Sznaucer miniaturowy
Sznaucer miniaturowy (niemiecki Zwergschnauzer, angielski sznaucer miniaturowy, sznaucer miniaturowy, sznaucer miniaturowy) to rasa małych psów, które powstały w Niemczech w połowie XIX wieku.
Miniaturowe sznaucery pojawiły się ze skrzyżowania sznaucerów średnich i małych ras, pudla lub affinpinschera. Ta rasa jest jedną z najpopularniejszych na świecie, dlatego w 2013 roku zajęła 17 miejsce w USA.
Dokładna data pochodzenia rasy jest nieznana, ale pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1888 roku, kiedy urodziła się czarna samica o imieniu Findel. W 1895 r. W Kolonii powstał pierwszy klub miłośników ras, aw 1899 r. Uczestniczyli w wystawie.
I wojna światowa była katastrofą dla wszystkich ras, ale popularność rasy wzrosła. Faktem jest, że podczas wojny wykonywali różne zadania i wielu żołnierzy zapoznało się z tym wyjątkowym psem. Zabrali je ze sobą, a rosnąca urbanizacja Niemiec stworzyła modę dla małych ras..
Pierwsze psy tej rasy przybyły do Ameryki dopiero w 1924 r., Choć sznaucery żyły w niej od lat 30. XIX wieku. W 1925 r. Powstał Schnauzer Club of America, którego celem jest ogólna ochrona i popularyzacja sznaucerów.
I już w przyszłym roku AKC rozpoznaje rasę. W 1933 roku klub został podzielony na dwie części, a amerykański sznaucer miniaturowy (AMSC) był zaangażowany tylko w sznaucery miniaturowe. W 1948 r. Zostały uznane przez UKC.
W ostatnich latach rasa jest często wykorzystywana do tworzenia tak zwanych designerskich psów. Zazwyczaj jest to krzyżówka dwóch ras rasowych, która sama nie jest rasą.
Najpopularniejszym z nich jest schnoodle - miniaturowy sznaucer miniaturowy i pudel miniaturowy.
Pomimo faktu, że popularność rasy nieco spadła, wciąż jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych na świecie. Przez ostatnie dziesięciolecia zajmowali miejsca w 20 najpopularniejszych rasach Niemiec, Wielkiej Brytanii i USA..
Często wchodząc do pierwszej dziesiątki. W WNP ich liczba jest nieco mniejsza, ponieważ pierwsze sznaucery miniaturowe pojawiły się dopiero w 1974 r., Hodowla rozpoczęła się w 1980 r..
Tsvergas zachowują swoje właściwości robocze, a ogromna liczba psów nadal jest w stanie skutecznie walczyć z gryzoniami.
Ponieważ zadania te są dziś mniej istotne, są one w większości psów towarzyszących, z którymi doskonale sobie radzą.
Opis rasy
Pies powinien przypominać sznaucera we wszystkim oprócz wielkości i są prawie identyczne. Sznaucer miniaturowy o kwadratowym formacie, w kłębie osiąga 33-36 cm, samice ważą od 4,5 do 7 kg, samce 5-8 kg.
Płaszcz jest podwójny, z bardzo sztywną górną koszulą i delikatniejszym podkładem. W przypadku psów wystawowych przecina ciało, ale ma naturalną długość na uszach, łapach, brzuchu i kufie..
Mają prostokątny kształt głowy z grubą brodą, wąsami i brwiami, zgryz nożycowy i bardzo białe zęby, owalne i ciemne oczy, uszy w kształcie litery V składane do przodu (po zadokowaniu uszy skierowane są w górę).
Ogon jest cienki i krótki, można go przyciąć, ale w wielu krajach jest to zabronione.
Mają proste przednie łapy, a podkładki łap zebrane w bryłę i okrąg (tak zwane „łapy kota”).
- Czysta czerń z czarnym podkładem
- Pieprz i sól
- Czarny ze srebrnym
- Biały z białym podkładem (nie rozpoznawany w USA i Kanadzie)
- Opalenizna czekoladowa (nie rozpoznana przez FCI, ale uznana w Federacji Rosyjskiej)
Często określa się je jako skałę niemolącą, ale tak nie jest. Topią się minimalnie i prawie niezauważalnie.
Charakter
Sznaucery miniaturowe czystej krwi są prawie identyczne jak standardowe sznaucery, z dwoma wyjątkami.
Po pierwsze, są znacznie mniej agresywne wobec innych psów i dogadują się z nimi. Po drugie, częściej szczekają i powinny być odpowiednio trenowane, aby nie było żadnych skarg ze strony sąsiadów.
Warto dodać, że sznaucer miniaturowy lepiej dogaduje się z dziećmi niż inne rasy podobnej wielkości.
Są znacznie silniejsze i spokojniejsze, trudniej jest ich rozgniewać i zranić, rzadko gryzą bez ważnego powodu.
Niestety popularność doprowadziła do pojawienia się dużej liczby psów o nieprzewidywalnym temperamencie.
Niektóre z nich są podobne do terierów: energiczne, odporne i bezczelne, inne lubią pudle: posłuszne, spokojne i wrażliwe.
Bardzo ważne jest staranne wybranie pokoju dziecinnego, aby uniknąć problemów z zachowaniem. Szczenięta ze złych linii mogą być nieśmiałe lub nieśmiałe.
American Kennel Club (AKC) opisuje charakter rasy jako: „czujny i energiczny, ale posłuszny ... przyjazny, inteligentny i gotowy do pomocy, nigdy zbyt agresywny ani nieśmiały”.
Łatwo je trenować, a z natury są wspaniałymi stróżami, którzy szczekają bardziej niż gryźć. Są niewiarygodni w stosunku do nieznajomych, dopóki właściciel go nie rozpozna, a następnie szybko rozmrażają.
Są zabawni i energiczni, jeśli ta energia nie znajdzie wyjścia, pies się nudzi i znajdzie swój sposób na zabawę. Sznaucery miniaturowe doskonale wpisują się w zwinność, posłuszeństwo, flyball.
Wszystkie sznaucery mają silny instynkt prześladowania, co oznacza, że mogą atakować małe zwierzęta.
Szczególnie w niebezpieczeństwie gryzoni, ale może również dostać się do kotów. Jeśli jednak dorastali z kotem, nie dotykaj jej.
Care
Konieczne jest utrzymanie standardowego wyglądu wszystkich sznaucerów. Dwa razy w roku podczas linienia uciekaj się do przycinania.
Jak już wspomniano, miniaturowe sznaucery topią się, ale tak mało, że przechodzi prawie niezauważalnie. Oddzielna pielęgnacja wymaga brody i brwi, należy je monitorować, aby nie powstały splątania.
Po zabiegach wodnych należy sprawdzić uszy, ponieważ ich kształt przyczynia się do wnikania wody.
Zdrowie
Badanie przeprowadzone przez English Kennel Club wykazało, że średnia długość życia wynosi nieco ponad 13 lat. Około 20% psów żyje do 15 lat..
Ogólnie rzecz biorąc, jest to zdrowa rasa, ale większość problemów, które ma, wiąże się z otyłością..
Obejmuje to hiperlipidemię (podwyższony poziom lipidów i / lub lipoprotein we krwi) i cukrzycę, kamienie w pęcherzu i problemy z oczami. Dieta niskotłuszczowa pomaga uniknąć problemów.
Niektóre psy mogą cierpieć na chorobę von Willebranda, dziedziczną chorobę krwi charakteryzującą się sporadycznymi spontanicznymi krwawieniami.
