Dogue de bordeaux lub mastif francuski
Dogue de Bordeaux lub mastif francuski (przestarzała pisownia: Bordeaux, angielski mastif Bordeaux, francuski mastif, francuski Dogue de Bordeaux) jest jedną z najstarszych ras psów.
Należy do grupy molosów i ma charakterystyczne cechy: kufę ramienno-głowową, muskularne ciało i moc. W całej swojej historii psy Bordeaux były również psami towarowymi i psimi zaprzęgami, strzeżoną własnością i zwierzętami gospodarskimi.
Francuzi próbowali zachować wyjątkowość i korzenie rasy, na przykład czarna maska na twarzy była postrzegana jako znak angielskich mastifów.
Zwrócono uwagę na: różowy nos, jasny kolor oczu i czerwoną maskę. Psy z Bordeaux wyróżniały ogromne głowy. W pewnym momencie zostały one podzielone na dwie odmiany: Dogues i Doguins.
Różnica była pod względem wielkości, Dogues były znacznie większe, ale z czasem druga odmiana zniknęła i teraz można ją znaleźć tylko w książkach historycznych.
Pochodzenie rasy jest dyskusyjne, u przodków nazywają się bullmastiffami, buldogami, a nawet mastifami tybetańskimi. Najprawdopodobniej oni, podobnie jak inne psy z tej grupy, wywodzili się z psów walczących starożytnych Rzymian.
Kiedyś Rzymianie zmiażdżyli plemiona żyjące na terytorium dzisiejszej Francji i pomogli im w tym okrutnymi i silnymi psami. W wielu krajach psy te były mieszane z lokalnymi rasami, aby stworzyć nowe psy, które zachowały swoje przodkowe cechy..
Z biegiem czasu francuskie mastify zaczęły się wyróżniać miejscem hodowli: paryskim, Tuluzie i Bordeaux. Mogą się znacznie różnić, były psami jednokolorowymi i nakrapiane, z ugryzieniem nożycowym i zgryzem, dużą i małą głową, o różnych rozmiarach.
W 1863 roku odbyła się pierwsza wystawa psów w Ogrodzie Botanicznym w Paryżu, a zwycięzcą została suka o imieniu Magenta.
Następnie do rasy przypisano jedną nazwę - mastif Bordeaux. Jednak duża liczba psów o różnym wyglądzie nie pozwoliła na napisanie standardu rasy.
Dopiero w 1896 roku Pierre Menin i grupa hodowców opublikowali Le Dogue de Bordeaux, standard, w którym wszystkie najlepsze cechy mastifów francuskich zebrano w ciągu 20 lat badań.
Po długiej debacie zdecydowali, że czarne maski są niepożądane, ponieważ wskazują na krzyżowanie z angielskimi mastifami, ale wiele psów wciąż je miało. Zakaz przycinania uszu i wszystkich kolorów oprócz jednolitego czerwonego (faun).
Dwie wojny światowe poważnie uderzyły w rasę. Te psy były zbyt duże, aby je nakarmić w czasie wojny. Wiele psów z Bordeaux zostało poddanych eutanazji lub zabitych. Na szczęście poważne bitwy ominęły Akwitanię i rasa była w stanie przetrwać. Chociaż ich liczba zmalała, wpływ nie był tak silny jak w przypadku innych ras europejskich.
Niemniej jednak popularność była daleka i grupa kochanków, kierowana przez dr Raymonda Triqueta, rozpoczęła prace nad przywróceniem rasy. W 1970 roku dr Triquet napisał nowy standard rasy, który pasuje do współczesnych psów. Później został ponownie uzupełniony (w 1995 r.).
Dzięki jego wysiłkom i setkom innych hodowców psy z Bordeaux nie tylko przeżyły, ale także stały się popularne w całej Europie.
W XX wieku psy Bordeaux były wykorzystywane do tworzenia, ulepszania lub stabilizowania innych ras. Japończycy sprowadzili je i inne rasy europejskie do skrzyżowania z Tosa Inu, Argentyńczykami podczas tworzenia argentyńskiego domu, a Brytyjczykami, aby uratować mastifów angielskich.
W ciągu ostatnich 40 lat francuskie mastify przeszły z rzadkiej rasy na popularną. Film „Turner and Hooch” przyczynił się do popularności, w której główne role odegrał Tom Hanks i pies o imieniu Beasley, rasa dogue de Bordeaux.
Teraz są bardziej zaangażowani w wystawę, chociaż są też psami obserwującymi..
Opis rasy
Psy z Bordeaux są podobne do innych mastifów, zwłaszcza byków, z którymi często się mylą. Standardy w różnych organizacjach są różne, ale średnio osiągają 60-69 cm (mężczyźni) i 58-66 cm (kobiety) w kłębie. Kobiety ważą około 45 kg, mężczyźni do 50, ale mogą więcej, czasem znacznie.
Są to krępe psy, których szerokość klatki piersiowej jest o połowę wyższa. Mają grube kości i łapy, głęboką klatkę piersiową i potężną szyję. Ciasne jednak nie powinny być grube, tylko atletyczne i muskularne. Ogon jest długi, gruby u podstawy i zwężający się na końcu, uniesiony, gdy pies jest aktywny.
Głowa jest typowa dla wszystkich molosów - masywna, z pyskiem brachycefalicznym. W stosunku do ciała dogue de Bordeaux ma jeden z największych celów wśród wszystkich psów. Często obwód głowy jest równy wysokości samego psa, chociaż u suk jest nieco mniejszy.
Jest lekko zaokrąglony i bardzo szeroki, prawie kulisty. W tym przypadku kufa jest krótka, przekąska jest wyraźnie zaznaczona, gdy siekacze dolnej szczęki wystają do przodu poza linię górnej.
Pech i inne zwierzęta, w tym koty. Psy z Bordeaux były używane od wieków podczas polowań i walczyły w boksach. Jeśli nie znają zwierzęcia, zaatakują go, bez względu na mysz - tę lub łosia.
Zwolnij ze smyczy i weź kota sąsiada w prezencie, w lekko rozłożonym stanie. Pamiętaj, że żyją spokojnie w tym samym domu ze znanymi kotami i rozdzierają nieznajomych.
Mają też trudności ze szkoleniem, są uparci i mistrzowscy. Aby wychować psa z Bordeaux, lepiej skorzystać z usług profesjonalistów, ponieważ wymaga to doświadczenia i umiejętności.
Są we własnym umyśle i robią to, co uważają za konieczne, a ponadto stale sprawdzają autorytet danej osoby. Dogue de Bordeaux nie będzie posłuszny komuś, kto uważa się za niższego stopnia, a właściciel musi stale znajdować się na czele stada i hierarchii.
Dla tych, którzy znają inne mastify, energia i aktywność Francuzów będą zaskoczeniem. Chociaż są spokojni, czasem potrafią biegać i biegać. Nie jest to przykute do łóżka, potrzebują co najmniej godziny aktywności dziennie, lepiej długich i energicznych spacerów. Ale szybko się duszą i nie nadają się do biegania..
Te psy potrzebują własnego podwórka; nie nadają się do trzymania w mieszkaniu. Jeśli nie ma wyjścia na energię, psy stają się niszczycielskie, szczekają, gryzą meble.
Biorąc pod uwagę ich rozmiar i moc, konsekwencje zniszczenia mogą drogo kosztować właściciela. Jeśli zaczęli gryźć na kanapie, sprawa nie ogranicza się do jednej nogi. Przygotuj się, że nie masz sofy, bo nie ma drzwi.
Z drugiej strony, jeśli pies znalazł wyjście z energii, jest bardzo spokojny i zrelaksowany. Mogą być interesujące dla rodzin, które potrzebują nie tylko strażnika, ale także przyjaciela do chodzenia.
Potencjalni właściciele muszą wiedzieć, że ten pies nie jest dla wybrednych i czystych ludzi. Lubią biegać i tarzać się w błocie, a następnie wnieść je do domu na swoich potężnych łapach. Posypują się jedzeniem i piciem. Ślinią się swobodnie, które można znaleźć w całym domu.
Ich krótki pysk jest w stanie wydawać dziwne dźwięki. Ale przede wszystkim irytujące wzdęcia. Biorąc pod uwagę wielkość psa, salwy są tak potężne, że trzeba za nimi przewietrzyć pomieszczenie.
Care
Krótkie włosy oznaczają minimum pielęgnacji, brak profesjonalnej pielęgnacji, tylko czesanie. Mimo że pienią się umiarkowanie, duży rozmiar psa sprawia, że pierzanie jest zauważalne.
Sama pielęgnacja włosów jest minimalna, ale o wiele ważniejsza dla skóry i zmarszczek. Właściciele muszą stale oczyszczać zmarszczki z nagromadzonego brudu, wody i odpadów, sprawdzać czystość swoich uszu. I musisz to robić co najmniej raz dziennie, a najlepiej po każdym karmieniu.
W przeciwnym razie rozwój infekcji i ropienie. Cóż, pies musi być przyzwyczajony do wszystkich procedur, gdy jest jeszcze szczeniakiem, a nie kiedy przed tobą jest 50 kilogramowy pies, który nie lubi się myć.
Zdrowie
Niestety psy z Bordeaux nie słyną z dobrego zdrowia. Długość życia dużych ras jest już niewielka, aw ich przypadku jest przygnębiająco krótka.
Według amerykańskiego klubu Dogue De Bordeaux Society of America ich średnia długość życia wynosi 5-6 lat. Dane brytyjskich weterynarzy nazywają podobnymi numerami, zarejestrowany długowieczny żył do 12 lat, a psy powyżej 7 lat są rzadkie.
Według statystyk przyczyną śmierci w 30% przypadków jest rak, 20% chorób serca i 15% inwersji jelitowej. Poza tym, że żyją trochę, pod koniec życia cierpią również z powodu problemów z układem mięśniowo-szkieletowym i chorób układu oddechowego.
Ich nowotwory nowotworowe są różnorodne, ale chłoniak, który wpływa na układ odpornościowy, występuje częściej niż inne. Co więcej, u psów z Bordeaux rak objawia się już za 5 lat. Leczenie i szanse na przeżycie są wysoce zależne od rodzaju raka, ale i tak są drogie i trudne..
Brachycefaliczna struktura głowy prowadzi do problemów z oddychaniem, trudno jest im uzyskać pełne płuca tlenu. W rezultacie świszczą, chrapią, bulgotają i cierpią na infekcje dróg oddechowych..
Podczas joggingu szybko dusisz się i przez długi czas nie mogę wydać maksymalnej prędkości. Ponadto przy pomocy oddychania ciało psa jest chłodzone i w upale mogą umrzeć z powodu przegrzania.
Krótki płaszcz nie chroni ich przed mrozem, dlatego lepiej trzymać je w domu, a nie w budce lub wolierze..
