Były pied piper - american naked terrier
American Hairless Terrier to dość młoda rasa, po raz pierwszy wyhodowana w USA w latach 70. Przodkami rasy były Pied Piper Terriery, ale w 2004 r. Rasa została całkowicie oddzielona od innych..
Będąc uroczymi, inteligentnymi i uroczymi psami, bezwłose teriery zyskują popularność, ponieważ są uważane za odpowiednie dla osób cierpiących na alergie na psy..
Przez wieki Pied Piper Terriery były hodowane wyłącznie jako psy pracujące, nie biorąc pod uwagę wyglądu zewnętrznego. W rezultacie pojawiło się kilka wyraźnych ras, na przykład lisy.
Kiedy emigranci zaczęli przybywać do Ameryki, wielu z nich przywiozło ze sobą psy. Kilka rodzajów terierów zmieszano w jeden, ponieważ nie było między nimi dużego wyboru, dodano też inne psy.
Pied Piper Terriery stały się jedną z najpopularniejszych ras w gospodarstwach w latach 1800-1930. Są nieustraszonymi, niestrudzonymi gryzoniami, zwiększającymi zyski i zapobiegającymi rozprzestrzenianiu się chorób.
W przeciwieństwie do innych rodzajów terierów, teriery szczurów są bardzo blisko z dziećmi i rodziną i mają dobry charakter. W 1930 r. Rewolucja przemysłowa zmusiła wielu rolników do opuszczenia wiosek i przeprowadzki do miast, a popularność rasy spadła..
Byli to przodkowie rasy, ale z powrotem do bliższych czasów. Mutacje są siłą napędową pojawiania się nowych ras. Są dość powszechne, ale większość mutacji pozostaje niezauważona. Jedna z tych mutacji nastąpiła jesienią 1972 r. W miocie szczurów..
Całkowicie nagi szczeniak urodził się w normalnych rodzicach, wyglądał jak jego bracia, tyle że nie miał wełny. Właściciele nie wiedzieli, co zrobić z tym różowym z ciemnymi plamami szczeniąt i postanowili przekazać go swoim znajomym, Edwinowi Scottowi i Willie Scottowi (Willie i Edwinowi Scottowi).
Nazywali ją Josephine (Josephine) i zakochali się w niej, ponieważ był to bystry i miły pies. Dodatkowym plusem był fakt, że wełna z niego nie spadła, a czystość w domu pozostała na tym samym poziomie.
Rodzina Scott była tak zachwycona Josephine, że postanowiła stworzyć nową rasę, bezwłosych psów. Konsultowali się z genetykami, hodowcami, weterynarzami i studentami uniwersytetów, ale najbardziej wątpili, czy można to osiągnąć. W wieku jednego roku Josephine połączyła się w pary ze swoim ojcem, ponieważ jego geny odpowiadają za pojawienie się nagiego szczeniaka.
Założenie było prawidłowe, aw miocie urodziły się trzy zwykłe szczenięta i jedna naga dziewczynka, późniejsza Cyganka. Szkoci próbowali jeszcze kilka razy powtórzyć eksperyment, ale wszystkie szczenięta były zwyczajne.
Wreszcie, w wieku 9 lat, Josephine urodziła po raz ostatni. W miocie był nagi chłopiec, dziewczynka i dwoje zwykłych szczeniąt. Nazwani Snoopy, Jemima, Petunia i Queenie, stali się fundamentem nowej rasy.
Szkoci byli bardzo zadowoleni z sukcesu i postanowili zatrzymać wszystkie szczenięta w domu. Stworzyli szkółkę o nazwie Trout Creek Kennel, a kiedy szczenięta skończyły rok, Snoopy połączyło się w pary ze wszystkimi trzema siostrami.
W rezultacie Jemima urodziła trzy szczenięta, z których wszystkie były nagie, a Petunia i Queenie miały oba typy. To przekonało weterynarzy, że mutacja odpowiedzialna za brak włosów była recesywna i że rasa była możliwa.
Hodowla Trout Creek Hodowla kontynuowała hodowlę w latach 80. i 90. Wiele szczeniąt spadło do innych rodzin i stało się tak ukochane jak Josephine, rasa zaczęła się rozprzestrzeniać w całej Ameryce. Ponieważ rodowody były kompilowane od samego początku, wiemy więcej o historii tej rasy niż o jakiejkolwiek innej.
Wiadomo, że pula genów była bardzo mała i psy te ostrożnie krzyżowano z innymi szczurami. Ponieważ teriery te miały dwa, a nawet trzy różne rozmiary, amerykańskie nagie teriery okazały się miniaturowe i standardowe..
Pomimo wysiłków Scotta, aby stworzyć zupełnie nową rasę, większość właścicieli zarejestrowała psy w różnych organizacjach jako szczurołaki. Zaczęło to zagrażać nowej rasie i po raz pierwszy została uznana za odrębną i unikalną przez Rare Breed Association (ARBA), a za nią National Rat Terrier Association (NRTA). Przez wiele lat większość klubów odmawiała uznania nowej rasy z obawy, że naruszy ona czystość innych ras.
Te psy są inteligentne i zmotywowane, by zadowolić właściciela. Są wystarczająco łatwe do trenowania, choć niektóre mogą być bardzo uparte. Chociaż nie jest to rasa dominująca, ale jeśli zejdziesz, chętnie będzie oburzająca. Nawet dobrze wyhodowani przedstawiciele rasy są psotni.
Są energiczne i słodkie, nie przykute do łóżka, a wystarczy im 30-45 minut spacerów dziennie. Bez nich cierpią z nudów i rozwijają destrukcyjne zachowania. Nadają się dobrze do trzymania w mieszkaniu, ale nie można powiedzieć, że są w nim bardzo niepozorne..
Nie, muszą grać i brać udział w twoich sprawach. Nawiasem mówiąc, podczas spacerów ważne jest monitorowanie ich skóry, zapobieganie oparzeniom słonecznym i chłód.
Teriery amerykańskie mogą dużo szczekać. Ich głos jest dźwięczny i mogą szczekać znacznie więcej niż inne rasy psów, czasami przez wiele godzin bez przerwy. Bez odpowiedniego rodzicielstwa takie zachowanie może stanowić problem..
Zdrowie
Chociaż oczekiwana długość życia jest bardzo długa, 14-16 lat, sama rasa jest bardzo młoda i wciąż nie ma wystarczających statystyk na temat jej chorób genetycznych. Jedno jest jasne, ze wszystkich bezwłosych ras psów ta rasa jest najzdrowsza. Jej formacja wciąż trwa, dodaje się inne rasy terierów, co tylko wzmacnia jej genetykę.
Oczywistym problemem zdrowotnym tej rasy jest skłonność do oparzeń słonecznych i odmrożeń. Latem nie możesz trzymać go w otwartym słońcu, a zimą i jesienią noś go w ciepłych ubraniach.
Cóż, zadrapania są bardzo łatwe do zdobycia. Reszta to zdrowy, długowieczny pies.
Care
Oczyszczenie nie jest konieczne dla nagiego psa, wystarczy wytrzeć skórę. Nie blakną, nie powodują poważnych alergii i są idealnymi psami mieszkalnymi.
