Wyżeł weimarski
Weimaraner lub Weimar Pointing Dog (ang. Weimaraner) to duża rasa myśliwskich psów myśliwskich, stworzona na początku XIX wieku. Pierwszych weimarów użyto podczas polowania na dziki, niedźwiedzie i łosie, gdy popularność takich polowań spadła, następnie polowali na lisy, zające i ptaki.
Rasa ma swoją nazwę od Wielkiego Księcia Saxe-Weimar-Eisenach, którego dwór znajdował się w mieście Weimar i który uwielbiał polować.
Niestety, kiedy powstały, nie zachowano ksiąg rodowych, a pochodzenie rasy pozostaje tajemnicą. Możemy gromadzić tylko rozproszone informacje.
Przez wieki Niemcy były podzielone na odrębne, niezależne księstwa, księstwa i miasta. Różniły się wielkością, populacją, prawem, ekonomią i typem rządu..
Z powodu tego podziału wiele różnych ras pojawiło się w różnych częściach kraju, ponieważ, jak wiadomo, starano się różnić od innych stoczni.
Takie było księstwo Saxe-Weimar-Eisenach, rządzone przez Karola Augusta z Saxe-Weimar-Eisenach. To właśnie w nim pojawiły się wyjątkowe psy o delikatnych siwych włosach.
Prawie nic nie wiadomo o pochodzeniu rasy, choć z dużym prawdopodobieństwem pochodzą od innych niemieckich psów myśliwskich. Uważa się, że przodkowie Wyżeł weimarski był psami, z którymi polowali na dziki, łosie, wilki.
Gromada psów mogła się dowiedzieć, a ponadto mogła legalnie je mieć, podczas gdy pospolity był zabroniony. Jest prawdopodobne, że przodkowie Weimaranera byli psami niemieckimi, podobnie jak ocalałe psy bawarskie.
Zostały skrzyżowane z innymi rasami, ale z którymi nie wiadomo. Być może wśród nich byli sznaucery, które były wówczas bardzo powszechne, i niemiecki dog niemiecki. Nie jest jasne, czy srebrnoszary kolor był naturalną mutacją, czy też jest wynikiem krzyżowania z innymi rasami..
Nawet czas pojawienia się rasy nie jest dokładnie znany. Są obrazy z XIII wieku, które przedstawiają podobne psy, ale nie może być żadnego związku między nimi a Weimaranami. Wiadomo tylko, że myśliwi w okolicach miasta Weimar zaczęli faworyzować szarość, a ich psy były głównie tego koloru.
Czas mijał i Niemcy się rozwijały. Nie było już miejsca dla dużych zwierząt, których polowanie stało się bardzo rzadkie. Szlachta niemiecka przeszła na małe zwierzęta, a wraz z nimi psy również się odbudowały. Zapotrzebowanie na stada ogarów zniknęło, a jeden pies mógł sobie poradzić z takim polowaniem. Była znacznie cichsza i nie odstraszyła wszystkich zwierząt w okolicy..
Na przestrzeni wieków powstawały osobne rasy do takich zadań, na przykład przetrwały, bracco Italiano lub spaniele.
Znaleźli bestię i albo ją podnieśli, albo wskazali za pomocą specjalnego stojaka. Powszechnie uważa się, że przetrwał, stoi u początków współczesnego Weimaranera.
Łowcy Weimaru zaczęli także porzucać paczkę na rzecz pojedynczych psów. Wraz z pojawieniem się broni myśliwskiej polowanie na ptaki stało się bardzo popularne, ponieważ teraz jest znacznie łatwiej je zdobyć.
Na początku lat 80. XIX wieku psy przypominające współczesnych Wyżeł weimarski były szeroko rozpowszechnione w ich ojczyźnie. Nie jest to jednak rasa rasowa we współczesnym tego słowa znaczeniu.
Sytuacja uległa zmianie, gdy polowania stały się dostępne dla klasy średniej. Tych myśliwych nie stać na stado chartów, ale stać ich na jednego psa..
Między XVIII a XIX wiekiem angielscy myśliwi zaczęli standaryzować swoje rasy i tworzyć pierwsze książki rodowodowe. Ta moda rozpowszechniła się w całej Europie, szczególnie stała się popularna w Niemczech.
Księstwo Saksonii-Weimar-Eisenach stało się centrum rozwoju psów gończych weimarskich, a członkowie sądu Karla Augusta byli aktywnymi uczestnikami w tworzeniu niemieckiego klubu weimaryjskiego.
Od samego początku był to klub wyłącznie myśliwski, bardzo zamknięty. Zabronione było przekazywanie Wyżeł weimarski każdemu, kto nie był członkiem klubu. Oznaczało to, że jeśli ktoś chciał mieć takiego psa, musiał się zgłosić i zostać przyjęty..
Jednak dzięki wysiłkom członków społeczeństwa jakość psów wzrosła do nowego poziomu. Na początku psy te były wykorzystywane do polowania na ptaki i małe zwierzęta. Był to wszechstronny pies myśliwski, zdolny do znajdowania i sprowadzania zdobyczy..
Po raz pierwszy rasa pojawia się na niemieckich wystawach w 1880 roku i jest jednocześnie uznawana za rasową. W latach 1920–1930 hodowcy austriaccy stworzyli drugą odmianę, długowłosą wyżeł weimarski.
Nie jest jasne, czy długie włosy są wynikiem krzyżowania z innymi rasami, czy też były obecne wśród psów..
Najprawdopodobniej jest to wynikiem skrzyżowania krótkowłosego Wyżeł weimarski i setera. Jednak ta odmiana nigdy nie była uważana za odrębną rasę i została uznana przez wszystkie organizacje psów.
Ze względu na bliskość klubu niezwykle trudno było zabrać te psy poza Niemcy. W 1920 r. Amerykański Howard Kneight zainteresował się rasą. W 1928 roku został członkiem Stowarzyszenia Weimaraner i poprosił o kilka psów..
Prośba została zaakceptowana i pomimo obietnicy utrzymania rasy w czystości, otrzymuje kilka wysterylizowanych psów.
Wciąż domaga się psów, aw 1938 r. Otrzymuje trzy suczki i jednego samca. Prawdopodobnie na decyzję gminy wpłynęła zmiana klimatu politycznego w Niemczech. Naziści doszli do władzy, a Weimar był centrum niemieckiej demokracji.
Członkowie klubu zdecydowali, że jedynym sposobem na zachowanie swojego skarbu jest wysłanie go do Ameryki. Następnie coraz więcej psów zaczęto otrzymywać za granicę..
W 1943 r. W Ameryce było już wystarczająco dużo cynobrów, aby stworzyć Weimaraner Club of America (WCA). W następnym roku American Kennel Club (AKC) w pełni uznaje rasę. Eksport psów trwa przez lata czterdzieste, mimo że jest niezwykle trudny w rozdartej wojną Europie. Ale to populacja amerykańska pozwala zachować rasę.
Od 1950 r. Popularność rasy w Ameryce rośnie skokowo. Żołnierze, którzy spotkali ją w Niemczech, chcą tych psów. Ponadto rasa ta była postrzegana jako piękna nowość. Ogromną rolę odegrał fakt, że prezydent Eisenhower miał psa tej rasy..
W ostatnich latach popularność stopniowo spadała i ostatecznie ustabilizowała się. W 2010 r. Zajęli 32. miejsce wśród psów zarejestrowanych w AKC, spośród 167 ras.
Ten status jest spełniony przez większość amatorów, ponieważ z jednej strony nie prowadzi do komercyjnej hodowli, ale z drugiej strony pozwala na utrzymanie dużej liczby psów. Niektóre pozostają na polowanie na psy myśliwskie, inne z powodzeniem wykonują posłuszeństwo, ale większość to psy towarzyszące.
Opis
Dzięki unikalnemu kolorowi Weimaraner jest łatwo rozpoznawalny. Wyglądają bardziej jak pełen wdzięku pies gończy niż tradycyjny pies. Są to duże psy, samce w kłębie osiągają 59–70 cm, suki 59–64 cm.
Chociaż standard rasy nie jest ograniczony do wagi, zwykle wynosi 30–40 kg. Zanim szczeniak jest w pełni rozwinięty, wygląda na trochę szczupłego, więc niektórzy uważają, że jest wychudzony.
Wyżeł weimarski rozwinął się jako rasa pracująca i nie powinien być nieproporcjonalny. W niektórych krajach ich ogon jest zadokowany między 1/2 a 2/3 długości, ale nie w długowłosych, co pozostaje naturalne. Ponadto wychodzi z mody i jest zabroniony w niektórych krajach..
Głowa i twarz są arystokratyczne, bardzo wykwintne, wąskie i długie. Stop jest wyraźnie wyrażony, kufa jest głęboka i długa, usta są lekko obwisłe. Górna warga lekko zwisa, tworząc mały brylant.
Większość psów ma szary nos, ale kolor zależy od odcienia sierści, często różowego. Kolor oczu od jasnego do ciemnego bursztynu, gdy pies jest podekscytowany, może ciemnieć. Oczy nadają rasie inteligentny i zrelaksowany wyraz. Uszy są długie, wiszące, wysoko osadzone na głowie..
Weimaranery są dwojakiego rodzaju: długowłosy i krótkowłosy. Krótkowłosy płaszcz jest gładki, gęsty, równej długości na całym ciele. W długowłosych Wyżeł weimarski włosy mają 7,5–10 cm długości, proste lub lekko faliste. Na uszach i tylnej części nóg lekki hol.
Oba warianty tego samego koloru są srebrnoszare, ale różne organizacje mają różne wymagania. Na piersi dozwolona jest mała biała plama, reszta ciała powinna być tego samego koloru, chociaż na głowie i uszach może być nieco jaśniejsza.
Charakter
Chociaż charakter każdego psa zależy od tego, jak go traktuje i trenuje, w przypadku psa wskazującego Weimar jest to jeszcze bardziej krytyczne. Większość psów jest stabilna, ale często zależy to od ich wychowania..
Mając rację, większość Weimaranów wyrasta na posłuszne i bardzo oddane psy o doskonałym charakterze..
To prawdziwy dżentelmen w świecie psów. Bez socjalizacji i szkolenia mogą być nadpobudliwi lub stwarzać problemy. Weimar Pointing Dogs są bardziej jak psy gończe i pinczery niż pies-gun, chociaż mają również cechy tych psów.
Ta rasa jest bardzo zorientowana na ludzi, tworzą silną więź z rodziną, która jest niezwykle lojalna. Ich lojalność jest silna, a pies pójdzie gdziekolwiek za właścicielem. Niektóre psy przywiązują się tylko do jednej osoby, kochajcie go, choć nie wszystkie.
Są to rzepy, które znajdują się na piętach właściciela i mogą przeszkadzać pod stopami. Ponadto często cierpią na samotność, gdy są pozostawione same sobie przez długi czas..
Ta rasa jest bardzo odległa i nieufna wobec obcych. Socjalizacja szczeniąt jest niezwykle ważna, dlatego bez niej weimarski może być nieśmiały, nieśmiały lub nawet nieco agresywny. Aby adoptować nową osobę, pies potrzebuje czasu, ale stopniowo zbliża się do niego.
Te psy nie są odpowiednie do roli strażników, chociaż unikają obcych. Brakuje im agresji, ale mogą podnieść szczekanie, jeśli nieznajomy zbliży się do domu.
Jest to jednocześnie pies myśliwski i towarzyszący. Większość przedstawicieli rasy doskonale znajduje wspólny język z dziećmi. Ponadto wolą towarzystwo, ponieważ dzieci zawsze zwracają na nie uwagę i bawią się.
Są wystarczająco cierpliwi i nie gryzą. Jednak bardzo małe dzieci mogą denerwować psa.
Trzymając młodego psa i małe dzieci w domu, należy zachować ostrożność, ponieważ jego energia i siła mogą przypadkowo powalić dziecko. Konieczne jest nauczenie dziecka uważności i szacunku dla psa, aby nie skrzywdzić go podczas zabaw.
Ważne jest również, aby nauczyć go dominować nad psem, ponieważ pies wskazujący Weimar nie będzie słuchał kogoś, kto uważa się za niższego statusu.
Z innymi zwierzętami mogą mieć poważne problemy. Przy odpowiedniej socjalizacji są uprzejme wobec innych psów, chociaż zbytnio nie lubią swojego towarzystwa. Jeśli szczeniak dorasta w domu, w którym jest inny pies, przyzwyczaja się do tego, zwłaszcza jeśli jest tej samej rasy i płci przeciwnej.
Te psy są jednak dominujące, zwłaszcza samce. Lubią kontrolować sytuację i są gotowi do użycia siły. Chociaż nie jest to rasa, która będzie walczyć na śmierć, ale nie da się jej uniknąć.
W stosunku do innych zwierząt są agresywne, jak przystało na psa myśliwskiego. Weimaraner urodził się, by polować na wszystko od wielkości łosia po chomika i ma bardzo silny instynkt łowiecki. Ma reputację zabójcy kotów i ma tendencję do gwałtownego szarpania się za zwierzęta.
Podobnie jak inne rasy, Wyżeł weimarski jest w stanie przyjąć zwierzę, zwłaszcza jeśli dorastało z nim i uważa się za członka stada. Jednak z takim samym sukcesem może ścigać kota domowego, który zna od wielu lat..
I musisz pamiętać, że nawet jeśli policjant spokojnie mieszka z kotem, nie dotyczy to sąsiada.
Jeśli nie chcesz znaleźć zimnego zwłok, nie zostawiaj małych zwierząt bez opieki lub pod nadzorem guimaroga Weimarskiego. Chociaż trening i socjalizacja mogą zmniejszyć problemy, nie mogą wyeliminować instynktów tej rasy..
Są to bardzo inteligentne psy, które potrafią rozwiązać złożone problemy. Mogą się uczyć wszystkiego oprócz bardzo konkretnych zadań, takich jak praca pasterza. Uczą się szybko, ale umiejętności polowania można nauczyć prawie bez wysiłku. Bardzo źle reagują na trening przy użyciu siły i krzyków, dopóki nie zostanie całkowicie odrzucony.
Powinieneś skupić się na pozytywnym wzmocnieniu i uwielbieniu, zwłaszcza, że chociaż kochają ludzi, nie starają się ich zadowolić..
Rozumieją, co jest dla nich dobre, a co nie, i zachowują się odpowiednio. Wyżeł weimarski jest bardzo uparty i często szczerze mistrzowski. Jeśli pies zdecyduje, że nic nie zrobi, nic jej nie zmusi.
Mogą całkowicie ignorować polecenia i robić odwrotnie. Posłuszni tylko tym, którzy są szanowani, choć często niechętnie.
Dlatego bardzo ważne jest, aby właściciel jasno stwierdził, że jest liderem. Jeśli Weimaraner stwierdzi, że dominuje w związku (robią to dość szybko), szansa na drużynę jest znacznie zmniejszona.
Ale nazywanie ich niemożliwymi do wyszkolenia jest dużym błędem. Właściciel, który dołoży starań i będzie cierpliwy, będzie konsekwentny i dominujący, otrzyma psa z doskonałym posłuszeństwem. Z tego powodu Wyżeł weimarski osiąga tak dobre wyniki w zawodach posłuszeństwa i zwinności..
Ci, którzy nie mają wystarczająco dużo czasu i pragnienia, którzy nie mogą zdominować psa, mogą napotkać poważne problemy.
Jest to bardzo energiczny pies, potrzebuje dużo ćwiczeń, szczególnie na linii pracy. Są w stanie pracować lub bawić się przez długi czas i nie wykazują zmęczenia. Pomimo tego, że we współczesnych psach wymagania dotyczące aktywności nieznacznie spadły, rasa pozostaje jednym z najbardziej energicznych wśród psów towarzyszących.
Pies jedzie na śmierć samego właściciela sportu, a następny dzień będzie wymagał kontynuacji.
Jeśli mu na to pozwolisz, biegnie cały dzień bez przerwy. Nie możesz go zadowolić prostym spacerem po smyczy, biegiem, a raczej biegiem za rowerem.
Minimum potrzebuje godziny lub dwóch intensywnych obciążeń dziennie, ale jeszcze lepiej. Właściciele muszą ograniczyć aktywność natychmiast po karmieniu, ponieważ psy te mają skłonność do inwersji.
Pomimo tego, że z powodzeniem mieszkają w mieszkaniach, weimarani nie są w nich przystosowani do życia. Bardzo trudno jest spełnić ich wymagania dotyczące aktywności, jeśli nie masz przestronnego podwórka.
I musisz je zaspokoić, ponieważ bez aktywności stają się destrukcyjne, szczekają, nadpobudliwe i źle się zachowują.
Takie wymagania odstraszą niektórych potencjalnych właścicieli, ale przyciągną aktywnych ludzi. Wyżeł weimarski kocha swoje rodziny, uwielbia przygody i kontakty towarzyskie z ludźmi. Jeśli lubisz codzienne długie przejażdżki rowerowe, piesze wędrówki lub bieganie, jest to idealny towarzysz.
Jeśli w weekend wspinasz się na górę lub uprawiasz rafting, będą one blisko ciebie. Mogą wytrzymać każdą aktywność, bez względu na to, jak ekstremalna.
Care
Dla krótkowłosego minimum, bez profesjonalnej pielęgnacji, tylko regularne czesanie. Długowłosy potrzebuje więcej opieki, ale nie nadmiernie.
Muszą być czesane częściej, a to zajmuje więcej czasu, niektórzy muszą obciąć włosy między palcami. Obie wersje zrzucają umiarkowanie, ale dłuższy płaszcz jest bardziej zauważalny..
Zdrowie
Różni eksperci mają różne opinie, niektórzy twierdzą, że wermaran ma doskonałe zdrowie, inni twierdzą, że jest średni. Średnia długość życia wynosi 10-12 lat, co jest dość sporą wartością. Rasa ma choroby genetyczne, ale ich liczba jest znacznie mniejsza w porównaniu do innych psów rasowych.
Do najniebezpieczniejszych chorób należy skręcenie jelit. Dzieje się tak, gdy wnętrze psa wykręca się pod wpływem czynników zewnętrznych. Szczególnie podatne na niego psy z głęboką klatką piersiową, takie jak Dog Niemiecki i Weimaraner.
Wśród przyczyn skrętu jelit jest wiele czynników, ale najczęściej występuje to po karmieniu. Aby uniknąć problemów, psy powinny być karmione kilkoma małymi porcjami zamiast jednej obfitej.
Ponadto należy unikać aktywności natychmiast po karmieniu. W większości przypadków leczenie jest tylko chirurgiczne i bardzo pilne.
