Gdzie zamieszkuje coelacanth - starożytna zarośla
Miliony lat temu planetę Ziemię zamieszkiwały zwierzęta, które współczesny człowiek widzi tylko na zdjęciach lub w postaci skamielin w muzeach. Ale u wybrzeży Indonezji i Afryki pływają ryby, których wygląd pozostał do dziś niezmieniony. Mówimy o Coelacanth (Coelacanth) - zwierzę uważano za wymarłe, dopóki rybacy nie odkryli go w połowie XX wieku.
Historia odkryć
Latimeria - ryba z rodziny Latimeria, należące do rzędu Celacanthus. Coelacanth zamieszkiwały morza 400 milionów lat temu i do niedawna naukowcy nie podejrzewali, że te starożytne zwierzęta gdzieś zostały zachowane. Na podstawie danych z wykopalisk ichtiologowie uważali, że Coelacanth przestał istnieć 65 milionów lat temu, ale odkrycie rybaków z RPA obaliło opinię naukowców.
Pod koniec 1938 r. Rybacy dostali do sieci niezwykłą rybę, której wygląd bardzo różnił się od reszty połowu. Mężczyźni tego nie jedli, i przeniesiony do lokalnego muzeum. Pracownik muzeum M. Cortene-Latimer był również zdziwiony widzianą rybą i nie był w stanie ustalić, czy należy do żadnej rodziny. Następnie kobieta napisała list do ichtiologa Jamesa Smitha, opisując znalezisko, i podarowała niezwykłe stworzenie specjalistom od robienia wypchanego zwierzęcia (muzeum nie było innego sposobu na uratowanie ryb).
Po przeczytaniu listu, w którym Cortene-Latimer nie tylko opisał znalezisko, ale także narysował szczegółowy rysunek, James Smith natychmiast rozpoznał coelacanth, starożytnego mieszkańca morskiego, który został uznany za wymarły. Po pewnym czasie ichtiolog przybył do muzeum i upewnił się, że złowione ryby rzeczywiście reprezentują zakon Celacanthus. Naukowiec opracował opis zwierzęcia morskiego, opublikował swoją pracę w publikacji naukowej. Celacantus otrzymał łacińską nazwę Cortene-Latimer - Latimeria chalumnae, gdzie drugie słowo wskazuje miejsce zamieszkania latimerii (rzeka Chalumna).
Naukowcy kontynuowali poszukiwanie żywych Coelacanth, ale dopiero 14 lat później złapano drugi okaz Coelacanth. W 1997 r. Odkryto inny gatunek Coelacanth, Latimeria menadoensis; do 2006 r. Poznano czterech żyjących przedstawicieli tego gatunku..
Różnice między dwoma znalezionymi gatunkami Coelacanth są nieznaczne; zewnętrznie ryby nie różnią się. Fakt, że Latimeria chalumnae i Latimeria menadoensis należą do różnych gatunków, ichtiolodzy ustalili na podstawie badania genetycznego.
Opis Coelacanth
Wygląd Coelacanth pozostał taki sam jak przed milionami lat i jest to jedyna z czarnogłowych ryb, która pozostała w swoim pierwotnym stanie..
Charakterystyczną cechą Coelacanths są płaty mięśniowe u podstawy płetw. Za pomocą tych mięśni ryby mogą przemieszczać się wzdłuż dna zbiornika.
Ryba Cystepera Coelacanth przeżyła dzięki selekcji, która została nazwana stabilizującą. Ten rodzaj naturalnej selekcji ewolucyjnej chroni te organizmy, które wykazują maksymalną zdolność przystosowywania się do warunków środowiskowych..
Cechy wyglądu Coelacanth:
- Mocne i trwałe wagi.
- Niebiesko-szary kolor nadwozia.
- Duże szaro-białe plamy są rozproszone po całym ciele, w tym na głowie i płetwach..
- Długość samic wynosi 190 cm.
- Długość męska - 150 cm.
- Waga - od 50 do 90 kg.
Ciekawą cechą Coelacanth jest zdolność do otwierania ust nie tylko przez opuszczenie dolnej szczęki, ale także przez podniesienie górnej. Struktura przewodu pokarmowego, oczy, serce różnią się coelacanth od współczesnych ryb.
Starożytne stworzenia pływają na głębokości 100-200 m, chowają się w ciągu dnia w podwodnych jaskiniach i pływają w nocy w poszukiwaniu zdobyczy. W słupie wody ryby poruszają się powoli, okresowo obracając się pionowo do góry nogami. Czujniki elektro-sensoryczne znajdują się na głowie Coelacanth, dzięki czemu łatwiej jest wykryć ofiarę - małe ryby głębinowe, głowonogi i inne zwierzęta żyjące w podwodnych jaskiniach.
Metodą hodowli Coelacanth jest produkcja jaj. Oznacza to, że samica nosi w sobie jaja, w ciele młode ryby opuszczają błonę jajową, a następnie rodzą się. Proces zapłodnienia i rodzenia potomstwa przez Coelacanth nie został w pełni zbadany, ponieważ naukowcy nie spotkali jeszcze żywej ciężarnej osoby.
Siedliska współczesnych Coelacanth są różnorodne. Ryby te znajdują się w takich obszarach:
- wody w pobliżu wysp Wielkiego Komoru (w pobliżu Cieśniny Mozambickiej);
- obszar wodny w południowo-wschodniej Kenii;
- wschodnie wybrzeże Afryki Południowej.
Różnica w odległości między poszczególnymi wykrytymi przypadkami Coelacanth sięga 10 tys. Km, co wskazuje na rozkład ich populacji.
Coelacanth we współczesnym świecie
Coelacanth jest przedmiotem zainteresowania naukowego, pozwala prześledzić etapy ewolucji i poczuć związek czasu. Reszta ryby nie ma żadnej wartości, ponieważ jej mięso nie może być spożywane z powodu nieprzyjemnego gorzkiego smaku i zgniłego zapachu. Zdarzają się przypadki, gdy lokalni mieszkańcy używali mięsa celulozowego w celach terapeutycznych - podobno ma on właściwości przeciwmalaryczne. Ale spożywanie nawet dobrze przetworzonego mięsa Coelacanth wewnątrz osoby powoduje ciężką biegunkę.
Natychmiast po odkryciu Coelacanth zostały uznane za własność narodową Francji, od tego czasu Komory należały do tego kraju. Łowienie ryb było zabronione, dozwolone były jedynie badania naukowe. W latach 80. ubiegłego wieku nielegalny połów Coelacanth rozkwitał, aby sprzedawać go na czarnym rynku, ale po znacznym zmniejszeniu populacji Coelacanth, powołano organizację mającą na celu ich ochronę..
Obecnie liczbę Coelacanth szacuje się na 400 dorosłych, naukowcy podejmują wszelkie możliwe środki w celu zachowania prehistorycznych ryb, ponieważ degradacja środowiska komplikuje życie Coelacanths.
