Terrier king - airedale
Airedale Terrier (Airedale Terrier, Bingley Terrier i Waterside Terrier) to rasa psa pochodząca z doliny Airedale w West Yorkshire, położona między rzekami Air i Worf. Tradycyjnie nazywane są „królami terierów”, ponieważ jest to największa rasa wśród wszystkich terierów..
Rasa została uzyskana przez krzyżowanie wydr i terierów walijskich, ewentualnie innych rodzajów terierów, do polowania na wydry i inne małe zwierzęta.
W Wielkiej Brytanii psy te były również wykorzystywane na wojnie, w policji i jako przewodniki dla niewidomych..
Wszyscy pozostali nad brzegiem rzeki, nie zapominając o wizycie na polach ze stodołami. Aby z nimi walczyć, chłopi musieli czasem utrzymywać do 5 różnych ras psów, z których każda specjalizowała się w jednym ze szkodników.
Większość z nich to małe teriery, które nie zawsze radzą sobie z dużym przeciwnikiem.
Małe teriery wykonują świetną robotę ze szczurami i kuna, ale lisy i zwierzęta nie są już dla nich twarde, a ponadto bardzo niechętnie gonią je w wodzie. Co więcej, utrzymanie tak wielu psów nie jest tanie i wykracza poza budżet zwykłego chłopa.
Chłopi byli sprytni przez cały czas i we wszystkich krajach i zdali sobie sprawę, że potrzebują jednego psa zamiast pięciu.
Ten pies powinien być wystarczająco duży, aby poradzić sobie z wydrami i lisami, ale wystarczająco mały, aby łapać szczury. I musi ścigać zdobycz w wodzie.
Pierwsza próba (z której nie pozostały żadne dokumenty) została podjęta już w 1853 r.
Wyhodowali tego psa, krzyżując szorstkowłosego staroangielskiego czarnego podpalanego teriera (obecnie wymarłego) i walijskiego teriera z wydrą. Niektórzy brytyjscy kynolodzy sugerują, że Airedale terrier zawiera geny Vendee Basset Griffon lub nawet wilczarz irlandzki.
Powstałe psy wyglądały raczej niepozornie według obecnych standardów, ale cechy współczesnego psa były w nich wyraźnie widoczne..
Początkowo rasa nazywała się Terrier pracujący lub Terrier wodny, terier szorstkowłosy, a nawet biegnący, ale nazwy były mało spójne.
Jeden z hodowców zaproponował, aby nazwać je Bingley Terrier, na cześć pobliskiej wioski, ale wkrótce inne wioski stały się niezadowolone z tej nazwy. W rezultacie nazwa lotnicza utknęła na cześć rzeki i regionu, z którego pochodzą psy.
Pierwsze psy miały od 40 do 60 cm wysokości i ważyły 15 kg. Takie wymiary były nie do pomyślenia dla terierów, a wielu brytyjskich kochanków w ogóle odmówiło uznania rasy.
Rozmiar, a teraz bolesny punkt dla właścicieli, chociaż standard rasy opisuje ich wzrost w granicach 58-61 cm, a waga 20-25 kg, niektóre z nich rosną znacznie więcej. Najczęściej są one ustawione jako psy pracujące, do polowania i ochrony.
W 1864 r. Rasa została zaprezentowana na wystawie; autor Hugh Deyel opisał je jako wspaniałe psy, które natychmiast przyciągnęły uwagę rasy. W 1879 r. Grupa amatorów połączyła się, aby zmienić nazwę rasy na Airedale, ponieważ w tym czasie nazywano ich zarówno szorstkowłosymi terierami i binleyem, jak i terierami przybrzeżnymi.
Jednak nazwa ta nie była popularna we wczesnych latach i spowodowała wiele zawstydzeń. To było do 1886 roku, kiedy nazwa została zatwierdzona przez angielski klub miłośników psów.
Airedale Terrier Club of America powstał w 1900 roku, aw 1910 roku zaczął organizować Puchar Airedale, który jest nadal popularny..
Ale szczyt popularności miał miejsce w latach pierwszej wojny światowej, podczas których wykorzystywano ich do ratowania rannych, wysyłania wiadomości, kartridży, jedzenia, łapania szczurów i ochrony.
Ich wielkość, bezpretensjonalność, wysoki próg bólu sprawiły, że byli niezbędnymi pomocnikami w czasie pokoju i na wojnie. Ponadto nawet Prezydenci Theodore Roosevelt, John Calvin Coolidge, Jr., Warren Harding trzymali te psy.
Opis
Airedale jest największym ze wszystkich brytyjskich terierów. Psy ważą od 20 do 30 kg, a w kłębie osiągają 58–61 cm, samice są nieco mniejsze.
Największe (do 55 kg), znalezione w USA pod nazwą orang, to wrażliwe i energiczne psy, nie agresywne, ale nieustraszone.
Wełna
Ich płaszcz jest średniej długości, czarno-brązowy, z twardym topem i miękkim podkładem, falistym. Płaszcz powinien być tak długi, aby nie tworzył lokówek i przylegał ściśle do ciała. Zewnętrzna część płaszcza jest twarda, gęsta i mocna, podszerstek jest krótszy i bardziej miękki.
Kręcone, miękkie włosy są wysoce niepożądane. Ciało, ogon i górna część szyi są czarne lub szare. Wszystkie pozostałe części są brązowe.
Ogon
Puszysty i wyprostowany, długi. W większości krajów europejskich, Wielkiej Brytanii i Australii nie można zatrzymać ogona, jeśli nie dotyczy to zdrowia psa (na przykład jest złamany).
W innych krajach ogon terierów Airedale zatrzymuje się piątego dnia urodzenia.
Charakter
Airedale to pracowity, niezależny, wysportowany pies, wytrzymały i energiczny. Zwykle gonią, kopią i szczekają, zachowanie charakterystyczne dla terierów, ale niepokojące dla osób, które nie znają tej rasy.
Jak większość terierów hodowano je do samodzielnego polowania. W rezultacie są to bardzo inteligentne, niezależne, uparte, stoickie psy, ale mogą być uparte. Jeśli uczysz psa i dzieci wzajemnego szacunku, to są to wspaniałe psy domowe.
Podobnie jak w przypadku każdej innej rasy, musisz nauczyć dzieci, jak obchodzić się z psem i jak go dotykać. I upewnij się, że małe dzieci nie gryzą, nie ciągnij psa za uszy i ogon. Naucz swoje dziecko, aby nigdy nie przeszkadzało psu, gdy śpi lub je, nie próbuj odbierać mu jedzenia.
Żaden pies, bez względu na to, jak przyjazny, nigdy nie powinien pozostać bez opieki z dzieckiem.
Jeśli zdecydujesz się kupić lotniczą, zastanów się, czy jesteś gotowy, aby poradzić sobie z niechcianymi zachowaniami i poradzić sobie z niezależną postacią. Jeśli zdecydujesz, spotkasz też zabawnego, energicznego, a nawet komediowego psa.
Jest to żywa, aktywna rasa, nie zostawiaj jej zamkniętej na długi czas, w przeciwnym razie stanie się nudna i aby się bawić, może gryźć coś.
Na przykład meble. Trening powinien być wesoły, interesujący i różnorodny, monotonia szybko psuje psa.
Niezawodny i lojalny, chętnie broni swojej rodziny w niezbędnej sytuacji, będąc absolutnie nieustraszonym. Jednocześnie dobrze dogadują się z kotami, zwłaszcza jeśli dorastały razem. Ale nie zapominaj, że są to myśliwi i mogą atakować i ścigać uliczne koty, małe zwierzęta i ptaki.
Oczywiście postać zależy od wielu czynników, w tym dziedziczności, treningu, socjalizacji. Szczenięta powinny mieć chęć komunikowania się z ludźmi, zabawę. Wybierz szczeniaka, który ma umiarkowany temperament, nie nęka innych, ale nie chowa się w rogach.
Zawsze staraj się komunikować z rodzicami, zwłaszcza z matką szczeniaka, aby upewnić się, że ma dobry charakter i dobrze się z nią czuje.
Jak wszystkie psy, teriery Airedale potrzebują wczesnej socjalizacji, starają się przedstawić go jak największej liczbie osób, dźwięków, typów i wrażeń, gdy jest jeszcze mały.
Pomoże to wychować spokojnego, przyjaznego i spokojnego psa. Najlepiej jest znaleźć dobrego trenera i przejść szkolenie. Charakter tych psów jest przewidywalny, łatwy do opanowania, ale dobry trener sprawi, że Twój pies będzie naprawdę złoty..
Zdrowie
Według statystyk zebranych w Wielkiej Brytanii, USA i Kanadzie średnia długość życia wynosi 11,5 roku.
W 2004 r. Brytyjski klub hodowców zebrał dane, według których najczęstszymi przyczynami śmierci były: rak (39,5%), wiek (14%), urologia (9%) i choroby serca (6%).
Jest to bardzo zdrowa rasa, ale niektórzy mogą cierpieć na problemy z oczami, dysplazję stawu biodrowego i infekcje skóry..
Te ostatnie są szczególnie niebezpieczne, ponieważ mogą nie zostać zauważone na wczesnych etapach ze względu na sztywny, gęsty płaszcz.
Care
Teriery Airedale wymagają cotygodniowego czesania i profesjonalnej pielęgnacji raz na dwa miesiące. To prawie wszystko, czego potrzebują, jeśli po prostu nie planujesz uczestniczyć w wystawach, potrzebujesz więcej opieki.
Zazwyczaj przycinanie nie jest często konieczne, ale większość właścicieli stosuje profesjonalną pielęgnację 3-4 razy w roku, aby nadać psu zadbany wygląd (w przeciwnym razie sierść wygląda sztywno, falisto nierówno).
Molują się oszczędnie, kilka razy w roku. W tej chwili warto czesać włosy częściej. Kąpią się tylko wtedy, gdy pies jest brudny, zwykle nie śmierdzi swoim psem.
Im szybciej zaczniesz przyzwyczajać swojego szczeniaka do procedur, tym łatwiej będzie je przenieść w przyszłości.
Reszta to podstawa, przecinaj pazury co kilka tygodni, utrzymuj uszy w czystości. Wystarczy je badać raz w tygodniu, aby nie było zaczerwienienia, nieprzyjemnego zapachu, są to oznaki infekcji.
Ponieważ jest to pies myśliwski, jego poziom energii i wytrzymałości jest bardzo wysoki.
Teriery Airedale wymagają regularnych ćwiczeń, przynajmniej raz dziennie, najlepiej dwóch. Lubią się bawić, pływać, biegać. To świetny towarzysz joggingu, który w większości przypadków będzie prowadził właściciela.
