Samoyed pies
Samoyed psa lub Samoyed (angielski pies samojeda) prymitywna rasa psów, należy do grupy „Szpice i prymitywne rasy psów”. Jest to uniwersalny pies pracujący, który był używany przez ludy północy w codziennym życiu. Potrafi ciągnąć sanie, polować, strzec, wypasać jelenie i robić wszystko, co niezbędne do życia w trudnym życiu.
Większość tego, co wiemy o historii Samoyedów, to znaleziska archeologiczne lub podobieństwa z podobnymi skałami.
Pierwsze psy pojawiły się gdzieś w Indiach lub na Bliskim Wschodzie, a klimat Syberii był dla nich zbyt trudny. Najwyraźniej skrzyżowano je z wilkami, które mogły znieść zimno lub oswoić wilka polarnego..
Druga wersja jest bardziej prawdopodobna, ponieważ wszystkie psy z północy są do siebie podobne. Te psy są zjednoczone w grupie o nazwie Spitz.
Charakteryzują się długimi, podwójnymi włosami, wyprostowanymi uszami, ogonem wykręconym na plecach i podobieństwami z wilkiem. Istnieją dziesiątki szpiców: Akita Inu, Husky, Alaskan Malamute, Chow Chow, rosyjsko-europejskiej Laiki i innych. Według różnych opinii ich wiek wynosi od 3 do 7 tysięcy lat przed naszą erą..
Szpice są dobrze przystosowane do życia w arktycznych i subarktycznych strefach klimatycznych. Tolerują temperatury, które szybko zabijają człowieka, podczas gdy mogą podróżować na duże odległości, szukając jedzenia na śniegu. Szpice są najważniejszą częścią życia każdego plemienia żyjącego w tak trudnych warunkach.
Transportują towary, chronią przed zwierzętami i ludźmi, pomagają w polowaniu. Gdyby nie te psy, większość północnych ziem nie byłaby zamieszkana do dziś. W pewnym momencie wymyślono sanie, a ruch stał się znacznie szybszy, ale wykorzystanie zwierząt pociągowych było niemożliwe z powodu niemożności ich karmienia..
Trawa nie jest dostępna, ale psy mogą jeść mięso. A drużyny psie pozostają jedynym środkiem transportu do początku XVIII wieku.
Po wynalezieniu Nart przodkowie plemion Samoyedów zaczęli wybierać psy ze względu na ich zdolność do przeciągania.
Drugą dużą zmianą było udomowienie reniferów..
Podczas gdy w regionach południowych rozwija się rolnictwo, w regionach północnych jelenie są udomowione i psy są zmuszane do pracy.
Chociaż Syberia wydaje się martwa, w rzeczywistości jest domem dla wielu różnych grup etnicznych. Byli jednak izolowani do pewnego momentu, a mianowicie przed podbojem Syberii przez rosyjskich osadników.
Pierwsi koloniści nie rozumieli różnic między plemionami i zjednoczyli ich w grupy, zrozumiałe dla siebie..
Najczęściej stowarzyszenie to odbywało się w oparciu o język, chociaż mogły go mówić różne narody. Jedną z tych grup byli Samojedzi lub Samojedzi (także „samojead”, „samojedzi”), posługujący się językiem uralskim i łączący różne narodowości. Ta grupa obejmowała: Nieńców, Enetów, Nganasanów, Selkupsów i zaginionych Kamasinów, Koibali, silników, Taiganów, Karagów i Sojotów.
Nazwa Samoyed pies pochodzi od nazwy plemienia i dla obecnej osoby brzmi to nieco dziwnie. Wszystkie te plemiona trzymały bardzo podobne psy, które były uniwersalne, ale w przeważającej części były wykorzystywane do wypasania jeleni. Psy te były łagodniejsze od innych psów szpiców i były szczególnie doceniane przez Nieńców, którzy dosłownie z nimi spali..
Chwała przybywa tym psom wraz z wyprawami polarnymi próbującymi podbić Biegun Południowy i Północny. Jeśli początkowo traktowano je jedynie jako środek do osiągnięcia celu, to później jako prawdziwych i wiarygodnych przyjaciół.
Pierwsze pojawienie się psa Samoyeda w Wielkiej Brytanii miało miejsce w 1889 roku, kiedy Robert Scott, jeden z odkrywców bieguna południowego, przywiózł kilka psów ze swojej wyprawy. Psy samojedy były z rosyjskim cara Aleksandrem 3 i brytyjską królową Aleksandrą.
Angielscy hodowcy zaczęli standaryzować rasę i rozwijać ją w nowoczesny sposób. Jedną ze zmian była standaryzacja koloru i przesunięcie z niego czarnych lub brązowych kolorów. Psy samojedne stają się białe, kremowe lub białe z plamami herbatników.
I wojna światowa zawiesiła eksplorację północy, a pod koniec popularności pies Samoyed znacznie spadł. Jednym z powodów było to, że hodowcy zmienili psy do tego stopnia, że ich cechy robocze zostały utracone. Innym, że naukowcy zapoznali się z rasami psów, które były wyłącznie na sankach, na przykład z psem grenlandzkim.
Te psy były znacznie szybsze i silniejsze niż Samoyedy. Jednak największe znaczenie miała miłość amerykańskich badaczy do innych ras. Woleli Husky, Alaskan Malamute lub Chinook.
Samoyed pies nadal zachowuje zdolność do pracy, a niektórzy właściciele okresowych używają ich w pracy.
Ale psów żyjących w klimacie umiarkowanym nie można już poważnie traktować jako zaprzęgu. Stali się psami towarzyszącymi i pokazują bohaterów.
Tak, i rozprzestrzeniają się one umiarkowanie, zwłaszcza że pies Samoyed nigdy nie był tak popularny jak Malamute czy Husky. Większość hodowców jest zadowolona z tej sytuacji, ponieważ pula genów jest wystarczająco duża, pies ma zapotrzebowanie, ale nie tak bardzo, że ze względu na dochody zamienia rasę w chorowitą i wątłą.
W 2010 r. Pies Samoyed zajął 72 miejsce pod względem liczby zarejestrowanych w AKC wśród 167 ras.
Opis rasy
Samoyed jest uwielbiany za swój luksusowy biały płaszcz i lekko uniesione kąciki ust, nadając mu uśmiechnięty wyraz twarzy. Rasa ta jest typowym szpicem, krzyżówką zachodnich psów towarzyszących i psich zaprzęgów Syberii i Ameryki Północnej.
Są to psy średniej wielkości, samce w kłębie osiągają 54–60 cm, samice 50–56 cm, mężczyźni ważą 25–30 kg, samice 17–25 kg. Większość ciała jest ukryta pod płaszczem, ale jest muskularna i silna. Jest to rasa proporcjonalna, nieco dłuższa niż wysokość.
Są bardzo mocne, wyglądają prawie grubo, ale wynika to z grubej sierści. Ogon jest średniej długości, podczas ruchu jest rzucany do tyłu lub na bok. Kiedy pies jest zrelaksowany, opuszcza go do stawu skokowego..
Głowa i kufa są proporcjonalne do ciała, ale wyglądają na małe z powodu dużej ilości włosów na ciele. Głowa ma kształt klina i przypomina wilka. Kufa jest krótka, ale szeroka i mocna..
Charakterystyczną cechą rasy są usta. Są czarne, mocno ściśnięte, a kąciki ust lekko unoszą się, tworząc charakterystyczny uśmiech.
Czasami nazywane są nawet uśmiechniętymi psami. Ważne są również oczy, ponieważ wzmacniają efekt. Są średniej wielkości, ciemnobrązowe, w kształcie migdałów, z czarnym konturem. Uszy są średniej wielkości, w kształcie trójkąta, stojące i wysoko osadzone. Wyraz twarzy jest przyjazny i zabawny..
Oprócz słynnego uśmiechu wyróżnia się rasa i sierść. Jest go dużo, jest podwójny z grubym, gęstym podkładem i sztywnym, prostym, zewnętrznym płaszczem. Celem sierści jest ochrona psa przed zimnem i śniegiem..
U samców płaszcz jest zwykle dłuższy i sztywniejszy niż u suk; na klatce piersiowej i szyi tworzy zauważalną grzywę. Na głowie, kufie, przodzie nóg jest krótszy, ale na ogonie, szyi i tylnej części nóg dłuższy.
Spodnie tworzą się z tyłu łap.
Kolor sierści: biały, kremowy lub biały z herbatnikami. Biała z herbatnikiem jest biała z małymi plamkami w kolorze herbatników, a nawet z śladami.
Charakter
Samoyed pies słynie z dobrego charakteru, beztroski i wesoły. Są czule, co odróżnia ich od innych szpiców. Z każdym członkiem rodziny pies samojeda stanie się najlepszym przyjacielem i zaprzyjaźni się z rodziną. Ale pomimo takiej życzliwości mają one niezależny charakter. Są w stanie zająć się sobą i nie będą wirować pod nogami. W przeciwieństwie do innych ras, nie cierpią z powodu samotności, jeśli same pozostają przez długi czas.
Rodzicielstwo jest bardzo ważne, ponieważ mogą być zbyt gościnni, skacząc i próbując lizać w twarz. Są głośne i mogą być dobrym strażnikiem, jednak ich szczekanie jest tylko wiadomością, że ktoś przyszedł i należy go natychmiast zwolnić i zaprzyjaźnić się. Jeśli nieznajomy wejdzie do domu, prawdopodobnie zostanie wylizany na śmierć, a nie ugryziony.
Bardzo kochają dzieci, miękkie i uważne z nimi są często ich najlepszymi przyjaciółmi. Uwielbiają spędzać z nimi czas i grać.
Jednym z problemów może być instynkt, zmuszający Samoyeda do kontrolowania zwierząt. To prawda, że często nie stosują ulubionej metody psów pasterskich - szczypania nóg.
Ponieważ pracowali w połączeniu z innymi psami, zwykle dobrze się z nimi dogadują. Co więcej, większość Samoyedów woli towarzystwo psów i nie ma skłonności do dominacji, terytorialności ani agresji. Mają łagodny charakter, który pozwala im dogadać się nawet z psami o znacznie mniejszym rozmiarze..
Mają instynkt łowiecki, ale umiarkowany. Przy odpowiedniej socjalizacji mogą dogadać się z innymi zwierzętami, nawet kotami, chociaż starają się je kontrolować. Samoyed ma naturalny instynkt pasterza i chce prowadzić inne zwierzęta i psy.
Są to inteligentne i wyszkolone psy, które chcą się uczyć i zaspokoić. Opiekunowie psów twierdzą, że pies Samoyed jest najłatwiejszy do trenowania wśród dużych szpiców. Jeśli miałeś do czynienia z rasami takimi jak Husky lub Chow Chow, będziesz bardzo zaskoczony możliwościami Samoyeda.
Jednak nie jest to najłatwiejsza rasa do trenowania, a jeśli wcześniej miałeś do czynienia z Golden Retriever lub Owczarkem Niemieckim, możesz napotkać trudności.
Psy samojedowe są z natury bardzo niezależne i mogą zdecydować, że nie chcą się czegoś uczyć. Nie jest to upór, z którego słyną wszystkie szpice, a raczej brak zainteresowania. Przy wystarczającym wysiłku nauczy się wszystkiego, czego chce właściciel, ale czy zrobi to, zdecyduje.
Chociaż nie dominują, słuchają tylko tych, których szanują. Jeśli potrzebujesz psa, który wykona dowolne polecenie, to zdecydowanie nie jest to Samoyed. Chociaż przy wystarczającej cierpliwości możesz stworzyć prawie idealnie posłusznego psa.
Rasa ma wysokie wymagania dotyczące aktywności, ale nie wygórowane. Przeciętny mieszkaniec miasta jest w stanie je spełnić bez żadnych problemów. Potrzebujesz długich, codziennych spacerów, lepszego biegania. Lubią biegać, potrafią to robić przez długi czas, ale nie są w ciągłym ruchu..
Dawanie energii jest niezwykle ważne, w przeciwnym razie pies zaczyna się nudzić, staje się destrukcyjny, szczeka. Samojedzi uwielbiają zimę, bieganie i zabawę na śniegu, który można nosić przez wiele godzin.
Właściciele muszą być bardzo ostrożni, gdy są trzymani w ciepłym klimacie, ponieważ wysoka aktywność i gruba sierść mogą prowadzić do udaru cieplnego..
Mają skłonność do włóczęgostwa i eksploracji otoczenia, dlatego trzymaj je na podwórku i upewnij się, że ogrodzenie jest wysokie i nie ma w nim dziur..
Care
Wystarczająco czasochłonne, ponieważ musisz codziennie czesać włosy. Ponadto obficie topią się, a wełna jest stale obecna w domu. Dwa razy w roku topią się jeszcze intensywniej; w tym czasie psy muszą być czesane częściej.
Zalety obejmują to, że praktycznie nie pachną, ponieważ wełna oczyszcza się za pomocą tłuszczu wydzielanego przez skórę. Jeśli pies jest rzadko myte, proces ten trwa do starości..
Zdrowie
Średnia Z jednej strony pracowali z psami mieszkającymi na północy i przechodzili selekcję naturalną. Z drugiej strony współczesne Samoje cierpią z powodu dość małej puli genów (ale nie tak małej jak inne rasy), a niektóre choroby są dziedziczne. Oczekiwana długość życia 12-15 lat, wystarczająco długo dla psów tej wielkości.
Najczęstsze choroby to dysplazja stawu biodrowego i dziedziczne zapalenie nerek lub dziedziczna glomerulopatia Samoyedów. Jeśli wszystkie duże psy są podatne na pierwsze, druga choroba jest wyjątkowa.
Jest to choroba nerek, która dotyka psy Samoyed i zależy od zestawu chromosomów. Samce cierpią częściej niż suki i częściej umierają, objawy choroby pojawiają się w wieku od 2 miesięcy do roku.
