Deerhound

Scottish Dierhound (chart szkocki, angielski szkocki jeleń) to duża rasa psa używana do polowania na jelenie. Kierując się węchem lub wzrokiem, są w stanie ścigać zdobycz w trudnym terenie bez głosu.

Sygnał jest przekazywany właścicielowi dopiero po schwytaniu ofiary. Ta cecha, w połączeniu z rozmiarem, sprawiły, że dirhound jest najlepszym psem do wytrawiania..

Muzeum Narodowe Szkocji zawiera ceramikę rzymską z I wieku naszej ery, przedstawia duże charty bardzo podobne do współczesnego dirhounda.

Podobne obrazy można zobaczyć na kamiennych płytach, które zdobiły plemiona Piktów na długo przed nadejściem Rzymian..

Zewnętrznie dirhound jest podobny do innych chartów, ale większy i cięższy. Na płaskiej powierzchni nie jest tak szybko, ale gdy teren jest nierówny, mogą wyprzedzić każdego chartów.

Natura, w której muszą pracować, jest często zimna i mokra, to są szkockie wyżyny. Sztywna sierść chroni psa przed warunkami atmosferycznymi.

Deerhound był głównym sposobem na polowanie na jelenie aż do XIX wieku. Potem pojawiły się precyzyjne karabiny i małe rasy psów, które mogły podążać szlakiem, który wyparł dirhoundy.

Historia rasy jest ściśle związana z historią Wilczarz irlandzki i najprawdopodobniej aż do XIX wieku była to jedna rasa. Ale urbanizacja, zmiana metod polowania i mody - doprowadziła do tego, że psy zaczęły być używane do innych celów, a przynęty jelenia pozostały częścią elity.

Tylko dzięki wysiłkom hodowców udało się go uratować. Szkocki Dirhound pozostaje praktycznie nieznany poza ojczyzną.

Tak więc w 2018 r. Pod względem liczby psów zarejestrowanych w AKC zajął 141 miejsc i znalazł się na końcu listy 167 ras. W WNP jest ich jeszcze mniej, ponieważ pies jest duży i rzadki.

Opis

Renifery chartów wyglądają jak chart, tylko większe i mają mocny płaszcz.

Psy w kłębie osiągają 75–80 cm i ważą 40–50 kg, samice 70 cm i ważą 35–43. Najczęstszym kolorem jest szary lub piaskowy, z czarną maską na twarzy. Ale istnieje wiele kolorów, w tym te z białymi znakami na piersi i nogach.

Sierść jest gruba i sztywna, ma długość 7-10 cm na ciele i szyi. Na piersi, głowie i brzuchu płaszcz jest bardziej miękki i krótszy. Ogon jest prosty lub zakrzywiony, pokryty włosami prawie dotykającymi ziemi.

Dirhoundy mają długie, płaskie głowy z wysoko osadzonymi uszami. Uszy są małe, ciemnego koloru, wiszące, miękkie. Kolor oczu od ciemnobrązowego do jasnobrązowego z czarnymi konturami. Zgryz nożycowy.

Charakter

Przyzwoity, cichy, spokojny pies, który rzadko szczeka. Sprytni, lojalni, kochający - są świetnymi towarzyszami i przyjaciółmi. Dirhoundi lubią być z rodziną tak często, jak to możliwe.

Kochają dzieci, miękkie i spokojne z nimi. Drugą stroną tej natury jest to, że nie mogą być strażnikami, ponieważ są przyjaźni.

Zwykle dobrze dogadują się z psami podobnej wielkości, ale małe mogą być postrzegane jako ofiara..

Polują na nie inne małe zwierzęta, w tym koty domowe. Aby uniknąć atakowania sąsiednich zwierząt podczas spaceru, dirhound nie jest opuszczany ze smyczy..

Mają mistrzowską postać i potrzebują silnej ręki i konsekwentnego treningu. Ponieważ nie są szczególnie chętni do zadowolenia właściciela, najlepszym motywatorem są gadżety.

Jednocześnie znalezienie tego, czego potrzebują dzisiaj, nie zawsze jest łatwe, co zadziałało wczoraj, może dziś nie działać.

Te duże psy potrzebują dużo miejsca i idealnie trzymają je w prywatnym domu z dużym podwórkiem.

Buda i woliera nie są odpowiednie z powodu ograniczeń fizycznych i przywiązania psa do ludzi. Musisz regularnie obciążać psa fizycznie, ponieważ psy są zaprojektowane do długich i trudnych biegów, dlatego są idealne dla miłośników rowerów.