Gdzie żyją i wyglądają gatunki ryb chimerowych?
Najbardziej tajemniczymi mieszkańcami oceanicznych głębin są ryby podobne do chimery lub chimery. Niewiele wiadomo o ich stylu życia, szczególnie o biologii rozrodu.
Oceanolodzy dosłownie miażdżą zebrane informacje o tych stworzeniach, dzięki czemu dziś możesz zapoznać się z niektórymi z nich.
Chimery głębinowe mórz i oceanów
Współczesna grupa, należąca do rzędu chrząstki, ma około 50 gatunków ryb w kształcie chimery. Większość z nich mieszka na głębokości 500 metrów lub więcej, gdzie badanie ich zachowania jest niezwykle trudne, a czasem po prostu niemożliwe. Dziś wiadomo, że:
- długość tych stworzeń może osiągnąć 1,5 metra;
- żywią się bezkręgowcami i mniejszymi rybami;
- ryby są dwupienne;
- ryby składają jaja.
- Chimery żyją wyłącznie w wodzie morskiej..
Wygląd i struktura
Opływowy korpus chimer stopniowo zwęża się i kończy długim, zakrzywionym, przypominającym sznur ogonem o długości połowy ciała. To się nazywa padlinożerca. Dorośli dorastają od 0,6 do 1,5 metra. Możliwe, że są większe ryby.
Płetwy piersiowe są duże, pterygoid. Nadają charakterystyczny wygląd chimerom i tworzą iluzję lotu. Brzuszne są znacznie mniejsze i znajdują się w odbycie.
Ryby płyną powoli, ruchy płetw piersiowych - faliste.
Linia boczna jest otwarta i stanowi rowek umieszczony po bokach głowy i ciała. Za jego pomocą chimery odbierają wibracje wody i wibracje powstałe w wyniku ruchu innych mieszkańców głębin. Linia służy do orientacji w środowisku zewnętrznym i podczas polowania. U niektórych gatunków składa się z części specjalnych receptorów, które wychwytują wibracje elektryczne.
Ciało jest „nagie”, pokryte śluzem. Szkielet składa się z chrząstki. Czaszka jest połączona ze szczękami za pomocą jednego stawu i nazywa się hyostylową. Po bokach znajdują się dwa otwory skrzelowe, pokryte fałdami skórnymi. Ryby oddychają z zamkniętymi ustami, wciągając wodę przez nozdrza. Wchodzi do skrzeli komunikujących się z jamą ustną.
Istnieją również dwie płetwy grzbietowe. Ten, który jest umieszczony pionowo bliżej głowy, ma krótką podstawę i duży kolec - w niektórych jest trujący. W razie potrzeby wpasowuje się w specjalny „rowek” z tyłu. Drugi jest krótszy z długą podstawą i się nie składa.
Usta mają niższe położenie i są pełne niesamowitych talerzy do żucia. Mężczyźni mają pterigopodia - narządy kopulacyjne. Z ich pomocą płyn nasienny jest wprowadzany do żeńskiego szamba.
Na lądzie ryby podobne do chimery giną bardzo szybko. W warunkach akwarium bardzo słabo się zakorzenia.
Nawożenie i reprodukcja
W dwupiennych chimerach inseminacja następuje podczas krycia. Dla wszystkich gatunków z rzędu chimera charakteryzuje się produkcją jaj - składaniem jaj. Płód rozwija się i jest wolny od błon poza ciałem matki..
W jajnikach samice mogą jednocześnie pomieścić do 100 jaj, ale dojrzewają i składają dwa naraz.
Każde jajko chimery, podobnie jak inne gatunki ryb, jest zamknięte w kapsułce - błonie chrzęstnej. Jest wyposażony w nitkowaty wyrostek. Po wyjściu z ciała kobiety jajo spada na dno lub przylega do roślin.
Rozwój zarodka trwa około 9-12 miesięcy. Co ciekawe, podczas rozwoju na głowie pojawiają się specjalne nici - zewnętrzne skrzela. Jest prawdopodobne, że z ich pomocą zarodek wchłania żółtko i otrzymuje tlen. Po urodzeniu nici znikają. Wyklute narybki są jak ich rodzice.
Błony chrzęstne są bardzo lekkie i składają się z nici kolagenowych. Puste kapsułki dość często wpadają do sieci rybaków; są przenoszone na brzeg podczas burz i przypływów. Ludzie nazywają takie znaleziska syrenami lub diabelskimi torebkami..
Bardzo niewiele wiadomo na temat gier godowych i procesu godowego, ponieważ bardzo trudno jest studiować tę stronę życia chimer na dużych głębokościach.
Szacowana dieta
Tradycyjnie uważano, że chimery żywią się wyłącznie stałym pokarmem - mięczakami i skorupiakami. Ta opinia powstała ze względu na budowę aparatu szczękowego, który jest w stanie zmiażdżyć obiekt polowania siłą 100 Newtonów.
Bezpośrednie badania, choć nieliczne, pozwalają stwierdzić, że dieta chimer obejmuje:
- polychaetes - robaki polychaete;
- kraby;
- raki
- Homary
- krewetki
- małe dno rybne.
Przypadki kanibalizmu są znane, gdy chimery zjadają nie tylko jajka, ale także dorosłych ich małych gatunków.
Wielu przedstawicieli podobnych do chimer ma specjalne urządzenia do przyciągania zdobyczy - fotofory. Znajdują się przy ustach i świecą w ciemności. Sam pokarm przepływa prosto do paszczy drapieżnika.
Z powodu głębinowego stylu życia praktycznie nie ma naturalnych wrogów. Bliscy krewni - rekiny i płaszczki.
Najsławniejsi przedstawiciele chimeryków
Rodzaj Chimera składa się z 6 gatunków. Wśród nich są najlepiej zbadane. Należą do nich chimery europejskie i kubańskie, rodzina Kollarinkhovyh i Rinohimerovyh.
Informacje o nich znajdują się w wielu encyklopediach, ale są one rzadkie i pełne założeń..
Europejski (Chimaera monstrosa) i Kubański (Ch. Cubana)
Zasięg - wschodni Atlantyk. Osiąga długość 1,5 metra. Tył jest czerwono-brązowy, boki są srebrne z żółto-brązowymi plamami. Oczy są zielone. Płetwy mają czarno-brązową obwódkę wokół krawędzi..
Występuje na głębokości 200-500 metrów, u wybrzeży Maroka do 700 metrów. Pojedyncze osoby są online, ale wiosną u wybrzeży Norwegii dochodzi do bogatszych połowów - do kilkudziesięciu sztuk. Inne nazwy - zając chimera, królik morski lub szczur.
Jaja składane są przez cały rok, z wyjątkiem miesięcy jesiennych..
Chimera europejska nie jest konsumowana. Tłuszcz służy do smarowania ran..
Siedliskiem kubańskiej chimery jest wybrzeże Kuby, wody Japonii, Morza Żółtego i Wysp Filipińskich. Zewnętrznie podobny do europejskiego, dlatego był wcześniej brany za to. Głębokość zamieszkania - 400-500 metrów.
Rodzaj Hydrolagus (Hydrolagus)
Ma 15-16 gatunków. Zasięg - Północny Atlantyk, Japonia, wody Australii, Republika Południowej Afryki, Nowa Zelandia, Filipiny, Hawaje i Ameryka Północna.
Amerykański hydrolag jest lepiej badany niż inne. On jest często spotykane wzdłuż amerykańskiego wybrzeża i żyje na głębokości zaledwie 40-60 metrów.
Jest mniejszy niż chimera europejska i czasami całkowicie wypełnia sieci rybaków. Propagowane przez cały rok, najintensywniej - od sierpnia do września.
Obserwacje w akwarium wykazały, że samica rzucała kapsułki przez około 30 godzin. Nie rozdzielają się natychmiast i zawieszają się na elastycznych niciach przez kilka dni, ciągnąc się za sobą. Następnie spadnij i opadnij na dno.
Nie jedzą ryb, ale tłuszcz służy do technicznego smarowania części mechanicznych.
Nosy Chimeras
Należą do rodziny Rhinocimera. Pysk jest wydłużony, spiczasty. Pterigopodia u samców są całe. Są to najgłębsi przedstawiciele - prawdopodobnie mieszkają na głębokości do 2,5 km. Znany tylko z rzadkich znalezisk na brzegu. Biologia nie badana.
Rodzina Kallorinchów
Rodzina trąba jest reprezentowana tylko przez jeden rodzaj - Kollarinha. Przód kufy jest przedłużony do tułowia, spłaszczony po bokach. Na końcu - płatek w kształcie liścia, wygięty do tyłu. Przypuszczalnie ten organ służy jako rodzaj lokalizatora. Zamieszkuje wody półkuli południowej.
Kolor zielono-żółty, po bokach trzy czarne pasy. Ogon bez cienkiego zakończenia.
U wybrzeży Nowej Zelandii wydobywa się je na skalę przemysłową i wykorzystuje do produkcji żywności. Smak jest doskonały, ale mięso kosztuje chwilę, aby położyć się bez przetwarzania, ponieważ pojawia się zapach amoniaku.
Chimery są wciąż słabo poznane, więc główne odkrycia dopiero nadejdą..
