Niemiecki bokser
Niemiecki bokser to rasa psów o gładkich włosach hodowanych w Niemczech. Są to przyjazne, inteligentne psy, które kochają dzieci i gry. Ale mogą być uparte, a nawet nie najczystsze.
Ta grupa jest starożytna, od 2000 do 7000 lat, w zależności od teorii. Istnieją różne teorie na temat ich pochodzenia, ale fakt, że molosy i mastify rozprzestrzeniają się w całej Europie wraz z armiami rzymskimi, jest faktem.
Wśród plemion, które adoptowały nowe psy, były plemiona germańskie. Potomkowie rzymskich mastifów stali się nową rasą - bullenbeisers (niem. Bullenbeisser). Byli podobni do innych mastifów, ale byli silniejsi i wysportowani..
Chociaż większość wykorzystywała mastiffów jako strażników i stróżów, Niemcy przystosowali ich do polowania, ponieważ mieszkali na zalesionym terenie. Używali łowców byków do polowania na dziki, łosie, wilki i niedźwiedzie.
W pewnym momencie bullenbeyserów skrzyżowano z psami i pojawił się dog niemiecki. Sukces dogów niemieckich zmniejszył popyt na duże bullenbasery, a rasa stopniowo malała..
Na początku XVII wieku w Niemczech zachodziły zmiany, arystokracja traciła grunt dla rodzącej się burżuazji, a polowanie przestało być dostępne tylko dla szlachty. Coraz więcej ludzi przenosi się do miast, a większość stać na psy..
Zmieniają się również ich wymagania, ale zmiany te prawie nie mają wpływu na bullenbasery, są uniwersalne. Psy zaczynają pomagać nie tylko w polowaniu, ale także pełnić funkcje strażnicze, strażnicze, walczyć w boksach.
Ponownie popyt na duże psy spada, a rasa się do niego dostosowuje.
Od połowy XIX wieku wystawy psów stały się popularne w Wielkiej Brytanii i Kanale La Manche do Francji, a następnie do Niemiec. Prusy angażują się w oblodzenie odmiennych ziem niemieckich, a nacjonalizm jest niezwykle wysoki..
Niemcy chcą ujednolicić i spopularyzować swoje niemieckie rasy psów i stworzyć nowego, doskonałego psa, zgodnie z modną teorią ewolucji. Niemieccy hodowcy chcą ustandaryzować buhaje i wrócić do swoich starych cech.
Centrum tych wysiłków stanowi Monachium, gdzie pierwsi niemieccy bokserzy pojawią się na wystawie w 1985 roku, a pierwszy klub zostanie zorganizowany w tym samym roku. Ten klub stworzy pierwszy pisemny niemiecki standard rasy boksera między 1902 a 1904 rokiem. Tak, rasa zostanie przemianowana na bokserów, a nie na bullenbaserów, z powodów ... już nieznanych.
Powszechnie uważa się, że tak je nazywał Anglik, który zauważył, że psy poruszają się przednimi łapami, jak bokserki. Najprawdopodobniej jest to mit, istnieją dwa wyjaśnienia nowej nazwy.
Słowa bokser i bokser są zapożyczone z języka angielskiego i były szeroko używane do opisania walki lub boksu, a słowo moda zdecydowano użyć jako nazwy rasy.
Lub jest to przydomek pewnego psa tej rasy, który stał się popularny w tym czasie. Co więcej, pseudonim Boxer był popularny w tym czasie, zarówno w Niemczech, jak i Wielkiej Brytanii..
Początkowo hodowcy skrzyżowali Bullenbasery i buldogi angielskie, a także nieznane rasy. Pierwszymi niemieckimi bokserami były w połowie bullenbasers, w połowie angielskie buldogi.
Jednak z czasem krew bullenbeyserów stawała się coraz większa, ponieważ chcieli usunąć biały kolor i stworzyć wysportowanego i wysportowanego psa. Podobnie jak w przypadku innych ówczesnych psów niemieckich, bokserzy często krzyżują się ze sobą, a obecne psy pochodzą od niewielkiej liczby psów. Na początku I wojny światowej niemiecki bokser miał 70% bullenbeyser, a 30% buldoga angielskiego.
Podczas I wojny światowej bokserzy służyli w wojsku i policji. Były to psy stróżujące, psy wojskowe, niosły raporty i niosły rannych. Ale były rzadką rasą.
Wszystko zmieniło się od końca II wojny światowej, kiedy amerykańscy żołnierze sprowadzili szczeniaki boksera z Europy. Rasa staje się tak popularna, że od wielu lat znajduje się w 10 najlepszych rasach AKC, a jednocześnie najbardziej popularna w Stanach Zjednoczonych.
W ostatnich latach różnica między amerykańskim bokserem a Niemcem jest coraz bardziej widoczna. Różnice między nimi nie są tak zauważalne dla przeciętnego człowieka, ale dla hodowcy są dość wyraźne. Klasyczne bokserki są cięższe i mają większe głowy niż boksery amerykańskie.
Jednak te dwie linie są uważane za tę samą rasę we wszystkich dużych organizacjach psów, a mestizo pomiędzy nimi jest uważane za szczenięta rasowe. Chociaż nie ma powodu, aby rozdzielać je na różne rasy, jest prawdopodobne, że w przyszłości.
Opis rasy
Popularność tej rasy sprawiła, że jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych na świecie. Są uważane za jeden z najmniejszych psów w grupie Molosses / Mastiff, ale porównuje się to tylko do starszych braci. Standard rasy opisuje niemieckiego boksera jako psa o wzroście w kłębie 57–63 cm (samce) i 53–59 cm (samice).
Są to silne i muskularne psy, nie powinny wyglądać grubo. Średnia waga samców wynosi około 30 kg, suki około 25 kg, ale psy z nadwagą mogą osiągnąć 45 kg!
Wszystko w wyglądzie boksera powinno mówić o atletyce i sile, od szerokiej klatki piersiowej po wspaniałe mięśnie. Ogon boksera jest zwykle zatrzymywany, ale ta praktyka jest już zabroniona w wielu krajach europejskich..
Naturalny ogon wyróżnia się u różnych psów, w większości jest długi i wąski, a pod względem kształtu może być prosty lub zakrzywiony.
Niemiecki bokser to rasa brachycefaliczna, co oznacza skróconą kufę. Głowa jest proporcjonalna do ciała, niezbyt lekka, nie ciężka, kwadratowa, z gładką czaszką. Kufa jest krótka, idealna równowaga wynosi 1: 2, co oznacza, że długość czaszki powinna być dwa razy większa niż kufy.
Sam pysk z wyraźnymi zmarszczkami, usta tworzą brylant. Forma ugryzienia jest przekąską, zęby nie powinny wystawać, gdy usta są zamknięte (ale niektóre wystają). Oczy średniej wielkości, ciemne, nie wyłupiaste.
Sierść jest krótka, gładka, lśniąca i ściśle przylegająca do ciała. Wśród właścicieli niekończą się spory o kolor rasy. Wszyscy zgadzają się, że bokserzy są w co najmniej dwóch dopuszczalnych kolorach: czerwony lub jeleń (angielski płowy) i pręgowany (angielski pręgowany).
Czerwony kolor boksera może mieć dowolny odcień, od jasnobrązowego po mahoniowy. Bokser w kolorze tygrysa w podstawowym kolorze od jasnożółtego do ciemnoczerwonego, z czarnymi paskami wzdłuż żeber. Zarówno bokserki czerwone, jak i tygrysie mają zwykle na twarzach czarną maskę, a wielu ma czarne na uszach..
We wszystkich standardach rasy dozwolone są białe znaki, ale nie więcej niż 30%. Zwykle znajdują się na nogach, brzuchu i klatce piersiowej, po bokach i plecach białe znaki są niepożądane i nie powinny znajdować się na masce.
Psy z prawidłowo rozmieszczonymi białymi znakami i bez nich są równe na ringu.
Charakter
Właściwy charakter ma kluczowe znaczenie dla niemieckiego boksera, a większość hodowców pilnie pracuje nad szczeniętami, utrzymując standard.
Ale bądź ostrożny, gdy chcesz kupić szczeniaka boksera, niektórzy zaniedbani sprzedawcy w pogoni za zyskiem podnoszą agresywne lub nieśmiałe psy. Przyjdź z rozwagą przy zakupie, a otrzymasz wiernego, zabawnego, zabawnego przyjaciela.
Właściwy niemiecki bokser to rodzina i kochający dziecko strażnik i obrońca. Są tak przywiązani do swojej rodziny, że długo pozostawieni sami sobie, popadają w depresję i melancholię. Co więcej, większość bokserów kocha wszystkich członków rodziny, a tylko nieliczni wolą jednego.
Tam różnią się między sobą charakterem, dotyczy to nieznajomych. Standard rasy mówi, że psy powinny być podejrzane o obcych, a tak naprawdę większość z nich. Ale niektórzy współcześni bokserzy nie boją się nikogo i chętnie witają nieznajomych, widząc ich jako nowych przyjaciół.
Chociaż większość niemieckich bokserów jest wrażliwa i może to być psy stróżujące, ta umiejętność zależy od konkretnego psa. Niektóre, zwłaszcza wyszkolone, są doskonałymi strażnikami. Inni mogą lizać czyjąś śmierć.
Przy odpowiedniej socjalizacji bokserzy dobrze dogadują się z dziećmi. Są zarówno zabawni, jak i zabawni, ich związek z dziećmi opiera się na przyjaźni i ochronie, nie będą dla dziecka obelgą. Problemy mogą występować tylko z małymi psami i małymi dziećmi, ponieważ podczas zabaw mogą przypadkowo obalić dziecko.
Największym problemem jest agresja wobec innych psów, zwłaszcza tej samej płci. Większość niemieckich bokserów nie toleruje psów tej samej płci; szukają z nimi starć i walk. Większość właścicieli woli trzymać w domu psy heteroseksualne, ponieważ trening i socjalizacja zmniejszają konflikty, ale ich nie niszczą..
Konflikty te są trudniejsze w stosunku do psów innych ludzi, ponieważ wciąż znoszą znajomości. Ponadto mogą być dominujące, terytorialne i wykazywać poczucie własności..
Jeśli chodzi o resztę zwierząt, sprawa zależy od socjalizacji i wychowania. Bokserzy wychowani w rodzinie z kotami będą uważani za członków stada i nie będą stwarzać problemów.
Psy nie zaznajomione z innymi zwierzętami będą ich ścigać i atakować. Co więcej, ich instynkt prześladowania jest wysoki i konieczne jest działanie od najmłodszych lat, aby je zmniejszyć. Pamiętaj, że niemiecki bokser to silny i potężny pies, który może poważnie zranić lub zabić inne zwierzę..
Są używane w policji, wojsku, służbie celnej, służbach ratowniczych, więc posłuszeństwo i szkolenie bokserów są na wysokim poziomie. Większość (ale nie wszyscy) bokserów jest inteligentna i potrafi szybko się uczyć. Jednak dla niedoświadczonego właściciela podczas treningu wiele pułapek jest ukrytych.
Są bardzo uparci. Nie próbują zadowolić osoby i robią to, co uważają za konieczne. Mogą odmówić wykonania polecenia i nie być do tego zmuszeni. Mają wybiórczy słuch, mijając to, co chcą za uszami. Uważa się, że bokserzy najlepiej reagują na pozytywne wzmocnienie, gdy otrzymują nagrodę za udane działanie..
Każdy, kto spotka tego psa, powie, że bokserzy są energiczni i zabawni. Zazwyczaj nie trzeba długo błagać, aby grać. Przed zakupem boksera odpowiedz na pytanie: czy jesteś gotowy na spacer z nim przez co najmniej godzinę dziennie? Im bardziej intensywny spacer, tym lepiej.
Potrzebują wolnego miejsca do biegania. Jednak dla tych, którzy kochają bieganie, nie są zbyt odpowiednie, ponieważ szybko zaczynają się dusić. Ważne jest, aby pies znalazł wyjście z energii, w przeciwnym razie zacznie chorować fizycznie i psychicznie. Może stać się nadpobudliwy, szczekający, agresywny lub niszczący..
Problemy behawioralne powstają z niewydanej energii i są najczęstszą przyczyną sprzedaży dorosłych psów. Gdy tylko niemiecki bokser otrzyma niezbędne obciążenie, staje się cichy i spokojny w domu. Po prostu poświęca energię na gry, bieganie, trening, a nie na jedzenie butów lub mebli. Ludzie prowadzący aktywny tryb życia znajdą w nich dobrych towarzyszy, zawsze gotowych się zabawić..
Potencjalni właściciele powinni wiedzieć, że ten pies jest prosty, nie dla estetów. Bokserzy mogą tarzać się w błocie, biegać przez nie, zamiatać górę śmieci, a następnie wracać do domu i wspinać się na sofę. Ponadto śliny płyną obficie, które można znaleźć w całym domu.
Struktura warg nie przyczynia się do czystości podczas jedzenia i picia, wszystko leci daleko od miski. Ale przede wszystkim niedoświadczeni właściciele denerwują się mnóstwem wydawanych dźwięków i wzdęciami.
Ten chrapiący i często pierdzący pies absolutnie nie nadaje się dla tych, którzy kochają czystość i porządek. Zwłaszcza biorąc pod uwagę jego mały rozmiar.
Care
Krótkie włosy wymagają minimalnej pielęgnacji. Konieczne jest jedynie umycie psa w ostateczności, ponieważ mycie usunie tłuszcz z sierści, co służy ochronie skóry.
Co musisz regularnie robić, to sprawdzać uszy i zmarszczki, usuwać z nich brud i zapobiegać infekcji. I obetnij pazury.
Zdrowie
Niemieccy bokserzy nie różnią się zdrowiem, a wiele psów ma krótkie życie. Różne źródła nazywają średnią długość życia od 8 do 14 lat. Jednak badanie przeprowadzone w Wielkiej Brytanii ujawniło liczbę 10 lat.
Najczęstsze przyczyny zgonów: rak (38,5%), wiek (21,5%), problemy kardiologiczne i żołądkowo-jelitowe (po 6,9%).
Najbardziej zaniepokojeni spadkiem długości życia bokserów i wzrostem liczby nowotworów. Cierpią na choroby charakterystyczne dla ras rasowych (dysplazja), a także ras o strukturze czaszki ramienno-głowowej (różne problemy z oddychaniem).
Hodowcy i weterynarze pracują nad poprawą zdrowia rasy, ale większość problemów jest daleka od rozwiązania..
