Saluki
Saluki (chart perski, angielski Saluki) jest jedną z najstarszych ras psów, jeśli nie najstarszą. Jej przodkowie mieszkali na Bliskim Wschodzie od starożytnego Egiptu i Mezopotamii. Bardzo szanowane w swojej ojczyźnie, saluki w islamie są nawet uważane za czyste zwierzęta, podczas gdy reszta psów jest nieczysta..
Od swoich krewnych - wilków, niewiele się różniły, poza tym, że traktowali osobę bardziej przyjazną.
Towarzyszyli plemionom łowców i zbieraczy przez setki lat. Gdy wędrowały plemiona, zmieniły się również warunki życia..
Udomowione psy zaczęły coraz bardziej różnić się od wilków. Te psy wyglądały jak nowoczesne dingo, śpiewający pies z Nowej Gwinei i curs na Bliskim Wschodzie.
Widać to na obrazach, które zostawili nam ludzie starożytnego Egiptu i Mezopotamii..
Gdy wioski zamieniły się w miasta, zaczęła pojawiać się klasa rządząca. Ta klasa już mogła sobie pozwolić na rozrywkę, z których jedną było polowanie.
Większość Egiptu to otwarte przestrzenie: pustynie i stepy, na których pasą się gazele, małe antylopy, króliki i ptaki.
Psy myśliwskie z tego regionu musiały mieć prędkość, aby złapać zdobycz i mieć dobry wzrok, aby zobaczyć ją z daleka. I Egipcjanie docenili te psy, znaleźli wiele zmumifikowanych, musieli być towarzyszami w życiu pozagrobowym.
Obrazy psów starożytnych Egipcjan przypominają współczesne psy faraona i Podenko ibitsenko, wówczas nazywano je „tesem”. Ale z czasem obrazy tesme zaczynają wypierać wizerunki psa, który ma inny wygląd.
Można zobaczyć psy bardzo przypominające współczesne saluki, z którymi polują w podobny sposób. Pierwsze zdjęcia tych psów znajdują się między VI a VII wiekiem pne.
Te same obrazy można znaleźć w sumeryjskich źródłach z tamtych czasów. Eksperci spierają się, skąd pochodzi saluki - Egipt lub Mezopotamia, ale odpowiedź na to pytanie nigdy nie zostanie znaleziona.
Regiony te prowadzą rozległy handel z innymi krajami i mają na nie znaczący wpływ. Nie ważne gdzie, ale saluki szybko rozprzestrzeniło się na inne kraje w regionie.
Nie można powiedzieć, skąd pochodzą, ale fakt, że byli przodkami współczesnych psów, jest faktem. Ostatnie badania genetyczne pozwoliły zidentyfikować 14 ras, których genom jest minimalnie różny od wilków. A Saluki jest jednym z nich.
Uważa się, że saluki pochodziło z plemion, ale jest to jedynie założenie oparte na podobieństwie ras. Jeśli jej przodkowie byli innymi psami, nie było dowodów na ich pojawienie się. Jest to prawdopodobnie najstarsza rasa, która przyszła do nas prawie bez zmian.
Żyzne Ziemie Półksiężyca prowadziły ożywiony handel na całym Bliskim Wschodzie, a Saluki przybył do Grecji i Chin, zyskał popularność na Półwyspie Arabskim. Saluki byli oczywiście bardzo ważni w starożytnym świecie, a niektórzy biblijni uczeni uważają, że można o nich wspomnieć w Biblii..
Przez długi czas uważano, że dały początek wszystkim rasom chartów, od chartów do chartów rosyjskich. Ale badania genetyczne wykazały, że nie są krewnymi i każda rasa rozwijała się osobno. A ich zewnętrzne podobieństwo jest jedynie wynikiem podobieństwa w zastosowaniu.
Jednak saluki zdecydowanie odegrał rolę w wyglądzie psa afgańskiego.
Spośród wszystkich najeźdźców w Egipcie nikt nie wprowadził tylu zmian kulturowych i religijnych jak Arabowie i Islam. W islamie pies jest uważany za nieczyste zwierzę, nie może mieszkać w domu, a mięsa zwierząt złapanych przez psa nie można jeść.
W rzeczywistości wielu nawet nie chce dotykać psa. Wyjątek stanowiły jednak saluki. W ogóle nie jest uważana za psa. Nazywany arabskim El Hor, jest uważany za dar Allaha i nie podlega zakazowi.
Pierwszy saluki przybył do Europy wraz z krzyżowcami. Schwytali psy w Ziemi Świętej i przywieźli je do domu jako trofea. W 1514 r. Pies podobny do saluki jest przedstawiony na obrazie Lucasa Kranacha Starszego.
Średniowieczni artyści namalowali go na obrazach przedstawiających narodziny Chrystusa. Jednak w Europie w tym momencie nie było to powszechne, prawdopodobnie ze względu na dominujące tam lasy. Mniej więcej w tym samym czasie przyjechała do Chin, ponieważ na zdjęciu z 1427 r. Przedstawiającym cesarza wyraźnie ją widać.
W XVIII wieku Imperium Brytyjskie podbiło Egipt i większość Półwyspu Arabskiego. Funkcjonariusze, administracja i ich rodziny przybywają do regionu.
Zaczynają zawierać saluki jako psy myśliwskie i po powrocie do domu zabierają je. Początkowo saluki i służący po angielsku nazywani byli „Slughis”, chociaż rzadko się ze sobą krzyżowali..
Jednak do 1895 roku są nadal niepopularne. W tym samym roku Florence Amherst po raz pierwszy zobaczyła te psy podczas rejsu po Nilu i postanowiła stworzyć parę.
Sprowadziła je z Egiptu do Anglii i założyła pokój dziecinny. Przez następne dziesięć lat ciężko pracowała, aby spopularyzować rasę i jej rozwój..
Jest nie tylko pierwszym hodowcą, ale także twórcą pierwszego standardu rasy, opublikowanego w 1907 roku. Jako podstawę przyjęła standard innych ras uznanych już przez English Kennel Club: Wilczarz irlandzki, Whippet i Dirhound szkocki. Przez długi czas widziała tylko jeden rodzaj saluki, więc standard został napisany dla niego.
Pierwsza popularność przyszła do rasy w 1920 roku. Brytyjskie wojska wysyłane są do Egiptu, aby stłumić powstanie i ponownie zabrać ze sobą psy. Jednym z tych ludzi był generał dywizji Frederick Lance..
On i jego żona Gladys byli zapalonymi myśliwymi i wrócili z Bliskiego Wschodu z dwoma saluki z Syrii, których używają do polowania.
Te psy były liniami północnymi, które żyły w chłodniejszym, górzystym klimacie Iraku, Iranu i Syrii. W związku z tym różniły się wyglądem, były krępe, z dłuższym płaszczem.
Lance i Amhers składają wniosek do Kennel Club o uznanie rasy. Zostało to rozpoznane w 1922 r., Kiedy znaleźli grobowiec Tutanchomona i wszystko, co Egipcjanin staje się niezwykle popularne. W 1923 r. Założono klub Saluki lub Gazelle Hound Club i zaczęto importować psy z ich ojczyzny..
W połowie 1930 r. Moda egipska skończyła się niczym, a wraz z nią zainteresowanie saluki. Druga wojna światowa praktycznie ją niszczy, w Anglii pozostało kilka psów. Po wojnie ludność zostaje przywrócona przy użyciu tych psów i importowanych ze Wschodu. Nie jest jednak zagrożona, ponieważ jest bardzo popularna w swojej ojczyźnie..
W większości krajów islamskich saluki są najliczniejszą rasą psów, ale na zachodzie iw Rosji jest znacznie rzadziej.
Opis
Saluki ma elegancki i wyrafinowany wygląd i pod wieloma względami przypomina chartów o grubych włosach. Są one rasowe od tysięcy lat i cały ich wygląd mówi o tym. Wysokie, są cienkie.
W kłębie osiągają 58–71 cm, suki są nieco mniejsze. Ich waga wynosi 18–27 kg. Są tak cienkie, że żebra są widoczne pod skórą. Często ludzie myślą, że pies cierpi z powodu wyczerpania, podczas gdy jest to jego zwykły wygląd.
Ten dodatek pozwala saluki być szybkim, ponieważ dodatkowe funty znacząco wpływają na prędkość, mogą biegać z prędkością prawie 70 km / h.
Rasa ma wyrazistą twarz, bardzo długą i wąską. Oczy są duże, owalne, ciemnobrązowe lub piwne. Wyraz kufy jest wzruszający i czuły, umysł świeci w oczach. Uszy są znacznie dłuższe niż inne chartów, zwisają.
Są gładkie i „pierzaste”. Drugi typ jest znacznie bardziej powszechny niż włosy gładkie, na zdjęciach z serialu widać tylko je. Obie wersje mają długie włosy na uszach, ale odmiana o długich włosach ma dłuższe włosy, a także ma holowniki na ogonie i tylnej części nóg.
Mogą być dowolnego koloru z wyjątkiem tygrysa i albinosów. Najczęstsze to: biały, szary, płowy, czerwony, czarny i podpalany, srokaty.
Charakter
Niezależna rasa, której charakter jest często nazywany kocim. Kochają właściciela, ale jeśli potrzebujesz niesamowicie przywiązanego psa, lepiej wybrać beagle lub spaniela. Saluki kocha jednego mężczyznę i jest do niego przywiązany.
Są podejrzliwi wobec nieznajomych, a psy, które nie zostały socjalizowane, często się nimi denerwują. Nie są jednak agresywne i na pewno nie nadają się do roli strażnika.
Tolerują dzieci, jeśli ich nie gonią i nie krzywdzą, ale nie lubią szczególnie. Większość saluki wcale nie lubi gier, z wyjątkiem talerza.
Są niezwykle wrażliwe na dotyk, ale niektórzy często reagują strachem. Nie lubią hałasu i krzyków, jeśli twoja rodzina ma ciągłe skandale, będzie to dla nich trudne.
Saluki polowała w swojej paczce przez tysiące lat i łatwo toleruje obecność innych psów, rzadko okazując agresję. Dominacja również nie jest im znana, chociaż nie są to niegrzeczne psy i nie cierpią z powodu nieobecności innych psów..
Ten myśliwy jest trochę więcej niż pełny. Saluki poprowadzi prawie każde zwierzę mniejsze od siebie, a czasem większe. Istnieje kilka ras, których instynkt łowiecki był również silny..
Nie warto trzymać ich razem z małymi zwierzętami, chociaż trening może zmniejszyć instynkt, ale go nie pokonać.
Jeśli zobaczy wiewiórkę, rzuci się za nią z pełną prędkością. I może złapać prawie każde zwierzę, zaatakować go i zabić.
Mogą być przyzwyczajeni do kotów, ale musisz zacząć jak najwcześniej. Ale musisz pamiętać, że jeśli saluki nosi kota domowego, zasada ta nie dotyczy sąsiada.
Nie są łatwe do trenowania, kochające wolność i uparte. Nie lubią tego, kiedy mówią, co mają robić, kierując się swoimi pragnieniami. Muszą być szkoleni tylko przez sympatię i gadżety, nigdy nie używaj siły ani krzyków.
Trening Saluki zajmuje więcej czasu niż trening innej rasy, nie nadają się do posłuszeństwa.
Ze względu na tendencję do ścigania zwierząt i selektywnego słyszenia w odniesieniu do drużyn, musisz opuszczać smycz tylko w obszarach pozbawionych próżni. Nawet najbardziej wyszkoleni saluki czasami wolą ścigać zdobycz, ignorując polecenia.
Jednocześnie są szybsze niż najszybsza osoba na planecie i ich dogonienie nie będzie działać. Jeśli mieszkają na podwórku, ogrodzenie powinno być wysokie, ponieważ skaczą idealnie.
W domu są spokojni i zrelaksowani, wolą nie spać na dywanie, ale na kanapie. Ale poza domem potrzebują aktywności i wolności, aby mieć możliwość biegania i uwolnienia się. Wymagany codzienny spacer.
Czasami szczekają, ale ogólnie dość cicho. Jednak każdy pies szczeka z udręki lub nudy, tylko saluki są na niego mniej podatne. Mogą być wybredni w jedzeniu, a właściciele muszą uciekać się do sztuczek, aby zadowolić psa.
Care
Proste, dość regularne czesanie. Są to czyste psy, z których praktycznie nie ma zapachu. Ponadto niewiele zrzucają, co czyni je idealnym wyborem dla tych, którzy nie lubią wełny na podłodze.
Należy zwrócić uwagę na uszy saluki, ponieważ ich kształt przyczynia się do wnikania wody, brudu. Prowadzi to do stanów zapalnych i infekcji..
Zdrowie
Silna rasa, średnia długość życia 12-15 lat, co jest bardzo duże dla psa tej wielkości. Te psy przeszły tak naturalną selekcję, że żadna inna rasa nie przeszła..
Ponadto nigdy nie były bardzo popularne, nie hodowano ich ze względu na pieniądze. Nawet dysplazja stawu biodrowego występuje u nich rzadziej niż u innych dużych psów..
