreissena

Rzeka Dreissena (Dreissena polymorpha) jest szeroko rozpowszechnionym gatunkiem małży, żyjącym w wodach słodkich i słonawych. Mają zielonkawą lub żółtawą skorupę, charakterystyczną dla trójkątnego kształtu, z wzorem poprzecznych lub zygzakowatych brązowych pasków. Długość skorupy dorosłego mięczaka wynosi 4-5 cm. Dorosłe mięczaki karmią się i oddychają, przepuszczając wodę przez skrzela w jamie płaszcza.

Zdjęcie rzeki Dreissena

Omułek zebry został po raz pierwszy opisany przez rosyjskiego naukowca P.S. Pallasa na Uralu. Dane paleontologiczne wskazują, że powstawanie gatunku miało miejsce na obszarach odpowiadających współczesnej Polsce, krajom WNP i Półwyspowi Bałkańskiemu. Po upadku Tethys małże rzeczne i pokrewne gatunki zostały odizolowane od siebie. Późniejsza historia Dreissensów była w dużej mierze związana z dorzeczem Ponto-Kaspijskim: w epoce lodowcowej gatunek ten zachował się tylko w słonawych wodach Morza Kaspijskiego i Aralskiego oraz w słodkich wodach Półwyspu Bałkańskiego oraz w basenach Morza Azowskiego i Czarnego.

W XIX wieku omułek zebry stał się jednym z wprowadzonych gatunków, szybko rozprzestrzeniając się wzdłuż systemu rzek w Europie Środkowej (głównie wzdłuż Dunaju i Dniepru), a już w latach dwudziestych XIX wieku w londyńskich dokach znaleziono mięczaki. W XX wieku zasięg gatunku jeszcze bardziej się powiększył: wraz z wodami balastowymi larwy Dreissena dotarły do Ameryki Północnej i od 1988 r. Bardzo szybko zaludniły system Wielkich Jezior. W 2008 r. Odnotowano pierwszy przypadek wykrycia małży zebry w stawie w Kalifornii. W 2011 r. Omułek rzeczny występuje w wielu zbiornikach słodkowodnych w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, a wraz z jego bliskim krewnym, omułkiem błotnym Dreissena bugensis (omułek angielski) jest uważany za bardzo szkodliwy gatunek inwazyjny. Według niektórych szacunków w ciągu 20 lat od przybycia do Ameryki Północnej dwa gatunki małży zebry spowodowały szkody w gospodarce Ameryki Północnej, mierzone w setkach milionów dolarów.

Oprócz omułka rzecznego zebra występuje również wiele gatunków omułków charakterystycznych tylko dla Morza Kaspijskiego lub Aralskiego (tak zwane formy endemiczne, tj. Nigdzie indziej niewidoczne).

Zdjęcie rzeki Dreissena

Morze Kaspijskie zamieszkuje omułek kaspijski (Dreissena caspia), z mniejszą, węższą, wydłużoną skorupą, żyjącą w zasoleniu 5-11 ppm, a także morski omułek zebry morskiej (Dreissena rostriformis lub Dreissena odręba), większy, w kształcie kropli owalnej, z małe ostre nosy zwrócone w różnych kierunkach, żyjące w zasoleniu do 12,7 ppm. Uważa się, że omułek zebry kaspijskiej wyginął. Inni przedstawiciele Dreissenidae żyją w słodkich lub słonawych wodach Ameryki, Afryki, Indii.

Skorupa jest cienkościenna, zielono-żółta, z poprzecznie brązowymi pofalowanymi lub zygzakowatymi paskami, drobno prążkowanymi, z wyraźnymi liniami wzrostu. W kształcie - trójkątny (trójkątno-korakoidowy), spiczasty z przodu, ze zmniejszoną przednią krawędzią i koroną przesuniętą do przodu.

Krawędź brzucha jest spłaszczona lub lekko wklęsła, górna krawędź znajduje się przed linią prostą, a za nią jest łukowata i zakrzywiona. Dolna powierzchnia przylegająca do miejsca mocowania jest płaska, dwie boczne wypukłe.

Wewnętrzna powierzchnia skorupy bez perłowej warstwy. Na styku dolnej i bocznej powierzchni zaworów znajduje się kil. Zamek jest pozbawiony zębów, zamek jest zredukowany, tylko tylny ząb boczny jest dobrze rozwinięty.

Dreissena charakteryzuje się przywiązaniem do podłoża.

Zdjęcie rzeki Dreissena

Wysokość skorupy Dreissena wynosi 10-25 mm, długość 20-50 mm, szerokość (wypukłość) wynosi 15-30 mm. Największe rozmiary to omułek zebra, żyjący w rzekach.

Omułek rzeczny jest gatunkiem bardzo zmiennym; rozmiary skorup, kształt, wskaźniki relacji, kolorystyka są bardzo zróżnicowane.

Wewnętrzna struktura małży zebry, w tym struktura jamy płaszcza, mięśni, układu trawiennego, nerwowego, oddechowego, krążenia, wydalniczego i rozrodczego, jest ogólnie charakterystyczna dla wszystkich małży i jest szczegółowo opisana w opisie klasy małży (Bivalvia).

Zawartość akwarium Dreissen

Ten milczek nie nadaje się do małych akwariów: zalecany minimalny rozmiar to od 90 litrów!

Temperatura wody dla tego małża może wynosić od + 18 ° C do + 27 ° C. Nie ma specjalnych wymagań dotyczących parametrów wody. Jak wszystkie hydrobionty - ślimaki te wymagają wymiany wody, napowietrzania i filtracji akwarium, nie tolerują nadmiernych stężeń związki azotu - trucizny: amoniak, azotyn i azotan.

Z oczywistych powodów nie należy trzymać ślimaków tetraodony, labirynt i inne ryby, które nie mają nic przeciwko jedzeniu ich.

Dorosły może przeskakiwać przez siebie i filtrować około 10 litrów wody dziennie. Małe ślimaki, które wymagają szybkiego jedzenia, pracują nie mniej intensywnie - przy wadze 1 grama mięczak może przetwarzać około 5 litrów wody dziennie.

Niezwykle spokojny mieszkaniec akwarium! Nie psuje roślin, nie je kawioru i nie smaży. Ale doskonale utrzymuje stan sanitarny wody w akwarium, jedząc orzęski i inne małe pasożyty.

Należy pamiętać, że kał wydzielany przez mięczaki zawiera znaczną ilość składników odżywczych (azot i fosfor), co z kolei prowadzi do wybuchów wzrostu glonów dennych.

Dreissens są filtratorami, tj. żywią się małymi organizmami (plankton i detrytus) wchodzącymi w strumieniu wody podczas oddychania.

Zdjęcie rzeki Dreissena

Dreissens dwupienny. Jajka są wyrzucane bezpośrednio do wody w małe śluzowe grudki, które zawierają wiele małych jaj. W wodzie zapładniają i rozpoczynają rozwój. Po zapłodnieniu larwy rozwijają się z jaj. Ale nie są to pasożyty glochidia, jak u Unionidae (bezzębny i jęczmienny) i omułek perłowy, ale swobodnie larwy zwane veliger. Przednia, wystająca krawędź jej ciała, zwana żaglem, nosi krąg rzęsek, którymi płynie larwa.

Veliger prowadzi planktoniczny styl życia, tj. swobodnie przenoszone przez prądy. Po pewnym czasie larwa, po zakończeniu swojego swobodnie ruchomego etapu, spada na dno i zamienia się w pełzającego mięczaka. Następnie przyczepia się do odpowiedniego podłoża za pomocą bysa i zamienia się w osiadły mięczak.

Produkty erotyczne Dreissena dojrzewają wiosną (kwiecień-maj), po czym rozpoczyna się porosty porodowe, które trwają przez całe lato, dzięki czemu larwy obserwuje się w planktonie zbiorników od końca maja (kiedy temperatura wody wzrasta do 15-20 °) aż do późnej jesieni.

Podczas intensywnej hodowli małży zebry liczba larw veliger może osiągnąć do 50 osobników w 1 m3 wody. Młody omułek zebry, który osiadł latem, dobrze rośnie i osiąga większe rozmiary niż młody, który osiadł jesienią. Wzrost młodych osobników w pierwszym roku życia może osiągnąć 15 mm. Najlepszy wzrost małży zebry obserwuje się na głębokości 1,5–2 m w mniej lub bardziej chronionych miejscach, zwłaszcza w regionach południowych.

Wszystko to jest tylko owocem obserwowania tego hydrobiontu i zbierania różnych informacji od właścicieli i hodowców. Chcielibyśmy udostępniać odwiedzającym nie tylko informacje, ale także żywe emocje, umożliwiając pełniejszą i cieńszą penetrację świata akwarium. Zarejestruj się, bierz udział w dyskusjach na forum, twórz specjalistyczne tematy, w których będziesz rozmawiać z pierwszej ręki o swoich zwierzakach, opisywać ich nawyki, zachowanie i treść, dzielić się z nami swoimi sukcesami i radościami, dzielić się doświadczeniami i uczyć się od innych . Interesuje nas każda część twojego doświadczenia, każda sekunda twojej radości, każda świadomość błędu, który pozwala twoim towarzyszom uniknąć tego samego błędu. Im bardziej jesteśmy, tym bardziej czyste i przejrzyste kropelki dobra znajdują się w życiu i życiu naszego siedmiomiliardowego społeczeństwa.

Recenzja wideo Dreissen