Od czekolady do platyny - wszystko o kotach birmańskich
Kot birmański lub birmański (urodzony kot birmański, tajski. Thong Daeng lub Suphalak) to rasa kotów krótkowłosych, które wyróżniają się swoim pięknem i miękkim charakterem. Nie myl tego kota z inną podobną rasą, Birmanką.
Są to różne rasy, pomimo podobieństwa nazwy i częściowo wyglądu.
Mały kot, z cienkim szkieletem, bardziej zwartym ciałem niż kot syjamski, z krótszym ogonem i zaokrągloną głową, na których szeroko osadzone są oczy. Jest jasnobrązowa, z ciemną opalenizną..
Niektórzy eksperci uważali Wong Mau za mroczną wersję kota syjamskiego, ale dr Thompson był innego zdania.
Służył w armii amerykańskiej jako lekarz i lubił Azję. A potem spotkałem się z krótkimi włosami kotów o ciemnobrązowym kolorze. Te koty, zwane „miedzianymi”, żyją w Azji Południowo-Wschodniej od setek lat..
Są one opisane i przedstawione w książce „Poemat o kotach”, napisanej w Siam około 1350 roku. Thompson był tak pod wrażeniem piękna Wong Mau, że bez wahania zaczął szukać podobnie myślących ludzi, którzy chcieliby hodować te koty i stworzyć standard rasy.
Stworzył program (wraz z Billy Gerst i Virginia Cobb i Clyde Killer), którego zadaniem było wyodrębnienie i utrwalenie właściwości rasy. W 1932 r. Wong Mau został połączony z Tai Mau, syjamskim kotem rasy syjamskiej. Wynik był zaskakujący, ponieważ w ściółce były kocięta punktowe.
A to oznaczało, że Wong Mau jest w połowie kotem syjamskim, w połowie kotem birmańskim, ponieważ gen odpowiedzialny za kolor punktowy jest recesywny i aby go pokazać, potrzebujesz dwojga rodziców.
Kocięta urodzone w Wong Mau skrzyżowano ze sobą lub z matką. Po dwóch pokoleniach Thompson zidentyfikował trzy główne kolory i kolory: jeden podobny do Wong Mau (czekolada z ciemnymi punktami), drugi podobny do Tai Mau (sobolowy syjamski) i jednolity brązowy kolor. Uznał, że jest to sobolowy kolor, który jest najpiękniejszy i robi wrażenie, i trzeba go rozwinąć.
Ponieważ w USA jest jeden kot birmański, pula genów rasy była bardzo mała. Trzy brązowe koty zostały sprowadzone w 1941 r., Co powiększyło pulę genów, ale nadal wszystkie koty były potomkami Wong Mau. Aby zwiększyć pulę genów i liczbę kotów, krzyżowali się z syjamskim w latach 1930–1940.
Gdy rasa została wprowadzona na wystawę, stała się hitem. W 1936 r. Cat Fanciers `Association (CFA) oficjalnie zarejestrowało rasę. Z powodu ciągłego krzyżowania z kotem syjamskim (w celu zwiększenia liczby zwierząt gospodarskich) rasa została utracona, a stowarzyszenie cofnęło rejestrację w 1947 r..
Następnie amerykańskie żłobki rozpoczęły prace nad odrodzeniem rasy i dość skutecznie. Tak więc w 1954 roku odnowiono rejestrację. W 1958 r. Stowarzyszenie hodowców kotów birmańskich (UBCF) opracowało standard oceniania, który pozostaje niezmieniony do dziś..
W marcu 1955 r. Pierwszy kociak (kolor sobolowy) urodził się w Anglii. Wcześniej kocięta rodziły się wcześniej, ale żłobki chciały mieć koty tylko z sobolowym kolorem. Teraz uważa się, że Wong Mau nosił także geny, które doprowadziły do pojawienia się kolorów czekolady, niebieskiego i platyny, a ruda została zmieszana później, już w Europie. TICA zarejestrowała rasę w czerwcu 1979 r.
Z biegiem lat rasa zmieniła się w wyniku selekcji i selekcji. Około 30 lat temu pojawiły się dwa rodzaje kotów: birmański europejski i amerykański.
Istnieją dwa standardy ras: europejski i amerykański. Brytyjski birmański (klasyczny), nieuznawany przez amerykański CFA od 1980 roku. Brytyjski GCCF odmawia rejestracji kotom z Ameryki, uzasadniając to koniecznością utrzymania czystości rasy.
Przypomina to większą politykę niż faktyczny stan rzeczy, zwłaszcza że niektóre stowarzyszenia nie uznają tego podziału i rejestrują koty wszystkich kotów.
Opis
Jak wspomniano powyżej, istnieją dwa standardy, które różnią się głównie kształtem głowy i budowy ciała. Europejski Birmańczyk, czyli tradycyjny, jest bardziej wdzięcznym kotem o długim ciele, klinowatej głowie, dużych spiczastych uszach i migdałowych oczach. Łapy są długie, z małymi, owalnymi podkładkami. Ogon zwęża się w kierunku końca..
American Buram, lub nowoczesny, jest zauważalnie bardziej krępy, z szeroką głową, okrągłymi oczami i krótką i szeroką kufą. Uszy są szersze u podstawy. Łapy i ogon są proporcjonalne do tułowia, średniej długości, zaokrąglone nauszniki.
W każdym razie ta rasa kotów jest małym lub średnim zwierzęciem. Dojrzałe koty ważą 4–5,5 kg, a koty 2,5–3,5 kg. Co więcej, są cięższe niż się wydaje, nie bez powodu nazywane są „cegłą owiniętą jedwabiem”. Birmańskie koty żyją około 16-18 lat.
Krótki, błyszczący płaszcz to cecha rasy. Jest gruby i przylega blisko ciała. Birmański może mieć różne kolory, ale dla wszystkich brzuch będzie jaśniejszy niż plecy, a przejścia między odcieniami będą gładkie.
Nie mają zauważalnej ciemnej maski, jak koty syjamskie. Na płaszczu nie powinno być również żadnych smug ani plam, chociaż białe włosy są dopuszczalne. Sama sierść jest jaśniejsza u nasady i ciemniejsza na czubku włosów, z płynnym przejściem.
Ocena koloru kotka przed jego dorastaniem jest niemożliwa. Z biegiem czasu kolor może się zmieniać i ostatecznie staje się wyraźny dopiero w momencie dojrzewania.
Kolor kotów birmańskich jest podzielony według standardów:
- Sable (Angielski sobolowy lub brązowy w Anglii) lub brązowy to klasyk, pierwszy kolor rasy. Jest to bogaty, ciepły kolor, który jest nieco ciemniejszy na poduszkach łap i ma ciemny nos. Płaszcz sobolowy jest najbardziej błyszczący z gładkim i bogatym kolorem..
- Kolor niebieski (Angielski niebieski) to miękki, srebrno-szary lub niebieski kolor z wyraźnym srebrnym odcieniem. Niech także niebieski przypływ i jego odmiany. Poduszki łap są różowoszare, a nos ciemnoszary.
- Kolor czekoladowy (w klasyfikacji europejskiej jest to szampan) - kolor ciepłej mlecznej czekolady, jaśniejszy. Może mieć wiele odcieni i odmian, ale zyskuje dużą popularność w ostatnich latach. Maska na twarzy jest minimalna i może mieć kolor kawy z mlekiem lub ciemniejszy. Ale ponieważ jest najbardziej wyraźny w kolorze czekolady, punkty wyglądają najskuteczniej.
- Kolor platynowy (Angielska platyna, europejski liliowy liliak) - blada platyna, z różowawym odcieniem. Poduszki na łapy i płat nosowy różowo-szary.
Klasyczne kolory kotów rasy birmańskiej wymieniono powyżej. Pojawiają się również: faun, karmel, śmietana, szylkret i inne. Wszystkie rozwijają się w różnych krajach, od Wielkiej Brytanii po Nową Zelandię i są uznawane przez różne stowarzyszenia..
Charakter
Towarzyszący kot, lubi przebywać w towarzystwie ludzi, bawić się i wchodzić w interakcje. Uwielbiam bliski kontakt fizyczny, być blisko właściciela.
Oznacza to, że podążają za nim z pokoju do pokoju, lubią spać w łóżku pod kołdrą, tuląc się jak najbliżej. Jeśli grają, z pewnością spojrzą na właściciela, czy ogląda ich zabawne sztuczki.
Miłość nie opiera się wyłącznie na ślepym oddaniu. Birmańskie koty są inteligentne i mają silny charakter, dzięki czemu mogą to pokazać. Czasami sytuacja zmienia się w bitwę bohaterów między właścicielem a kotem. Powiesz jej dwadzieścia razy, żeby zostawiła matę w spokoju, ale spróbuje dwudziestego pierwszego.
Będą się dobrze zachowywać, jeśli zrozumieją zasady postępowania. To prawda, że czasami trudno powiedzieć, kto kogo wychowuje, zwłaszcza gdy chce się bawić lub jeść.
Zarówno koty, jak i koty są czułe i domowe, ale jest między nimi jedna interesująca różnica. Koty najczęściej nie dają pierwszeństwa jednemu członkowi rodziny, a wręcz przeciwnie, są przywiązane do jednej osoby bardziej niż do innych.
Kot będzie zachowywał się, jakby był twoim najlepszym przyjacielem, a kot jest bardziej skłonny do dostosowania się do twojego nastroju. Jest to szczególnie widoczne, jeśli jednocześnie trzymasz kota i kota w domu..
Birmańskie koty uwielbiają być w ich ramionach. One ocierają się o twoje stopy lub chcą wskoczyć na ich ramiona, a nawet ramiona. Lepiej więc ostrzec gości, ponieważ może z łatwością wskoczyć na ich ramię bezpośrednio z podłogi.
Aktywne i towarzyskie, są odpowiednie dla rodzin z dziećmi lub przyjaznych psów. Dobrze dogaduj się z innymi zwierzętami, a z dziećmi są tolerancyjne i spokojne, jeśli nie przeszkadzają im zbytnio.
Opieka i
Bezpretensjonalny i nie wymaga specjalnej opieki ani warunków pozbawienia wolności. Aby dbać o włosy, musisz je prasować i okresowo delikatnie je czesać, aby usunąć martwe włosy. Możesz czesać się nieco później późną wiosną, kiedy koty się topią..
Ważnym punktem treści jest karmienie: potrzebujesz wysokiej jakości paszy premium. Karmienie taką karmą pomaga kotowi zachować mocne, ale smukłe ciało, a sierść jest luksusowa, z błyszczącym odcieniem.
Aby nie zamieniać birmańskiego kota w zamieszanie (mogą odmawiać innych pokarmów), musisz go karmić na różne sposoby, nie pozwalając przyzwyczaić się do jednego gatunku .
Jeśli kocięta mogą być karmione tak długo, jak mogą jeść, dorosłe koty nie powinny być przekarmiane, ponieważ łatwo przybierają na wadze. Pamiętaj, że jest ciężki, ale mimo to elegancki kot. A jeśli zaspokoisz jej pragnienia, zamieni się w beczkę na krótkich nogach.
Jeśli wcześniej nie trzymałeś birmańskiego kota, powinieneś wiedzieć, że do końca będą opierać się temu, czego nie chcą lub nie lubią. Zwykle są to dla nich nieprzyjemne rzeczy, takie jak pływanie lub wycieczka do weterynarza. Jeśli zrozumie, że sprawa jest nieprzyjemna, wtedy tylko pięty będą się świecić. Dlatego w przypadku przycinania pazurów najlepiej trenować je od najmłodszych lat.
Są również przywiązani do swojego domu i rodziny, więc przeprowadzka do nowego domu będzie bolesna i przyzwyczai się. Zwykle jest to dwa lub trzy tygodnie, po których jest opanowany i całkiem wygodny..
Jak już wspomniano, są towarzyskie i są przywiązani do osoby. Takie przywiązanie ma również wady, nie toleruje samotności. Jeśli są ciągle sami, popadają w depresję, a nawet mogą się nie komunikować.
Tak więc dla rodzin, w których nikt nie był w domu przez długi czas, lepiej jest zdobyć kilka kotów. Jest to nie tylko interesujące samo w sobie, więc nie pozwolą się nudzić.
Wybór kotka
Kiedy wybierasz kociaka, pamiętaj, że birmańczycy rosną powoli, a kocięta będą wyglądać na mniejsze niż kocięta innych ras w tym samym wieku. Przyjmuje się je w ciągu 3-4 miesięcy, ponieważ jeśli mają mniej niż trzy miesiące, nie są fizycznie ani psychicznie przygotowane do rozstania z matką.
Nie przejmuj się, jeśli zobaczysz wydzielinę z nich. Ponieważ Birmańczycy mają duże i wybrzuszone oczy, podczas procesu mrugania wydzielają one ciecz, która służy do ich oczyszczenia. Tak przejrzyste i mało obfite zrzuty mieszczą się w normalnych granicach.
Czasami twardnieją w kąciku oka i samo w sobie nie stanowi to żadnego zagrożenia, ale lepiej je ostrożnie usunąć.
Małe, przezroczyste pasemka są dopuszczalne, ale biały lub żółty może już być problemem, na który warto zwrócić uwagę..
Jeśli się nie zmniejszą, lepiej pokazać zwierzę weterynarzowi.
Kolejnym szczegółem przy wyborze kociaka będzie to, że są całkowicie poplamione po osiągnięciu dorosłości, około roku.
Na przykład sobolowa Birmańska do roku może być beżowa. Mogą mieć kolor jasnobrązowy lub ciemnobrązowy, ale wkrótce się nie ujawni. Więc jeśli potrzebujesz kota wystawowego, lepiej zabrać dorosłe zwierzę.
Ponadto wiele hodowli sprzedaje swoje koty tylko w klasie wystawowej. Są to wspaniałe zwierzęta, zwykle nie są one znacznie droższe niż kocięta, ale wciąż mają przed sobą długie życie..
Birmańskie koty żyją długo, do 20 lat, a jednocześnie świetnie wyglądają w każdym wieku. Czasami nie można zgadnąć, ile ona ma lat, pięć czy dwanaście lat, są takie wspaniałe.
Zwykle rasowe koty żyją bez problemów do 18 roku życia, zachowując dobre zdrowie i tylko w ostatnich miesiącach poziom aktywności fizycznej spada.
Stare Birmanki są bardzo urocze, potrzebują większej pieszczoty i uwagi ze strony swoich właścicieli, których cieszyli i kochali przez wiele lat.
Chcesz kupić kotka?
Pamiętaj, że są to koty rasowe i są bardziej kapryśne niż zwykłe koty. Jeśli nie chcesz kupować birmańskiego kota, a następnie udać się do weterynarzy, skontaktuj się z doświadczonymi hodowcami w dobrych żłobkach.
Cena będzie wyższa, ale kotek będzie przyzwyczajony do tacki i zaszczepiony.
Zdrowie
Według badań współczesny kot birmański zmienił kształt czaszki, co prowadzi do problemów z oddychaniem, ślinienia. Fani twierdzą, że tradycyjne birmańskie i birmańskie typu europejskiego są mniej podatne na te problemy, ponieważ ich głowa nie jest tak ekstremalna.
Niedawno Feline Genetics Research Laboratory, założone na University of Veterinary Medicine (UC Davis School of Veterinary Medicine), odkryło recesywną mutację genetyczną, która powoduje zmianę kości czaszki u kotów birmańskich w amerykańskim stylu.
Mutacja ta wpływa na gen odpowiedzialny za rozwój kości czaszki. Dziedziczenie jednej kopii genu nie prowadzi do zmian, a gen jest przenoszony na potomków. Ale gdy występuje u obojga rodziców, powoduje nieodwracalny efekt..
Kocięta urodzone w tym miocie są dotknięte 25%, a 50% z nich jest nosicielami genu. Obecnie w UC Davis Veterinary Genetics Laboratory opracowano testy DNA w celu identyfikacji nosicieli genów u kotów i stopniowego wycofywania ich wśród typu amerykańskiego.
Ponadto niektóre linie birmańskie cierpią na inną chorobę genetyczną zwaną gangliozydozą gm2. Jest to poważna dziedziczna choroba, która powoduje zaburzenia metabolizmu lipidów, prowadząc do drżenia mięśni, utraty kontroli motorycznej, braku koordynacji i śmierci..
Gangliozydoza GM2 jest wywoływana przez autosomalny gen typu recesywnego i do rozwoju choroby konieczna jest obecność tego genu u dwojga rodziców. Choroba jest nieuleczalna i nieuchronnie prowadzi do śmierci kota.
