Bawarski pies gończy

Bawarski pies gończy (Bavarian Mountain Hound, niemiecki Bayerischer Gebirgsschweißhund) to rasa psa pochodząca z Niemiec, gdzie od średniowiecza wykorzystywano go jako psa gończego.

To świetna zabawa i naprawdę świetna zabawa, jeśli masz psy wyszkolone do znalezienia zranionej bestii..

Pedantyczni Niemcy wyhodowali rasę psów - hanowerskiego psa gończego, o doskonałym węchu, sile ciała, zwisających uszach i spokojnej postaci, która mogłaby szukać zwierzyny. Były jednak słabo przystosowane do pracy w warunkach górskich..

Bawarskie psy gończe pojawiły się pod koniec XIX wieku od ogara hanowerskiego (Hannoversche Schweißhund) i psów myśliwskich z Alp. Rezultatem jest pies, który jest idealny do polowania w górach. W 1912 r. W Monachium pojawił się górski klub hobby Bayrische Gebirgsschweißhunde, po czym stał się popularny w Niemczech i Austrii.

Opis

Bawarskie psy gończe ważą od 20 do 25 kg, samce w kłębie osiągają 47-52 cm, samice 44-48 cm Ich włosy są krótkie, grube i lśniące, przylegają do ciała, umiarkowanie sztywne. Jest krótszy na głowie i uszach, dłuższy i bardziej szorstki na brzuchu, nogach i ogonie. Kolor czerwony ze wszystkimi odcieniami i pręgowaniem.

Jej głowa jest wystarczająco wydłużona i wystarczająco mocna, czaszka jest szeroka, kopulasta. Dobrze zdefiniowany stop, mocna szczęka. Nos jest czarny lub ciemnoczerwony z szerokimi nozdrzami. Uszy są osadzone wysoko, średniej długości, szerokie u podstawy i z zaokrąglonymi końcami, zwisającymi w dół. Klatka piersiowa jest dobrze rozwinięta, wystarczająco szeroka, ma silne plecy.

Charakter

Bawarskie psy zostały wyhodowane jak psy myśliwskie, ponieważ prace nad śladem krwi i charakterem nie są podobne do reszty psów, ponieważ większość psów pracuje jako psy corral i ślad bawarski. Są znani z miłości do rodziny, chcą być w jej kręgu i cierpieć, jeśli długo pozostają sami.

Ponieważ praktycznie nie są trzymani jako towarzysze, nie ma dokładnych informacji o tym, jak zachowują się z dziećmi (hodowcy poprawili i powiedzieli, że większość Bawarczyków w Rosji żyje tak samo jak towarzysze w rodzinach, a często z dziećmi i innymi zwierzętami).

Jednak najprawdopodobniej przy odpowiedniej socjalizacji znajdują wspólny język, ponieważ psy górskie nie są agresywne (co czyni ich złymi strażnikami).

Większość z nich dobrze dogaduje się z innymi psami, jeśli są odpowiednio przeszkolone. Są jednak z nimi mniej przyjaźni w porównaniu z innymi rasami psów. Jako urodzeni myśliwi ścigają inne zwierzęta..

Wielu będzie żyć cicho pod tym samym dachem z kotami, jeśli dorastają razem, ale niektóre nie są w stanie pokonać swojego instynktu..

Jak większość psów, bawarska góra jest dość trudna do trenowania. Nie dlatego, że są głupi, ale dlatego, że są uparci. Mają selektywne słyszenie w zespołach i upartą postać, do szkolenia potrzebujesz specjalisty z dobrym doświadczeniem.