Siła i moc - ambul
Buldog amerykański lub buldog amerykański został wyhodowany jako pies, aby pomóc rolnikom w południowych Stanach Zjednoczonych w pozyskiwaniu i utrzymywaniu zwierząt. Te psy, bezpośredni spadkobiercy wymarłego już staroangielskiego buldoga, są mu jak najbliżej pod względem charakteru i wyglądu.
Praktycznie zniknęły w XX wieku, ale zostały uratowane dzięki wysiłkom hodowców Johna D. Johnsona i Alana Scotta, którzy zachowali dwie różne linie.
Początkowo mastiffy były używane tylko jako psy walczące i stróżujące, ale rolnicy zdali sobie sprawę, że można je również wykorzystywać jako psy pasterskie. W tamtych czasach zwykle praktyką było swobodne wypasanie zwierząt gospodarskich, świnie i kozy rosły na wpół dzikie i prawie z nimi nie można było pracować. Ogromna moc mastifów pozwoliła utrzymać je na miejscu do przybycia mistrza.
Niestety mastify nie nadawały się idealnie do tej pracy. Duże rozmiary oznaczały, że ich środek ciężkości jest dość wysoki, można je łatwo przewrócić i dosięgnąć. Brakowało im atletyzmu, ponieważ większość z nich spędziła życie w łańcuchu..
Z czasem rysowano różne linie, mniejsze, bardziej agresywne i wysportowane. Prawdopodobnie te psy regularnie krzyżowały się z mastifami. W 1576 r.Johann Kai nie wspomniał o buldogach, choć wspomina o mastifach. Ale od 1630 r. Pojawiają się liczne odniesienia, a buldogi i mastify w nich są podzielone.
Buldogi stają się jedną z najpopularniejszych ras w Anglii, szczególnie ich popularność rośnie w XVII-XVIII wieku, epoce podboju Ameryki. Wiele buldogów starego typu przybywa do Ameryki z kolonistami, ponieważ mają tam dużo pracy. Od XV wieku hiszpańscy koloniści produkują wiele bydła w Teksasie i na Florydzie, które nie tylko przeżywają, ale także dziko się stają i stają się prawdziwym problemem..
Jeśli początkowo brytyjscy koloniści postrzegali je jako źródło mięsa, wówczas wraz z rozwojem rolnictwa te dzikie świnie i byki stały się plagą dla pól. Buldog staroangielski staje się głównym sposobem na polowanie na te zwierzęta, podobnie jak w Anglii.
Najpierw ogary tropią ofiarę, a następnie wypuszczają buldogi, które trzymają ich do przybycia myśliwych.
Większość byków została złapana, ale nie świnie. Te małe, wytrzymałe i inteligentne zwierzęta są jednymi z najlepiej przystosowalnych gatunków i zaczęły wyjeżdżać do stanów północnych.
Buldogi poradziły sobie z nimi, aw stanach południowych liczba tych psów była maksymalna. Po zmniejszeniu się liczby dzikiego bydła, liczba buldogów spadła. W rezultacie rolnicy zdali sobie sprawę, że psy te mogą również służyć jako strażnicy i zaczęli wykorzystywać je jako stróżów..
W 1830 r. Zaczyna się zachód słońca nad starymi angielskimi buldogami. A USA dostają bulteriery, które lepiej wykonują tę samą pracę, plus buldogi krzyżują się z nimi, aby zdobyć amerykańskiego pit bull terriera. Wojna secesyjna zadała również miażdżący cios rasie, w wyniku której zwyciężyły północne stany, a wiele farm na południu zostało zniszczonych, spalonych, psy padły lub zmieszały się z innymi rasami.
Jednocześnie staroangielskie buldogi mają trudności w Anglii. Po ustabilizowaniu się rasy pit bullów i nie potrzebowały już naparu krwi buldogów, zaczęły znikać.
Niektórzy kochankowie odtworzyli rasę, ale nowe buldogi były tak różne od starych, że stały się zupełnie innym wyglądem. Stali się popularni w Ameryce i zaczęli wypierać tam również starych buldogów angielskich. Ale w Anglii proces ten przebiegał szybko, a staroangielskie buldogi zaginęły na zawsze.
Tym razem różni się rozmyte granice między skałami. Zmienia się nazwa rasy, psy te zostały nazwane i buldogi, a buldogi wiejskie i biali staroangielscy oraz amerykański buldog.
Ostateczna nazwa została ustalona dopiero w latach 70. XX wieku, kiedy John D. Johnson zarejestrował rasę w National Kennel Club (NKC) jako amerykański buldog pit, ale rozczarowany tym przeniósł się do Animal Research Foundation (ARF). Po wpisaniu do rejestru Johnson postanowił zmienić nazwę rasy na buldoga amerykańskiego, aby uniknąć pomyłki z amerykańskim pit bull terrierem, którego uważa za zupełnie odrębną rasę.
Chociaż rasa wciąż miała fanów i hodowców, liczba buldogów amerykańskich zaczęła spadać. Pod koniec II wojny światowej byli na skraju wyginięcia..
Na szczęście pozostają dwie linie: John D. Johnson, obecnie nazywany linią Johnsona lub klasyczną, oraz Alan Scott, zwany standardowym lub Scott.
Amerykańskie buldogi mogą stać się doskonałymi psami stróżującymi, ponieważ są wrażliwe, terytorialne, uważne, a ich wygląd wystarcza do ochłodzenia gorących głów.
Zwykle dają bardzo przekonującą demonstrację mocy, ale nie będą powolni w jej użyciu, jeśli atakujący się nie zatrzyma. W żadnym wypadku nie zignorują zagrożenia dla członka rodziny, a ja będę go absolutnie nieustraszony i niestrudzenie bronił.
Amerykańskie buldogi słabo dogadują się z innymi zwierzętami. W praktyce obie płcie wykazują bardzo wysoki poziom agresji wobec innych psów. Mają wszystkie formy agresji psów, w tym terytorialne, dominujące, podobnej płci, zaborcze.
Jeśli trenujesz je poprawnie i ostrożnie od czasu szczenięcia, możesz obniżyć poziom, ale większość członków rasy nigdy ich nie pokona. Większość mniej lub bardziej toleruje płeć przeciwną, a właściciele muszą pamiętać, że nawet najspokojniejszy amerykański buldog nigdy nie zrezygnuje z walki.
Co więcej, buldogi amerykańskie są jeszcze bardziej agresywne w stosunku do innych zwierząt. Są przeznaczone do chwytania, trzymania i nie puszczania byków i dzików, a nie jak koty sąsiadów.
Jeśli zostawisz buldoga na podwórku bez opieki, najprawdopodobniej otrzymasz zwłoki jakiegoś zwierzęcia w prezencie.
Ta rasa ma smutną sławę zabójcy kotów, ale większość z nich może tolerować zwierzęta, jeśli dorastały w tym samym domu. Ale to nie dotyczy sąsiadów.
Amerykańskie buldogi są bardzo inteligentne, a właściciele przysięgają, że jest to jeden z najmądrzejszych psów, jakie kiedykolwiek mieli. Ten umysł może stanowić problem, ponieważ 12-tygodniowemu szczeniakowi łatwo jest dowiedzieć się, jak otworzyć drzwi lub wskoczyć na parapety.
Inny umysł oznacza, że nudzą się bardzo, bardzo szybko. Tak szybko, że warto zamknąć drzwi, a one już niszczą twoje mieszkanie. Potrzebują pracy - polowania, zawody, bezpieczeństwo.
Wysoka inteligencja w połączeniu z wysokimi zdolnościami roboczymi oznaczają, że amerykańscy buldogi są bardzo dobrze wyszkoleni. Uważa się, że są one najlepiej wyszkolonymi ze wszystkich ras typu Molossian. Co więcej, są bardzo dominujące i zignorują drużyny tych, którzy uważają się za poniżej rangi.
Właściciele, którzy nie mogą zapewnić solidnego i stałego zarządzania, wkrótce znajdą się w firmie z niekontrolowanym psem. Może to stworzyć niezręczną sytuację, gdy pies całkowicie ignoruje polecenia jednego właściciela i całkowicie wykonuje innego.
Nie będąc najbardziej energiczną i wysportowaną rasą wśród Molosów, buldogi są bardzo wytrzymałe i mogą wytrzymać długie godziny aktywności. Dlatego amerykańskie buldogi wymagają dużego stresu.
Minimalna ich liczba zaczyna się od 45 minut dziennie. Bez takiej aktywności będą się zachowywać destrukcyjnie: niekończące się szczekanie, nadpobudliwość, pobudliwość, nerwowość, agresja. Ale jeśli dobrze się potrząśną, w domu spadają na dywan i nie powstają z niego.
Potencjalni właściciele muszą wiedzieć, że ta rasa psa jest w sześcianie i może to stanowić problem. Uwielbiają kopać ziemię i mogą w tej chwili zniszczyć kwietnik, będą godzinami biegać za piłką, głośno szczekać, gonić samochody, przewracać kosze na śmieci, chrapać, zaplątać się w ogon i zepsuć powietrze.
Będą świetnymi towarzyszami dla odpowiednich ludzi, ale nie dla arystokratów. Z natury jest dużym, silnym, wiejskim chłopcem, aktywnym i wesołym..
Care
Potrzebują minimalnej opieki. Nie potrzebują fryzjera ani pielęgnacji, muszą być regularnie czesane. Moltują, a wielu z nich bardzo mocno. Pozostawiają za sobą górę białych włosów na kanapie i dywanie i kategorycznie nie są odpowiednie dla osób cierpiących na alergie lub nie lubących usuwać sierści psa. Co więcej, wełna jest krótka i sztywna, ściśle przylega do dywanu, odkurzacz też nie pomaga.
Zdrowie
Ponieważ istnieje wiele różnych rodzajów psów, prawie niemożliwe jest ustalenie dla nich powszechnych chorób. Uważa się, że jest to jeden z najzdrowszych psów spośród wszystkich Molossian.
Amerykańskie buldogi żyją od 10 do 16 lat, a jednocześnie są silne, aktywne i zdrowe. Najczęściej cierpią na dysplazję ze względu na dużą wagę i skłonność genetyczną do choroby.
