Pekińczyk
Pekińczyk (angielski pekińczyk lub Lion Dog) to mały dekoracyjny pies pochodzący z Chin. Pilnie strzeżony przez szlachtę, był znany poza Chinami dopiero w 1860 roku..
Według jednego z nich urodzili się ze związku lwa i małpy, a według drugiego ze związku lwa i motyla. Zakochali się w sobie, ale zdali sobie sprawę, że byli zbyt różni, by być razem. Potem zwrócili się do Buddy, a on zmniejszył rozmiar lwa.
Więc psy wyglądały jak lew. Interesujące jest to, że w Chinach nie było lwów i nie spotkały się w religii aż do nadejścia buddyzmu z Tybetu. Ale w Indiach, miejscu narodzin buddyzmu, są to czczone zwierzęta.
Małe psy towarzyszące żyły w Chinach i Tybecie od tysięcy lat, ale były własnością klasztorów i klasy rządzącej. Wśród nich są pekińczyk i mops, japoński podbródek, Shih Tzu i Lhasa Apso.
Debata o ich pochodzeniu się nie kończy, a także o tym, skąd pochodzą - z Chin czy Tybetu? Ale wszyscy zgadzają się, że są bardzo starożytni. Uważa się, że Pekińczyk przybył do Chin podczas dynastii Shang około 400 rpne.
Konfucjusz opisał podobne psy w swoich pismach, które pochodzą z 551–479 pne. e. Opisał ich jako towarzyszy szlachty towarzyszącej im w podróżach.
Prawdopodobnie wyglądały bardziej jak japoński podbródek niż współczesna pekińczyk. Początkowo mops był uważany za oryginalną formę rasy, a następnie został skrzyżowany z psami tybetańskimi i otrzymał pekińczyk.
Jednak ostatnie badania genetyczne wykazały, że pekińczyk jest starszy od mopsa i jest dokładnie odwrotnie. Ponadto okazało się, że pekińczyk należy do starożytnych ras.
Kiedykolwiek się pojawiały, ale w Chinach psy te szybko zdobywały popularność wśród klasy rządzącej. Prawdopodobnie początkowo były w różnych kolorach, ale potem zaczęto doceniać te, które przypominały lwa. Pekińczyk był tak cenny, że uchwalono przepisy mające na celu jego ochronę, a kradzież była karana śmiercią.
Czasami nawet ciągną się po podłodze, podczas gdy pies wygląda jak bryła futra.
Ze względu na długi i gruby płaszcz prawie nie widać żadnych szczegółów; chowa on ciało, nogi i tworzy grzywę na szyi. Tylko na twarzy włosy są krótkie. Psy wystawowe nigdy nie są przycinane; właściciele psów czasami po prostu uciekają się do pielęgnacji.
Standard rasy przewiduje, że pekińczyk ma dowolny kolor (z wyjątkiem wątroby i albinosa) i wszystkie są jednakowo cenione. W praktyce większość psów jest dość monochromatyczna, a psy wystawowe są do siebie podobne.
Cenione są kolory najbardziej przypominające lwy, czyli wszystkie odcienie czerwieni, ale pekińczyk jest również czarno-biały. Wielu ma czarną maskę na twarzach, chociaż nie jest to konieczne..
Charakter
Niestety pekińczyk stał się ofiarą hodowli komercyjnej, w wyniku czego wiele psów pojawiło się z niestabilnym temperamentem i charakterem. Pekińczyk czystej krwi od doświadczonych i odpowiedzialnych hodowców - przewidywalny i spokojny.
Szczenięta z nieznanych hodowli są nieśmiałe, nieśmiałe, agresywne. Jeśli zdecydujesz się na zakup pekińczyka, poszukaj szczeniąt w sprawdzonych hodowlach. Pozwoli ci to zaoszczędzić wiele problemów w przyszłości..
Pekińczyk był towarzyszem chińskich cesarzy, bawi ich. Jakiej postaci można oczekiwać od psa, który służył cesarzom od tysiącleci? Wierność, łagodność, pewność siebie i godność, pewność chodu - oto Pekińczyk.
Zostały zaprojektowane tak, aby być psami towarzyszącymi i zabawiać ludzi. Wydawałoby się, że bez ludzi nie ma ich nigdzie. Jednak pekińczyk jest jednym z najbardziej niezależnych ze wszystkich psów dekoracyjnych do wnętrz. Tak, wolą być blisko właściciela, ale nie będą to rzepy.
Podczas gdy reszta psów nie może stać sama, pekińczyk spokojnie poczeka na właściciela z pracy.
Te psy potrzebują socjalizacji, ponieważ nie spieszą się, aby poznać obcych i zachować czujność. Jeśli nie przyzwyczajasz psa do obcych, może być nawet agresywny.
Prawdopodobnie pekińczyk nie jest odpowiedni dla rodzin z małymi dziećmi. Pomimo tego, że są mocne, w przeciwieństwie do innych dekoracyjnych psów domowych, mogą cierpieć z powodu dzieci. Zwłaszcza ich wyłupiaste oczy lub długie włosy, które można pociągnąć.
Ale nie lubią chamstwa i nie mogą tego znieść, broniąc się, mogą gryźć. Jeśli dziecko zrozumie, jak się zachować z psem, wszystko będzie dobrze. Jednak tych z Pekinu, którzy nie mają doświadczenia z dziećmi, należy trzymać z daleka..
Z drugiej strony dobrze dogadują się ze starszymi ludźmi i będą dla nich świetnymi towarzyszami..
Inne zwierzęta są traktowane spokojnie. Tradycyjnie trzymano je z różnymi zwierzętami, których celem było zabawienie cesarza. Podczas gdy inne psy polowały, pekińczyk był towarzyszem przez 2500 lat.
Mają wyjątkowo niski instynkt łowiecki. Koty, fretki i szczury są bezpieczniejsze niż u innych ras psów..
Spokojnie odnoszą się do psów, a nawet wolą ich towarzystwo. Niemniej jednak wolą towarzystwo ludzi niż psów..
Niektórzy mogą być dominującymi lub właścicielami i nie warto trzymać ich z psami znacznie większymi niż pekińczyk. Mimo to mogą cierpieć nawet podczas gier..
W przeciwieństwie do większości ras dekoracyjnych, nie starają się zadowolić i są uparte. Szkolenie ich nie jest łatwe, nawet jeśli wcześniej byłeś w stanie to zrobić z innymi rasami..
Mają selektywne posłuszeństwo, a nawet bezpośrednie nieposłuszeństwo. Słuchają tylko wtedy, kiedy tego chcą..
Nie oznacza to, że nie można trenować pekińczyka, ale zajmie to znacznie więcej czasu i wysiłku. Potrzebują solidnej i doświadczonej ręki, która będzie regularnie sprawdzać siłę..
Jeśli potrzebujesz psa, który potrafi wykonywać proste polecenia, zrobi to pekińczyk, jeśli potrzebujesz wykonywać złożone polecenia lub sztuczki, to nie.
Jednym ze szczególnie trudnych zadań, które można napotkać, jest szkolenie w toalecie. Wszystkie ozdobne psy mają z jednej strony mały pęcherz, az drugiej małe rozmiary..
Mogą robić rzeczy za kanapą, pod stołem lub w łazience, to pozostanie niezauważone.
I niezauważone środki dozwolone. Dodaj do tego wolę pekińczyka i zrozum, o co chodzi. Rodzicielstwo zajmie dużo czasu i będą regularne nawroty.
Zalety to niska energia pekińca. Wystarczy im codzienny spacer, są dość aktywni w domu i tam biorą część ładunku.
Ale tylko jej interesy nie powinny się kończyć, ci pekińczycy, którzy nie znajdują wyjścia z energii, mogą źle się zachowywać.
Będąc psem domowym, pekińczyk jest jedną z najbardziej odpornych wśród wszystkich ras dekoracyjnych. Ich podwójny płaszcz znacznie lepiej chroni przed zimnem, są w stanie przejść dość dużo i są odporne.
Odwrotna strona ma niską tolerancję na ciepło, gdy pies może umrzeć z powodu przegrzania.
Brachycefaliczna struktura czaszki nie dodaje zdrowia, co utrudnia oddychanie psa. Niektórzy właściciele wstydzą się dźwięków wydawanych przez ich psów, podczas gdy inni uważają je za śmieszne. Okresowo parskają lub świszczą, ale w mniejszym stopniu niż te same buldogi lub mopsy.
Ponadto chrapią, czasem dość głośno. Cóż, psują powietrze, taka cecha psów z brachycefaliczną strukturą czaszki. Jednak znowu w mniejszym stopniu.
Wiele ras dekoracyjnych ma charakter podobny do kotów, na przykład podbródek japoński. Ale nie pekińczyk. Jest to jedna z najbardziej „psich” ras wśród wszystkich psów ozdobnych..
Szczekają, biegną przez błoto i podążają za piłką. Są dobrymi strażnikami, ale będą większe rozmiary, a także straż.
Jeśli potrzebujesz psa, który spokojnie spoczywa na kanapie przez cały dzień, to nie jest to pekińczyk. Jeśli potrzebujesz rasowego, pięknego, ale wciąż aktywnego psa, to pekińczyk jest świetny.
Care
Logicznie rzecz biorąc, luksusowa wełna wymaga opieki. Utrzymanie piękna będzie wymagało kilku godzin tygodniowo, konieczna jest codzienna pielęgnacja i czesanie..
W takim przypadku konieczne jest zbadanie obu warstw wełny, przejrzenie jej i oczyszczenie miejsc, w których wełna zbłądziła, poszukiwanie zadrapań, stanów zapalnych, ugryzień i pasożytów pod wełną.
Większość właścicieli woli szukać pomocy u profesjonalistów lub pokroić swoje psy wkrótce. Ponadto fryzura lwa stała się modna.
Oddzielna pielęgnacja wymaga oczu i zmarszczek na twarzy. Muszą być regularnie czyszczone i myte, monitorować brud i stany zapalne. Szczególną uwagę należy zwrócić na ciepło, gdy pies może umrzeć z powodu przegrzania..
Zdrowie
Niestety pekińczyk cierpi na wiele chorób. Charakteryzują się chorobami charakterystycznymi dla ras ozdobnych, brachycefalicznych, ras o dużych oczach i małej puli genów.
Z reguły szczenięta wychowane w dobrych budach mają znacznie lepsze zdrowie..
Niemniej jednak pomimo wszystkich problemów żyją od 10 do 15 lat, średnio 11 lat i 5 miesięcy.
Trudno jest ocenić zdrowie rasy ze względu na dużą liczbę psów niskiej jakości, ale możemy powiedzieć, że żyją więcej niż inne rasy czystej krwi, ale mniej niż dekoracyjne.
Struktura czaszki uniemożliwia im normalne oddychanie, cierpią na duszność i duszność. Zwłaszcza w upale, gdy nie mogą ochłodzić ciała oddychaniem.
Dodaj do tego długi płaszcz, a stanie się jasne, że w upalne dni musisz zwrócić szczególną uwagę na stan swojej pekińszczyzny. Umierają z powodu udaru cieplnego szybciej niż inne skały, a dzieje się to w niższych temperaturach..
Duża głowa oznacza trudności z przejściem kanału rodnego, a część pekińczyka rodzi się z cesarskiego cięcia. Duże i wybrzuszone oczy łatwo ulegają uszkodzeniu, wielu pekińczyków traci wzrok jednym okiem.
Ponadto często cierpią na zaćmę w gorszych postaciach i inne choroby oczu, w tym zwichnięcia.
Unikalna struktura ciała stwarza problemy z układem mięśniowo-szkieletowym. Ich długie plecy i krótkie nogi sprawiają, że rasa jest podatna na problemy z kręgosłupem. Najczęstsza przepuklina międzykręgowa.
I mogą rozwinąć się z tak prostej rzeczy, jak skakanie z kanapy na podłogę. Podczas wychowywania psa należy zachować ostrożność, należy go odpowiednio podeprzeć: jedną ręką pod klatką piersiową, drugą ręką pod żołądkiem.
