Norwich terrier
Norwich Terrier to rasa psa hodowanego do polowania na gryzonie i małe szkodniki. Dziś są psami towarzyszącymi, ponieważ mają przyjazny charakter. Jest to jeden z najmniejszych terierów, ale dość rzadki, ponieważ rodzi się niewielka liczba szczeniąt.
Stały się maskotką dla studentów Cambridge. Szczegóły dotyczące pochodzenia rasy nie są znane, uważa się, że pochodzą one z teriera irlandzkiego (który mieszka w regionie od 1860 r.) Lub trampington terriera, który teraz zniknął. W powijakach rasa nazywała się także Jones Terrier lub Cantab Terrier.
Na początku tworzenia rasy pies miał zarówno wyprostowane, jak i wiszące uszy. Często jednak ich zatrzymywano. Kiedy English Kennel Club uznał rasę w 1932 r., Rozpoczęły się spory o to, które z tych odmian należy dopuścić do udziału w wystawie i czy istnieją między nimi inne różnice..
Od lat 30. XX wieku hodowcy starali się, aby te odmiany różniły się od siebie..
W rezultacie dzielą się na dwie rasy - Norfolk Terrier i Norwich Terrier, chociaż przez wiele lat były jedną. Obie rasy nadal występują razem na wystawie, dopóki English Kennel Club nie uznał Norfolk Terrier za osobną rasę w 1964 roku.
Opis
Norwich Terrier to mały, krępy pies. W kłębie osiągają 24–25,5 i ważą 5–5,4 kg. Kolor sierści może być czerwony, pszeniczny, czarny, szary lub grizzly (rude i czarne włosy), bez białych znaków.
Sierść jest sztywna i prosta, ściśle przylega do ciała, podszerstek jest gruby. Na szyi i ramionach włosy tworzą grzywę, na głowie, uszach i kufie są krótsze. Wełna jest utrzymywana w stanie naturalnym, przycinanie jest minimalne.
Głowa jest okrągła, kufa ma kształt klina, stopy są wyraźne. Kufa, podobnie jak szczęka, jest potężna. Oczy są małe, owalne, ciemne. Uszy średniej wielkości, wyprostowane, ze spiczastymi końcami. Nos i usta czarne, duże zęby, zgryz nożycowy.
Ogony są zatrzymane, ale na tyle pozostawione, że w przypadku psa wygodnie było wyjąć je z dziury, trzymając ogon. W wielu krajach zatrzymanie jest zabronione przez prawo, a ogony pozostają naturalne.
Charakter
Norwich Terrier jest odważny, inteligentny i aktywny. Pomimo tego, że jest to jeden z najmniejszych terierów, nie można go nazwać rasą dekoracyjną. Jest ciekawy i odważny, ale w przeciwieństwie do innych terierów, towarzyski i zabawny.
Norwich Terrier może być świetnym psem rodzinnym, który dogaduje się z dziećmi, kotami i psami. Co jednak nie anuluje socjalizacji i szkolenia..
Ponieważ jest to myśliwy i Pied Piper, jedynymi stworzeniami, które będą się czuć niekomfortowo w jego towarzystwie, będą gryzonie.
Jest to rasa pracująca, potrzebuje aktywności i zadań, ważne jest, aby zapewnić jej niezbędny poziom obciążenia. Potrzebują godziny gier, biegania, treningu dziennie.
Według rankingu Stanleya Corena, Norwich Terrier jest powyżej średniej pod względem inteligencji. Ogólnie rzecz biorąc, łatwo je szkolić, ponieważ pies jest inteligentny i chce zadowolić właściciela.
Ale to terier, co oznacza wolnomyśliciel. Jeśli właściciel nie utrzyma wysokiego statusu, nie będzie go słuchać.
Spokój, cierpliwość, stopniowo i przywództwo pomogą wyhodować wspaniałego psa z teriera Norwich.
Łatwo dostosowują się do otoczenia i mogą równie dobrze żyć zarówno w domu, jak i w mieszkaniu..
Ale rasa ta nie jest przystosowana do życia poza domem i kręgiem rodzinnym, nie może żyć w wolierze lub na łańcuchu. Jeśli nie zwracasz na to wystarczającej uwagi, zaczynają popadać w stres i wyrażać to w niekontrolowany sposób.
Care
Norwich Terrier ma podwójny płaszcz: mocną koszulę i ciepły, miękki podszerstek. Najlepiej jest go czesać dwa razy w tygodniu, aby usunąć martwe włosy i uniknąć tworzenia się plątaniny.
Regularnie konieczne jest uciekanie się do przycinania - mechaniczne usuwanie sierści psa, sztuczne linienie.
Pozwala psu zachować zadbany wygląd i zdrową skórę. Przycinanie należy stosować co najmniej dwa razy w roku, wiosną i jesienią..
Zdrowie
Zdrowa rasa, której długość życia wynosi 12-13 lat. Są jednak trudne do rozmnażania i w wielu przypadkach uciekają się do cięcia cesarskiego. W USA średnia wielkość miotu to dwa szczenięta, a rocznie rodzi się około 750 szczeniąt.
